Χριστούγεννα 90s

Πραγματι πολυ ωραια τα χριστουγεννα και στα 90's!!!!!!!!!!

Θυμαμαι τις ημερες των διακοπων οταν εβαζαν χριστουγεννιατικες ταινιες τα βραδυα καθομουν και χαζευα τις καταιγιστικες διαφημισεις παιχνιδιων!!!!!

Ακομα βαζουν διαφημισεις με παιχνιδια αλλα τοτε ηταν αλλιως....!!!! ;)
 
argy είπε:
Πραγματι πολυ ωραια τα χριστουγεννα και στα 90's!!!!!!!!!!Θυμαμαι τις ημερες των διακοπων οταν εβαζαν χριστουγεννιατικες ταινιες τα βραδυα καθομουν και χαζευα τις καταιγιστικες διαφημισεις παιχνιδιων!!!!!

Ακομα βαζουν διαφημισεις με παιχνιδια αλλα τοτε ηταν αλλιως....!!!! ;)
Yep...

Άστα να πάνε !
 
Ααα κι εγω θελω να κλαψω!

Τετοια εποχη ολα τα παιδακια χαζευαμε τις διαφημισεις παιχνιδιων

ενω περιμεναμε να αρχισει καποια ταινια της Ντισνευ. Θυμαμαι ειχαν

προτιμηση κυριως στον Νταμπο και την Αλικη στη χωρα των θαυματων..

Κι εμεις καθομασταν και χαζευαμε με τις ωρες!
 
Θυμάμαι ότι είχα γράψει γράμμα στον αγαπημένο άγιο όλων των παιδιών,τον Άγιο Βασίλη και του είχα ζητήσει κάποια πραγματάκια της bibibo...Αξέχαστα χρόνια,γεμάτα αναμνήσεις που θυμόμαστε με νοσταλγία...
 
Χα χα χα θυμάμαι είχα ζητήσει απο τον άγιο το super mario 3 για το game boy (λέω τι διάολο, αν είναι να το έχει κάποιος θα το έχει ο santa ) και σκάει μύτη ο dr x mario (παιχνίδι τύπου τέτρις) γιατί όπως μου είπανε οι γονείς μου: " ο άη βασίλης δεν βρήκε αυτό που ζήτησες οπότε σου πήρε τον dr x mario" η μεγαλύτερη ξενέρα της ζωής μου , κι όμως το θυμάμαι τόσο ευχάριστα!!! :)
 
Μέχρι και μέσα 90 τα λάτρευα τα Χριστούγεννα. Ήταν τόσο γλυκά, ζεστά, ανθρώπινα.

Τώρα ούτε να τα βλέπω, ένας υπερκαταναλωτικός, κουραστικός και αγχώδης μπελάς που δεν αντιλαμβάνομαι καν και οι περισσότεροι πλέον δεν νιώθουν έτσι και αλλιώς. Απλά περιμένω να φύγει, να τελειώσει η υστερία.
 
Shakti είπε:
Μέχρι και μέσα 90 τα λάτρευα τα Χριστούγεννα. Ήταν τόσο γλυκά, ζεστά, ανθρώπινα.
Τώρα ούτε να τα βλέπω, ένας υπερκαταναλωτικός, κουραστικός και αγχώδης μπελάς που δεν αντιλαμβάνομαι καν και οι περισσότεροι πλέον δεν νιώθουν έτσι και αλλιώς. Απλά περιμένω να φύγει, να τελειώσει η υστερία.
σου έχω πει πόσο σε πάω εε????
 
Butterfly είπε:
σου έχω πει πόσο σε πάω εε????
Αμοιβαία τα αισθήματα καλή μου. :)

Πολύς κόσμος νιώθει έτσι δυστυχώς. Απλά υποθέτω οτι τυχαίνει να εκφράζω φωναχτά κάποια πράγματα που οι άνθρωποι προτιμούν να μη λένε πάντα γιατί σκέφτονται οτι μπορεί να ακουστεί "περίεργα".

Τα Χριστούγεννα μέχρι και το 90 ήταν ωραία. Ήταν ωραία γιατί είχαμε ακόμα λίγα. Ο κόσμος χαμογελούσε, οι συναντήσεις είχαν νόημα. Η μαμά μου έφτιαχνε δίπλες και μελομακάρονα αλλά τότε δεν ήταν τέζα απο την κούραση. Η παρέα δεν γινόταν αγγαρεία και υποχρέωση. Απολαμβάναμε ο ένας την συντροφιά του άλλου, έφερναν όλοι φαγητά απο το σπίτι τους, νόστιμα. Στολίζαμε το σπίτι και χαιρόμασταν. Ζέστη στις καρδιές και στα σπίτια για εμάς τους τυχερούς και προνομιούχους της ζωής.

Και άλλα πολλά για το πως είναι τώρα και πως ήταν τότε.

Ωραία προγράμματα στην τηλεόραση, τα βλέπαμε και χαιρόμασταν. Όχι σκουπίδια και καγκουριές.
 
Τα χριστουγεννα των '90ς ηταν τα χριστουγεννα που "εφτιαξα" εγω.

Στα '80ς τα χριστουγεννα ηταν σχεδον εφιαλτης. Το σπιτι απο μυρωδιες απο τα φαγητα που εφτιαχνε η μαμα (γουρουνοπουλο και γαλοπουλα) και ολα μου βρωμαγαν.

Απο δεντρο, ενα μετριου μεγεθους, απο δωρα.. 1 και αν, και απο γλυκα.. δεν θυμαμαι και πολλα.

Στα 90ς ομως, με την γεννηση της μικρης αδερφης, εφτιαξα τα χριστουγεννα που ονειρευομουν :

Πηρα τεραστιο δεντρο με πολλα στολιδια. Απο κάτω πήρα δώρα για ολους και παρότρυνα και τους γονεις μου να παρουν και εκεινοι δωρα, τα οποια παρεμεναν κλειστα μεχρι την παραμονη. Ακομη θυμαμαι την μικρη να κοιταζει και μετρα τις μερες να τα ανοιξει.

Γεμισα το σπιτι με βαζα με γκυ, και διαφορα αλλα χριστουγεννιατικα διακοσμητικα. Και τελος.. εφτιαξα γλυκα μονη μου :flower: . Στο συνολο τα πετυχα, αλλα υπηρξαν και αποτυχιες :p

Τωρα μεγαλωσα και βαριεμαι. Δεντρο στολιζουμε ενα απο τα φυσικα που υπαρχουν στην αυλη. Γλυκα απο ζαχαροπλαστειο. Μονο το γκυ εμεινε :)

Τα χριστουγεννα των 90ς ομως τα θυμαμαι με νοσταλγια, και χαιρομαι που η αδερφη μου τα θυμαται και εκεινη :)
 
Shakti είπε:
Μέχρι και μέσα 90 τα λάτρευα τα Χριστούγεννα. Ήταν τόσο γλυκά, ζεστά, ανθρώπινα.
Τώρα ούτε να τα βλέπω, ένας υπερκαταναλωτικός, κουραστικός και αγχώδης μπελάς που δεν αντιλαμβάνομαι καν και οι περισσότεροι πλέον δεν νιώθουν έτσι και αλλιώς. Απλά περιμένω να φύγει, να τελειώσει η υστερία.
Συμφωνώ! Τα τελευτεα χρόνια οταν έρχονται τα χριστουγεννα μελαγχολώ(οπως και ο περισσότερος κόσμος φαντάζομαι).Είναι κατα καποιο τροπο μπέλας αλλά και ''αγγαρεία'' ,το κλιμα φισικά και δεν είναι οπως κάποτε!

Μην ξεχνάτε οτι μετά τα Χριστουγεννα ερχετε ο καινουργιος χρόνος, πραγμα που συμένει οτι προτηθετε ένας ακομα χρόνος στην καμπούρα μας!

Τα Χριστουγγενα ετσι και αλλίως ειχαν ενδιαφέρον οταν είμασταν παιδιά και λέγαμε τα κάλαντα,και παρατι ή εποχη εχει αλλάξει ίσως να αισθανονται όμορφα τα σημερινά παιδιά λεγοντας τα κάλαντα και βγάζοντας ετσι το χαρτζιλίκι τους.
 
Πράγματι ήταν τέλεια!Ξυπνούσα πρωί για να δω χριστουγεννιάτικα κινούμενα σχέδια ή παραμύθια με κανονικούς ηθοποιούς.Οι μεγάλοι έφτιαχναν κουραμπιέδες,μελομακάρονα τα οποία ήταν σπιτικά,και πολύ καλύτερα από τα έτοιμα.Όταν τελείωναν τα παιδικά,έφερνα με τη βοήθεια των γονιών μου,τα playmobil στο σαλόνι και δεν υπήρχε χώρος να περάσει κάποιος.Από το παλιό στερεοφωνικό ακούγονταν Χριστουγεννιάτικες μελωδίες,και επιτυχίες της εποχής.Αυτά σε γενικές γραμμές.

Πιο συγκεκριμένα,το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων,κατά τις 11 το βράδυ κόβαμε την παραδοσιακή κουλούρα,η οποία ήταν τέλεια.Το μεσημέρι των Χριστουγέννων τρώγαμε κότες που μας τις είχαν φέρει από το χωριό,και επίσης γαλοπούλα γεμιστή.Συνήθως έμεναν και τρώγαμε και την επόμενη μέρα.

Το 1990,δεν πήγαινα σε σπίτια για να πω τα κάλαντα,αλλά τα έλεγα στους γονείς μου και μου έδιναν πεντοχίλιαρο.Από το 1992 και μετά ξεκίνησα να πηγαίνω.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τα Χριστούγεννα '90 τα θυμάμαι αρκετά πιο έντονα, χαρακτηριστικά και γλυκά. Ήταν γενικώς μια εποχή με περισσότερη άνεση, ελεύθερο χρόνο, και κοινωνικούς δεσμούς απο ότι τώρα. Συνήθως ήμασταν επισκέπτες σε συγγενείς ή φιλοξενούσαμε θείους απο το χωριό που ήρθαν Αθήνα. Εντός αυτής της δεκαετίας όμως σταματήσαμε να φτιάχνουμε γλυκά και να στολίζουμε δέντρο.

Προσωπικά στα δικά μου χριστούγεννα κυριαρχούσε η τηλεόραση με κωμικά σόου και το πισί. Χριστουγεννιάτικα παιχνίδια μου αποτελούσαν το Loom, το Atari Lynx, το Betrayal at Krondor κλπ κλπ :)

Για κάποιο λόγο νιώθω έντονα τη Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα και μελαγχολία ακόμα και τώρα, και με ταξιδεύει σε εκείνες τις εποχές. Αυτό δε θα μου το σβήσει κανένας υπερκαταναλωτισμός, καμία εμπορευματοποίηση. Και ναι, εαν είμαι σε mood, δακρύζω ακόμα και ακούγοντας τα "Χριστούγεννα" της Βανδή :points: Γιατί τα Χριστούγεννα είναι αγγαρεία και μπελάς εάν τα επιτρέψουμε να είναι. Ας κρατήσουμε τις πολύτιμες αναμνήσεις μας και ας μη μιζεριάζουμε σαν τον Σκρουτζ με συγκρίσεις, φίλοι μου Shakti :hurrah: Butterfly :hurrah: και Video80 :hurrah:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τα Χριστούγεννα της δεκαετίας του '90 είχαν άλλη αίγλη, άλλη γλύκα. Είχαν μια αγνότητα ακόμη, μια ζεστασιά. Ακόμη και η τηλεόραση έβαζε περισσότερες ταινίες στο κλίμα των ημερών και γυρίζονταν επι τούτου έκτακτα εορταστικά προγράμματα. Έπειτα ακολούθησαν λιγοστά εορταστικά και περισσότερα προγράμματα "κονσέρβες". Ακόμη εκείνη την εποχή, θυμάμαι τσούρμο σκορπούσαν στις γειτονιές, στα σπίτια και στα μαγαζιά να πουν τα κάλαντα από πολύ νωρίς το πρωί. Τα τελευταία χρόνια ζήτημα αν θα χτυπήσει μια μόνο παρέα παιδιών γι΄ αυτόν τον λόγο μια πόρτα. Γενικά με ψυχρή αντιμετώπιση προσεγγίζει τις γιορτινές ημέρες ο κόσμος τα τελευταία χρόνια. Θεωρώ ότι το τελευταίο μεγάλο ενδιαφέρον από πολλούς ανθρώπους για γιορτές εκδηλώθηκε στο millenium, που άλλαζε ο αιώνας και η χιλιετία.
 
Ναι, συμφωνώ και εγώ πως με την χιλιετία κάπου ολοκληρώθηκε η παρακμή του πράγματος. Για να μην μιλήσω για την σημερινή θλιβερή κατάσταση που γίνεται με τα κάλαντα, λίγο πολύ μπορείτε όλοι να σκεφτείτε απο κάτι.

Rakeesh είπε:
Ας κρατήσουμε τις πολύτιμες αναμνήσεις μας και ας μη μιζεριάζουμε σαν τον Σκρουτζ με συγκρίσεις, φίλοι μου Shakti :hurrah: Butterfly :hurrah: και Video80 :hurrah:
Ναι είμαι Σκρουτζ πλέον.
whoopdedoo-1.gif
Το παραδέχομαι. :tease:

Και αν έρθουν τα 3 πνεύματα των Χριστουγέννων τάχα να με ψαρώσουν, καλώς να έρθουν γιατί έχω μερικά πραγματάκια να τους πω.
axemurder.gif


*(εννοείται πως κάνω πλάκα )
images.jpg


Καλές οι αναμνήσεις αλλά το τώρα είναι τώρα και είναι κρίμα που έγινε έτσι. Η διάθεση η καλή είναι στο χέρι μας, αλλά δεν είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε την σημερινή παρακμή αξιών, ή όπως θέλετε πείτε το. Δεν είναι πως δεν θέλω τα Χριστούγεννα αδερφέ, ούτε πως δεν θα καλαμπουρίσω αν μαζευτεί κόσμος στο σπίτι μου. Είναι που έχουν αλλάξει όλα πλέον, έχουν αλλάξει αυτά τα Χριστούγεννα, αυτά είναι που δεν θέλω και δεν μου κάνουν αίσθηση πια. Προτιμώ να θυμάμαι τα ωραία πράγματα και το νόημα τους, και απλά απορρίπτω στην πράξη τα τωρινά πλαστικά CocaCola Xmas και περιμένω να περάσουν να τελειώνω με τον χαμό που μου σπάει τα νεύρα.

Ακόμα θυμάμαι την λαχτάρα που είχαμε με την αδερφή μου να δούμε τι μας πήραν κάτω απο ένα μικρούλι και ταπεινό δεντράκι που το κρατήσαμε όλα αυτά τα χρόνια μέχρι σήμερα, 30 χρόνων δεντράκι και ακόμα έχουμε πολλά παλιά στολίδια. Και πως ξενυχτούσαμε τάχα για να την στήσουμε στον Άγιο Βασίλη, και το πρωί με την παρέα μας για κάλαντα με χαμόγελο. :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δυστυχώς τίποτα δεν είναι σαν τότε. Άλλες εποχές! Κρίση, άγνωστη λέξη για την εποχή εκείνη. Μόνο μας μέλημα ήταν το παιχνίδι και τα κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση. Ωραία χρόνια.
 
johnny19818 είπε:
Δυστυχώς τίποτα δεν είναι σαν τότε. Άλλες εποχές! Κρίση, άγνωστη λέξη για την εποχή εκείνη. Μόνο μας μέλημα ήταν το παιχνίδι και τα κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση. Ωραία χρόνια.
Ακριβως αυτο +1000!!!
 
Με μεγάλη χαρά περιμέναμε τις διακοπές των Χριστουγέννων (όπως του Πάσχα και του καλοκαιριού) για να χορτάσουμε ξεκούραση και παιχνίδι.Το σπίτι έπαιρνε γιορτινή όψη με το στόλισμα του δέντρου (με κορυφή, όχι αστέρι), τη φάτνη με όλο το σετ καθώς και λαμπιόνια πολύχρωμα που αναβόσβηναν σαν τρελά. Τη διακόσμηση συμπλήρωναν φουσκωτοί Αγιο-Βασίληδες και πιατέλες υπήρχαν στο τραπέζι με μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Καθιερωμένες οι βόλτες στο στολισμένο πολυκατάστημα ΜΙΝΙΟΝ και η σχετική φωτογραφία (σε polaroid) με τον Άγιο Βασίλη και στα πολυκατάστηματα ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ και ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ. Περίμενα με χαρά αλλά και αγωνία τον Αγιο Βασίλη για το δώρο μου (είχα φροντίσει να του γράψω και γράμμα όπου ζητούσα τι ήθελα να μου φέρει) και πρώτη άνοιγα τα πακέτα την επόμενη μέρα, αφού δεν έμενα ως αργά το βράδυ.
 
Χριστούγεννα τέλη Φλεβάρη;;; :p

Μια φλασιά θα γράψω μόνο: βόλτα στο κέντρο της Αθήνας!

Είχαμε συγγενείς στο κέντρο, και την ξαδέρφη μου που γιόρταζε τα Χριστούγεννα, οπότε και πηγαίναμε επίσκεψη για τα χρόνια πολλά. Όταν επιστρέφαμε από την επίσκεψη, ο πατέρας μου διάλεγε να περάσουμε από κεντρικά σημεία, ώστε να δούμε την Αθήνα στολισμένη!

Κι έτσι το πρόγραμμα είχε Ομόνοια, Μινιόν, Σύνταγμα, όπου μπορούσε να περάσει το αμάξι...

Όση νύστα κι αν είχαμε από την επίσκεψη, το μάτι άνοιγε διάπλατο από τα λαμπιόνια, τα στολισμένα μαγαζιά, τα δέντρα, και γενικά το εκτυφλωτικό φως που έβλεπες παντού! Και φυσικά, το ράδιο ανοιχτό, να παίζει τις επιτυχίες της εποχής. Απόλαυση όλη η μέρα, και μια τέλεια κορύφωση για το βράδυ! Μας άρεσε τόσο αυτή η βόλτα, που δεν το βλέπαμε σαν αγγαρεία να πάμε αυτή την επίσκεψη. Ίσα ίσα, χαιρόμασταν γιατί μετά είχε βόλτα!!! :p
 
Πίσω
Μπλουζα