Εμενα το καλοκαιρι που μου εχει μεινει χαρακτηριστικα ως το πιο τραγελαφικό καλοκαιρι της ζωης μου ειναι το καλοκαιρι του '81
Εγω τοτε ημουν 12 χρονών κι οπως καθε χρόνο παραθερίζαμε με την οικογενεία μου σε ενα χωριο της Κορινθίας. Όμως εκείνο το καλοκαίρι είχαν προηγηθεί οι σεισμοί του Φλεβάρη του '81 στον Κορινθιακό και το παλιό μας σπίτι είχε γκρεμιστεί,ενώ το καινούργιο ήταν ακόμα μόνο τοίχοι. Έτσι αναγκαστήκαμε εμείς αλλα και οι παππούδες μας και η οικογένεια του θείου μου να κοιμόμαστε σε σκηνες!! κάτι σαν καμπίνγκ μόνο που οι σκηνές ητάν απο τον Εμφύλιο, φως μόνο απο λάμπες απο ασετιλίνη και νερό απο την βρύση του χωριού
Βεβαια δεν ήταν αυτοι οι λόγοι που ηταν σουρεαλιστικό και τραγελαφικό το καλοκαιρι αλλα καποια τραγελαφικα πραγματα που συνέβαιναν:
*Καταρχάς η γιαγιά μου θυμιάτιζε καθε μέρα απο ακρή σε άκρη το 2 στρεμμάτων,οικόπεδο μας ,για να το προφυλάξει απο τους σεισμούς
*Επίσης η θεία μου με την μάνα μου καθε 5 μέρες ποτίζανε τα θεμέλια του νέου σπιτιού με αγιασμό!! Μάλιστα με αγιασμό και ρύζι για να στεριώσει το σπίτι!!
*Αλλά βέβαια δεν έλειπε κι η πολυτέλεια καθότι στις σκηνές μας δεν έλειπαν οι κεντητοί τσεβρέδες, τα μαρμαρό-χρυσα τασάκια, οι λαμπές να κρέμονται(παρόλο που ρεύμα γιοκ!!),ενα τηλεφώνο με την θήκη( επίσης να πω και τηλέφωνο γιοκ!!),και οι χαρακτηριστικές εμπριμέ κουρτίνες που είχαμε κρεμάσει στην είσοδο της σκηνής
*Τέλος θυμαμαι χαρακτηριστικά οτι καθέ βράδυ θα πεταγόμασταν σίγουρα μια φορά απο τον ύπνο μας καθότι η γιαγιά θα νόμιζε οτι έγινε σεισμός,αλλά πολύ απλά ήταν ο παππούς και οι....δυσλειτουργίες του
Εσείς είχατε παρόμοια καλοκαίρια??
Εγω τοτε ημουν 12 χρονών κι οπως καθε χρόνο παραθερίζαμε με την οικογενεία μου σε ενα χωριο της Κορινθίας. Όμως εκείνο το καλοκαίρι είχαν προηγηθεί οι σεισμοί του Φλεβάρη του '81 στον Κορινθιακό και το παλιό μας σπίτι είχε γκρεμιστεί,ενώ το καινούργιο ήταν ακόμα μόνο τοίχοι. Έτσι αναγκαστήκαμε εμείς αλλα και οι παππούδες μας και η οικογένεια του θείου μου να κοιμόμαστε σε σκηνες!! κάτι σαν καμπίνγκ μόνο που οι σκηνές ητάν απο τον Εμφύλιο, φως μόνο απο λάμπες απο ασετιλίνη και νερό απο την βρύση του χωριού
Βεβαια δεν ήταν αυτοι οι λόγοι που ηταν σουρεαλιστικό και τραγελαφικό το καλοκαιρι αλλα καποια τραγελαφικα πραγματα που συνέβαιναν:
*Καταρχάς η γιαγιά μου θυμιάτιζε καθε μέρα απο ακρή σε άκρη το 2 στρεμμάτων,οικόπεδο μας ,για να το προφυλάξει απο τους σεισμούς
*Επίσης η θεία μου με την μάνα μου καθε 5 μέρες ποτίζανε τα θεμέλια του νέου σπιτιού με αγιασμό!! Μάλιστα με αγιασμό και ρύζι για να στεριώσει το σπίτι!!
*Αλλά βέβαια δεν έλειπε κι η πολυτέλεια καθότι στις σκηνές μας δεν έλειπαν οι κεντητοί τσεβρέδες, τα μαρμαρό-χρυσα τασάκια, οι λαμπές να κρέμονται(παρόλο που ρεύμα γιοκ!!),ενα τηλεφώνο με την θήκη( επίσης να πω και τηλέφωνο γιοκ!!),και οι χαρακτηριστικές εμπριμέ κουρτίνες που είχαμε κρεμάσει στην είσοδο της σκηνής
*Τέλος θυμαμαι χαρακτηριστικά οτι καθέ βράδυ θα πεταγόμασταν σίγουρα μια φορά απο τον ύπνο μας καθότι η γιαγιά θα νόμιζε οτι έγινε σεισμός,αλλά πολύ απλά ήταν ο παππούς και οι....δυσλειτουργίες του
Εσείς είχατε παρόμοια καλοκαίρια??
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: