8 γυναίκες κατηγορούνται [Ρομπέρ Τομά]

[Wally]

Αλλο ενα εξαιρετικο εργο απο τον Robert Thoma.

Οι περισοτεροι θα εχετε δει το θεατρικο. Εγω οχι και η ραδιοφωνικη μεταφορα με ενθουσιασε.

Εργο με στοιχεια κωμωδιας, αστυνομικου, θριλερ, ηθογραφιας.

Ενας φυσιλογικος και politicaly correct βιος οχτω γυναικων που απαρτιζουν μια ευρυτερη οικογενεια ή ζουν στο ιδιο σπιτι συντριβεται οταν ο συζυγος και μοναδικος αντρας της οικογενειας βρισκεται δολοφονημενος.

Αποκλεισμενες μεσα σε ενα σπιτι αρχιζουν η μια να βγαζουν τα απλυτα της αλλης τστη φορα ψαχνωντας να βρουνε ποια ειναι η δολοφονος.

Απολαυστικη η Σμαρω Στεφανιδου στο ρολο της χαρτοπαικτρας οικονομου, η Μαρω Κοντου ως συζυγος και η Καφανταρη λογω γλυκυτατης φωνης.

 

[Bambinella]

Δεν εχω ακουσει το συγκεκριμενο θεατρικο στο ραδιοφωνο, αλλα το εχω δει σε ταινια με την Catherine Deneuve, και στο Θεατρο της Δευτερας το 1994.

Νομιζω λοιπον οτι ο Ρομπερ Τομα δεν πηρε το μεριδιο της δοξας που του αξιζε. Ηταν περισσοτερο καλος απο οσο ακομα κι εγω η ιδια πιστευα, και σιγα σιγα καταλαβαινω το μεγεθος του συγγραφικου του ταλεντου. Ο Τομα ειχε ενα εντελως δικο του στυλ. Καμια σχεση δεν ειχε το γραψιμο του με αλλους συγγραφεις οπως η Αγκαθα Κριστι, ο Αρθουρ Κοναν Ντοιλ, ο Εντγκαρ Αλαν Ποε, που νε μεν ηταν αναμφισβητητα θεσπεσιοι, αλλα ειχαν καποια κοινη μεθοδο και τακτικη μεταξυ τους, οσον αφορα τη συγγραφη των εργων τους.

Εδω με τον Τομα, εχουμε κατι αλλο. Κατι εξω απο τα καθιερωμενα που ομως ειναι παρα πολυ καλο. Ο Τομα ειναι καταιγιστικος, οι καταστασεις εναλλασσονται ταχυτατα, μεθοδικα, αλλα ο αναγνωστης - θεατης - ακροατης δεν μπερδευεται ποτε. Ανα πασα στιγμη βρισκεται μεσα στις εξελιξεις εχοντας τες κατανοησει στην εντελεια. Τουλαχιστον οσες του επιτρεπει ο συγγραφεας. Το τελος ειναι παντα πανεξυπνο, δινεται τα τελευταια δευτερολεπτα και ξαφνιαζει απιστευτα. Τη στιγμη εκεινη που ολοι εμεις ειμαστε εκπληκτοι με την αποκαλυψη και προσπαθουμε να συνελθουμε απο το σοκ που μας προκαλεσε, ο Τομα ξανατραβα ενα τελευταιο, δυνατο φυλλο και μας δινει ακομα κατι καινουργιο εκει που νομιζουμε οτι το εργο εχει τελειωσει, αφηνοντας μας κυριολεκτικα αφωνους.

Στις 8 Γυναικες, ο συγγραφεας δειχνει ακομα μια λαμπερη πτυχη του ταλεντου του γιατι εκτος απο ενα εκπληκτικο αστυνομικο εργο, εχουμε και ενα αριστουργηματικο ψυχογραφημα των προσωπων που το απαρτιζουν.

Νομιζω οτι του ανηκει επαξια μια θεση διπλα στους μεγαλους συγγραφεις του ειδους!

 

[sunset89]

Κλασικό έργο που έχει ανέβει πάμπολλες φορές από διάφορους θιάσους σε Ελλάδα και εξωτερικό. Τελευταία φορά σε αθηναϊκό θέατρο, αν δεν απατώμαι πρέπει να παίχτηκε το 2008-2009.

Έχω ακούσει και τη ραδιοφωνική του εκδοχή, αρκετά καλή με μεγάλα ονόματα!

Δε θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο, παρόλα αυτά η ανατροπή έρχεται στα τελευταία λεπτά, όπως στα περισσότερα έργα του Τομά.

 

[serano915]

Κλασικό έργο που έχει ανέβει πάμπολλες φορές από διάφορους θιάσους σε Ελλάδα και εξωτερικό. Τελευταία φορά σε αθηναϊκό θέατρο, αν δεν απατώμαι πρέπει να παίχτηκε το 2008-2009. Έχω ακούσει και τη ραδιοφωνική του εκδοχή, αρκετά καλή με μεγάλα ονόματα!

Δε θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο, παρόλα αυτά η ανατροπή έρχεται στα τελευταία λεπτά, όπως στα περισσότερα έργα του Τομά.

Αν δεν κάνω λάθος, τότε είχε ανέβει με αποκλειστικά ανδρικό θίασο. Δεν το έχω δει στο θέατρο, ούτε έχω ακούσει τη θεατρική διασκευή.

Η ταινία όμως είναι πολύ καλή. Θυμάμαι το είχα δει με παρέα και λίγο πριν τελειώσει το σταματήσαμε και βάζαμε στοιχήματα για το ποιά τελικά είναι η δολοφόνος!

 

[sunset89]

Αν δεν κάνω λάθος, τότε είχε ανέβει με αποκλειστικά ανδρικό θίασο. Δεν το έχω δει στο θέατρο, ούτε έχω ακούσει τη θεατρική διασκευή. Η ταινία όμως είναι πολύ καλή. Θυμάμαι το είχα δει με παρέα και λίγο πριν τελειώσει το σταματήσαμε και βάζαμε στοιχήματα για το ποιά τελικά είναι η δολοφόνος!

Ελευθερία, εσύ πρέπει να αναφέρεσαι στην παράσταση με τον Χειλάκη, τον Ξάφη και τους λοιπούς στην Πειραιώς, σε μια πιο σκοτεινή έκδοση του έργου. Πράγματι και αυτό υπήρξε αλλά λίγο πιο παλιά, ένα χρόνο πριν εάν δεν απατώμαι. Εγώ μιλώ για την εκδοχή που ανέβηκε στο "Γκλόρια" (??) (ρε Γιάννη Αλεπού πού είσαι να μας διαφωτίσεις;; τη σεζόν 08-09 με κανονική κατανομή ρόλων. ΑΝ θυμάμαι καλά, πρέπει να συμμετείχε η Σμυρναίου. Όρκο δεν παίρνω για ηθοποιούς.

Τελικά το κέρδισες το στοίχημα; Προφανώς όχι ε;

 

[serano915]

Ελευθερία, εσύ πρέπει να αναφέρεσαι στην παράσταση με τον Χειλάκη, τον Ξάφη και τους λοιπούς στην Πειραιώς, σε μια πιο σκοτεινή έκδοση του έργου. Πράγματι και αυτό υπήρξε αλλά λίγο πιο παλιά, ένα χρόνο πριν εάν δεν απατώμαι. Εγώ μιλώ για την εκδοχή που ανέβηκε στο "Γκλόρια" (??) (ρε Γιάννη Αλεπού πού είσαι να μας διαφωτίσεις;; τη σεζόν 08-09 με κανονική κατανομή ρόλων. ΑΝ θυμάμαι καλά, πρέπει να συμμετείχε η Σμυρναίου. Όρκο δεν παίρνω για ηθοποιούς.
Τελικά το κέρδισες το στοίχημα; Προφανώς όχι ε;

Να σου πω την αλήθεια, δεν θυμάμαι αν ήταν 2007-08 ή 2008-09. Θα σας γελάσω. Αλλά επαιζαν οι Χειλάκης, Λούλης κ.α.

Εχμ, όχι δεν το κέρδισα. Κατά κάποιο τρόπο το βρήκα, αλλά ήρθε η ανατροπή τελευταία στιγμή.. (Δε λέω περισσότερα για όσους δεν το έχουν δει )

 

[atanasio]

Στην ελληνική σκηνή, πάντως, ανέβηκε για πρώτη φορά το 1962 (θέατρο Γιώργου Παππά), με εκπληκτική διανομή: Αλέκα Κατσέλη, Βίλμα Κύρου, Δάφνη Σκούρα, Άννα Παϊτατζή, Μάρθα Βούρτση, Κατερίνα Γώγου, Ελεάνα Απέργη, Μαρία Γιαννακοπούλου. Η σκηνοθεσία ήταν του Μήτσου Λυγίζου και η μετάφραση του Δημήτρη Γιαννουκάκη.

 

[texter]

τρομερο εργο για αλλη μια φορα ο Ροπμερ τομα δειχνει το μεγαλειο του με το δικο του στυλ που βασίζεται καθαρά όχι σε στοιχεια τον τροπο που εγινε το εγκλημα και αλλα τετοια σχετικα οπως πολυ σωστα ανεφερε η bambinella αλλα εστιαζει αν οχι ολοκληρωτικά εστιαζει το μεγαλυτερο μερος στο πρωσοπο του δολοφονου που για να τον κταλαβουμε ο θεατης πρεπει να βασιστει στην ψυχολογια.