Φανούρης Άπλας (Δερβενιώτης, Βανέλλης & Καλαϊτζής)

Thor

RetroMasteR
Joined
23 Μάρ 2012
Μηνύματα
1.640
Αντιδράσεις
515
Συνήθως όταν ακούμε τη φράση ελληνικό κόμικ ο πρώτος που μας έρχεται στο μυαλό είναι ο Αρκάς. Μετά κάτι σε ασπρόμαυρο και αντεργκράουντ. Ο Φανούρης Άπλας δεν είναι τίποτα από τα δυο.

Ο Φανούρης Άπλας είναι μια ελληνική σειρά κόμικ της δεκαετίας του 1990. Αποτελεί δημιούργημα του Σπύρου Δερβενιώτη στο σκίτσο και των Δημήτρη Βανέλλη και Δημήτρη Καλαϊτζή στο σενάριο. Η σειρά είναι χιουμοριστική και σατιρίζει τόσο τα περιπετειώδη κόμικ όσο και την ελληνική πραγματικότητα της δεκαετίας του 90. Τα τέσσερα τεύχη της σειράς εκδόθηκαν από τη Μαμούθ Κόμιξ μεταξύ 1991-1998.

large_005.jpg.45cfa25c2a919afddf7115d95e8051c3.jpg


Τόσο το σενάριο όσο και το σκίτσο είναι συχνά σουρεαλιστικό και έντονα κινηματογραφικό με συχνές σκηνές καταδίωξης που καταλήγουν κωμικές, εκρήξεις, όρνια, άσχετους περαστικούς που σχολιάζουν την υπόθεση κα. Ο βασικός ήρωας της σειράς είναι ο Φανούρης Άπλας, επαγγελματίας ήρωας. Αναλαμβάνει παντός είδους υποθέσεις κάνοντας τον κόσμο πιο δίκαιο και αμειβόμενος με μια βαλίτσα χαρτονομίσματα ανά υπόθεση (την οποία πρόθυμα θα αντάλλασε με κάποιο αντικείμενο για τη συλλογή του από τεχνητά μέλη διασημοτήτων). Είναι ακαταμάχητος στις γυναίκες (αν και σε όλα τα άλμπουμ πέφτει πάντα πάνω στην ίδια), και μπορεί να τιθασεύσει κάθε ζώο. Κατά τη γνώμη μου είναι ένα αξιοπρεπές και άκρως διασκεδαστικό κομίκ . Αναλυτικότερα τα άλμπουμ της σειράς είναι:

1.Μέρες Εκτελωνισμού (1991)

large_001.jpg.4644adc29c5fb80981dc640197cdd3ce.jpg


Ο Φανούρης Άπλας αναλαμβάνει να εκτελωνίσει για λογαριασμό ενός πελάτη μια ποσότητα από muchmall, ενός θαυματουργού φαρμάκου κατά της φαλάκρας, από το τελωνείο του Πειραιά. Ο ήρωάς μας θα έχει να αντιμετωπίσει: τις ουρές του κοινού μπροστά από τα γκισέ, να μαζέψει και να σφραγίσει τα απαραίτητα έγγραφα, να βρει το μυθικό κόκκινο χαρτόσημο των 64,5 δρχ που ο θρύλος λέει ότι υπάρχει σε ένα περίπτερο της Πατησίων και να επιστρέψει πριν τις 12:45 που φεύγουν οι δημόσιοι υπάλληλοι που σχολάνε στις 13:30. Και τα προβλήματά του δεν έχουν τελειώσει ακόμαβ¦

2.Μέρες αγρίου κέτερινγκ (1992)
large_002.jpg.c1941c358bf0bd854b69a787dbe81e0d.jpg


Όταν η σύζυγος του Πρέσβη ανακοινώνει την πρόθεσή της να οργανώσει μια δεξίωση για να γιορτάσει την επιστροφή του συζύγου της από την Μπουρδαλία αλλά και την επιτυχία στις εξετάσεις γλωσσομάθειας των διδύμων κορών της η ζωή της θα αλλάξει άρδην. Οι δυο ανταγωνίστριες εταιρίες κέτερινγκ Ιντερσούβλ (που απασχολεί μόνο μαύρους) και το Νόστιμο Έδεσμα (που απασχολεί μόνο Κινέζους) θα επιδοθούν σε έναν βίαιο ανταγωνισμό για το ποιος θα αναλάβει το κέτερινγκ της δεξίωσης που απειλεί να τινάξει τη δεξίωση κυριολεκτικά στον αέρα. Άλλη μια δύσκολη υπόθεση για τον Φανούρη Άπλα

3. Μέρες Τυριών και Μοναστηριών (1994)

large_003.jpg.bb44ff99f831274cab4952b95f215e41.jpg


Ο πάμπλουτος γαλακτοβιομήχανος Αργύρης Μπεμπέκογλου ετοιμάζεται να ανεγείρει ένα νέο πρότυπο πολυκατάστημα τυριού, όταν στα θεμέλια ανακαλύπτεται ο τάφος του Προφήτη Τυρίδωνα και ένα κομμάτι από το ιερό τυρί που έφτιαχνε ο Προφήτης. Αυτό προκαλεί μεγάλη αναστάτωση στην τυροσύνη καθώς τα διάφορα μοναστυριακά τάγματα (Ροκφοριανοί, Ρεγκατιανοί, Εμενταλιστές, Κασερίτες κα) συγκρούονται με τον Μεμπέκογλου αλλά και μεταξύ τους για την κατοχή του ιερού κειμηλίου. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο από την παρουσία της τρομοκρατικής οργάνωσης Το Μαύρο Ανθότυρο. Ο Φανούρης θα μπλεχτεί στις ίντριγκες προσπαθώντας να κρατήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στους πυλώνες της κρίσης.

4. Μέρες ύπνου εργασίας (1998)

large_004.jpg.43c0259780411e74405cb3804b896751.jpg


Ο μεσημεριανός ύπνος εργασίας στα πλαίσια της συνδιάσκεψης των υπουργών γεωργίας των 12 σπανακοπαραγωγικότερων χωρών του κόσμου για τον καθορισμό ενιαίας τιμής στο σπανάκι απειλείται από την τοποθέτηση 7 ξυπνητηριών μάρκας Γουέικαπ, στον χώρο τέλεσης του ύπνου. Καθώς η ματαίωση του ύπνου θα έχει ολέθριες συνέπειες για την διεθνή αγορά σπανακιού ο Φανούρης καλείται να διαφυλάξει ότι οι υπουργοί θα κοιμηθούν ήσυχα χωρίς τίποτα να τους ταράξει.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Σε ευχαριστώ για την παρουσίαση καθώς, όπως θα φαντάζεσαι, δε το έχω δει ποτέ...
 
Προσπαθώ να καταλάβω από το ύφος, αν είναι για ενήλικες ή για παιδιά ή ...για μεγάλα "παιδιά" :D

Μου έκανε εντύπωση ότι βγήκαν μόνο 4 τεύχη, ενώ θα έλεγα ότι η εικονογράφηση κάτι με θυμίζει.... :xm:

Ανέξαρτητα από το παραπάνω, η παρουσίαση εκπληκτική! :thumbup:
 
Ευχαριστώ!

Θα έλεγα ότι μάλλον δεν είναι για παιδιά, όχι λόγω της "τολμηρότητας" (στον Ιζνογκούντ πχ υπάρχουν αρκετά πιο τολμηρά σκίτσα και αστεία) αλλά γιατί το παιδί δεν θα καταλάβει τα αστεία.

Ο Δερβενιώτης έχει δουλέψει μεταξύ άλλων και στο 9 της ελευθεροτυπίας (Μάνα Ρέιβερ κα) και στη σειρά οι Αταίριαστοι νομίζω και στο Χιούμορ Παρά Πέντε
 
DINO είπε:
Μπράβο! :) Αδιόρατα μεν, αλλά ακριβώς αυτό μου θύμισε!

(πώς στην ευχή κατάλαβες τι είχα στο μυαλό μου, αφού αν το δεις προσεκτικά, δεν συσχετίζονται στο σχεδιαστικό στυλ τα σκίτσα... απορίας άξιον!)

@Thor: Thanks for the tip! :thumbup:

Αυτά, ξέρουμε αν κυκλοφορούνε?
 
D@redevil είπε:
Μπράβο! :) Αδιόρατα μεν, αλλά ακριβώς αυτό μου θύμισε! (πώς στην ευχή κατάλαβες τι είχα στο μυαλό μου, αφού αν το δεις προσεκτικά, δεν συσχετίζονται στο σχεδιαστικό στυλ τα σκίτσα... απορίας άξιον!)
Τα μυστήρια του σύμπαντος! :biglaugh:
 
Ο Φανούρης; απ' ότι είδα σε 2-3 διαδικτυακά βιβλιοπωλεία κυκλοφορεί ακόμα
 
Eλληνικο ειναι; :eek: o_Oo_O Τοσο καιρο το εβλεπα και δεν το ειχα παρει χαμπαρι.

Για να κανω μια βολτα απο Μαμουθ.Λεω να κανω γερη μπαζα.
 
@Dino & Thor: Ευχαριστώ αμφότερους!

Πάω να κάνω την ίδια βόλτα με τον Death! :biglaugh:
 
Κάπου σα να ειχα διαβάσει ότι ο Φανούρης είναι ιδιωτικός ντετέκτιβ.Αληθευει, υπάρχει όντως τέτοια αναφορά μέσα στα κόμικς;
 

Καλα, πως δεν ειχα δει αυτο το θεμα τοσα χρονια;;;;;;;

Το πρωτο τευχος του Φανουρη το ειδα με μεγαλη περιεργεια οταν ημουν μικρος, αφου φαινοταν σαν μια αξιοπρεπη αποπειρα για εμπορικο ελληνικο κομικ.

Παντως ηταν λιγο απογοητευτικο. Ο Δερβενιωτης ειναι ταλαντουχος αλλα καποια καρε τα εκανε πολυ προχειρα και βαριεστημενα. Αλλαζε το στυλ απο καρε σε καρε λες και πειραματιζεται. Το σεναριο επισης υπερβολικα σουρεαλιστικο, και το χιουμορ σαχλο. Ενω υποτιθεται η περιπετεια του Φανουρη ηταν στην Αθηνα του 90, δεν ειχε καμια τετοια ατμοσφαιρα, αφου ηταν σαν σουρεαλιστικος κοσμος. Απο μικρος εβλεπα πολλες επιθεωρησεις και γελοιογραφιες και ειχα καποιο αισθητηριο της σατιρας, αλλα η ιστορια δεν με ειχε κανει να γελασω. Γενικως ειχε που και που καλο σχεδιο, που και που χιουμορ, που και που καλη σατιρα, που και που δραση, αλλα δεν ηταν αυτο που λεμε στο χωριο μου sum of its parts.

Εντυπωση μου ειχε κανει το οτι ηταν πολυ ακριβο (μαλλον 800 δρχ), δηλ. πολυ ακριβοτερο απο αντιστοιχο τευχος Αστεριξ, Λουκυ Λουκ κλπ. Προφανως ηταν η τιμη για να πληρωθουν οι δημιουργοι, μεγαλυτερη απο το κοστος που χρειαζεται για να γινει εισαγωγη και μεταφραση ενος ξενου κομικ.

Επισης εβγαινε πολυ σπανια, μαλλον ενα τευχος καθε χρονο, που σημαινει οτι δεν ηταν καποιο φιλοδοξο σχεδιο για το χωρο του ελληνικου κομικ, αλλα καποιο προσωπικο πειραμα/προτζεκτ των δημιουργων.

Εκτος απο το πρωτο τευχος, εχω παρει μονο και αυτο με τις αιρεσεις των τυριων, που  παρα τον σουρεαλισμο, μου φανηκε βελτιωμενο σε αισθητικη και χιουμορ. Θυμαμαι ημουν βολτα με ενα θειο μου, και γλυκα του λεω "θειο, θα με κερασεις ενα μικιμαου;" βεβαια οταν ειδε την τιμη, εριξε καποια μπινελικια :D

1@Tzezas[/USER] αυτο που θυμαμαι ειναι οτι ο Φανουρης ηταν σε ενα γραφειο και σε καθε τευχος του ανεθεταν αποστολες. Τωρα αν "αληθευει" οτι ηταν "ιδιωτικος ντετεκτιβ" δεν ξερω τι εννοεις.

 
Έχεις δίκιο. Ο Δερβενιώτης (γεννημένος το 1969 σύμφωνα με την Βικιπέδεια, οπότε το 1991 που εκδίδεται το πρώτο τεύχος είναι περίπου 22 ετών) μάλλον έψαχνε το στιλ του στα πρώτα δυο τεύχη, ενώ και το σενάριο των Βανέλλη-Καλαϊτζή ήταν περισσότερο συρραφή από αστεία περιστατικά και θα μπορούσε να αποδομηθεί (ειδικά στο πρώτο τεύχος) σε 3-4 κωμικές ιστορίες μικρού μήκους παρά μια ενιαία ιστορία. Στα δυο τελευταία, χωρίς να εγκαταλείπεται το σουρεαλιστικά κωμικό στοιχείο, το σενάριο είναι πιο δεμένο αλλά και το σκίτσο είναι πιο δουλεμένο. Τώρα στο αν αρέσουν ή όχι τα αστεία, είναι αρκετά υποκειμενικό το θέμα, εμένα μάλλον μου αρέσουν, αλλά καταλαβαίνω τι δεν σου αρέσει.

Τώρα για το τι ήταν ο Φανούρης στην πραγματικότητα... Σαν φανταστικός χαρακτήρας, μάλλον στην πραγματικότητα ήταν ανύπαρκτος. Αν εννοείς όμως τι ήταν ο Φανούρης στην πραγματικότητα του κόμικ προφανώς λειτουργεί σαν ιδιωτικός ερευνητής, παρωδία του νουάρ ντετέκτιβ αλλά αν θυμάμαι καλά, απλά αναφέρει ότι είναι επαγγελματίας ήρωας
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Thor ,Rakeesh, ευχαριστώ για το άμεσο της απάντησης!

Εννοούσα τί τον βάζει να είναι τον Φανούρη,ο Δερβενιώτης.Ιδιωτικος ντεντεκτιβ εΙναι όπως ο Μάρλοου (hardboiled),ο Πουαρό...,κτλ.

Τον Δερβενιώτη τον έμαθα με τη Μάνα Ρειβερ στο 9,που το διάβαζα κάθε εβδομάδα,από το 1ο τεύχος.Η εντύπωση μου μοιάζει με τη δική σας σε γενικές γραμμές.Πιστευω ότι είναι άνισος, δηλαδή μπορείς να βρεις αστείες ατάκες κ πλοκή αλλά κ χάλια κ το ίδιο ισχύει και σχεδιαστικα...Αν θυμηθείτε τη Μάνα Ρειβερ,σε εξασκημενο μάτι (σα το δικό μου,χαχα!) φαίνεται αμέσως η επιρροή ωτου από τα Αστερίξ, είναι σα να έχει ανοιγμένο κάποιο τεύχος του Γαλάτη κ το αντιγράφει-μιλω για το σχέδιο κυρίως,το πώς έστηνε τα καρέ,πως έβαζε τους ήρωες να κινούνται κ να εκφράζονται (θυμό,τρομαγμα,κτλ).

Αν στα 22 του έψαχνε το στυλ του,στα πόσα του τώρα δεν μου φαίνεται πως έχει παρουσιάσει ΤΗΝ βελτίωση,αν δείτε τη τελευταία του δουλειά,το μεγαλεπήβολοYesterday(από την άποψη ότι το έγραψαν στα αγγλικά πρώτα), αντιγράφει την αισθητική του Sin City.
 
Το Yesternow δεν το έχω διαβάσει οπότε δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη γενικά πάντως έχω  ακούσει θετικά σχόλια. 
 
Αν ρωτας για το γενικο στυλ/υφος της αφηγησης του Φανουρη, οχι δεν παραπεμπει σε hardboiled/noir, ουτε καν ως παρωδια.

Ο Δερβενιωτης πρεπει να ειναι ιδιαιτερα ταλαντουχος και παραγωγικος, αλλα πιστευω οτι ψαχνοταν πολυ με το "βιαστικο στυλ" το οποιο μαλλον δεν του πηγαινε, και αδικουσε το ιδιο του το ταλεντο με αυτο.

Επισης τον εχω πετυχει σε διαδικτυακες συζητησεις και φαινεται καταπληκτικος τυπος :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Thor,ναι έχουν ακουστεί θετικά σχόλια,είναι αλήθεια.Εμενα που το διάβασα δεν μου άρεσε, αλλά είναι υποκειμενικό αυτό.Οπως είπα είναι καλύτερο σχεδιαστικά από παλαιότερες του δουλειές, αλλά και πάλι... Εννοείται πως σεναριακά πάλι ανακατεύει ένα σωρό πράγματα κ γίνεται ο κακος χαμός μέσα,κάτι που είναι κ το μεγάλο του μειονέκτημα :θελει να πει πολλά (ξέρει οντως πολλά)κ την πληρώνει το σχέδιο αφού αναγκαστικά το θυσιάζει χάριν του -φορτωμενου-σεναριου.

Rakeesh, μόλις είπες με άλλα λόγια,το "Είναι καλό παιδί, θα τον έκανα παρέα,αλλά κατά τ'αλλα......"

Χαχαχα!
 
Νομιζω σε καποιους τομους της Μαμουθ διαφημιζε κατι καλοκαιρινα λογοτυπα με το Φανουρη, αν θυμαμαι καλα κονκαρδες ή αυτοκολλητα ή μπλουζακια... Σε ενα απο αυτα εκανε σερφ πανω σε ενα καρχαρια και απο πανω εγραφε Rider of the Last Shark. Θωρ θυμασαι τιποτα σχετικο;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν μου θυμίζει τίποτα. Ίσως να ήταν σε έντυπα που δεν έπαιρνα εγώ
 
Πίσω
Μπλουζα