Το βιντεάκι δεν παίζει....Electric Light Orchestra - Don't Bring Me Down
Τα σεβη μου. Δεν ήξερα καν ότι δεν ήταν της Γουίτνι. Πάντως το απέδωσε άψογα, αλλά και της Πάρτον είναι αποδοσμένο όπως πρέπει για την εποχή που βγήκε. Της Γουίτνι βγάζει πάθος ενώ της Πάρτον είναι πιο country, όπως το είπες. Και όχι δεν είναι ανοησία της νιότης που θεωρούσες την κάντρι μουσική για μπουρτζόβλαχους. Οταν είμαστε μικροί, είμαστε ανώριμοι σε όλα, ακόμα και στο τί ακούμε. Οπως είπα μερικές μέρες νωρίτερα σε ενα ποστάκι για τον Βιβάλντι, άρχισα να ακούω κλασσική μουσική στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Δεν το μετανιώνω που έγινε τότε, ίσως να μην υπήρχαν προϋποθέσεις να γίνει νωρίτερα. Αν με ρωτήσετε ποιές είναι αυτές οι προϋποθέσεις, δεν ξερω να απαντήσω, ξέρω όμως ότι κάποια στιγμή άρχισα να ακούω μανιωδώς και μαλιστα πρεπει να ομολογήσω ότι τα ακούσματά μου έχουν διευρυνθεί σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία 10 χρόνια (δηλαδή από τα 18 μου μεχρι τα 28 μου).Dolly Parton - I Will Always Love You, απο τον δισκο Jolene (1974). Αν και οι περισσότεροι γνωριζουν την διασκευη της Whitney Houston απο το soundtrack της ταινιας The Bodyguard (1992), η Dolly Parton ειχε μεγάλη επιτυχία με τρεις διαφορετικές ερμηνείες του τραγουδιού (#1 το 1974 και 1982, #15 το 1995).
Οταν ημουν μικροτερος πιστευα οτι η country ειναι για τους μπουρτζόβλαχους. Η ανοησία της νιότης.
Τα σεβη μου. Δεν ήξερα καν ότι δεν ήταν της Γουίτνι. Πάντως το απέδωσε άψογα, αλλά και της Πάρτον είναι αποδοσμένο όπως πρέπει για την εποχή που βγήκε. Της Γουίτνι βγάζει πάθος ενώ της Πάρτον είναι πιο country, όπως το είπες.
Και όχι δεν είναι ανοησία της νιότης που θεωρούσες την κάντρι μουσική για μπουρτζόβλαχους. Οταν είμαστε μικροί, είμαστε ανώριμοι σε όλα, ακόμα και στο τί ακούμε.
Αν αυτό συνέβαινε ενόσω ήσουν μικρούλης, είναι μέρος της όλης ανωριμότηταςΤο να ειναι κανεις ανώριμος δεν ειναι ανοησία. Το να ειναι ανώριμος και ξερόλας ειναι.
Ευχαριστώ για την ειδοποίηση, ελπίζω αυτό να παίζει.Το βιντεάκι δεν παίζει....
Σώπα!! Πρώτη φορά διαβάζω γυναικάκι να γνωρίζει τους Glory και τους Icon (ανευ παρεξηγήσεως για το "γυναικάκι", το γράφω πάντα ευγενικά) και να τους βάζει και βιντεάκι συνεχόμενο !
Άκουσα αυτή την πρώτη εκτέλεση πριν από κάμποσα χρόνια και δεν είχα ιδέα ότι ήταν δικό της, γιατί μέχρι τότε γνώριζα μόνο την εκτέλεση της Houston. Μου άρεσε ήδη από τις πρώτες νότες και πλέον προτιμώ αυτή κυρίως γιατί νοιώθω το συναίσθημα. Στη νεότερη εκτέλεση η ερμηνεία είναι άψογη αλλά πλέον είναι τόσο πολυπαιγμένη που μάλλον τη βαριέμαι πια. Παρεμπιπτόντως δεν έχω ιδέα από country. Αν μ' αρέσει ένα τραγούδι και δεν ξέρω που ανήκει, όπως λέει και ο Rygar, απλώς μ' αρέσει. Έτσι και με την Dolly (αν και γνωρίζω ότι αυτή τραγουδάει country).Εγω θα ελεγα το αντιθετο.
Αν διαβασεις για την ιστορια του τραγουδιου, η Dolly Parton το εγραψε εμπνευσμενη απο πραγματικη προσωπικη της σχεση. Στην αυθεντικη εκδοση του 1974 εγω ακουω αυτα τα αισθηματα.
Η Whitney Houston ηταν απλα φωναρα και ηξερε πως να τραγουδησει ενα τραγουδι αποτελεσματικα, αλλα δεν νομιζω οτι η ερμηνεια της ειχε κατι το προσωπικο.
Το να ειναι κανεις ανώριμος δεν ειναι ανοησία. Το να ειναι ανώριμος και ξερόλας ειναι.
Γι' αυτο ειμαι και τοσο επικριτικός με τον εαυτο μου.