Υπενθύμιση άβολου περιστατικού σε συμμαθητή … καμιά 35αρια χρόνια μετά!

Εσείς, θα αναφέρατε την ΚΙΝΕΖΙΑ;

  • ΚΑΛΑ έκανες και αναφέρθηκες στο περιστατικό, είναι μια αστεία ανάμνηση.

    Ψηφοφορίες: 8 100,0%
  • ΚΑΚΩΣ έκανες αναίσθητε και αχαρακτήριστε, 35 χρόνια μετά και βρήκες αυτό να πεις στον άνθρωπο!ΟΥΣΤ!

    Ψηφοφορίες: 0 0,0%

  • Συνολικοί ψηφοφόροι
    8
  • Η δημοσκόπηση ολοκληρώθηκε .

Omenforever

RetroMasteR
Joined
26 Mαϊ 2006
Μηνύματα
1.975
Αντιδράσεις
1.336
1988, Δημοτικό. Ερωτά ο Δάσκαλος: «Από ποια χώρα είναι οι Άγγλοι;» Σηκώνει χέρι η Γεωργία και απαντά: «Από την Αγγλία Κύριε.»

Οι σωστές απαντήσεις των μαθητών για τις χώρες καταγωγής των διαφόρων εθνικοτήτων συνεχίζονταν, μέχρι την ώρα που έφτασε η σειρά των Κινέζων…

«Από ποια χώρα είναι οι Κινέζοι;» ερωτά ο Εκπαιδευτικός.

Ο «Χ» σηκώνει το χέρι και απαντά με σιγουριά: «Από την Κινεζία!»

Εσχίσθη το καταπέτασμα του Ναού… Ήχησε η Έβδομη Σάλπιγγα της Αποκαλύψεως… Εκκίνησε το Ράγκναροκ…

Και εγώ πέθανα στα γέλια!

Fast forward, στις μέρες μας:

Σε μια ευρύτερη παρέα γνωστών, ένας φίλος με συστήνει σε έναν συνομήλικό μου με την απορία περί του εάν γνωριζόμαστε. Με λίγες διερευνητικές ερωτήσεις «Τίνος είσαι;» κλπ. συνειδητοποιώ ότι μπροστά μου έχω τον ΗΜΙΘΕΟ, τον ΜΥΣΤΗ, τον ΡΕΚΤΗ, τον κύριο «Χ»! Και φυσικά μετά από 15 δευτερόλεπτα του αναφέρω -με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και ξεκαρδιζόμενος στα γέλια- το σκηνικό της «Κινεζίας» το οποίο φυσικά και δεν θυμόταν. Γέλασε και αυτός, και μετά θυμηθήκαμε δασκάλους και άλλες καταστάσεις δεσμευόμενοι για μελλοντικό καφέδισμα.

Στο τέλος της συναντήσεως, όμως, με πλησίασε ο φίλος που μάς σύστησε με τον «Χ» και μού είπε: «Ρε *εθνική λέξη* δεν χρειαζόταν να αναφέρεις την Κινεζία με το “καλημέρα” γιατί ο άλλος μπορεί να παρεξηγήθηκε.»

Του απάντησα ότι δεν μού δόθηκε καμία εντύπωση ότι ο «Χ» παρεξηγήθηκε, αλλά και να γνώριζα ότι θα παρεξηγούταν εγώ ΠΑΛΙ θα ανέφερα το σκηνικό της «Κινεζίας» αφού πρόκειται για μία εκ των κορωνίδων των μαργαριταριών που έχω ακούσει στο Σχολείο (Ίσως μόνο τα «κλασίματα» αντί για «κλάσματα» την ξεπερνούν αλλά αυτό είναι μια ΑΛΛΗ ιστορία…) και αποτελεί για μένα σταθμό ζωής και ιερή παρακαταθήκη.

Ερωτώ τώρα: Έχετε αντίστοιχη ιστορία; ΕΣΕΙΣ, τί θα κάνατε στη θέση μου; Παρακαλώ τοποθετηθείτε και εις την δημοσκόπησιν.
 
Δυστυχώς (ή ευτυχώς) οι άνθρωποι αλλάζουν με το πέρασμα των χρόνων.
Για παράδειγμα, πριν λίγους μήνες επικοινώνησα τηλεφωνικά με τον επί 3 χρόνια διπλανό μου στο Γυμνάσιο. Είχαμε να μιλήσουμε από το καλοκαίρι του 1987.
Δεν μου φάνηκε και πολύ ζεστός.
 
Καλά έκανες και το ανέφερες, θα έκανα το ίδιο. Απλά θα το έλεγα λίγο αργότερα αφού θα θυμόμασταν λίγο τα παλιά και τον έβλεπα ζεστό, θα την αμόλαγα τη τορπίλη…με δυο λόγια θα το έφερνα λίγο πιο μαλακά
 
Σε συναντήσεις που είχαμε κάνει παλιοί συμμαθητές, όλοι θυμήθηκαν ανάλογα περιστατικά και όλοι γέλασαν. Δεν νομίζω ότι για τέτοια πράγματα, μπορεί κάποιος να παρεξηγηθεί. Μόνο θέματα μπούλινγκ , είναι καλύτερα να μένουν ξεχασμένα.
 
Σε συναντήσεις παλιών φίλων/συμμαθητών γυρίζουμε στα παλιά και θυμόμαστε αστεία περιστατικά από τη σχολική ζωή.
Μαθαίνουμε τα νέα τους και γενικά βλέπουμε πώς έχουν εξελιχθεί εκεινοι.
Ίσως τους συγκρίνουμε και με τους εαυτούς μας.
@Omenforever καλά εκανες και αναφέρθηκες σε εκείνο το αστείο περιστατικό, δεν νομίζω οτι θα παρεξηγηθεί κάποιος...ήταν εντελώς αυθόρμητη η αναφορά...μια ευχάριστη νότα...
 
Τελευταία επεξεργασία:
Απο ότι κατάλαβα με το που τον θυμήθηκες σου βγήκε αυθόρμητα η φάση με την Κινεζία! :biglaugh:

Καλά έκανες! Έτσι με χιούμορ έσπασε και ο πάγος μεταξύ σας και έδωσες στον Χ να καταλάβει ότι τον βλέπεις διαφορετικά (πιο φιλικά, ως παιδικό φιλαράκι) και θέλεις μια χαλαρή συζήτηση να θυμηθείτε τα παλιά.

Έσπασες δηλαδή τον πάγο απο αυτό το τυπικό στιλ που έχουμε λόγω της μεγαλύτερης ηλικίας. Το ότι συζητήσατε μετά για τα παλιά και για τους δασκάλους και ίσως να κουτσομπολεψατε κάποιες άλλες φάσεις για άλλους συμμαθητές σας σημαίνει ότι ένιωσε χαλαρά και αν πέρασε καλά απο την συζήτηση σας τότε δεν θα τον πειράξει αυτό που του θύμισες με την κινεζία.
Άλλωστε η "Κινεζία" είναι μια πολύ έξυπνη απάντηση για ενα παιδί δημοτικού και σημαίνει ότι ο Χ είχε ένα πολύπλευρο μυαλουδακι να εφεύρει αυτή την απάντηση!

Αν όμως το πήρε διαφορετικά ο Χ μπορείς να ρωτήσεις ευθέως τον φίλο σου που σου είπε την 'εθνική φράση' αν του είπε μετά κάτι ο Χ.

Περισσότερο παρεξηγημένος κατανοώ ότι μπορεί να ένιωσε ο φίλος σου που δεν κατανόησε το χιούμορ σου, πάρα ο Χ. Οπότε κοίταξε και αυτή την πλευρά των πραγμάτων.

Και στην τελική όπως και να συμπεριφερσουν αν είναι να κολλήσετε ξανά φιλικά είναι και στο χαρακτήρα του άλλου αν τον αγγίζουν τα παλιά παιδικά του χρόνια γιατί όπως γράφει και παραπάνω ο takero οι άνθρωποι αλλάζουν μεγαλώνοντας και χάνεται αυτή η νοσταλγία των παιδικών χρόνων.

Αυτό το βιώνουν πολλοί και στα reunion που συνήθως είναι όλα ωραία και υπάρχει μια τυπικότητα και θυμούνται τα παλιά και μετά την πρώτη συνάντηση τις περισσότερες φορές δεν ξαναβρίσκονται.

Καλά έκανες λοιπόν και απο μένα. Αυτό ψήφισα στη δημοσκόπηση.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Συμμαθητης στο γυμνάσιο ειπε τη λεξη 'φλαούτο' . Ισως ηταν κάτι μεταξύ φλάουτου και λαούτου ; Δεν ξέρω. Το θυμάμαι ομως σε τυχαίες φασεις και γελαω. Εαν τον ξαναδω, δεσμεύομαι να το ξεκαθαρίσουμε ...
 
Και εγώ πιστεύω ότι καλά έκανες που το ανέφερες. Ήταν απλά ένα αστείο περιστατικό. Θα συμφωνήσω με τον @Always Somewhere, αφού μετά από αυτό συζητήσατε για τα σχολικά χρόνια ίσως να μην τον πείραξε που απλά ανέφερες την Κινεζία. Όντως φαίνεται ότι περισσότερο παρεξηγήθηκε για αυτό ο φίλος που σου τον γνώρισε παρά ο συμμαθητής σου που το είπε.
 
Τελευταία επεξεργασία:
B' Λυκείου, τελευταίο θρανίο, κάθομαι με τον Π με τον οποίο κάθομαι από την γ' γυμνασίου και κάνουμε καλή παρέα και ωραίες πλάκες.
Ο μαθηματικός σηκώνει στον πίνακα τον Π για εξέταση σε θεωρία/ασκήσεις λογαρίθμων.

Πάνω κάτω κάτι προσπαθούσε ο Π (όχι κ πολύ δυνατός στα μαθηματικά..) οπότε και φτάνει σε ένα σημείο η άσκηση (σχετικά εύκολη) που πρέπει να γίνει χρήση μία ιδιότητας των φυσικών λογαρίθμων (lnA+lnB=lnAB) (εν τάχει γιατί έχει προϋποθέσεις που δεν είναι της παρούσης).

Σε αυτό το σημείο κολλάει ο Π, παρεμβαίνει προσπαθώντας να βοηθήσει ο καθηγητής -η αλήθεια είναι με πονηρό τρόπο- και μαζί με τον Π λύνουνε την άσκηση όπου στο επίμαχο σημείο συνεχίσανε την άσκηση ως εξής: lnA+lnB=ln(A+B) που είναι λάθος (προφανώς εν γνώση του καθηγητή, εξού και το πονηρό που προανέφερα).

Η άσκηση στο τέλος καταλήγει προφανώς σε άτοπο.
Και αρχίζει η κουβέντα μεταξύ το καθηγητή και τον Π για το που να έγινε το λάθος.
Και πηγαίνοντας βήμα-βήμα την λύση από την αρχή, φτάνουν στο επίμαχο όπου ο διάλογος συνεχίσθηκε ως κάτωθι:
Kαθ: "Αφού εδώ μας είπες βρε Π, ότι βγάζεις κοινό παράγοντα το ln, έτσι δεν είναι?"
Π: (ευθαρσώς με πλήρη άγνοια των ιδιοτήτων λογαρίθμων αλλά και του "κινδύνου") "Δεν το είπα εγώ κύριε, εσείς το είπατε.." (κοροϊδευτικά..)
....

Αφ' ης στιγμής η τάξη έλιωσε στα γέλια.
Εγώ, είχα πέσει από το κάθισμα στο μωσαϊκό του δαπέδου και να μην μπορώ να πάρω ανάσα..!
Ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα τι σημαίνει η έκφραση πονάει η κοιλιά μου από τα γέλια.
Ο καθηγητής ήρεμα είπε στον Π να καθίσει και ο Π ήρθε στο θρανίο με ένα γέλιο μέχρι τα αυτιά και ικανοποίηση σαν να είχε κανονίσει ραντεβού με την lieke klaver :)

Το υπενθύμισα στον Π, 20χρόνια μετά που συναντηθήκαμε συγκυριακά. Γελάσαμε αντίστοιχα και είπαμε κι άλλα...
Φυσικά και δεν παρεξηγήθηκε. Και φυσικά ο νηματοθέτης καλά έκανε και το υπενθύμισε.
 
Πίσω
Μπλουζα