Λοιπόν, η πρώτη επαφή με το Eternauta ήταν μέσα από τον ΣΚΟΡΠΙΟ, φυσικά θα θυμάστε τον ΣΚΟΡΠΙΟ.
Τεράστιο (σε πάχος, σε σύγκριση με άλλα κομικς, τότε στα μάτια μου τουλάχιστον....) κόμικ με πολλές ιστορίες που ξέφευγαν από τα υπόλοιπα κλασικά κόμικς με ηπερήρωες.
.... ίσως να έμοιαζε ΕΛΑΧΙΣΤΑ στο Τρουένο.... (δεν καλοθυμάμαι κιόλας, αλλά κάπου εκεί το είχα εντάξει).
Δημοσιεύτηκε λοιπόν - σε συνέχειες - εκεί στο ΣΚΟΡΠΙΟ, ο Ετερνοναύτης.
Θυμάμαι από το 1ο "επεισόδιο" είχα μαγευτεί, κυρίως για το κεντρικό κόνσεπτ: περίεργο χιόνι, σκοτώνει με την επαφή, κάποιοι "Μαγκαιβερς" φτιάχνουν στολές, βγαίνουν έξω και μάχονται με τα τέρατα.
Προφανώς περνούσε διάφορα μηνύματα κοινωνικο-πολιτικά, αλλά εμένα με ενδιέφερε κυρίως το μελλοντικό-δυστοπικό-επιβίωση κομμάτι της ιστορίας.
Μετά από πολλά χρόνια, σε ένα σάιτ "Μπαούλο αναμνήσεων"... κάπως... βρήκα νομίζω εξώφυλλα από το ΣΚΟΡΠΙΟ και θυμήθηκα το Eternauta.
Έψαξα και το βρήκα στο ίντερνετ (γκουχ-γκουχ.... εννοώ ότι το σκανάρισα στη φανασία μου και τώρα έχω ένα καθόλα νόμιμο αντίτυπο κύριοι δικασταί...) και το ρούφηξα λέξη-λέξη, εικόνα-εικόνα.
Για μένα, είναι στις ΤΟΡ ιστορίες κόμικς, μαζί με το "Y: The Last Man".