Το λούνα-παρκ "Ροντέο" στο Καλαμάκι

[don dokken]

..και μονο μ αυτη τη φοτο που επισυναπτεις,εκτοξευεσαι αυτοδικαια σε ρετρομαστερ!

 

[JimLigdas]

..και μονο μ αυτη τη φοτο που επισυναπτεις,εκτοξευεσαι αυτοδικαια σε ρετρομαστερ!

Ευχαριστω για τα καλα σου λογια!

Απλα ηθελα να βοηθησω στη συζητηση ουτε καν που ηξερα πως αυτη η φωτογραφια θα μου χρησημευε!

 

[ares]

Μπορει και να μην ειναι ομως,γιατι το ταψι στο rodeo ηταν καπως διαφορετικο γιατι ειχε και σκηνη πισω του...!Μοιαζει παντως σαν κατασκευη οποτε ισως και να ειναι το ιδιο με διαφορες αλλαγες μεσα στα χρονια!!



Επισης το Rodeo φαινεται λιγο και στην ταινια Μια Γυναικαρα Στα Μπουζουκια 1985

 

[Reggy]

καλησπερα, θα ηθελα να πω καποια πραγματα για το θρυλικοτερο λουνα παρκ οπου μεγαλωσα!! το ροντεο!! το ροντεο λοιπον ανοιξε στα μεσα της δεκαετιας του 60 στην λεωφορο συγγρου στο υψος του ωνασσειου. οι ταινιες με την αλικη -το κοριτσι του λουνα παρκ και το -σ'αγαπω δειχνουν το ροντεο οπως ηταν τοτε.στα μεσα της δεκαετιας του 70 μεταφερθηκε στον αλιμο εκει που το μαθαμε οι απο 30 και πανω.αρχιζε διπλα απ την μαρινα του αλιμου και τελειωνε λιγο πριν την πλαζ του αλιμου. στη μεση του ροντεο ηταν μια ντισκοτεκ η fiji[την δειχνει το ροδα τσαντα και κοπανα ν 2].

το ροντεο εκλεισε την χρονια 87-88.καποιοι ειπανε για ναρκωτικα καποιοι οτι παραπονιοντουσαν οι γειτονες. η αληθεια ειναι οτι ο ιδιοκτητης[ο μετεπειτα ιδιοκτητης του κεντρου ribas στη βαρκιζα] πληρωνε πανακριβο νοικι στον δημο και αποφασισε να το πουλησει σε αραβες.

ταφοπλακα στο ροντεο ηταν και ενα θανατηφορο ατυχημα που εγινε το φθινοπωρο του 86 οταν μια κοπελα επεσε απ το enderprise.

τα πιο γνωστα παιχνιδια ηταν το χταποδι το ταψι η μπαλαρινα κλπ.

η ταινια που δειχνει τις περισσοτερες σκηνες του ροντεο ειναι -ο γυρος του θανατου-. μπορει στους τιτλους εισαγωγης να αναφερει τα αηδονακια αλλα τα πιο πολλα εξωτερικα πλανα δειχνουν το ροντεο.αλλες ταινιες που το δειχνουν ειναι

1] εξοδος κινδυνου

2] πανικος στα σχολεια

3]σαταναδες στα σχολεια

4]λαλακης ο εισαγωμενος

5] κλαδικη εραστων

6]κλεφτρονι και τζεντλεμαν

7]το μελαχροινακι

8]κερατο κομπινα και λαγωνικα.

υπαρχει και μια ταινια με τον μανωλη δεστουνη - Μποτζο το αστερι του λουνα παρκ - που σχεδον ολη ταινια ειναι γυρισμενη μεσα στο ροντεο.

Παιδια, προσπαθω να βρω αυτην την ταινια που λετε ολοι τον "γυρο του Θανατου" που δειχνει το Rodeo, αλλα δεν την βρισκω πουθενα... Θα ηθελα πολυ να την δω γιατι αυτο το Λουνα Παρκ μου θυμιζει παρα πολυ τα παιδικα μου χρονια... Αν ξερει κανεις που μπορω να την βρω ας μου απαντησει.

Παντως τελειες οι πληροφοριες, Thanks... ;-)

 

[caprice]

@ Reggy

Ο μόνος τρόπος για να τη βρεις είναι να ψάξεις σε video club που έχουν παλιές ταινίες.

 

[panp]

Παιδια, προσπαθω να βρω αυτην την ταινια που λετε ολοι τον "γυρο του Θανατου" που δειχνει το Rodeo, αλλα δεν την βρισκω πουθενα... Θα ηθελα πολυ να την δω γιατι αυτο το Λουνα Παρκ μου θυμιζει παρα πολυ τα παιδικα μου χρονια... Αν ξερει κανεις που μπορω να την βρω ας μου απαντησει.
Παντως τελειες οι πληροφοριες, Thanks... ;-)

[edit] Θα βρεις μόνο κάποια κομμάτια στο youtube.

 

[Elias]

Πωπω απίστευτο... Το ταψί είναι αυτό της φωτογραφίας του argy... μα πόσο χρονών ήταν αυτό το μηχάνημα; Είχα μπει νομίζω το 94 - 95, πρώτη γυμνασίου πήγαινα τότε και είχα γίνει ρεζίλι γιατί κρεμόμουν με το ένα χέρι, κόντευα να φύγω από τη θέση μου.... Δε μου λέτε φίλτατοι, υπάρχει ακόμα αυτό το λουνα παρκ; Στους κάρτες bing το δίχνει ακόμα. Όντως υπάρχει ή είναι παλιές οι φωτό;

 

[ares]

Πωπω απίστευτο... Το ταψί είναι αυτό της φωτογραφίας του argy... μα πόσο χρονών ήταν αυτό το μηχάνημα; Είχα μπει νομίζω το 94 - 95, πρώτη γυμνασίου πήγαινα τότε και είχα γίνει ρεζίλι γιατί κρεμόμουν με το ένα χέρι, κόντευα να φύγω από τη θέση μου.... Δε μου λέτε φίλτατοι, υπάρχει ακόμα αυτό το λουνα παρκ; Στους κάρτες bing το δίχνει ακόμα. Όντως υπάρχει ή είναι παλιές οι φωτό;Προβολή συνημμένου 56461

H φωτογραφια αυτη ειναι απο το λουνα παρκ International στην Γλυφαδα το οποιο δυστυχως εκλεισε περσυ και τωρα στο χωρο εχουν απομεινει εγκαταλελειμενα καποια κιοσκια και καποια κερματοφορα!

Ωστοσο το thread ειναι για το Rodeo που βρισκοταν μεταξυ Αλιμου και Καλαμακι!

Παντως σωστα θυμασαι το ταψι διοτι μεταφερθηκε το '90 στο International.

Θυμαμαι επισης πως το συγκεκριμενο ταψι γυρω στο 98 το αντικαταστησαν με ενα πιο καινουριο!

Το λουνα παρκ της γλυφαδας λοιπον αν και αντεξε ηταν και αυτο ενα απο τα θυματα της κρισης,παντως το δειχνει και σε αυτο το βιντεο κλιπ της Βικτωριας Χαλκιτη οταν ηταν στις δοξες του στα μεσα '90,γιατι τωρα το ειχαν συρρικνωσει τοσο που ειχε τα μισα παιχνιδια...

 

[Elias]

Τι κρίμα... σ'αυτό το λούνα πάρκ είχα πάει πάρα πολλές φορές και είχα την εντύπωση οτι αυτό ήταν το ροντέο και οτι απλά μετονομάστικε. Γιατί θυμόμουν και το χταπόδι, άλλο αγαπημένο παιχνίδι. Σ'αυτή τη μπαλαρίνα στο βίντεο της Βικτώριας έμπαινα συνέχεια!! Και ήλπιζα γυρίζοντας στην Αθήνα να πήγαινα να θυμόμουν τα παλιά... Συμφωνώ με πολλούς που λένε ότι το allou δεν έχει καμία σχέση... είναι των άκρων... και δεν είναι λουνα παρκ... ή θα μπεις κάπου χαλαρά, ή θα πρέπει να πας με τελείως άδειο στομάχι για να αντέξεις τα G! Πωπω στεναχωρέθηκα με τα νέα που μου πες!! Ήλπιζα ότι μετά από περισσότερο δέκα χρόνια θα μπορούσα να το ξαναεπισκευτώ και να γυρίσω νοερά το χρόνο πίσω..

​

 

[maktrab]

πολλά χρόνια πίσω

οι αδερφές της μητέρας μου μένουν στη λεωφόρο Αμφιθέας,σχεδόν στο μέσο της απόστασης ανάμεσα στην αρχή της ,που είναι στο ύψος της Συγγρού και της λεωφόρου Ποσειδώνος η οποία (αν θυμάμαι καλά) είναι η ίδια η παραλιακή

εννοείται πως όσο ήμασταν μικρά παιδιά οι γονείς μας μας είχαν πάει εκεί άπειρες φορές (μιλώ για τέλη δεκετίας 1970 έως μέσα δεκαετίας του 1980)

ένα καλοκαρινό απόγευμα και έχοντας γνώση ότι δεν προβλέπονταν να πάμε σε κοντινό χρονικό διάστημα στο Ροντέο,αποφάσισα να πάω μόνος μου ! ήμουν-δεν ήμουν 10 ετών !

ξεκίνησα λοιπόν ποδαράτο (δήθεν ότι κατέβηκα στο διπλανό οικόπεδο για να παίξω με τα ξαδέρφια μου και με τα παιδιά της γειτονιάς εκεί) περπατώντας τη λεωφόρο Αμφιθέας με τη μόνη σκέψη ότι θα ζήσω τη μαγεία ξανά (ήμουν ξετρελλαμένος με το Ροντέο)

όπως έμαθα τα γεγονότα αργότερα (μετά από τουλάχιστον μία ώρα) οι γονείς μου,οι θείες μου αλλά και τα παιδιά,τα ξαδέρφια μου,άρχισαν να ρωτάνε ο ένας τον άλλον που είχα πάει και αν με είχε δει κανείς

μία γειτόνισσα έτυχε να τους πει ότι με είδε να κατεβαίνω την Αμφιθέας πριν κάποια ώρα αλλά νόμιζε πως πήγαινα σε ένα κλασσικό μπακάλικο της εποχής στη Ζησιμοπούλου,η οποία είναι μία παράλληλη της Αμφιθέας από την πίσω πλευρά,προς τον ιππόδρομο

επικράτησε πανικός φυσικά

αυτό που θυμάμαι είναι ότι ενώ έφτανα σχεδόν στο ύψος της Ποσειδώνος,είδα ξαφνικά το αμάξι του πατέρα μου να φρενάρει δίπλα μου,τον έναν από τους θείους μου στο διπλανό κάθισμα,τη μητέρα μου στο πίσω κάθισμα να έχει πλαντάξει στο κλάμα

όσο το σκέφτομαι σήμερα καταλαβαίνω την αγωνία που πέρασαν μη γνωρίζοντας που είχα "εξαφανιστεί"

αλλά,η μαγεία του Ροντέο βλέπετε !

αυτό που σκέφτομαι τώρα και με κάνει να αναρωτιέμαι πόσο άλλαξαν τα πράγματα,είναι το πόσο εύκολο μου είχε φανεί να το κάνω - ούτε φόβο είχα νιώσει ούτε τίποτα σχετικό.Και φυσικά,καμμία σχέση η εικόνα της σημερινής Αμφιθέας με αυτή που θυμάμαι εγώ

 

[bill1971]

Ένα λούνα πάρκ θρύλος που είναι άμεσα συνδεδεμένο με τα παιδικά-εφηβικά χρόνια μου.Έμενα Π.Φάληρο και πήγαινα πολλές φορές με τα πόδια.Πόσες αναμνήσεις!!!!!! Μας λείπει.

επίσης είχε λαβύρινθο ,μαγικούς καθρέφτες, το τέρας του Λόχνες ,συγκρουόμενα,μοτοσικλετάκια ,τον πύραυλο.....

 

[witch king]

Την εποχη εκεινη το βλεπα τεραστιο,ειχε οτι ηθελες ηταν ωραιο και ειμαστε τυχεροι που το προλαβαμε.

 

[Ozzaros]

Εμεις μεναμε στο Περιστερι, αλλα οι γονεις μας δεν ειχαν προβλημα να μας πανε στο Ροντεο για βολτα... Τις πιο πολλες φορες ετσι στο ξαφνικο, ουτε προσχεδιασμενο ουτε τιποτα! (Ενιοτε λειτουργουσε και ως κινητρο για να φαμε το φαι μας ''φατε για να παμε στο ροντεο μετα...'')

Η χαρα μας (κι εμενα και της αδερφης μου) δεν περιγραφοταν.... Πολλες φορες τα ΣΚ πηγαιναμε επισκεψεις σε σπιτια συγγενων η φιλων (η δεχομασταν επισκεψεις στο σπιτι μας), και θυμαμαι τους μεγαλους να ερχονται στο δωματιο που παιζαμε εμεις τα μικρα και να λενε ''θελετε να παμε στο Ροντεο?...'', και αρχιζε το πανηγυρι και το χοροπηδητο....

Πραγματικα θυμαμαι αυτες τις αναμνησεις τοσο εντονα.... τοσο νοσταλγικα....

Και μονο που μπαιναμε μεσα στο λουνα παρκ και βλεπαμε τα φωτα και την κινηση ''χορταιναμε''... Συνηθως, επειδη ημουν και μικρος (5-6-7 χρονων), προτιμουσα τα 'ασφαλη' παιχνιδια, πχ κατι ραλυ που τρεχανε γυρω γυρω και τα σχετικα.... Μια φορα με επεισαν να μπω στο χταποδι, και κοντεψα να πεθανω απο την τρομαρα...

Μαλλι της γριας, ποπ κορν... εκει τα μαθαμε ολα... Πιθανως καποια αλλα γλυκισματα που μου διαφευγουν τωρα....

Πραγματικα μαγικη εποχη. Δεν θα την ξεχασω ποτε.

Ποτε δεν εμαθα πως εγινε και εκλεισε... μεχρι που διαβασα τις πληροφοριες σ'αυτο το θρεντ πιο πανω.... Πολυ κριμα.

 

[ares]

ενα βιντεο που ανεβηκε με αποσπασματα,αλλα ειναι απο ταινια δεν καταλαβα!

 

[ares]

Απο την ταινια Αγριες Κοτες του 1981

 

[TZELASO]

Έχω πάει μία και μοναδική φορά στη ζωή μου. Την ημέρα που τελειώσαμε την Τρίτη Λυκείου. Το 1986. Όλα τα καλά παιδάκια. Για καφέ στην καφετέρια απέναντι και φυσικά μετά στο Λούνα Παρκ. Ενώ, όμως, μου άρεσαν όλα τα παιχνίδια, έπαθα μεγάλη ζημιά όταν ανέβηκα στο Εντερπράιζ. Δεν ξέρω γιατί, μου χάλασε απίστευτα το στομάχι. Έχασα τη διάθεσή μου τόσο πολύ, που τελικά δε μου έμεινε όμορφη ανάμνηση.

 

[SEBASTIAN]

Φίλοι μου όσο δύσκολη και ισοπεδωτική είναι η ζωή μας και η καθημερινότητα μας, απλά να αναλογιζόμαστε κάποιες στιγμές πως υπήρχαν στην ζωή μας στιγμές και εμπειρίες που ήταν σφιχταγκαλιασμένες με τα συναισθήματα χαράς και ευτυχίας. Γιατί η ζωή είναι θείο δώρο. Και μια από αυτές τις γεμάτες ευτυχία εμπειρίες ήταν και το Ροντέο Καλαμακίου. Πόσες ώρες όλοι μας περάσαμε, διασκεδάσαμε και γελάσαμε με την καρδιά μας στους χώρους του. Στην αρχή με την συνοδεία των γονιών μας και αργότεροι με τις παρέες μας, τους δεσμούς μας τα συναισθήματα χαράς ήταν το ίδιο έντονα. Ανεβήκαμε στο περίφημο χραπόδι, διασκεδάσαμε τον φόβο μας στο τρενάκι του τρόμου, ξεκουραζόμασταν μετά τρώγοντας ποπ κόρν, παγωτά και μαλλί της γριάς. Τα Σαββατόβραδα ειδικά τα καλοκαιρινά ήταν για μας που πηγαίναμε στο Ροντέο μια ιεροτελεστία.
Βλέποντας κάποιες ελληνικές ταινίες του ''80 που γυρίστηκαν εκεί, δεν μπορείς να μην συγκινηθείς και να μην ταξιδέψεις νοερά τότε που ήσουν παιδί, ζούσες την στιγμή και η ευτυχία πλημμύριζε ολόκληρη την ύπαρξη σου. Μια μηχανή του χρόνου οπωσδήποτε να ξαναβρεθούμε πάλι εκεί. Αλλά επειδή αυτό δεν γίνεται ας αποτελέσουν οι ευτυχισμένες αναμνήσεις μας ανάχωμα στην δύσκολη καθημερινότητα μας. Γιατί αυτές τις αναμνήσεις δεν πρόκειται να μας τις στερήσει κανείς και τίποτα.