Sid.Stavros
RetroActive
- Joined
- 19 Αύγ 2022
- Μηνύματα
- 457
- Αντιδράσεις
- 486
Κοιταζοντας αυτην την φωτογραφια απο το παλιο και αγαπημενο αναγνωστικο μας
Θυμηθηκα μια ιδιοκατασκευη που ειχα κανει τοτε δεκαετια '70. Το ανεμιστηρακι αυτο ηταν επανω σε εναν διαφανο-σκληρο πλαστικο σωληνα και απο κατω ειχε μια ταπα.Την εβγαζες και εριχνες στο στομα σου μικρα ψιλα τριμματα γλυκου οπως πχ η πολυχρωμη τρουφα.Οταν τελειωνε το περιεχομενο αλλα παιδια το κραταγαν και ετρεχαν στον αερα να γυριζει η φτερωτη ή τα αγορια το στερεωναν στο τιμονι του ποδηλατου και στις ευθειες αυτο γυριζε τρελα.Οταν το ειδα σκεφτηκα πως θα φτιαξω ενα ανεμιστηρακι για το καλοκαιρι,δεν ειχα κατι σαν προτυπο ή καποιον αν με βοηθησει αλλα μονο την φαντασια μου και ετσι αρχισα:
Πηρα ενα τετοιο ανεμιστηρακι,πηρα ενα μοτερακι απο τηλεχειριζομενο αεροπλανο του ξαδερφου μου το οποιο ειχε χαλασει (δεν θυμαμαι εαν ηταν το χειριστηριο ή οι ροδες),εναν ασπρο διακοπτη απο παλιο πορτατιφ,ξυλα απο τα παραπεταμενα απο μαραγκουδικο,καλωδιο,μια μπαταρια,προκες,ταινια και στρωθηκα στην δουλεια.
Εφτιαξα τον σκελετο τυπου _Γ οπου αριστερα ηταν η μπαταρια και ο διακοπτης,στην κορυφη του Γ τρυπησα με καρφι διαμπερως το ξυλο και στερεωσα το μοτερακι,στην ακρη του αξονα εβαλα την φτερωτη απο το ανεμιστηρακι,συνδεσα με το καλωδιο με μπαταρια-διακοπτη και να το!
Μπορει να σας φαινεται τωρα πολυ απλοϊκο αλλα την δεκαετια του '70 στα χωρια ΔΕΝ υπηρχαν στα σπιτια αφ'ενος ανεμιστηρες 220V αφ'ετερου δε φορητες συσκευες (πχ κουρευτικες-ανεμιστηρακι χειρος-φραπεδιερακια κλπ) οπως εχουμε σημερα.
Με μεγαλη αγωνια πατησα τον διακοπτη και οταν αυτο αρχιζε να βγαζει αερα προς το προσωπο μου εκανα σαν τρελος απο χαρα,το ειχα στο γραφειο και οποτε ζοριζαν οι ζεστες το αναβα,μεγαλη πλακα-ευχαριστηση αλλα και πρακτικοτητα,δυστυχως μετα απο 2 περιοδους το μοτερακι καηκε,λεφτα για να βρω απο καπου αλλου δεν υπηρχαν,περασαν και τα χρονια και μου εμεινε η αναμνηση.
Θυμηθηκα μια ιδιοκατασκευη που ειχα κανει τοτε δεκαετια '70. Το ανεμιστηρακι αυτο ηταν επανω σε εναν διαφανο-σκληρο πλαστικο σωληνα και απο κατω ειχε μια ταπα.Την εβγαζες και εριχνες στο στομα σου μικρα ψιλα τριμματα γλυκου οπως πχ η πολυχρωμη τρουφα.Οταν τελειωνε το περιεχομενο αλλα παιδια το κραταγαν και ετρεχαν στον αερα να γυριζει η φτερωτη ή τα αγορια το στερεωναν στο τιμονι του ποδηλατου και στις ευθειες αυτο γυριζε τρελα.Οταν το ειδα σκεφτηκα πως θα φτιαξω ενα ανεμιστηρακι για το καλοκαιρι,δεν ειχα κατι σαν προτυπο ή καποιον αν με βοηθησει αλλα μονο την φαντασια μου και ετσι αρχισα:
Πηρα ενα τετοιο ανεμιστηρακι,πηρα ενα μοτερακι απο τηλεχειριζομενο αεροπλανο του ξαδερφου μου το οποιο ειχε χαλασει (δεν θυμαμαι εαν ηταν το χειριστηριο ή οι ροδες),εναν ασπρο διακοπτη απο παλιο πορτατιφ,ξυλα απο τα παραπεταμενα απο μαραγκουδικο,καλωδιο,μια μπαταρια,προκες,ταινια και στρωθηκα στην δουλεια.
Εφτιαξα τον σκελετο τυπου _Γ οπου αριστερα ηταν η μπαταρια και ο διακοπτης,στην κορυφη του Γ τρυπησα με καρφι διαμπερως το ξυλο και στερεωσα το μοτερακι,στην ακρη του αξονα εβαλα την φτερωτη απο το ανεμιστηρακι,συνδεσα με το καλωδιο με μπαταρια-διακοπτη και να το!
Μπορει να σας φαινεται τωρα πολυ απλοϊκο αλλα την δεκαετια του '70 στα χωρια ΔΕΝ υπηρχαν στα σπιτια αφ'ενος ανεμιστηρες 220V αφ'ετερου δε φορητες συσκευες (πχ κουρευτικες-ανεμιστηρακι χειρος-φραπεδιερακια κλπ) οπως εχουμε σημερα.
Με μεγαλη αγωνια πατησα τον διακοπτη και οταν αυτο αρχιζε να βγαζει αερα προς το προσωπο μου εκανα σαν τρελος απο χαρα,το ειχα στο γραφειο και οποτε ζοριζαν οι ζεστες το αναβα,μεγαλη πλακα-ευχαριστηση αλλα και πρακτικοτητα,δυστυχως μετα απο 2 περιοδους το μοτερακι καηκε,λεφτα για να βρω απο καπου αλλου δεν υπηρχαν,περασαν και τα χρονια και μου εμεινε η αναμνηση.