Χειρότεροι τίτλοι ελληνικών ταινιών

[Θεία Λένα]

¨ετσι είναι.. στην κόλαση θα διψάς κιόλας

 

[Rakeesh]

Χμμμ εμενα δεν μου αρεσουν μερικοι τιτλοι, ευτυχως οχι πολλοι, που ειναι εντελως γενικοι (generic) δε δειχνουν τιποτα για την υποθεση της τανιας, και δειχνουν παντελη ελλειψη εμπνευσης. Δηλαδη θα μπορουσαν να ειχαν βγει απο ενα αυτοματο generator και περιγραφουν στην τυχη μια οποιαδηποτε ταινια.

Μια απο αυτες ειναι Ο Κατεργάρης που δεν αναφέρεται σε κάποιο χαρακτηριστικό του ήρωα της ταινίας. Ο Εξαρχάκος δεν κάνει κάποια συγκεκριμένη κατεργαριά, ενω ο τιτλος θα μπορουσε να ταιριαζει πχ. σε οποιαδήποτε ταινία με τον Βουτσά.

Μια άλλη είναι καλως η κακως μια απο τις πιο αγαπημενες ταινιες, η Της Κακομοίρας. Ο τιτλος δεν παραπεμπει σε κατι συγκεκριμενο με την ταινια ή την υποθεση της, μιας και θα μπορουσε να ταιριαζει σε πολλες αλλες κωμωδίες. Ευτυχως που εχει δευτερο τιτλο Ο Μπακαλόγατος που είναι καλύτερος.

Άλλοι πχ είναι οι Δημήτρη μου, Δημήτρη μου ή Τζένη, Τζένη που ειναι καθαρα εμπορικοι για να προσελκυσουν προσοχή για τον πρωταγωνιστη παρα στην ίδια την ταινια, και θα μπορουσαν να ταιραιζουν σε οποιαδηποτε ταινια με τον Παπαμιχαήλ ή την Καρέζη.

Αλλα παραδειγματα (με το Βεγγο): Ο τρελλάρας, Ο καταφερτζης, Ο ατσιδας, Ο παλαβος κοσμος του Θαναση, Ο Θανασης και το καταραμενο φιδι, Τρελλός, παλαβός και Βέγγος, Ζητω η τρελλα, Ένας τρελλος, τρελλος, τρελλος Βεγγος κλπ. που ειναι λες και δοθηκαν στην τυχη. Το τραγικο ειναι οτι καποιες απο αυτες τις ταινιες ηταν απο τις δραματικές που ειχε γυρίσει ο Βέγγος στα μεσα των 80.

Επισης, δεν ξερω αν ειναι σχετικο με το θεμα, αλλά γιατι υπαρχουν δυο ασχετες ταινιες των 80 με τιτλο "Ο αγκαλίτσας"; Αναφερομαι στον εξαγωμενο με τον Παπαναστασιου και στο Λαγωνικό με τον Τζεβελεκο.

 

[laura ingalls]

Ο αγκαλίτσας παραπέμπει σε πρόσωπο της πολιτικής που είχε αυτό το προσωνύμιο επειδή είχε γουρλωτά μάτια και έμοιαζε με την κούκλα αγκαλϊτσας.

 

[johnny19818]

Ο Άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη. Και μήπως πήγε στο κρύο δηλαδή;

 

[Rakeesh]

Ο αγκαλίτσας παραπέμπει σε πρόσωπο της πολιτικής που είχε αυτό το προσωνύμιο επειδή είχε γουρλωτά μάτια και έμοιαζε με την κούκλα αγκαλϊτσας.

Και παλι ομως, φαινεται οτι ο τιτλος ηταν εντελως ασχετος με την υποθεση των ταινιων, οπως και ο πολιτικος.

Εγω ηξερα μονο την κουκλα Αγκαλιτσας, αρα ο πολιτικος πηρε το παρατσουκλι του απο αυτην. Για ποιον πολιτικο λεμε ομως; Παροτι ειχα ενα ενδειαφερον για την πολιτικη του 80 δεν ετυχε να ακουσω σχετικα

 

[laura ingalls]

Για την ακρίβεια δεν ήταν πολιτικός αλλά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Χρήστος Σαρτζετάκης. Νομίζω και μια έρευνα στο διαδίκτυο θα σου δινε στοιχεία.

 

[Shinobi]

Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά
Αγάπη μου παλιόγρια
Σουβλίστε τους! Έτσι θα πάρουμε το κουραδόκαστρο
Μας κλέψανε τη Γκόλφω
Κοκοβιός και σπάρος στα δίχτυα της αράχνης
Της πολιτσμάνας το κάγκελο

 

[hannele]

Λατρεμενα μελό...
1965 Γιατί γεννήθηκα φτωχή;; (ατιμη κοινωνία!)
1966 Καποια μάνα αναστενάζει....
1964 Μας ενώνει ο πόνος
1964 Με λύγισε η φτώχεια
1968 Πήρε ο άνεμος τα όνειρα μου...
1964 Πονεσα πολυ για σενα
1966 Κανε τον πόνο μου χαρά
1966 Τώρα που φευγω απο την ζωή...
1966 Θελω να ζήσω στον ήλιο
1964 Η δική σου μοίρα με σέρνει
1959 Μια ξένη πέρασε...
1961 Μάνα μου, τον αγαπησα!

Αλλά κι κωμωδίες
1963 Ενας βλάκας με...πατέντα!
1962 Μη βαρατε ολοι μαζι!! (Ένας - ένας; )
1956 Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;
1963 Τα παιδια της Μανταλένας (sequel της γνωστής ταινίας; )
1971 Μια νταντά κι τέζα όλοι!
1975 Μπουζάνκα αλά ελληνικά! (Τι ειναι μπουζάνκα; )
1963 Ευτυχως χωρις δουλειά!! (Ευτυχισμένος ανεργος!)
1961 Δουλέψτε για να φάτε! (Η απαντηση στον ευτυχή άνεργο..)
1959 Αντρα θελω με πυγμή!
1971 Ο Πούσκας των Πετραλώνων! ( τι εστί Πούσκας;; )
1966 Πονηρός πράκτορ Καραγκιόζης!
1981 Αγριες κότες! (Πρωταγωνιστής ο Παπαμιχαηλ παρακαλω!)
1959 Δρακουλας & Σια
1971 Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (ποιος ειναι παλι αυτός; )

 

[elephadas]

Εγώ θα προσθέσω το Περιφρόνα με γλυκιά μου γυρισμένο το 1965 το οποίο μου φαίνεται αστείο σαν τίτλος.
Ποιος θα το έλεγε στην αγαπημένη του;

Μα στο τραγούδι από το οποίο πήρε το όνομά της η ταινία η "γλυκειά του" δεν είναι αγαπημένη του. Μάλλον είναι, αλλά αυτός δεν είναι αγαπημένος της. Ο έρως είναι μονόπαντος.
(Σ' αγαπώ σε πονώ όσο άλλος κανείς / μα για αντάλλαγμα εσύ με περιφρονείς.)
Τον περιφρονεί η γυναίκα, αλλά πού να το πάρει απόφαση αυτός. Εκεί, πείσμα. Μαζόχας ή άλλο που αρχίζει από μα...
(Περιφρόνα με γλυκειά μου / γέλα με τον έρωτά μου / στην καρδιά μου μίσος δεν κρατώ / Γέλα και μη με προσέχεις / μα δικαίωμα δεν έχεις / να μου λες να μη σε αγαπώ.)

Σημειωτέον ότι πρώτα βγήκε το τραγούδι, σε προγενέστερη ταινία, και μετά φτιάχτηκε η ομώνυμη ταινία για να εκμεταλλευτεί τη δημοτικότητα του τραγουδιού προφανώς.

1975 Μπουζάνκα αλά ελληνικά! (Τι ειναι μπουζάνκα; )

Εξήγησα πιο πάνω: ο ιταλός ηθοποιός Λάντο Μπουζάνκα, πρωταγωνιστής των ταινιών με τον "Ερωτιάρη" (αν και υποψιάζομαι μόνο η πρώτη είχε τον χαρακτήρα αυτόν και του τον κόλλησαν οι έλληνες διανομείς των ταινιών του)

 

[laura ingalls]

Μιλάει η η πείρα και μεις μαθαίνουμε.

 

[elephadas]

Πολλοί τίτλοι ταινιών, ως επί το πλείστον κωμωδιών, είναι "εμπνευσμένοι" (τρόπος του λέγειν) από σύγχρονα γεγονότα, επιτυχίες (τραγουδιστικές, κινηματογραφικές κλπ), ή από διάττουσες ασημαντότητες που σήμερα τις λέμε celebrities (όπως ο "αγκαλίτσας" που ανέφερες πιο πάνω)

Έτσι στα γρήγορα, από τις ταινίες που ήδη αναφέρθηκαν:

Μια νταντά και τέζα όλοι: Από τον στίχο "Ω ντιρλαντά και τέζα όλοι" του Ντιρλαντά
Ο Μπουζάνκα ήδη εξηγήθηκε.
Ο Πούσκας των Πετραλώνων! ( τι εστί Πούσκας;; ) Αν και δεν ήμουνα ποτέ ποδοσφαιρόφιλος, ο Πούσκας ήταν τόσο διάσημος τότε που τον ήξερα κι εγώ. Ούγγρος προπονητής μιας ελληνικής ομάδας. Μπα, βλέπω ότι ήταν του ΠΑΟ και μάλιστα όταν έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου πρωταθλητριών. Έχει σελίδα στη Βικιπαίδεια

Φέρεντς Πούσκας - Βικιπαίδεια

el.wikipedia.org

1971 Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (ποιος ειναι παλι αυτός; ) Θύμιος θα πρέπει να ήταν ο Χατζηχρήστος. Τσίτσιο ήταν ιταλός κωμικός, το μισό του ντουέτου Φράνκο (αριστερά) και Τσίτσιο (δεξιά). (Franco Franchi και Ciccio Ingrassia). Δημοφιλέστατοι, και η φωτό σας δίνει να καταλάβετε το είδος των κωμωδιών τους.

Δεν είχα δει κανένα έργο τους, δεν ήταν του γούστου μου οι χοντροκομμένες κωμωδίες αλλά στο αριστουργηματικό έργο του Fellini "Amarcord" υπάρχει μια φοβερή σκηνή στην οποία ο Φελλίνι χρησιμοποίησε τον Τσίτσιο στο ρόλο του τρελλού θείου που σκαρφαλώνει σ' ένα δέντρο και αρνείται να κατεβεί φωνάζοντας συνέχεια "Voglio una donna" (Θέλω γυναίκα). Εδώ υπάρχει το μεγαλύτερο μέρος της σκηνής, αξίζει να το δείτε

Δεν έχει σημασία αν δεν ξέρετε ιταλικά, η παντομίμα τους φτάνει. Ο Φελλίνι είναι ο νεαρός με το άσπρο σορτσάκι (το Amarcord υποτίθεται είναι αναμνήσεις από τα παιδικάτα του), ο πατέρας είναι σε έξαλλη κατάσταση και ο γεροπαππούς περήφανος που ο γιος του θέλει γυναίκα (στο 2:20 περίπου, με σχετική χειρονομία). Δυστυχώς λείπει το τέλος με τη μικροσκοπική καλόγρια που υπάρχει εδώ

αλλά με όχι καλή εικόνα

Ο Ντιρλαντας 1970 Φυσικά είναι ευθεία αναφορά στο τραγούδι, που το έκανε επιτυχία ο Σαββόπουλος αν και ως δημιουργός του θεωρείται ο καπετάν Παντελής Γκίνης (Καλύμνιος, νομίζω). Είχαμε σε 45άρια δισκάκια τις εκδοχές του Σαββόπουλου, του Γκίνη, και (σταλμένο από φίλη εκ Γαλλίας) της Νταλιντά που το είπε γαλλικά. Τώρα έχω άπειρες.

Θα σταθώ ιδιαίτερα στο
Δυο κοθώνια στο ναυτικό! (1952)
γιατί δεν είναι καθόλου άσχετος τίτλος, αλλά αναρωτιέμαι αν το ήξερε αυτός που τον σκέφτηκε. Έχω αναφερθεί και παλιότερα σ' αυτό. Κώθων ήταν η επίσημη ονομασία του τσίγκινου κύπελλου με χερούλι που μας είχαν δώσει στο ναυτικό και που όλοι το λέγαμε τσάσκα (σλαυικός όρος, γύρευε γιατί) και είχα αναρωτηθεί αν ήταν η προέλευση του κωθώνι. Τώρα το επιβεβαίωσα, από ένα καταπληκτικό λεξικό online
κωθώνι το [koθóni] Ο44 :(οικ.) μειωτικός χαρακτηρισμός για άνθρωπο ανόητο και βλάκα.
[λόγ. < αρχ. κωθώνιον, υποκορ. του κώθων `στρατιωτικό κύπελλο΄, όπως ονομαζόταν παλαιότερα το κύπελλο για το πρωινό στο ναυτικό (η νέα σημ. ειρ., μτφ.)]
Άρα πολύ σωστά πήγανε στο ναυτικό τα δυο κωθώνια!

 

[Νικόλαος]

Ορφανή στους πέντε δρόμους
Αγάπησα και πόνεσα
Ήμουν μια δυστυχισμένη
Χωρίς οικογένεια
Χωρίς γονείς και αδέλφια
Είναι μεγάλος ο καημός
Κάθε καημός και δάκρυ
Σε ποιον να πω τον πόνο μου
Άπονη ζωή
Μάνα γιατί με γέννησες

Τα παραπάνω, εκτός από ταινίες, είναι και ο μονόλογος της Τριάντη στην ταινία:

Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου 1965

όπου κλαίγεται προσπαθώντας να κάνει τον Γκιωνάκη να την λυπηθεί και να την αγαπήσει.

Γενικά πάντως οι τίτλοι μελό ταινιών προσφέρονται για δάκρυα (από τα γέλια).

 

[elephadas]

Εγώ πάλι θα "υπερασπιστώ" κάποιους τίτλους.

Χωρίς οικογένεια: Όσοι μεγαλώσαμε διαβάζοντας παιδικά βιβλία δεν είχαμε αποφύγει τα δύο κλασσικά βιβλία του Έκτορος Μαλό, "Χωρίς οικογένεια" και "Με οικογένεια". Δεν θυμάμαι τίποτε από την υπόθεση, εκτός από το ότι ο πρωταγωνιστής ήταν παιδί και τράβαγε τα μύρια όσα θλιβερά, κάτι σαν τον Όλιβερ Τουίστ επί το γαλλικότερο. Από το μελό του Μαλό είχαν εμπνευστεί τον τίτλο, άρα ο συγγραφέας φταίει.

Επίσης έχουμε τίτλους παρμένους από τους στίχους/τίτλους διάσημων και δημοφιλέστατων τραγουδιών της εποχής,. Τα τραγούδια δεν είχαν σχέση με τις ταινίες, απλώς αυτές εκμεταλλεύτηκαν τη δημοτικότητά τους, αλλά αν είναι κακοί οι τίτλοι είναι κακοί και οι στίχοι των τραγουδιών που τους ενέπνευσαν, πράγμα που θα θεωρηθεί ιεροσυλία από φανατικούς ρετρομανιακούς.

Είναι μεγάλος ο καημός: Οι αρχικοί στίχοι από το "Ο καημός" (Θεοδωράκης, - Δημ. Χριστοδούλου) από το άλμπουμ "Πολιτεία Α'" με Καζαντζίδη - Μαρινέλλα, αλλά νομίζω εξ ίσου γνωστό αν όχι γνωστότερο είναι με τον Μπιθικώτση. Δεν ξέρω αν είχε αρχικά ακουστεί σε άλλη ταινία.

Κάθε καημός και δάκρυ: Το "Κάθε λιμάνι και καημός" (Κατσαρός - Πυθαγόρας) ακουγόταν στην ταινία "Το Κάθαρμα" αλλά έδωσε τον τίτλο του σε δύο ταινίες, "Κάθε λιμάνι και καημός", "Κάθε καημός και δάκρυ".

Άπονη ζωή: Ξαρχάκος - Λ. Παπαδόπουλος, από την ταινία "Τα κόκκινα φανάρια" όπου το έλεγε ο Μπιθικώτσης.

 

[CHEETARA]

''Ζητιάνος μιας αγάπης'' 1964

 

[vanessa]

Εχετε προσεξει οτι οι χειροτεροι τιτλοι ταινιων ειναι σχεδον ολοι εκτος απο λιγες εξαιρεσεις εταιρειων εκτος της Φινος φιλμ? Οι τιτλοι της φινος ηταν παντα ευστοχοι και οχι γελιοι αυτο λεει πολλα και για την ποιοτητα των αλλων εταιρειων που ηταν κατωτερη της φινος.

 

[Rakeesh]

1971 Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (ποιος ειναι παλι αυτός; ) Θύμιος θα πρέπει να ήταν ο Χατζηχρήστος. Τσίτσιο ήταν ιταλός κωμικός, το μισό του ντουέτου Φράνκο (αριστερά) και Τσίτσιο (δεξιά). (Franco Franchi και Ciccio Ingrassia).

Τσιτσιο θα πει αγαπημενος, καλος μου στα Ιταλικα και πιθανον να ειναι υποκοριστικο του Τσιτσερο, Φραντσεσκο κλπ. Η ταινια δεν εχει καμια σχεση με τον ηθοποιο αλλα με ενα ιταλο μαφιοζο μαυτο το ονομα

 

[elephadas]

Ε, ναι, προφανώς δεν έπαιζε ο Τσίτσιο στην ταινία (την οποία δεν έχω δει κι ένας λόγος είναι ο ανόητος τίτλος). Απλώς θέλανε να εκμεταλλευτούν τη δημοτικότητα του Ιταλού ηθοποιού, και βαφτίσαν έτσι τον μαφιόζο.

 

[TZELASO]

Γέλασα πολύ με τους τίτλους σας. Πολλούς από αυτούς δεν τους ξέρω καν ούτε φυσικά έχω δει τις ταινίες.

Δύο από τους χειρότερους τίτλους που έχω ακούσει είναι (δεν πιάνω τις κωμωδίες):

Κάθε ναυάγιο και μία κόλαση και Ένα παιδί χωρίς όνομα

 

[Λεωνιδας σουλης]

κοκοβιος και σπαρος στα δικτυα της αραχνης

 

[hannele]

Εδώ κι τώρα αγγούρια! Πόσα φάγατε σήμερα; (1982).

Δεν είναι βιντεοταινία. Είναι κανονική κινηματογραφική ταινία, κωμωδία με το Χ.Εξαρχάκο κι την Ε.Φιλίνη.