Το Γράμμα του Anthony, by Turrican

[Turrican]

Ζηλεύοντας την δόξα της domnikis με το γράμμα της προς τον Τέρρυ αποφάσισα και εγώ να σας παρουσιάσω το τελευταίο γράμμα του Anthony προς την Candy!O Anthony βίωσε την τελευταία νύχτα του μια περίεργη εμπειρία! Άρχισε εν ζωή να υφαρπάζεται σιγά σιγά από τον θάνατο εγκαταλείποντας σταδιακά αυτόν τον κόσμο, έχοντας ουσιαστικά μερικές ώρες ζωής ακόμα.Αυτό καθαυτό το γεγονός τον αποδιοργάνωσε εσωτερικά και μην μπορώντας να το αποκρυπτογραφήσει και να το κατατάξει , αρχίζει να γράφει μέσα στην νύχτα στο ημερολόγιο του το τελευταίο του κείμενο στα όρια του παραληρήματος που απευθύνεται φυσικά στην Candy!

* Ευχαριστώ την αγαπητή akaliakoukou για τη φωτογραφία του θέματος!




Προσοχή προειδοποίηση!!!! το κείμενο είναι αρκετά μαύρο!

 


Καλή ανάγνωση! (λέμε τώρα recry: !)

​

 




​

Αγαπημένη μου …....δεν γνωρίζω αυτήν την στιγμή τι μου συμβαίνει!

Ένας σχεδόν ανυπέρβλητος φόβος που όμοιο του δεν έχω μέχρι τώρα νοιώσει τεντώνει μέχρι τα όρια της αντοχής της την ψυχή μου!

Η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα και η ανάσα μου βγαίνει με πολύ κόπο από το στήθος μου. Δεν...…δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά! Φοβάμαι! Φοβάμαι πολύ! Νομίζω ότι αυτήν τη στιγμή έχω την ανάγκη να έχω δίπλα μου κάποιον πολύ δικό μου άνθρωπο. Ο πατέρας μου είναι τώρα πολύ μακριά και η μητέρα μου…....μόνο εσένα έχω δίπλα μου Candy. Συγνώμη για το άστατο γράψιμο μου αγαπημένη μου , αλλά όπως ο κρύος ιδρώτας στο μέτωπο μου πέφτει επάνω στο γράμμα και αποχρωματίζει το μελάνι έτσι αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή τα συναισθήματα μου συνεχώς. Ω θεέ μου μακάρι να μπορούσα να σκεφτώ καθαρά! Τι μου συμβαίνει;

Κοιτάζω τώρα συνεχώς το σκοτεινό δωμάτιο μου! Δεν έχω αλλάξει σε αυτό ούτε το παραμικρό τα τελευταία πέντε χρόνια , αλλά τώρα όλα μου φαίνονται σαν καινούρια σαν να μη τα έχω ξαναδεί! Χα! Χα! Θα με νομίζεις για τρελό με αυτά που σου γράφω σίγουρα…..όπως τότε που είχαμε πάει μαζί στο…στο….να πάρει η ευχή!!!! Δεν θυμάμαι τίποτα πια!!!! Αρχίζω να χάνω την μνήμη μου… κάτι δεν πάει καλά! Μη….μη με παρεξηγήσεις σε παρακαλώ..... θα συνέλθω γρήγορα. Θα θυμηθώ! Είναι και αυτός ο φοβερός αγέρας που λυσσομανάει εκεί έξω….

Εξαιτίας αυτού του ανέμου ξύπνησα απότομα αφού με έναν εκκωφαντικό ήχο η μπαλκονόπορτα μου άνοιξε διάπλατα μπρος τα μέσα κοντεύοντας να σπάσει! Νυχτερινός παγωμένος και απόκοσμος αέρας εισέβαλε καταλαμβάνοντας κάθε γωνία του ζεστού δωματίου μου. Οι γνώριμες και οικίες μυρωδιές των ξύλινων επίπλων, των αρωματισμένων ρούχων και των κεριών που καίνε, χάθηκαν αμέσως μόνομιάς. Μια έντονη μυρωδιά βρεγμένου χώματος και μουχλιασμένων φύλων κυριάρχησε παντού! Εκατοντάδες ροδοπέταλα προερχόμενα από παραδομένες στα στοιχεία της φύσης τριανταφυλλιές μπήκαν με ορμή από το ανοικτό παράθυρο και με κάλυψαν σχεδόν ολόκληρο επάνω στο κρεβάτι ! Έπρεπε…..έπρεπε να με δεις Candy ήμουν σαν γαμπρός….σίγουρα θα γελούσες….σίγουρα!!!!Χα! Χα! Χα!

Ήταν και αυτό το όνειρο…..τώρα μπορώ να το θυμηθώ καλά!

Είδα την μητέρα μου!!! Αλήθεια ήταν αυτή! Ήταν πολύ ζωντανό….ήταν εδώ στο δωμάτιο και μου μιλούσε! Έσκυψε στο κρεβάτι μου και μου χάιδεψε το κεφάλι μου όπως τότε! Μου μίλαγε γλυκά μα τα μάτια της ήταν δακρυσμένα. Δεν μπορούσα ακριβώς να τα δω μα το ένοιωθα! Δεν είναι υπέροχο αυτό Candy; Μακάρι να την είχα εδώ τώρα δίπλα μου!

Είχα καιρό να την ξαναδώ στα όνειρα μου! Μου είπε ότι θα φύγω για κάποιο ταξίδι μα εγώ δεν την άκουγα της φώναζα και ήθελα να την αγκαλιάσω. Έκλαιγα και την παρακαλούσα να μην φύγει αλλά αυτή μου ακουμπούσε απαλά με τα ακροδάχτυλα της το στόμα καθησυχάζοντας με. Τότε ήταν που ξύπνησα απότομα ανήσυχος νοιώθοντας μέσα σε όλα και μια αλλόκοτη αίσθηση βιασύνης! Θέλω να κάνω πράγματα για εμάς Candy θέλω να ζήσω όμορφες στιγμές μαζί σου! Θέλω να σου πω πράγματα που δεν πρόλαβα να σου πω ποτέ!

Συγχώρεσε με ακριβή μου για τον άστατο ειρμό μου! Αλλά ο φόβος και η απελπισία μου με έκανε να πάρω την πένα βραδιάτικα και να σου γράψω!

Όλα μου φαίνονται τόσο περίεργα! Σκέφτομαι ότι αν η μητέρα μου είχε δίκιο και χρειαστεί να λείψω για λίγο τι θα απογίνεις εσύ; Θα σου κάνουν τη ζωή πάλι δύσκολη ο Νήλ και η Ελίζα! Ανοησίες δεν θα πάω πουθενά….Θέλω να μείνω μαζί σου. Μόνο εσύ με κάνεις να νοιώθω ζωντανός Candy! Μόνο εσύ!

…Είναι και κάτι άλλο που μου περνάει από το μυαλό! Δεν ξέρω όμως πώς να στο πω. Φοβάμαι….νοιώθω ότι κάτι πολύ άσχημο θα μας συμβεί! Φοβάμαι Candy μήπως πάθεις εσύ κάτι αύριο και σε χάσω! Δεν θα το άντεχα αυτό!!! To ακούς Candy ; To ακούς;

Ω! Παραφέρομαι…..δεν το πιστεύω τι λέω!!! Όλα θα πάνε καλά γλυκιά μου….όλα θα πάνε καλά! Αύριο στο κυνήγι της αλεπούς θα μπούνε όλα τα πράγματα σε μια σειρά…όλα θα πάνε καλά! Η θεία Ελρόυ θα σε παρουσιάσει σε όλη την οικογένεια και εγώ θα σου μιλήσω για όλα αυτά που σκεφτόμουν από καιρό να σου πω Candy!

Σε αγαπώ και σε παρακαλώ....... μην τρομάξεις ότι και αν γίνει αύριο αγάπη μου…..

Είσαι πιο όμορφη όταν γελάς, παρά όταν κλαις..

Δικός σου για πάντα..


Άντονυ……

 

[domniki]

Αμαν, τι γραφει ο αμοιρος Αντονυ

Δεν μπορω να θυμηθω πολυ καλα, γιατι εχω καιρο να δω τα επεισοδια, αλλα ο Αντονυ ειχε δει εναν εφιαλτη. Νομιζω πως ηταν πριν φυγει η Καντυ για το Μεξικο. Βοηθειστε με candy-fans Κ'εγω εχω αρχισει να χανω τη μνημη μου :wait2:

Το γραμμα ειναι στα ορια του τρομακτικου και μεταφυσικου :sad: Γνωριζοντας τι γινεται την επομενη μερα στο κυνηγι της αλεπους, ανατριχιαζω διαβαζοντας το. Η σκηνη με τα ροδοπεταλα, που τον καλυπτουν στο κρεββατι, ειναι τοσο μακαβρια Μαμα μου Ταυτιζομαι μαζι του οταν αναπολει την μητερα του και παρολο που το ονειρο του ηταν εφιαλτης το νοσταλγει. Ειναι αληθεια: οταν δεν μπορουμε να δουμε τους ανθρωπους που εχουμε αγαπησει και θα αγαπαμε οσο ζουμε, γιατι εχουν χαθει για παντα απο κοντα μας, τοτε μονο στον υπνο μας μπορουμε να βρουμε παρηγορια στη νοσταλγια μας. Μονο στα ονειρα μας μπορουν να ερχονται και να μας συντροφευουν Καημενε Αντονυ...πού να ηξερες τι θα σου συνεβαινε recry: Νομιζεις οτι θα συμβει κατι στην Καντυ, μια και παντα η μικρουλα εμπαινε σε μπελαδες. Kαταραμενη Μιζουκι τι μανια κ'αυτη να τους πεθαινεις ολους

Ετσι και διαβασει το γραμμα η Death2Eliza θα εχουμε θυματα :xm:

Μπραβο Turri Καλη αρχη στο γραψιμο φικ

 

[akaliakoukou]

Ολίγον μακάβρια... Η σκηνή με τα ροδοπέταλα μου θυμίζει... επιτάφιο... :cold:

Όμως εκείνο που μου έμεινε, είναι άλλο...

ο Άντονυ δε φοβάται το θάνατο!

Ο Άντονυ φοβάται το χωρισμό από την αγαπημένη του...

φοβάται μην της συμβεί κάτι κακό και δε θα είναι κοντά της να την προστατεύσει και να τη στηρίξει!

Έχει το προαίσθημα ότι κάτι κακό θα συμβεί και δεν ανησυχεί για τον εαυτό του. ανησυχεί για την Κάντυ!!!

Την αγαπάει με όλη τη δύναμη της Καρδιάς του!...

Τurri, αν ο Άντονυ εκείνο το βράδυ είχε γράψει ένα γράμμα, αυτό το γράμμα θα έγραφε ότι ακριβώς διαβάσαμε από σένα...

Ειδικά τα τελευταία λόγια: ...

Σε αγαπώ και σε παρακαλώ....... μην τρομάξεις ότι και αν γίνει αύριο αγάπη μου…..Είσαι πιο όμορφη όταν γελάς, παρά όταν κλαις..

Δικός σου για πάντα..


Άντονυ……

 


Αααααχ!


(δεν έχω ούτε λόγια, ούτε εμότικον...)

 

[Juanita]

:what: (τι έγραψε πάλι το παληκάρι;;; )

:xm: (έχω μείνει ενεός... )

:zip: (τα λόγια είναι περιττά)

(απλά... )

 

[akaliakoukou]

 

[Turrican]

Σας ευχαριστώ όλους παιδιά! :thanx2:

Ο Άντονυ βιώνει μια έντονη πρόγευση του θανάτου γεγονός που τον πλημμυρίζει με έντονη αγωνία!

Η αντίληψη του έχει ελαφρώς αλλοιωθεί -μετατοπισθεί , ακροβατώντας μεταξύ φυσικού και πνευματικού και σίγουρα δεν ανήκει πλέον σε αυτόν τον κόσμο!

Καταλαβαίνει ίσως ότι αρχίζει να φεύγει αλλά τον μπερδεύει η τεράστια αγάπη του προς την Candy!Η πιθανότητα να την χάσει γίνεται αντιληπτή από τον ίδιο ως δεύτερος θάνατος! Στο τέλος του γράμματος φαίνεται να συνειδητοποιεί την αλήθεια..αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρος....

Μεφιστοφελικό έτσι;

Μπρρρ!!!!!

 

[nessie]

Κάτι μου έλεγε να μη διαβάσω αυτό το γράμμα... Αλλά τελικά το διάβασα!

Είναι ο γνωστός Anthony που αυτή τη φορά προσπαθεί να δώσει κουράγιο στη μικρή μας και να της πει να μείνει δυνατή ό,τι και αν συμβεί, γιατί η ζωή συνεχίζεται... Όλα θα πάνε καλά! (Που λέει ο λόγος... )

 

[domniki]

Κάτι μου έλεγε να μη διαβάσω αυτό το γράμμα... Αλλά τελικά το διάβασα!

Ax Nessie, σωστο προαισθημα ειχες :wait2: