Ωωω ! Έβαλε μπλουζ !

[exetlaios]

Και ποιός δε θυμάται αυτή την φράση, στα πάρτυ και τις "χοροεσπερίδες" των 80's ?

Είτε μαθητούδια στο δημοτικό, είτε μαθηταράδες στο λύκειο,

η ώρα που μπαίνανε τα μπλουζ ήταν μαγική.

Κυριολεκτικά το "highlight" της βραδυάς.

Πόσες καρδιές δεν πέταξαν από χαρά, ή δεν τσακίστηκαν τα φτερά τους,

υπό τους ήχους ενός μπλουζ κομματιού ;

Εκείνες τις εποχές, ακόμα και ένα αθώο πιάσιμο μέσης της ντάμας που επιθυμούσαμε τόσο πολύ

να γίνει "κορίτσι" μας, έμοιαζε να μας πλημμυρίζει έρωτα !

Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την "εκδήλωση", χειμώνας 1990-91,

πρώτη λυκείου στην disco SERENADE στον Πειραιά.

Η "Ε" ήταν τότε ο κρυφός έρωτάς μου. Οχυρωμένος πίσω από το πέπλο της "φιλίας"

έψαχνα αφορμή να της εξομολογηθώ πόσα ένοιωθα για εκείνη.

Η disco και το μπλουζ, φάνταζαν εκείνο το βράδυ ως μια μοναδική ευκαιρία.

"One shot to glory", που λένε και οι ξένοι.

Το "Still got the blues" του Gary Moore πλημμύρισε την αίθουσα.

"Χορεύουμε" ; είπα διστακτικά.

Εκείνη φόραγε ένα μπλουζάκι με διάφανη δαντέλα.

Αρκετά προχωρημένο για την εποχή και την ηλικία μας.

Τα 3 αυτά λεπτά που έσφιξα τη μέση της, ένοιωσα ότι η μουσική περνάει από μέσα μου,

μεθάει την καρδιά μου και βγαίνει σαν ερωτική αύρα μέσα από κάθε πόρο του δέρματός μου.

Όμως εκείνο το βράδυ, το μπλούζ απέκτησε ένα άλλο ήχο.

Πρωτόγνωρο και μοναδικό.

Οι ηλεκτρικές κιθάρες μπλέκονταν με τον ήχο της καρδιάς που ραγίζει.

Μιας καρδιάς που θα ξανακόλλαγε με παρόμοιο τρόπο, τέσσερα χρόνια μετά.

Τότε, ένα μπλουζ μπορούσε να αλλάξει τη ζωή μας ...

 

[telonio]

Κωνσταντίνε το θέλω σε άρλεκιν! Δώσε πράμα με άγγιξε σου λεώ (στην καρδιά ε)!

 

[candy]

Όντως exetlaios,εκείνα τα λίγα λεπτά ένιωθες τον χρόνο να σταματάει...Δυστυχώς οι περισσότεροι ντρέπονταν τότε να σε ζητήσουν σε χορό και έτσι πολύ σπάνια χόρευες με αυτόν που πραγματικά επιθυμούσες (βλέπεις οι άντρες είχαν τον πρώτο λόγο).Στην εποχή μου έπαιζε πολύ το "Listen to your heart" των Roxette.Ωραίες εποχές...

 

[exetlaios]

Και φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να παίξει "set" από μπλουζ,

χωρίς το "Holiday" των Scorpions.

Ίσως το κλασσικότερο μπλουζ της δεκαετίας ;

Επίσης δε θα ξεχάσω που κάποτε "κόλλησα" ένα μη-μεταλλά φίλο, με το "Crown and the ring" των Manowar.

Του άρεσε τοσο πού, που σε ένα πάρτυ το έβαλε ανάμεσα στα υπόλοιπα μπλουζ !

Δηλαδή έπαιζε Bangles και στο καπάκι Manowar !

Το αστείο ήταν ότι και οι κοπέλς δε μπορούσαν να φανταστούν τι συγκρότημα ήταν

και χορεύανε μέσα στην τρελή χαρά.

 

[akmakas]

Δυστυχώς αυτά τα αισθήματα είναι παρελθόν πια κρίμα..Ευτυχώς έχουμε τα τραγούδια να μας τα θυμίζουν exetlaios!!!

 

[Starbuck]

φίλε Εχετλαίε, έγραψες!

αληθινά ρετρό και τόσο όμορφο.. τα μπλουζάκια (όχι αυτά που φοράμε, νέε ψάρακα.. κάτσε κάτω!) κι αγκαλιαζόμασταν να χορέψουμε, αγόρι-κορίτσι.. κι ήταν κάτι μαγικό.. το θυμάμαι..

Και ποιός δε θυμάται αυτή την φράση, στα πάρτυ και τις "χοροεσπερίδες" των 80's ?
Είτε μαθητούδια στο δημοτικό, είτε μαθηταράδες στο λύκειο,

η ώρα που μπαίνανε τα μπλουζ ήταν μαγική.

Κυριολεκτικά το "highlight" της βραδυάς.

Πόσες καρδιές δεν πέταξαν από χαρά, ή δεν τσακίστηκαν τα φτερά τους,

υπό τους ήχους ενός μπλουζ κομματιού ;

Εκείνες τις εποχές, ακόμα και ένα αθώο πιάσιμο μέσης της ντάμας που επιθυμούσαμε τόσο πολύ

να γίνει "κορίτσι" μας, έμοιαζε να μας πλημμυρίζει έρωτα !

Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την "εκδήλωση", χειμώνας 1990-91,

πρώτη λυκείου στην disco SERENADE στον Πειραιά.

Η "Ε" ήταν τότε ο κρυφός έρωτάς μου. Οχυρωμένος πίσω από το πέπλο της "φιλίας"

έψαχνα αφορμή να της εξομολογηθώ πόσα ένοιωθα για εκείνη.

Η disco και το μπλουζ, φάνταζαν εκείνο το βράδυ ως μια μοναδική ευκαιρία.

"One shot to glory", που λένε και οι ξένοι.

Το "Still got the blues" του Gary Moore πλημμύρισε την αίθουσα.

"Χορεύουμε" ; είπα διστακτικά.

Εκείνη φόραγε ένα μπλουζάκι με διάφανη δαντέλα.

Αρκετά προχωρημένο για την εποχή και την ηλικία μας.

Τα 3 αυτά λεπτά που έσφιξα τη μέση της, ένοιωσα ότι η μουσική περνάει από μέσα μου,

μεθάει την καρδιά μου και βγαίνει σαν ερωτική αύρα μέσα από κάθε πόρο του δέρματός μου.

Όμως εκείνο το βράδυ, το μπλούζ απέκτησε ένα άλλο ήχο.

Πρωτόγνωρο και μοναδικό.

Οι ηλεκτρικές κιθάρες μπλέκονταν με τον ήχο της καρδιάς που ραγίζει.

Μιας καρδιάς που θα ξανακόλλαγε με παρόμοιο τρόπο, τέσσερα χρόνια μετά.

Τότε, ένα μπλουζ μπορούσε να αλλάξει τη ζωή μας ...

 

[Rygar]

Το έχω ξαναπεί σε παλιότερο θρεντ. Θα ήθελα να γυρίσει ο χρόνος 18 χρόνια πίσω να πω στη Μαργαρίτα πόσο τη γουστάρω κι ας μη χορέψουμε μπλουζ!

 

[miko63]

θυμάμαι με απίστευτη νοσταλγία και ανατριχίλες τα πρώτα μου μπλούζ με την Ι, ότάν έπαιζε Bonnie Tyler "Total Eclipse of the Heart"...

 

[Dragon_K.]

"Τότε, ένα μπλουζ μπορούσε να αλλάξει τη ζωή μας ..."

Culture Club - Love is love...:lotsofolove:

 

[theoritikos]

Και η δική μας γενιά είχε ακόμα την αγάπη για τα blues (ίσως και η τελευταία...).

Εγώ θυμάμαι σε μια μονοήμερη εκδρομή με το γυμνάσιο, στην επιστροφή που ο οδηγός είχε βάλει μια κασέτα με blues και κάποιοι χόρευαν μέσα στο πούλμαν!

Αν χόρεψα και εγώ? Όχι ήμουν πολύ ντροπαλό παιδάκι τότε...

 

[Starbuck]

επίσης κάπως παράξενο η σημασία που έλαβε τότε η λέξη "μπλουζ".. καμία σχέση με το μουσικό είδος αναφερόταν απλά σε ένα αργό, μελωδικό τραγούδι που θα μπορούσες να χορέψεις αγκαλιά με κάποιον/κάποια που γούσταρες..

 

[exetlaios]

επίσης κάπως παράξενο η σημασία που έλαβε τότε η λέξη "μπλουζ".. καμία σχέση με το μουσικό είδος αναφερόταν απλά σε ένα αργό, μελωδικό τραγούδι που θα μπορούσες να χορέψεις αγκαλιά με κάποιον/κάποια που γούσταρες..

Και να της χαιδεύεις διακριτικά την πλάτη, πάνω από την μπλούζα !

Ίσως από εκεί να προήλθε το όνομα ;

 

[asikamin]

τα λέγαμε και "σλόου"!!!

Το σημαντικό ήταν ότι χαμήλωναν τα φώτα και οι όποιες ντροπές φεύγαν αμέσως!

 

[Starbuck]

Και να της χαιδεύεις διακριτικά την πλάτη, πάνω από την μπλούζα !Ίσως από εκεί να προήλθε το όνομα ;

έτσι! ξεκινάς από την μπλούζα και στο τέλος βρίσκεσαι να παλεύεις ν' ανοίξεις το καταραμένο σουτιέν..

 

[thamonas]

!

πάρα πολύ ωραίο thread!! Ωραίες εποχές γεμάτες ζεστές αναμνήσεις..αυτά τα τραγούδια θυμάμαι χαρακτηριστικα που χορεύαμε τότε: I just died in your arms tonight, keep on loving you, can't fight this feeling anymore, it must have been love, girl I am gonna miss you (milly vanily ), lost in your eyes (debάρα Gibson), nothing gonna change my love for you, nothing gonna stop us know...

Υπήρχε βέβαια και ο αγραφος κανόνας να μην χορέψεις κατευθείαν μπλουζ με αυτή που σου αρέσει, αλλά με το 2 ή τριτο χωρό. Αυτό βέβαια εμπεριέιχε το ρίσκο να πάει στράφι όλη η βραδιά...γιατί υπήρχαν πάντα και άλλα λιγούρια που θέλανε την ίδια κοπέλα. Επίσης θυμάμαι οτί καμια φορά χόρευες με την κολλήτη αυτής που σου άρεσε για να την "ψαρώσεις" και να μάθεις αν σε θέλει και αυτή.

Θυμάμαι πόσες φορές τα είχα "φτιάξει" σε κάποιο μπλουζ, και πόσες "χυλόπιτες" βέβαια είχα φάει Θυμάμαι πως και πως περιμέναμε γίνει κανένα πάρτυ σε σπίτι για να βρεθούμε όλοι μάζι..ή καμιά χοροεισπερίδα σχολείου.

Κάτι αλλο που θυμάμαι που κάναμε με τους φίλους μου είναι ότι χορεύαμε 1-2μπλουζ και με κοπέλες που δεν είχαν και τόση πέραση και συνήθως δεν τις ζητούσε κανένας να χορέψει μαζί τους.

 

[Hera]

α ρε τί μου θυμίσατε...

Χριστούγεννα 1985 και γω τρελλά ερωτευμένη με έναν τύπο 2 χρόνια μεγαλύτερο, τον Δημήτρη. Ήταν ο ωραίος του σχολείου, όλες τον ήθελαν, λίγες το μολογούσαν, εγώ το παιζα αδιάφορη. Πάρτυ του φίλου Χρήστου και έπεσε το Total eclipse of the heart. Kαθόμουν με το τσούρμο την παρέα (5κορίτσια και η "ωραία Λίλα") ο Δημητράκης ερχόταν προς το μέρος μας, όλες ήμαστε σίγουρες πως θα ζητήσει χορό (και θα της τα ρίξει μέσα στη βραδιά) στην Λίλα (εκείνη να δείτε σιγουριά).

Παιδιά, το έκανε σε μένα!!!!

Ανείπωτη χαρά, ακόμα, όταν ακούω το τραγούδι το ίδιο που χα ακούσει στα 15 μου, νοιώθω εκείνη την πρώτη συγκίνηση, μυρίζω εκείνα τα αρώματα, θυμάμαι εκείνα τα χρώματα!!!

Bonnie Tyler λοιπόν και το I need a Hero και όσα είπε στην πορεία, την έκαναν την αγαπημένη μου τραγουδίστρια και εκείνο το συγκεκριμένο μπλουζ ήταν το 1ο που χόρεψα στη ζωή μου με αγόρι (και ΤΙ αγόρι)

 

[alkis21]

Μπλουζ!

Όχι φίλοι moderators, μην βιαστείτε να μετακινήσετε το topic στα μουσικά sub-forums... Αναφέρομαι στα φοβερά εκείνα πάρτι του δημοτικού & γυμνασίου, στα οποία χορεύαμε "κολλητά" (slow) αγοράκια-κοριτσάκια!

Για κάποιον περίεργο λόγο ο χορός αυτός αναφερόταν ως "μπλουζ", κάτι το οποίο ούτε τότε καταλάβαινα ούτε τώρα δύναμαι να διαλευκάνω καθώς δεν θυμάμαι ποτέ να παίζαμε μουσική του Lonnie Johnson ή του Freddie King. Για την ακρίβεια, οποιοδήποτε ξένο τραγούδι είχε αργό τέμπο μας έκανε.

Θυμάμαι πριν από τα πάρτι γενεθλίων μου, η προετοιμασία ήταν πυρετώδης. Έδινα αυστηρές οδηγίες στους γονείς μου να την κάνουν και να μην επιστρέψουν πριν τις 2:00 (όχι ότι κρατούσε ποτέ μέχρι τόσο αργά η σύναξη, αλλά για να είμαστε σίγουροι), έγραφα άφθονες mixed tapes με slow τραγούδια και λουζόμουν με λίτρα κολόνιας της επιλογής μου (είχα μονίμως 5-6, πρέπει να ήμουν ο πρώτος metrosexual της γενιάς μου). Έβαζα στην αρχή μερικά "γρήγορα" κομμάτια για ξεκάρφωμα μέχρι να μαζευτεί ο κόσμος και να ντερλικώσει τα τυροπιτάκια και τα μπουμ (!) της μαμάς, στη συνέχεια έσβηνα τα φώτα αφήνοντας μόνο μια λάμπα αναμμένη (την οποία καλύπταμε επιμελώς με μπουφάν ώστε να φωτίζει ακόμα λιγότερο) και αρχίζαμε!

-Χορεύεις;

Με τους συμμαθητές μας προσπαθούσαμε να διακωμωδούμε το πράγμα εφαρμόζοντας point system με το πόσα "ναι" εισέπραττε ο καθένας, αν δεχόταν το κοριτσάκι να συνεχίσει και στο επόμενο τραγούδι κ.ά. Λες και δεν έτρεμε το φυλλοκάρδι μας! Μερικές φορές πιάναμε την κουβέντα με το κορίτσι, αλλά θυμάμαι πως πάντα προτιμούσα να μην μιλάω και απλά να απολαμβάνω την σπάνια -για την ηλικία- επαφή με το άλλο φύλλο. Είχε έναν ανεπιτήδευτο ερωτισμό η όλη φάση τώρα που το σκέφτομαι.

Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εσάς έχετε παρόμοιες εμπειρίες και θυμάστε τι όμορφα που ήταν. Θα ήθελα να διαβάσω posts, ειδικά από γυναίκες καθώς μια μεγάλη απορία που είχαμε τότε ήταν τι περνούσε από το μυαλό των κοριτσιών στη διάρκεια του χορού!

Λοιπόν, στην επόμενη συνάντηση του GRM λέω να χορέψουμε μπλουζ.

 

[Wally]

Λοιπόν, στην επόμενη συνάντηση του GRM λέω να χορέψουμε μπλουζ.

Aν καταφερω και κανω μελος του GRM την Terra Patrick και η γυναικα μου εκεινη τη περιοδο ενδιαφερθει ξαφνικα για μικρες βολτες σε παραληλα συμπαντα τοτε βρισκω την ιδεα εξαιρετικη!Ευγε!

 

[TallMan]

...και να φέρεις και τυροπιτάκια!

 

[misspepper77]

Εγώ θα σας πω το εξής τραφελαφικό που μου συνέβη στο γυμνάσιο.Ενώ ημουν συμπαθητικιά κοπέλα(το σκασμένο )δεν άνηκα ποτέ στην ελίτ ,ας το πούμε, κλίκα των κοριτσιών,ίσως γιατι φορούσα συνήθως φόρμα και έπαιζα βόλει ή μπάσκετ στα διαλλέιματα,αλλά τέλος πάντων βγαίνω εκτός θέματος τώρα...Έλα λοιπόν που σε κάποιο πάρτυ (πρώτη γυμνασίου θα ήμουνα)μου ζητάει να χορέψουμε ο περιζήτητος γόης όλων των τμημάτων της πρώτης γυμνασίου...Ήταν και ξανθός με πράσινα μάτια (ναι εντάξει είχα και γω πάθει πλάκα,δεν το συζητάμε) ..Την επόμενη μέρα να δείτε με τι σκυλίαση με κοιτούσαν ειδικά οι "όμορφες" της τάξης...Εγώ πάλι το έπαιζα κουλ...Με ρωτούσαν συνέχεια και εγώ τους έλεγα "ναι βρε παιδιά χορέψαμε...έγινε κάτι...:tease:"oints: