Τι θα γινόταν άραγε αν ο Γιοβάϊσα έβαζε το τρίποντο;;;

[stayros]

30 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε.Το ερώτημα παραμένει υπό συζήτηση...

30 χρονια....και φαινεται σαν να ηταν μολις χθες!

Οσο για το ερωτημα, μαλλον το ελληνικο μπασκετ δεν θα ηταν ετσι οπως το ξερουμε σημερα. :xm:

 

[BETTY BOOP]

Αν ευστοχούσε ο Γιοβάϊσα στο τρίποντο στο τελος του αγωνα...απλά θα ειχαμε χασει τη μαγεια του ονειρου και δεν θα ειχαμε ζησει τις θρυλικες στιγμες που ζησαμε τοτε!!!!

με λιγα λογια....κεραμιδα!!! :brick:

(δεν θυμαμαι τιποτα απο εκεινο το παιχνιδι...μωρακι ημουν... :baby2: )

Και οι πρωταγωνιστες του τοτε...σημερα...

πηγη www.gazzetta.gr

https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j...rwoEJUUF21NJyQ

 

[Nemo]

Αν ευστοχούσε ο Γιοβάϊσα στο τρίποντο στο τελος του αγωνα...απλά θα ειχαμε χασει τη μαγεια του ονειρου και δεν θα ειχαμε ζησει τις θρυλικες στιγμες που ζησαμε τοτε!!!!
με λιγα λογια....κεραμιδα!!! :brick:

Κεραμίδα :brick: η δεύτερη θέση ???

-αφού κέρδισες 2 συνεχόμενες φορές την Γιουγκοσλαβία(3η στον κόσμο το 86,αφού αυτοκτόνησε στον ημιτελικό με Σοβ.Ενωση )

, μια φορά την Ιταλία (πρωταθλήτρια Ευρώπηςτο 83!!! )

αλλά και τους Γάλλους ?

-αφού έχασες με 3 πόντους με σφαγιαστική διατησία από την Σοβ.Ενωση στον όμιλο (69-66 νομίζω) ,περνώντας από τον τον πολύ πολύ δύσκολο όμιλο (αποδειξηότι οι 4 πρώτοι του τουρνουά προήλαθαν και οι 4 από τον όμιλο στον οποίο συμμετείχε η Ελλάδα )

Κατακτώντας αργυρό μετάλιο σε πανευρωπαικό επίπεδο χάνοντας τον τελικό στην παράταση και σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε σε σουτ του τελευταίου δευτερολέπτου ??? ***

Ε όχι Βέβαια.

Γιατί μιλάμε για μια άλλη Ελλάδα, που δεν προλάβατε οι νεώτεροι, πολύ πολύ πιο διψασμένη για τίτλους , που τότε έφτανε να μετρά ως σημαντικές επιτυχίες τα βαλκανικά μετάλια

και που π.χ. συνδεόταν διακόπτοντας το πρόγραμμα

σε ζωντανή μετάδοση για τον προκριμματικό αγώνα στους 32? του Βαμβακά, που ήταν η μοναδική μεγάλη ελπίδα για κάτι καλό κι όπου δεν τα κατάφερε ,

κι όχι στην νεόπλουτη ,χορτασμένη με κυταρρίδιτα και με τα πρώτα σημάδια άνοιας Ελλάδα , που δημιούργησαν οι κατόπιν μεγάλες επιτυχίες σε ατομικό (ολυμπιάδες 90ς e.t.c.) και σε ομαδικό επίπεδο εθνική ομάδα μπάσκετ, ομάδες μπάσκετ του Αρη ,Π.A.O.K στα 80ς & αρχές 90ς και Ολυμπιακός Παναθηναικός κατόπιν και όχι μόνο .

Όχι δεν θα ήταν καθόλου κεραμίδα γιατί παράλληλα την κυβερνητική ανάγκη να την κεφαλοποιήσουν ποικιλοτρόπως πολιτικά ,υπήρχε μια πολύ σοβαρή ομοσπονδία της ίδιας μάλιστα κομματικής παράταξης και ικανότατη να την αξιοποιήσει προς όφελός της αλλά και συγχρόνως προς όφελος του αθλήματος .

(ενώ ευτυχώς ο σημαιοφόρος και παίκτης κλειδί ήταν ο αμερικανοθρεμμένος σε νοοτροπία ,επαγγελματίας αθλητής και "computer" ο στοχοπροσηλωμένος Ν. Γκάλης κι όχι κάποιος με τα μυαλά του Γιαννάκη ή με τα μυαλά την νοοτροπία και την εργατικότητα του Φασούλα, Χριστοδούλου e.t.c. )

***

0

(και μάλιστα έχοντας αντιμετωπίσει τις μεγάλες πλήρεις ομάδες All Star ομάδες της Σοβιετικής Ένωσης (πλην Σαμπόνις) και της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας οι οποίες 3-4 χρόνια μετά διαλύθηκαν )

0

Και αφού είμαστε σε "what if /Τι θα γινόταν άραγε" thread επιτρέψτε μου να προσθέσω και ένα ακόμη στο ίδιο πνέυμα σε άλλο χρόνο.

Αν ο Ν.Γκάλης - ο οποίος ενώ μόλις είχε τελειώσει το νικητήριο χιαστί ματς στους οκτώ με την Ιταλία και την πρόκριση στον ημιτελικό το 87, όταν τον ρωτήσανε "Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία στην καριέρα σου ?" αυτός απάντησε πάντα σοβαρός ,συγκρατημένος και controlαρισμένος " Ναι μέχρι την επόμενη"

ναι αυτός ο Ν.Γκάλης, πήγαινε αμέσως μετά τον νικηφόρο ημιτελικό με την Αμερική στην Σαιτάμα το 2005 , ως σύμβουλος/μέλος της αποστολής μέχρι τον τελικό με την Ισπανία , ίσως γειώνοντας ορισμένους και μεταφέροντας κάποια από την νοτροπία του αλλά και την αύρα του ,θα χάναμε στον τελικό χωρίς τον τραυματία Π.Γκασόλ και με διαφορά από την Ισπανία ? .

 

[johnny19818]

Ρε τα άτιμα πως πέρασαν 30 χρόνια!! Αν και τότε δεν είχα κλείσει ούτε τα 6 χρόνια, θυμάμαι τα πάντα και πως τα έζησα. Πολύ ωραίες στιγμές και ευτυχώς ακολούθησαν και άλλες στο μέλλον.

 

[elsint17]

τιποτα απολυτως δεν θα γινοταν ,απλα η Ελλαδα θα επαιρνε την δευτερη θεση και ολα τα υπολοιπα θα γινοταν οπως εγιναν

ειναι μεγαλη δυναμη στο μπασκετ και το απεδειξε με την πορεια της 30 χρονια πια και σε εθνικο και σε συλλογικο επιπεδο

γιατι να αλλαζε κατι ,επειδη θα επαιρνε την δευτερη θεση; σε καμια περιπτωση

ιστορικα το ερωτημα μπορει να τεθει σε τεραστιες αλλαγες ,δομικες και οχι τοσο μικρες και ιστορικα σχεδον ασημαντες αλλαγες

ειναι σαν να ερωτα κανεις τι θα γινοταν αν στο μανιακi οι τουρκοαιγυπτιοι ηταν 2800 και οχι 3000

τιποτα το ιδιο αποτελεσμα θα ειχε

κατανοω το συλλογισμο του θεματογραφου και το ευρημα της ερωτησης αλλα η απαντηση ειναι

θα γονοταν ακριβως ,μα ακριβως τα ιδια πραγματα

 

[BETTY BOOP]

1@Nemo[/USER]

επειδη ειμαι παντελώς ασχετη από αθλητικά, εχεις απολυτο δικιο για το οτι δεν ήταν κεραμίδα :brick:

η δευτερη θεση για την Ελλαδα στο Ευρωμπάσκετ 1987, απλά μου διέφυγαν οι προηγούμενες νικες της ομαδαρας μας...τις οποίες αναφερεις στο μήνυμά σου.

οποτε δεν ηταν και σωστο ετσι οπως ανεφερα την ''κεραμιδα''... :nono:

 

[stayros]

Τιμηθηκαν οι πρωταγωνιστες του 1987, σε μια εκδήλωση με έντονο το συναισθηματικό στοιχείο, που συνέδεσε το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ, η ΕΟΚ σε συνεργασία με τη Nova βράβευσαν τους πρωταγωνιστές της κατάκτησης του Ευρωμπάσκετ του 1987, με αφορμή τη συμπλήρωση 30 ετών από το σπουδαίο αυτό επίτευγμα. Έλαμψαν με την απουσία τους οι Νίκος Γκάλης και Παναγιώτης Γιαννάκης, ενώ το "παρών" δεν έδωσε και ο Μέμος Ιωάννου. Ο Νίκος Φιλίππου έκανε το εξής σχόλιο για το γεγονός: "Κατάρα μας να μην έχουμε βρεθεί όλοι μετά από τον βάθρο".

Απιστευτο το ποσο εχει αλλαξει ο Φανης Χριστοδουλου!!!

 

[domniki]

τιποτα απολυτως δεν θα γινοταν ,απλα η Ελλαδα θα επαιρνε την δευτερη θεση και ολα τα υπολοιπα θα γινοταν οπως εγινανειναι μεγαλη δυναμη στο μπασκετ και το απεδειξε με την πορεια της 30 χρονια πια και σε εθνικο και σε συλλογικο επιπεδο

γιατι να αλλαζε κατι ,επειδη θα επαιρνε την δευτερη θεση;

Συμφωνώ! Άλλωστε η καταπληκτική πορεία της Εθνικής Μπάσκετ συνεχίστηκε και συνεχίζεται.

 

[ΦΖΠ1]

Aγνοείτε όμως ότι μια πρώτη αποτυχία, μπορεί και να οδηγήσει σε σύνδρομο loser, πολύ συνηθισμένο στα ομαδικά αθλήματα... Από τη "βασίλισσα δίχως στέμμα" Ολλανδία, μέχρι την Ισπανία των πέτρινων χρόνων πριν τα δύο μουντιάλ, και τη φετινή Γιουβέντους του πέμπτου χαμένου τελικού, τα παραδείγματα είναι εδώ, και φαντάζομαι αντίστοιχα θα υπάρχουν και στο μπάσκετ...

 

[elsint17]

Aγνοείτε όμως ότι μια πρώτη αποτυχία' date=' μπορεί και να οδηγήσει σε σύνδρομο loser, πολύ συνηθισμένο στα ομαδικά αθλήματα... Από τη "βασίλισσα δίχως στέμμα" Ολλανδία, μέχρι την Ισπανία των πέτρινων χρόνων πριν τα δύο μουντιάλ, και τη φετινή Γιουβέντους του πέμπτου χαμένου τελικού, τα παραδείγματα είναι εδώ, και φαντάζομαι αντίστοιχα θα υπάρχουν και στο μπάσκετ...[/quote']
το ερωτημα του ποστ αφορα τον τελικο, αν εβαζε το τριποντο

δηλαδη αν θα επαιρνε την πρωτη η δευτερη θεση,οποτε η απαντηση ειναι δεν θα αλλαζε τιποτα

αν μιλαμε αν εχανε αλλο αγωνα και τερματιζε στην 8η ας πουμε το συζηταμε αλλα ειναι αλλο τοπικ

 

[Nemo]

: : :

Οταν για δεκαετίες αναφέρονται/αναφέρονταν στην πορεία του Παναθηναικού το 71 μέχρι τον τελικό του Wembley με τον Ajax όπου έχασε 2-0

λέγανε

α) Για την πανωλεθρεία του Παναθηναικού στο Wembley

ή

β) για το έπος του Wembley/Παναθηναικού ?

 

[Nemo]

Τιμηθηκαν οι πρωταγωνιστες του 1987, σε μια εκδήλωση με έντονο το συναισθηματικό στοιχείο, που συνέδεσε το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ, η ΕΟΚ σε συνεργασία με τη Nova βράβευσαν τους πρωταγωνιστές της κατάκτησης του Ευρωμπάσκετ του 1987, με αφορμή τη συμπλήρωση 30 ετών από το σπουδαίο αυτό επίτευγμα. Έλαμψαν με την απουσία τους οι Νίκος Γκάλης και Παναγιώτης Γιαννάκης, ενώ το "παρών" δεν έδωσε και ο Μέμος Ιωάννου. Ο Νίκος Φιλίππου έκανε το εξής σχόλιο για το γεγονός: "Κατάρα μας να μην έχουμε βρεθεί όλοι μετά από τον βάθρο".
Απιστευτο το ποσο εχει αλλαξει ο Φανης Χριστοδουλου!!!

Σε ένα εναλλακτικό σύμπαν έχουν για μαζευτεί πρώτη φορά όλοι -χωρίς καπέλωμα από την ομοσπονδία- και ταξιδεύουν για Τσεχία ....

 

[Αισυμνήτης]

Aγνοείτε όμως ότι μια πρώτη αποτυχία' date=' μπορεί και να οδηγήσει σε σύνδρομο loser, πολύ συνηθισμένο στα ομαδικά αθλήματα... Από τη "βασίλισσα δίχως στέμμα" Ολλανδία, μέχρι την Ισπανία των πέτρινων χρόνων πριν τα δύο μουντιάλ, και τη φετινή Γιουβέντους του πέμπτου χαμένου τελικού, τα παραδείγματα είναι εδώ, και φαντάζομαι αντίστοιχα θα υπάρχουν και στο μπάσκετ...[/quote']Το σχόλιό σου μ’ αρέσει, γιατί γράφεις κάτι που δεν μου είχε περάσει απ’ το μυαλό.

Όμως, τελικά, δεν μπορώ να συμφωνήσω μαζί σου.

Ίσα-ίσα, η εθνική μπάσκετ του 1987 ήταν αυτή που έβγαλε από πάνω μας τη ρετσινιά του «λούζερ» στον ομαδικό αθλητισμό.

Όχι μόνο με τη νίκη της στον τελικό επί της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και με τις νίκες που έκανε καθοδόν απέναντι σε Γιουγκοσλαβία, Ιταλία, Γαλλία κτλ.

Νίκες που επιτεύχθηκαν με θεαματικό παιχνίδι κι όχι με ηρωικό «ταμπούρι» ή με το αντιαθλητικό στιλ που λανσάρισε λίγα χρόνια μετά η Λιμόζ.

Νίκες που επιτεύχθηκαν επειδή εμείς παίξαμε καλύτερα κι όχι επειδή αναγκάσαμε τους άλλους να παίξουν χειρότερα ή επειδή τους αναγκάσαμε να μην παίξουν καν.

Εννοείται πως αν χάναμε με τρίποντο στην εκπνοή της παράτασης, εκείνη τη στιγμή θα νιώθαμε σοκ.

Όμως, μετά απ’ το αρχικό σοκ, θα έμεναν οι πολύ καλές εντυπώσεις κι οι μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον.

Οι οποίες, όπως φάνηκε τα επόμενα χρόνια, δεν ήταν χωρίς αντίκρισμα.

ΥΓ: Τη στιγμή που θα έβαζε το τρίποντο ο Γιοβάισα, θα νιώθαμε όπως οι οπαδοί του Ολυμπιακού όταν έβαλε το τρίποντο ο Στογιάκοβιτς στην εκπνοή του καθοριστικού τρίτου ημιτελικού της σεζόν 1997-98.

 

[Σώτος Σώτος]

Ας επαναφέρω φέτος το ερώτημα του θρεντ...

 

[Always Somewhere]

Μάλλον θα χάναμε και κλασικά θα τα έσπαγαν όλα στην "Πασαρέλα" στο Πασαλιμάνι που ήμουνα εγώ!

Όμως ευτυχώς έγινε το αντίθετο και νικήσαμε και έτσι ξεκινήσαμε πορεία ολοι στο Πασαλιμάνι μέχρι το στάδιο Ειρήνης και φιλίας όπου οι αστυνομικοί μας άφησαν και μπήκαμε μέσα και αγκαλιάσαμε τους παίκτες της Εθνικής!

Θυμάμαι τον εαυτό μου (11 χρόνων) σαν μυρμηγκακι δίπλα στον άνθρωπο αράχνη (τον Φασούλα έτσι τον αποκαλούσαν τότε γιατί πέρα από το ύψος του είχε και μακριά χέρια και πόδια σαν την αράχνη).

Ωραία χρόνια!!!!

---------

Βάζω εδώ και το άλλο link για το Ευρωμπάσκετ:

Σαν σήμερα πριν 24 χρόνια (Eurobasket '87)

Mπραβο Ελλαδα.

retromaniax.gr

 

[laura ingalls]

Τι θα γινόταν; Θα το θεωρούσαμε πάλι νίκη. Δεν ήταν και εύκολο να κερδίσεις την Σοβιετικής Ένωση που είχε στις τάξεις της τον αφρό από Ρωσία, Λετονία, Ουκρανία κ.λ.π. Δε θα ξεχάσω ποτέ μου αυτό το πλήθος που συνέρρεε μαζί μας στην πορεία προς την Ομόνοια.