Το καπλάνι της βιτρίνας (Άλκη Ζέη) [Εκδόσεις Κέδρος]

[BETTY BOOP]

Η Μέλια και η Μυρτώ είναι δύο κοριτσάκια που ζουν το 1936 σε ένα νησί του Αιγαίου. Ο παππούς τους διηγείται μύθους και θρύλους για τους αρχαίους Έλληνες, αντί για παραμύθια. Ο ξάδερφός τους ο Νίκος, φοιτητής από την Αθήνα, τις μαγεύει με την ιστορία ενός τίγρη, το καπλάνι, όπως το λένε στο νησί, που βρίσκεται βαλσαμωμένο μέσα σε μια βιτρίνα στη μεγάλη σάλα του σπιτιού.

Σιγά σιγά μπλέκονται στο παιχνίδι του καπλανιού της βιτρίνας μικροί και μεγάλοι, ύστερα από κάτι που συνέβη μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού, στις αρχές του Αυγούστου.

Ένα από τα καλύτερα παιδικά βιβλία...

 

[D@redevil]

Είναι απίστευτα πολλά αυτά, που θα μπορούσα να γράψω γι' αυτό το βιβλίο!

Τόσα πολλά, που εκ των πραγμάτων θα βγω κι εκτός θέματος - επιπλέον πολύ φοβάμαι ότι θα βαρεθείτε να διαβάζετε!

Θα πω μόνο τις πρώτες μου σκέψεις μόλις το τελείωσα: Ήταν σα να το ζούσα! Απίστευτα ζωντανές εικόνες και οι σκηνές να διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια μου!

Είχα (κι έχω!) πολύ έντονα χαραγμένα όλα τα συναισθήματα που είχα ζήσει...

Ναι, δυστυχώς, δεν υπάρχουν λόγια, για να σας περιγράψω τι μου προσέφερε αυτό το βιβλίο! Αν δεν το έχετε διαβάσει, κάντε το άμεσα! Θα με θυμηθείτε!

 

[Domenica]

Ενα βιβλιο που με επηρεασε και εμενα πολυ οταν ημουν παιδι! Ηταν το πρωτο που διαβασα απο Αλκη Ζεη και εγινα μεγαλη θαυμαστρια, διαβασα τα παντα. Για την ''Αρραβωνιαστικια του Αχιλλεα᾽᾽ δειτε στο θρεντ της Αλκης Ζεη, να αναφερω και το ᾽᾽Κοντα στις ραγες᾽᾽ που εμενα μου εμοιαζε παρεμφερες σε υποθεση με το ᾽᾽Καπλανι της βιτρινας᾽᾽ -κοριτσακια σε μακρινο μερος που βιωνουν δυσκολα ιστορικα γεγονοτα. Ειχα ερωτευτει τον φοιτητη ξαδερφο και το βιβλιο ενθαρρυνε αθελα του μια καποια συμπαθεια στα ρετρο βαλσαμωμενα ζωάκια. (βλ. σχετικο θρεντ)

Παντως για την ιστορικη περιοδο που αναφερεται, το βιβλιο αυτο σταθηκε και η μονη πληροφορηση που πηρα ποτε ειτε απο βιβλια ειτε απο το σχολειο. Και οπως και με τα αλλα βεβαια της Αλκης Ζεη (και Ζωρζ Σαρρη) εμαθα ενα σωρο χρησιμες πληροφοριες αλλα και πολλα θλιβερα που θα ηθελα να μην ειχα ακουσει ως παιδι!

 

[Thor]

Το είχα διαλύσει από το διάβασμα μικρός (ε καλά όχι και μπέμπης...), αν και τελικά δεν έτυχε να διαβάσω κάτι άλλο από Ζέη. Θυμάμαι το είχα πάρει γιατί μου άρεσε και το σίριαλ και ήταν και για μένα η πρώτη επαφή με το γεγονός ότι τελικά ο Μεταξάς δεν είπε μόνο το "όχι"

 

[zouzou]

Να και το εξώφυλλο του βιβλίου. Η πρώτη έκδοση του '80 και η δεύτερη του '87, εκδόσεις Κέδρος.

 

[kleida08]

Ένα από τα καλύτερα παιδικά βιβλία. Όμως "Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου" με είχε εντυπωσιάσει περισσότερο στο δημοτικό.

 

[Thor]

Το έχω στην έκδοση του 1987

 

[kleida08]

Και εγώ αυτήν είχα!

 

[perlastar]

Θα το χαρακτήριζα πολύ "γλυκό" βιβλίο. Εγώ ως βιβλιοφάγος, όταν κάναμε ένα απόσπασμα από βιβλίο στο Ανθολόγιο του Δημοτικού ή στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Γυμνάσιο/Λύκειο και μου άρεσε, μετά έβρισκα και διάβαζα όλο το βιβλίο. Έτσι βρήκα και "Το καπλάνι της βιτρίνας". Ήταν και το βιβλίο από το οποίο έμαθα πρώτη φορά τις βυζαντινές νότες ΠΑ-ΒΟΥ-ΓΑ-ΔΕ-ΚΕ-ΖΩ-ΝΗ

 

[hannele]

Η Αλκη Ζεη εμπνευστηκε το "Καπλάνι της βιτρινας" απο τα παιδικα της χρονια στο νησι της μητερας της, τη Σαμο, και ειναι σχεδον αυτοβιογραφικο, για αυτο και αρκετοι απο τους ηρωες ήταν υπαρκτά προσωπα.

Ενα απο αυτά, ήταν και ο παππους των 2 μικρων κοριτσιων, ο οποιος ουσιαστικά ήταν ο παππους της Αλκης Ζεης, γυμνασιαρχης στο επαγγελμα.

Οπως η ιδια η συγγραφεας εχει πει κατα καιρους σε συνεντευξεις της, τα παιδικα της χρονια στο νησι μαζί με τον παππου ήταν "ζωή και κοτα"!

Ζουσαν στο Βαθύ και τα καλοκαιρια τους τα περνουσαν στο Μαλαγάρι, εναν εξοχικο οικισμό απεναντι απο το Βαθύ. Το Λαμαγάρι του βιβλίου, οπου τα 2 κοριτσια περνούν τις καλοκαιρινές διακοπές τους, δεν ειναι αλλο απο το πανεμορφο Μαλαγάρι (η συγγραφεας για λογους μυθοπλασίας εκανε αναγραμματισμό της ονομασίας).

Ο πατερας της ηταν τραπεζικος υπαλληλος οπως και ο πατερας των κοριτσιων στο βιβλιο.

Το βαλσαμωμένο καπλάνι που (στο βιβλιο) βρισκοταν στο σαλονι του σπιτιου των 2 κοριτσιων, η ιδια η συγγραφεας εχει πει, οτι το καπλανι που βρισκεται τωρα στο παλαιοντολογικο μουσειο βρισκοταν και στην πραγματικοτητα στο σπιτι του παππου της στο Βαθύ.

εδω http://my-samos.blogspot.gr/2013/09/blog-post_8233.html η συγγραφεας μιλαει για το καπλανι και τα παιδικα της χρονια στο νησι

 

[αριαδνη]

χανελε είναι τοσο ομορφα τα καλοκαιρια των δυο κοριτσιων φανταστικα !!! μυθοπλασια και πραγματικοτητα,ε χω την εκδοση του 87 ταλαιπωρημένη από τα καπνα γιατι εκει το διαβαζα/ ηταν καλοκαιρινο αποκτημα από αυτά που μας εγραφε την λιστα βιβλίων η δασκαλα

 

[hannele]

Αλλο ενα υπαρκτο προσωπο που βλεπουμε στο βιβλίο, ήταν η θεια Δεσποινα, η οποια εμενε μαζί τους.

Στην πραγματικοτητα η θεια Δεσποινα, λεγόταν Βασιλική. Ηταν η μεγαλύτερη αδερφή της μητερας τους κατα 28 ολόκληρα χρονια, η οποια ειχε μείνει χήρα πολυ νεα, δεν ξαναπαντρευτηκε ποτέ και ειχε ιδιαίτερη αδυναμία στην μεγαλη αδερφή της Αλκης Ζέης, την Ελένη.

Η θεια λοιπον Βασιλικη, παρουσιάζεται στο βιβλίο ως η θεια Δεσποινα, χήρα απο χρόνια και χωρις παιδια, η οποια εχει αδυναμία στη μεγαλη αδερφη της Μέλιας. την Μυρτώ, στην οποια είχε σκοπό να αφησει και το σπιτι.

Το ονομα Μελια ή Μέλισσα που εδωσε η Αλκη Ζεη στο ενα απο τα 2 κορίτσια του βιβλίου, το εμπνευστηκε απο μια αλλη θεια της (η οποια σαν χαρακτηρας δεν υπαρχει στο βιβλιο) που λεγόταν Μελισσα. Ειχε κατακοκκινα μαλλια και ελειπε στην Αμερική οπου ζούσε ο γιος της. Ηταν η νονά της αδερφής της.

Ολα αυτα τα αναφερει η Αλκη Ζεη στο βιβλιο της "Με μολυβι φαμπερ Νο 2", εκδοσεις Μεταιχμιο.