το πρώτο γραμματάκι της αλφαβήτας που με δυσκόλεψε η γραφή του

[katerinak]

Ακομα θυμαμαι εκεινη την ημερα ως πρωτακι να κραταω στο χερι το αγαπημενο βιβλιο μου "Η γλωσσα μου" και να δυσκολευομαι να γραψω ενα συγκεκριμενο γραμμα που μολις ειχαμε μαθει εκεινο το πρωι στο σχολειο..Ποιο ηταν αυτο;

Το δελτα το μικρο, ιδου ο μικρος μου "εφιαλτης" : "δ"

Τριγυριζα ποτε στο δωματιο του παππου και της γιαγιας,ποτε στο δωματιο που κοιμομουν μαζι με τους γονεις μου(το παιδικο δωματιο φτιαχτηκε γυρω στην 3η δημοτικου),ποτε στην κουζινα..Εδω "κολλαει" αυτο που λενε:"δε με χωρουσε ο τοπος"

Μεγαλο ζορι αυτο το γραμματακι: εκανα πρωτα ενα "ο" και το περνουσα 3-4 φορες απο πανω μεχρι να παρω την αποφαση να κανω αλλες δυο γραμμουλες(μια πλαγια και μια οριζοντια) για να γινει επιτελους κατι που να μοιαζει με "δ".Παρα τις προσπαθειες,πιο πολυ μου θυμιζε τη λαβη του σιδερου που κρατουσε η μαμα για να σιδερωνει τα ρουχα παρα το "δ"

Κι επειδη μια εικονα ειναι χιλιες λεξεις,καπως ετσι τα εφτιαξα τα περισσοτερα "δ" μετα απο πολυ κοπο..:[

Εσεις θυμαστε αν σας δυσκολεψε καποιο γραμματακι την πρωτη φορα που δοκιμασατε να το φτιαξετε;

 

[Λορένα]

Γεγονος οτι και μενα το |δ| με δυσκολεψε πολυ. Το εκανα οπως και εσυ, και χρειαστηκε πολλες διορθωσεις μεχρι να μαθω να το κανω σωστα.

Για καποιο λογο (που αμυδρα θυμαμαι και σημερα), δεν περναγε στην αντιληψη μου οτι επρεπε να τραβηχτει η γραμμη απο τοσο δεξια του ο, ακομη και οταν το εβλεπα. Επισης οταν το ξεκινουσα απο το σωστο σημειο, εβγαινε στραβα, γιατι το πηγαινα σχεδον ευθεια πανω και μετα δεξια (κατι σαν Γ δηλ πανω απο το ο ).

Επισης το Ω, ποτε δεν μπορεσα να το σχεδιασω ωραια, οποτε απο ενα σημειο και μετα προτιμησα το ενναλακτικο γραμμα, αυτο με το Ο απο πανω και απο κατω του το _

 

[stakovios]

Χμμμ..... εγώ είχα θέμα με το "μ", πότε το έκανα με μικρή "ουρίτσα" και πότε πολύ βιαστικά...

 

[mytinyworld]

Για μένα το ε ήταν ένας μικρός εφιάλτης. Το μπέρδευα με το 3. Πρέπει να έκανα πολύ καιρό για να καταφέρω να το γράψω σωστά και θυμάμαι ότι ακόμα και στις μεγαλύτερες τάξεις πότε πότε μου ξέφευγε κανένα τρία μέσα στις λέξεις που είχαν έψιλον!! #)

 

[stayros]

Σχεδον ολα τα μικρα γραμματα της αλαβαφητου με δυσκολευαν... recry:

Οσες φορες κι αν προσπαθησα να γραψω με μικρα γραμματα,παντα εβγαιναν ορνιθοσκαλισματα! #)

Ακομα και στις εκθεσεις μου παρολο την φιλοτιμη προσπαθεια να κανω ομορφα,μικρα και καλλιγραφικα γραμματα

οπως θα παρατηρησετε...κανενα δεν ειναι ιδιο με το αλλο,ολα εντελως διαφορετικα!!!

Δεν το εχω...τι να κανω?

Ευτυχως τουλαχιστον αυτο δεν φαινεται στην ηλεκτρονικη γραφη...

Γι αυτο μου εχει μεινει κουσουρι,οποτε γραφω κατι...να το γραφω/σημειωνω με κεφαλαια.

 

[ΦΖΠ1]

Όλα τα γράμματα με δυσκόλευαν (με καθυστερούσαν) όσο τα έκανα με πολλές γραμμές. Όταν άρχισα να τα κάνω "μνοκοντυλιά" η κατάσταση άλλαξε. Τα περισσότερα γράμματα μπορούν να γραφτούν μονοκοντυλιά : το "α" σαν ψάρι, το "σ" σαν 6, το "ψ" σαν το γαλλικό "y", το "δ" σαν ανάποδο 6 χωρίς το επιστέγασμα, κάποια εποχή έκανα ακόμα κει το "χ" "διπλοπερνώντας" το ένα σκέλος. Όλα αυτά εξασφαλίζουν ταχύτητα.

 

[Thor]

Καλά Σταυρό μπροστά μου είσαι καλλιγράφος. Φήμες αναφέρουν ότι οι πρώην δάσκαλοι και καθηγητές μου εμφανίζουν κατά 60% μεγαλύτερη συχνότητα σε οφθαλμολογικά προβλήματα από το μέσο όρο των καθηγητών, ενώ σε ποσοστό 38,62% αναπτύσσουν ψυχοσωματικά σύνδρομα όταν θυμούνται τα γραπτά μου (αλλά παρόλα αυτά επέμεναν να γράφω τις ασκήσεις για το σπίτι. Αν αυτό δε λέγεται μαζοχισμός... Εγώ απέφευγα να τις γράφω για το καλό τους αλλά δεν υπάρχει κατανόηση την σήμερον ημέρα )

Στο θέμα τώρα. Εγώ μικρός δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με κάποιο συγκεκριμένο γράμμα. Και τα 24 τα έγραφα το ίδιο χάλια (48 με τα μικρά) (49 αν συνυπολογίσουμε και το ς) (59 αν βάλουμε και τα νούμερα) (δεν ξέρω πόσα αν βάλουμε και τα μαθηματικά σύμβολα ή τα σημεία στίξης αλλά πιστεύω ότι έχετε εικόνα). Όμως καθώς ήμουν αντισυμβατικός διανοούμενος από μικρός δεν μπορούσα να καταλάβω και να αποδεχτώ ότι θα έπρεπε να γράφουμε πάντα από αριστερά προς τα δεξιά οπότε ειδικά στις 2 πρώτες τάξεις του δημοτικού έγραφα όπως μου ερχόταν, είτε από δεξιά προς τα αριστερά είτε αντίθετα, συχνά δε και βουστροφηδόν, ενώ οι δασκάλες μου δεν εκτιμούσαν την επιστροφή μου σε προγενέστερες γραπτές μορφές της ελληνικής γλώσσας και με φόρτωναν με περισσότερες (γραπτές) τιμωρίες (ήταν λοιπόν άξιες της μοίρας τους)

 

[RIO]

To κεφαλαίο Ω. Το σχεδίαζα κάπως άσχημα....

 

[DrSouza]

Το μικρό φ. Κυρίως αυτό δηλαδή γιατί με όλα είχα πρόβλημα αφού πήγα στη 'Α Δημοτικού <<πενταμισάρι>> και δυσκολεύτηκα γενικά να μάθω να σχηματίζω τα γράμματα. Ακόμη δηλαδή τα γράμματα μου είναι απαίσια.

 

[angel_grig]

Γι αυτο μου εχει μεινει κουσουρι,οποτε γραφω κατι...να το γραφω/σημειωνω με κεφαλαια.

Mια χαρα εισαι!Ειχα συναδελφο που εγραφε τα παντα με κεφαλαια (ενημερωτικα ασθενων κλπ,κλπ) .Και φυσικα με κεφαλαια εγραψε και στις εξετασεις!Ποτε δεν τον ειχα δει να γραφει με μικρα!!

 

[hostolis]

Εμένα με δυσκόλευε πολύ το πεζό ξ.

Στο τέλος κατέληξα να το γράφω ως ζ με μια γραμμή στη μέση.

 

[johnny19818]

Ωραίο θέμα! Από το λίγο που θυμάμαι μάλλον το γράμμα ξ και το ζ με μπέρδευαν καθότι κάνανε αυτή την χαριτωμενιά-κούρμπα και μάλλον ξέφευγε το μολύβι.