Θα το δοκιμάσω. Ωστόσο, έχω και μία δική μου καλοκαιρινή πρόταση. Πίνεις μια μεγάλη γρανίτα (αυτή με τα κομματάκια πάγου), όσο πιο γρήγορα μπορείς. Χτυπάει κατευθείαν στο κεφάλι, παγώνει το μυαλό σου, για 2-3 λεπτά δεν νιώθεις τίποτα.
Εχω χασει 8 κιλά σε 2 μήνες, έχω αρχίσει να κάνω κορμάρα (τί να πιάσει μπροστά μου ο Μακέδος). Αν το ρίξω στις γρανίτες, πάει στράφι όλη η προσπάθεια. Δοκίμασε αυτό με το ποτήρι με σκέτα παγάκια. Δεν το κρατάμε από το πλάι, αλλά από κάτω, έχει σημασία. Ανοίγουμε τη χούφτα μαςμας σα να μουτζώνουμε τον ουρανό, τοποθετούμε το ποτήρι εις στο κέντρον, αφήνοντας εκατέρωθεν 2 πόντους. Ευγενικά κλείνουμε τα δάχτυλα χουφτώνοντας το κορίτσι...τοοοοο ποτήρι και σιγά σιγά θα διαπιστώσουμε ότι το κρύο αίμα (που ούτως ή άλλως είχαμε εχοντας δει 100 φορές το Βρώμικο Χάρι) αρχίζει να κυλάει στις φλέβες μας, προκαλώντας σταδιακή απώλεια της εφίδρωσης. Χθες βράδι εφτασα στο σημείο να ζητήσω εξτρα ποτήρι γεμάτο με παγάκια γιατί το ποτό μου (ενα Μάι Τάι, δύο ήπια, ηταν απίθανα τα ρημάδια) είχε τελειώσει και τα παγάκια είχαν σχεδόν λιώσει. Σημαντική λεπτομέρεια. Τα παγάκια να είναι κομμάτια μεγάλα σαν κι αυτά που βαζουμε στο φραπέ, όχι θρυμματιζμένα γιατί θα λιώσουν γρήγορα. Χθες βράδι είχα δύο φορές έντονη εφίδρωση και τις φορές το ποτήρι έκανε τη δουλειά του.