Το Μπλόκο

[ΤΑΚΗΣ]

Καθώς η 28η πλησιάζει ευκαιρία να γίνει λόγος για μια σπουδαία ταινία.

Γυρισμένη το'65, το''μπλόκο'' αναφέρεται στη διαβόητη επιχείρηση Γερμανών και δοσιλόγων στη Κοκκινιά τον Αύγουστο του '44. Σε μια εντυπωσιακή επιχείρηση περικύκλωσαν την περιοχή(προπύργιο της Αριστεράς) και μετά απο υπόδειξη των κουκουλοφόρων συνεργατών τους εκτέλεσαν πάνω απο 300 Έλληνες. Ο κεντρικός ήρωας , που τον υποδύεται ο Καζάκος, είναι συνεργάτης των κατακτητών που πιέζεται να βοηθήσει στην επιχείρηση. Παράλληλα. σκιαγραφείται έξοχα το πνεύμα του περίγυρού του, μέσα απ'τις ερμηνείες πολλών σπουδαίων ηθοποιών όπως ο Κατράκης, η Καλογεροπούλου, η Ζωρζ Σαρρή κ.α. Ένα διαμάντι, μια διαφορετική, λιτή ταινία που αξίζει να δείτε.

 

[exetlaios]

Εξίσου "κινηματογραφική" ήταν και η ζωή του σκηνοθέτη του έργου, Άδωνι Κύρου, ο οποίος διεσώθη το 1944 από ένοπλες απόπειρες αντεκδίκησης, με προσωπική επέμβαση του κατοχικού "πρωθυπουργού" Ράλλη. Του ιδρυτή δηλαδή, των Ταγμάτων Ασφαλείας, τα οποία και "πρωταγωνίστησαν" στο (πραγματικό) "Μπλόκο της Κοκκινιάς". (*)

Τελικά, η ζωή εννίοτε είναι περισσότερο ειρωνική, απ'όσο μπορούμε να φανταστούμε.

Παραθέτω απλώ, αυτή την ιδιόρυθμη πληροφορία, δίχως να επεκταθώ περισσότερο (αν και θα είχε ενδιαφέρον).

(*) Πηγή: Πέτρου Μακρή-Στάικου "Κίτσος Μαλτέζος: Ο αγαπημένος των θεών", εκδόσεις Ωκεανίδα.

 

[ΤΑΚΗΣ]

Να σημειώσουμε ότι ο Άδωνις Κύρου ήταν μέλος της γνωστής οικογένειας που εξέδιδε την εφημερίδα ''Εστία'' και παρά τη συντηρητική οικογενειακή παράδοση, προσχώρησε στο ΕΑΜ, γι' αυτό και διασώθηκε όπως σωστά έγραψε ο Exetlaios απο κυβερνητική παρέμβαση το'44. Έκτοτε κατέφυγε στο εξωτερικό.

 

[retrofan]

Λοιπόν εμένα η ταινία δεν μου άρεσε

Και πήγα να τη δω με μεγάλες προσδοκίες και παρέσυρα κι έναν φίλο μου που σε κανονικές συνθήκες δεν θα πατούσε ούτε με σφαίρες

Το θέμα σίγουρα ενδιαφέρον, άντε και μερικές ερμηνείες (κυρίως Καλογεροπούλου και Καζάκος), όλα τ' άλλα εξαιρετικά αμήχανα.

Οι σκηνές των συγκρούσεων απλώς γελοίες (μα να τρέχει ο Φέρτης και να πυροβολεί στα τυφλά και να πετυχαίνει Γερμανούς οχυρωμένους πίσω από τα παράθυρα αποθήκης; Μιλάμε για σημάδι Κλιντ Ίστγουντ και βάλε ), το σενάριο άνισο, οι ιστορίες να μπλέκονται η μια μέσα στην άλλη χωρίς ουσιαστική εξέλιξη (π.χ. ο Κατράκης εμφανίζεται δυο φορές, δεν ξέρουμε ακριβώς ποιος είναι κι από πού έρχεται, βγάζει μια "κορώνα" και πάρτον κάτω ), οι σκηνές πλήθους άτεχνες (όλες οι γυναίκες να πλησιάζουν σιωπηλές το σημείο της εκτέλεσης μπορεί να φαίνεται ιδιαίτερα "θεατρικό" σε αρχαία τραγωδία αλλά δεν σε πείθει ως πραγματική αντίδραση ανθρώπων), η μεταστροφή του Καζάκου και κυρίως ο τρόπος που εκδηλώνεται απλοϊκός.

Α! Και να μην σχολιάσω όλες τις κομπάρσες (και καλά κοπέλες της Κοκκινιάς το 1944) να κυκλοφορούν με φούστες και χτενίσματα καρέ που "φώναζαν" 60΄και Μπητλς από χιλιόμετρα μακριά

Νομίζω ότι η συγκεκριμένη ταινία απέκτησε τη φήμη της γιατί απλά και μόνο ασχολήθηκε μ' ένα αρκετά λογοκριμένο εκείνη την εποχή θέμα κι αυτό ήταν αναμενόμενο να γίνει δεκτό με ύμνους στο κομμάτι του ελληνικού λαού που "διψούσε" να δει στο πανί τα γεγονότα που το είχαν σημαδέψει.

Κι είναι κρίμα γιατί η ιστορία του μπλόκου της Κοκκινιάς θα μπορούσε να βγάλει διαμάντι

@exetlaios διαβάζοντας το "Κίτσος Μαλτέζος - ο αγαπημένος των θεών" μου δημιουργήθηκε η πεποίθηση ότι εκεί βρίσκεται το θέμα για μια υπέροχη ταινία. Σου συνιστώ να ρίξεις μια ματιά και στο "Χρονικό μιας σταυροφορίας" του Ρόδη Ρούφου

 

[exetlaios]

Να σημειώσουμε ότι ο Άδωνις Κύρου ήταν μέλος της γνωστής οικογένειας που εξέδιδε την εφημερίδα ''Εστία'' και παρά τη συντηρητική οικογενειακή παράδοση, προσχώρησε στο ΕΑΜ, γι' αυτό και διασώθηκε όπως σωστά έγραψε ο Exetlaios απο κυβερνητική παρέμβαση το'44. Έκτοτε κατέφυγε στο εξωτερικό.

Πολύ σωστά. Ο Άδωνις Κύρου, ήταν γιός του πανίσχυρου-τότε, Αχιλλέα Κύρου, εκδότη της συντηρητικής εφημερίδας Εστίας.

Οι πέριξ του Μαλτέζου είχαν ορκισθεί εκδίκηση πάσει θυσία και παρά την προσωπική επέμβαση του (εξίσου πανίσχυρου) Άγγελου Έβερτ, οι μέρες του Άδωνι φάνταζαν "μετρημένες" (απλά δεν μπορούσαν να τον προστατεύουν επί 24-ώρου βάσης, για πάντα).

Έτσι, πέρασε τα "Δεκεμβριανά" κρυμμένος σε φιλικό σπίτι και αμέσως μετά "αυτοεξορίστηκε" στο Παρίσι, όπου έζησε όλη του τη ζωή.

Να σημειώσουμε ότι ήδη κατέστη κουτσός, από αποτυχημένη επέμβαση εναντίον του, πριν φύγει για το Παρίσι.

 

[exetlaios]

@exetlaios διαβάζοντας το "Κίτσος Μαλτέζος - ο αγαπημένος των θεών" μου δημιουργήθηκε η πεποίθηση ότι εκεί βρίσκεται το θέμα για μια υπέροχη ταινία. Σου συνιστώ να ρίξεις μια ματιά και στο "Χρονικό μιας σταυροφορίας" του Ρόδη Ρούφου

Συμφωνώ απόλυτα, ο χαρακτήρας του Μαλτέζου ήταν τρομερά γοητευτικός/ενδιαφέρον/τραγικός.

Από το πώς σκεφτόταν, πώς έγραφε, πως ενεργούσε, μέχρι το πώς άλλαξε "στρατόπεδα".

Την τριλογία του Ρόδη Ρούφου την έχω διαβάσει, ασφαλώς.

Ομοίως και τα σχετικά βιβλία του Φραγκόπουλου (έχω το "Σιωπηλό σύνορο" και ψάχνω απελπισμένα την "Τειχομαχία").

 

[romantikos]

επιτελους και μια ταινια που ασχολειται σοβαρα με την κατοχη χωρις την εθνοπατριωτικες εξαρσεις του τζειμς παρις.Το δευτερο μερος ειδικα με τους δοσιλογους προκαλει ριγος.Να την δειτε σιγουρα.

 

[RIO]

Καμιά σχέση ( για όποιον ξέρει), με τα πραγματικά γεγονότα η ταινία...

 

[sdouros]

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ