Τι ακούω απόψε ...

[Blue Max]

Al Jarreau - Moonlighting (1987)

 

[Blue Max]

Vangelis - Perfume Exótico (1982) (Previously Unreleased)

 

[Dom]

 

[RIO]

 

[Always Somewhere]

Push It To The Limit (scarface)

 

[Blue Max]

Tropea - Short Trip to Space (1977)

 

[Bajar]

Πριν μέρες είχα ανέβάσει στα "αγαπημένα κομμάτια από σειρές & ταινίες" τη μουσική του Βασίλη Δημητρίου για τον Μεγάλο Θυμό. Χθες από περιέργεια έψαξα στη δισκοθήκη του γραφείου να βρω κι άλλες δουλειές δικές του και το μάτι μου έπεσε σε ένα 45αράκι στα κακά του χάλια με τον τιτλο στη μια πλευρά "ω τι κόσμος μπαμπά". Θεώρησα ότι είναι η μουσική από το γνωστό θεατρικό του Κώστα Μουρσελά και γύρισα να ακούσω και την άλλη πλευρά. Μόνο που αυτό το κομμάτι δεν φαινόταν να ανήκει στην παράσταση γιατί ήταν ένα απίστευτο ροκ ψυχεδελικό instrumental από αυτά που λες ότι αποκλείεται να είναι ελληνικά. Το άκουσα, το ξανάκουσα, εκστασιάστηκα! Έψαξα να βρω περισσότερες πληροφορίες αλλά τίποτε σπουδαίο. Ήταν μόνο εκεί, στη μια πλευρά του δίσκου, ολομόναχο και ήταν υπέροχο!
Πάντα τον συμπαθούσα τον Δημητρίου λόγω της προσφοράς του στο θέατρο και την τηλεόραση. Μετά από αυτό το κομμάτι όμως τον έχω βάλει πλέον στην καρδιά μου.

Βασίλης Δημητρίου - Ομολογία (1973)

Έδιτ: @Blue Max Μόλις άκουσα αυτό που ανέβασες πριν από μένα και χάζεψα! Και ξαναρωτάω για εκατομμυριοστή φορά: Πού πας και βρίσκεις όλες αυτές τις κομματάρες;

 

[Blue Max]

Πριν μέρες είχα ανέβάσει στα "αγαπημένα κομμάτια από σειρές & ταινίες" τη μουσική του Βασίλη Δημητρίου για τον Μεγάλο Θυμό. Χθες από περιέργεια έψαξα στη δισκοθήκη του γραφείου να βρω κι άλλες δουλειές δικές του και το μάτι μου έπεσε σε ένα 45αράκι στα κακά του χάλια με τον τιτλο στη μια πλευρά "ω τι κόσμος μπαμπά". Θεώρησα ότι είναι η μουσική από το γνωστό θεατρικό του Κώστα Μουρσελά και γύρισα να ακούσω και την άλλη πλευρά. Μόνο που αυτό το κομμάτι δεν φαινόταν να ανήκει στην παράσταση γιατί ήταν ένα απίστευτο ροκ ψυχεδελικό instrumental από αυτά που λες ότι αποκλείεται να είναι ελληνικά. Το άκουσα, το ξανάκουσα, εκστασιάστηκα! Έψαξα να βρω περισσότερες πληροφορίες αλλά τίποτε σπουδαίο. Ήταν μόνο εκεί, στη μια πλευρά του δίσκου, ολομόναχο και ήταν υπέροχο!
Πάντα τον συμπαθούσα τον Δημητρίου λόγω της προσφοράς του στο θέατρο και την τηλεόραση. Μετά από αυτό το κομμάτι όμως τον έχω βάλει πλέον στην καρδιά μου.

Βασίλης Δημητρίου - Ομολογία (1973)

Έδιτ: @Blue Max Μόλις άκουσα αυτό που ανέβασες πριν από μένα και χάζεψα! Και ξαναρωτάω για εκατομμυριοστή φορά: Πού πας και βρίσκεις όλες αυτές τις κομματάρες;

Ξεχασμένο διαμαντάκι το track Bajar.
Tο έχουμε συζητήσει, μουσική σημαίνει αναζήτηση – τουλάχιστον για μένα.

Νομίζω, θα σου αρέσει το επόμενο.

Lalo Schifrin - Tabu (1976)

 

[elamoriaekara]

Never In A Million Years - Laura Branigan

 

[Blue Max]

Γιώργος Χατζηνάσιος - Ξημέρωμα (1983)