SEBASTIAN
RetroActive
- Joined
- 7 Οκτ 2022
- Μηνύματα
- 421
- Αντιδράσεις
- 1.052
Σενάριο: Γιώργος Μυλωνάς
Σκηνοθεσία: Γιώργος Μυλωνάς
Παραγωγή: Γκρέκα Φιλμ
Πρωταγωνιστούν: Ηθοποιοί: Θέμης Μάνεσης, Νικήτας Αστρινάκης , Σπύρος Ιωάννου, Βανέσα Τζελβέ, Σούλα Κατσιμπάρδη, Νίκη Ζωγράφου, Παναγιώτης Σουπιάδης, Γιώργος Μυλωνάς, Λευτέρης Ελευθεριάδης κα.
Υπόθεση: Ο Στέφανος, ο Γιώργος και ο Νώντας, οι τρεις φίλοι που έχουν αποφυλακιστεί από τις φυλακές ανηλίκων, προσπαθούν να αφήσουν πίσω τους τις οδυνηρές εμπειρίες που έζησαν κλεισμένοι στις φυλακές και να αρχίσουν μια καινούργια ζωή, πιο ώριμοι και κατασταλλαγμένοι, αποφεύγοντας όλα τα λάθη του παρελθόντος. Η ζωή όμως τους επιφυλάσσει πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις.
Σχόλια: Η ταινία αποτελεί την συνέχεια της εκπληκτικής ταινίας του 1982 με τον ίδιο τίτλο, αλλά σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί σε επιτυχία, σε σενάριο και σε αποδοχή από το κοινό, όπως φάνηκε από τον αριθμό εισιτηρίων που κόπηκαν, που στην τελική είναι η αμείλικτη αριθμητική καταγραφή που κατατάσσει τις ταινίες με βάση την αποδοχή ή μη του κοινού που στο τέλος τέλος είναι ο τελικός κριτής. Παρά ταύτα η ταινία δεν παύει να είναι ενδιαφέρουσα, αφού η ιστορία και η πλοκή της περιστρέφονται γύρω από τους τρείς από τους τέσσερις νεαρούς(φίλους μεταξύ τους), αποφυλακισθέντες από τις φυλακές ανιλήκων. Θα ήταν πιστεύω περισσότερο πετυχημένη η ταινία αν συμμετείχε και ο τέταρτος της παρέας ο Άγης Γυφτόπουλος, αλλά φυσικά αυτό είναι κάτι που αφορά τον ίδιο και κυρίως τον δημιουργό της ταινίας Γιώργο Μυλωνά.
Το φιλμ πάντως λάμπρυναν με την παρουσία τους οι πολύ όμορφες τρεις αδερφές Τζελβέ, Κατσιμπάρδη και Ζωγράφου, όπου κυριολεκτικά η μία συμπλήρωνε την άλλη σε αισθησιασμό, γοητεία, νεανική φρεσκάδα και ερωτισμό, ανάλογα τι εξέπεμπε και εξωτερίκευε η καθεμιά τους. Ειδικά οι δυο που συμμετείχαν περισσότερο από πλευράς ρόλου και εννοώ τις Κατσιμπάρδη και Ζωγράφου αποτέλεσαν ένα ασυναγώνιστο δίδυμο ως ξανθιά και μελαχροινή αντίστοιχα και ειδικά στην σκηνή της διασκέδασης στο νυχτερινό κέντρο και της ερωτικής περίπτυξης τους με τον Μάνεση κυριολεκτικά σαγήνευσαν.
Στην ταινία πιστεύω πως ξεχωρίζει ο Μάνεσης μια κωμική φιγούρα που με τις ατάκες του, τις κωμικές του γκριμάτσες και το εκστασιασμένο βλέμμα του όταν αντιμετώπισε τον διπλό αισθησιασμό των δυο αδερφών (ποιος άντρας δεν θα ήθελε να ήταν στην θέση του χωρίς όμως το οδυνηρό τέλος), πιστεύω έκλεψε την παράσταση.
Εκπληκτικός παρόλη την μικρή χρονικά παρουσία του στην ταινία ο Σουπιάδης και αυτός μια εκπληκτική κωμική φιγούρα των ''80 που στον ρόλο του μπάρμαν επαγγελματικά που το πάθος του είναι το μάτι, άφησε το στίγμα του στην ταινία. Γενικά η ταινία κινείται στα συνήθη πλαίσια καυστικής σάτιρας αλλά και καταγραφής των προβλημάτων των νέων της εποχής και των οδυνηρών συνεπειών της κάκιστης διαχείρισης από μέρους τους, που κατέγραψε σε πολλές ταινίες του με επιτυχία ο Μυλωνάς που κατά την γνώμη μου ήταν ένας από τους σεναριογράφους-σκηνοθέτες που σημάδεψαν την δεκαετία του ''80. Αν και μπορεί να υπάρξει και ο αντίλογος ότι σε μερικές του ταινίες ίσως ατύχησε λίγο αποδομώντας ελαφρώς τη γενικότερη καλή εικόνα που είχε αφήσει στο σινεφίλ κοινό.
Επικές στιγμές του φιλμ:
1) Στην αρχή της ταινίας ο Μάνεσης παίρνοντας μάτι την Βανέσσα Τζελβέ, αποτυπώνεται στα μάτια του το ακραίο πάθος του ''πιπινολάγνου'' με τις εκστασιασμένες του γκριμάτσες και αδυνατεί να συγκρατήσει τον εαυτό του ορμώντας με ασυγκράτητη βία στο "ψητό". Η σκηνή πέραν του αποτρόπαιου και καταδικαστέου της ολέθριας πράξης του βιασμού, ο Θέμης μας καταφέρνει να την μετατρέψει σε κάποιες στιγμές σε κωμική, αποφορτίζοντας έτσι κάπως και την δικαιολογημένη αγανάκτηση του θεατή.
2) Η σκηνή στα μπουζούκια και κατόπιν στο σπίτι με πρωταγωνιστές τον Μάνεση και το αχτύπητο όπως προανέφερα δίδυμο φωτιά Κατσιμπάρδη & Ζωγράφου αποτελώντας την ονειρεμένη φαντασίωση κάθε άντρα (διασκέδαση και μετά αχαλίνωτο σεξ με δυο γυναικάρες), μόνο που στην περίππτωση του αγαπημένου μας Θέμη το όνειρο κατέληξε σε εφιάλτη. Πάντως οι πολύ προχώ ερωτικές σκηνές των δυο γυναικών που εμφανίστηκαν τελείως γυμνές (κάπως τολμηρό για την εποχή), αλλά το αισθητικό αποτέλεσμα απέχει στο να χαρακτηριστεί χυδαίο και κατά την γνώμη μου είναι άκρως ερωτεύσιμο και σαγηνευτικό.
3) Το εντελώς σουρεάλ σκηνικό όταν ένα ζευγάρι κάθεται στην αμμουδιά και βλέπει μέσα στην θάλασσα ένα χέρι σηκωμένο που παρέπεμπε σε κομμάτι ακρωτηριασμένου άκρου του Μάνεση!!! που τον είχαν φουντάρει οι δυο αδερφές με αποτέλεσμα τις στριγκλιές της κοπέλας. Δεν στέκει ούτε με σφαίρες. Τι διάολο κρεοπώλης ήταν στην ταινία ο Θέμης μας, όχι τροχονόμος ούτε τερματοφύλακας για να ευθυμήσουμε λίγο.
4) Το καυστικά καταγεγραμμένο από πλευράς σκηνοθεσίας αστείο σκηνικό με το παράπονο του Σουπιάδη που δεν του επιτρέπεται να τον αφήσουν να κάνει μάτι, συνοδευόμενο από αστείες γκριμάτσες του. Προβλήματα που έχει ο κόσμος.
5) Ο απολαυστικός μονόλογος (σε βαθμό γενναίας αυτοκριτικής αν όχι αυτοθαυμασμού) του ντετέκτιβ Μυλωνά στο τέλος της ταινίας στην είσοδο της πολυκατοικίας που βρίσκεται το αμαρτωλό διαμέρισμα των δυο αδερφών (είμαι και φεμινιστής αναφώνησε σε κάποιο σημείο!) Γεια σου ρε γίγαντα Μυλωνά!
Σκηνοθεσία: Γιώργος Μυλωνάς
Παραγωγή: Γκρέκα Φιλμ
Πρωταγωνιστούν: Ηθοποιοί: Θέμης Μάνεσης, Νικήτας Αστρινάκης , Σπύρος Ιωάννου, Βανέσα Τζελβέ, Σούλα Κατσιμπάρδη, Νίκη Ζωγράφου, Παναγιώτης Σουπιάδης, Γιώργος Μυλωνάς, Λευτέρης Ελευθεριάδης κα.
Υπόθεση: Ο Στέφανος, ο Γιώργος και ο Νώντας, οι τρεις φίλοι που έχουν αποφυλακιστεί από τις φυλακές ανηλίκων, προσπαθούν να αφήσουν πίσω τους τις οδυνηρές εμπειρίες που έζησαν κλεισμένοι στις φυλακές και να αρχίσουν μια καινούργια ζωή, πιο ώριμοι και κατασταλλαγμένοι, αποφεύγοντας όλα τα λάθη του παρελθόντος. Η ζωή όμως τους επιφυλάσσει πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις.
Σχόλια: Η ταινία αποτελεί την συνέχεια της εκπληκτικής ταινίας του 1982 με τον ίδιο τίτλο, αλλά σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί σε επιτυχία, σε σενάριο και σε αποδοχή από το κοινό, όπως φάνηκε από τον αριθμό εισιτηρίων που κόπηκαν, που στην τελική είναι η αμείλικτη αριθμητική καταγραφή που κατατάσσει τις ταινίες με βάση την αποδοχή ή μη του κοινού που στο τέλος τέλος είναι ο τελικός κριτής. Παρά ταύτα η ταινία δεν παύει να είναι ενδιαφέρουσα, αφού η ιστορία και η πλοκή της περιστρέφονται γύρω από τους τρείς από τους τέσσερις νεαρούς(φίλους μεταξύ τους), αποφυλακισθέντες από τις φυλακές ανιλήκων. Θα ήταν πιστεύω περισσότερο πετυχημένη η ταινία αν συμμετείχε και ο τέταρτος της παρέας ο Άγης Γυφτόπουλος, αλλά φυσικά αυτό είναι κάτι που αφορά τον ίδιο και κυρίως τον δημιουργό της ταινίας Γιώργο Μυλωνά.
Το φιλμ πάντως λάμπρυναν με την παρουσία τους οι πολύ όμορφες τρεις αδερφές Τζελβέ, Κατσιμπάρδη και Ζωγράφου, όπου κυριολεκτικά η μία συμπλήρωνε την άλλη σε αισθησιασμό, γοητεία, νεανική φρεσκάδα και ερωτισμό, ανάλογα τι εξέπεμπε και εξωτερίκευε η καθεμιά τους. Ειδικά οι δυο που συμμετείχαν περισσότερο από πλευράς ρόλου και εννοώ τις Κατσιμπάρδη και Ζωγράφου αποτέλεσαν ένα ασυναγώνιστο δίδυμο ως ξανθιά και μελαχροινή αντίστοιχα και ειδικά στην σκηνή της διασκέδασης στο νυχτερινό κέντρο και της ερωτικής περίπτυξης τους με τον Μάνεση κυριολεκτικά σαγήνευσαν.
Στην ταινία πιστεύω πως ξεχωρίζει ο Μάνεσης μια κωμική φιγούρα που με τις ατάκες του, τις κωμικές του γκριμάτσες και το εκστασιασμένο βλέμμα του όταν αντιμετώπισε τον διπλό αισθησιασμό των δυο αδερφών (ποιος άντρας δεν θα ήθελε να ήταν στην θέση του χωρίς όμως το οδυνηρό τέλος), πιστεύω έκλεψε την παράσταση.
Εκπληκτικός παρόλη την μικρή χρονικά παρουσία του στην ταινία ο Σουπιάδης και αυτός μια εκπληκτική κωμική φιγούρα των ''80 που στον ρόλο του μπάρμαν επαγγελματικά που το πάθος του είναι το μάτι, άφησε το στίγμα του στην ταινία. Γενικά η ταινία κινείται στα συνήθη πλαίσια καυστικής σάτιρας αλλά και καταγραφής των προβλημάτων των νέων της εποχής και των οδυνηρών συνεπειών της κάκιστης διαχείρισης από μέρους τους, που κατέγραψε σε πολλές ταινίες του με επιτυχία ο Μυλωνάς που κατά την γνώμη μου ήταν ένας από τους σεναριογράφους-σκηνοθέτες που σημάδεψαν την δεκαετία του ''80. Αν και μπορεί να υπάρξει και ο αντίλογος ότι σε μερικές του ταινίες ίσως ατύχησε λίγο αποδομώντας ελαφρώς τη γενικότερη καλή εικόνα που είχε αφήσει στο σινεφίλ κοινό.
Επικές στιγμές του φιλμ:
1) Στην αρχή της ταινίας ο Μάνεσης παίρνοντας μάτι την Βανέσσα Τζελβέ, αποτυπώνεται στα μάτια του το ακραίο πάθος του ''πιπινολάγνου'' με τις εκστασιασμένες του γκριμάτσες και αδυνατεί να συγκρατήσει τον εαυτό του ορμώντας με ασυγκράτητη βία στο "ψητό". Η σκηνή πέραν του αποτρόπαιου και καταδικαστέου της ολέθριας πράξης του βιασμού, ο Θέμης μας καταφέρνει να την μετατρέψει σε κάποιες στιγμές σε κωμική, αποφορτίζοντας έτσι κάπως και την δικαιολογημένη αγανάκτηση του θεατή.
2) Η σκηνή στα μπουζούκια και κατόπιν στο σπίτι με πρωταγωνιστές τον Μάνεση και το αχτύπητο όπως προανέφερα δίδυμο φωτιά Κατσιμπάρδη & Ζωγράφου αποτελώντας την ονειρεμένη φαντασίωση κάθε άντρα (διασκέδαση και μετά αχαλίνωτο σεξ με δυο γυναικάρες), μόνο που στην περίππτωση του αγαπημένου μας Θέμη το όνειρο κατέληξε σε εφιάλτη. Πάντως οι πολύ προχώ ερωτικές σκηνές των δυο γυναικών που εμφανίστηκαν τελείως γυμνές (κάπως τολμηρό για την εποχή), αλλά το αισθητικό αποτέλεσμα απέχει στο να χαρακτηριστεί χυδαίο και κατά την γνώμη μου είναι άκρως ερωτεύσιμο και σαγηνευτικό.
3) Το εντελώς σουρεάλ σκηνικό όταν ένα ζευγάρι κάθεται στην αμμουδιά και βλέπει μέσα στην θάλασσα ένα χέρι σηκωμένο που παρέπεμπε σε κομμάτι ακρωτηριασμένου άκρου του Μάνεση!!! που τον είχαν φουντάρει οι δυο αδερφές με αποτέλεσμα τις στριγκλιές της κοπέλας. Δεν στέκει ούτε με σφαίρες. Τι διάολο κρεοπώλης ήταν στην ταινία ο Θέμης μας, όχι τροχονόμος ούτε τερματοφύλακας για να ευθυμήσουμε λίγο.
4) Το καυστικά καταγεγραμμένο από πλευράς σκηνοθεσίας αστείο σκηνικό με το παράπονο του Σουπιάδη που δεν του επιτρέπεται να τον αφήσουν να κάνει μάτι, συνοδευόμενο από αστείες γκριμάτσες του. Προβλήματα που έχει ο κόσμος.
5) Ο απολαυστικός μονόλογος (σε βαθμό γενναίας αυτοκριτικής αν όχι αυτοθαυμασμού) του ντετέκτιβ Μυλωνά στο τέλος της ταινίας στην είσοδο της πολυκατοικίας που βρίσκεται το αμαρτωλό διαμέρισμα των δυο αδερφών (είμαι και φεμινιστής αναφώνησε σε κάποιο σημείο!) Γεια σου ρε γίγαντα Μυλωνά!