80s: η τελευταία 10ετία με ταυτότητα. Γιατί;

Για Μας τους σκληροπυρινικούς 1980ς σε ότι αφορά το στύλ, τι μουσική, τον τρόπο διασκέδασης κτλ, κτλ. Τα αγαπημένα μας ρετρό αντικείμενα...(κονσόλες, games, video, Κασσετόφωνα, κτλ)

Τελικά απο οτι βλεπω ειπάρχουν και χειρότερα κολλήματα απο νέους ανθρώπους και εποχές που δεν ζήσανε.

Ιδού : http://www.iefimerida.gr/news/231744/simerino-zeygari-neon-gyrise-piso-sto-1800-zoyn-akrivos-opos-tote-eikones?ref=yfp
 
Μόνο στην Αμερική μπορούν να συμβούν αυτά. Μόνο
 
Σαχλαμάρες. Και του άρθρου και των ηρώων του. Ο τίτλος μας λέει για 1800 ενώ οι άνθρωποι "ζουν" στο τέλος του 19ου αιώνα. Σωστότερο θα ήταν να έλεγε "ζουν στο 1900". Και η κυρία δεν δουλεύει μασέρ αλλά μασέζ.

Αλλά για να έχουν wifi θα έχουν και ηλεκτρικό και computer. Μπορεί να μην έχουν φώτα σπίτι τους αλλά έχουν φώτα στους δρόμους και άσφαλτο και αυτοκίνητο αφού οδηγεί ο τύπος. Κι όταν έχει πονόδοντο δεν πηγαίνει στον κουρέα να του βγάλει δόντι, ούτε πάνε σε γιατρούς που χρησιμοποιούν τεχνικές και γνώσεις του 1889. Δεν είναι ο κορσές που είναι η μεγάλη αλλαγή από το 1889, ούτε το πινέλο του ξυρίσματος ούτε η ποδήρης εσθήτα της κυρίας. Εκεί που μετράει περισσότερο είναι σύγχρονοι.

Άλλωστε υπάρχουν κοινότητες των Amish που ζουν πρακτικά έτσι αλλά πολύ συνεπέστερα, και όλη τους τη ζωή, ιδιωτική και δημόσια/επαγγελματική. Και δεν το κάνουν για να γίνουν τουριστική ατραξιόν ούτε για να βγάλουν λεφτά (Προσέξατε τη λεπτομέρεια "Μάλιστα, η Σάρα έχει γράψει δύο βιβλία για την εμπειρία της, ενώ το ζευγάρι κάνει παρουσιάσεις σχετικά με τον πολιτισμό του 19ου αιώνα."?
 
elephadas είπε:
Αλλά για να έχουν wifi θα έχουν και ηλεκτρικό και computer. Μπορεί να μην έχουν φώτα σπίτι τους αλλά έχουν φώτα στους δρόμους και άσφαλτο και αυτοκίνητο αφού οδηγεί ο τύπος. Κι όταν έχει πονόδοντο δεν πηγαίνει στον κουρέα να του βγάλει δόντι, ούτε πάνε σε γιατρούς που χρησιμοποιούν τεχνικές και γνώσεις του 1889. Δεν είναι ο κορσές που είναι η μεγάλη αλλαγή από το 1889, ούτε το πινέλο του ξυρίσματος ούτε η ποδήρης εσθήτα της κυρίας. Εκεί που μετράει περισσότερο είναι σύγχρονοι.
Δεν μπορεί να έρθει το παρελθόν του 1900 & συμφονώ. Είναι πρακτικά αδύνατον.!

Θέλω τη γνωμη σου ομως άν μπορούν να φέρουν πίσω τα 1970s-1980s-1990s οι σκληροπυρινικοί της ιδεολογίας του ρετρό αυτών των εποχών. Μέχρι ένα σημείο τα χω καταφέρει.

Τελικά το να ναι κάποιος Retromaniax στη συμερινή εποχή κοστίζει? Ενδυματολογικά μπορεί να θεωρηθεί "κάπως" άν ντύνετε κάποιος σήμερα σαν τον Μιχάλη Μόσσιο ή το Στάθη Ψαλτη που βλέπαμε στις βιντεοταινίες?
 
Αν το φέρουν πίσω δεν θα το μάθουμε ποτέ γιατί το 1995 (όριο του Ρετρομάνιαξ) το www ήταν συγκριτικά στα σπάργανα και δεν υπήρχαν φόρουμ. Και θα έπρεπε να το περιδιαβαίνεις με Mosaic ή ίσως την πρώτη έκδοση του Netscape Navigator. Και με 486 ή Pentium. Θα έπρεπε να είναι κανείς πολύυυυ σκληροπυρηνικός για να νοσταλγεί τις κομπιουτερικές συνθήκες τη εποχής.

Στην εκτός computer ζωή (αν υπάρχει τέτοιο πράμα) θα ήταν ίσως πιο εύκολο, αλλά και πάλι. Θα έπρεπε να έχεις αυτοκίνητο που να καίει βενζίνη με μόλυβδο, να βγάζεις φωτογραφίες με φιλμ (άντε βρες τα κλασσικά φιλμ της εποχής), να βλέπεις ίσως ασπρόμαυρη μόνο τηλεόραση και (για τα 70'ς) αποκλειστκα ΕΙΡΤ / ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ (που δεν υπάρχει). Στα 70'ς σχεδόν τίποτε δεν ήταν digital, μόνο προς το τέλος υπήρχαν κάποια ρολόγια και τα υπολογιστάκια που είχαμε υποχρεωτικά ως φοιτητές. Θα έπρεπε να έχεις μόνο ενσύρματο τηλέφωνο με περιστροφικό καντράν ή με κουμπια (80ς) ή κάποιο τερατώδες ασύρματο αλλά όχι κινητό, πολύ λιγότερο smartphone. Τα σεντόνια σου θα ήταν Πειραϊκής Πατραϊκής ή ίσως Αιγαίο που τα διαφήμιζε η Μαριάννα Τόλη. Πού να τα βρεις αυτά? Έχουν γίνει τόσες τεχνολογικές και άλλες αλλαγές τις τελευταίες δεκαετίες που είναι αδύνατο να ζήσουμε με τις τότε συνθήκες. Διότι η κυρία τάδε του 1889 χρησιμοποιεί πολλά πράγματα που τα έφτιαξε μόνη της. Αλλά το 1980 δεν φτιάχναμε πράγματα μόνοι μας. Πάλι τα αγοράζαμε. Το 1960τόσο η γιαγιά μου έφτιαχνε σαπούνι από παλιά λάδια. Αυτό θα μπορούσε να το ξανακάνει κάποιος. Αλλά αν στη δεκαετία του 80 χρησιμοποιούσες ας πούμε σαπούνι V82 (δεν έχω δει να υπάρχει στα μαγαζιά, οπότε υποθέτω έπαψε να παράγεται) δεν μπορείς να το φτιάξεις ο ίδιος.

Κασέτες ακούω ακόμη πάντως. Στο αυτοκίνητο. Και τις ακούω για μια ακόμη φορά πριν τις πετάξω, γιατί σκέφτομαι τον άπειρο χρόνο που ξόδεψα για να τις γράψω, χώρια τα έξοδα μια που οι καλής ποιότητας ήταν πανάκριβες ειδικά για φοιτητικό βαλάντιο :)
 
Συμφωνω με τον τιτλο του thread. Kαι ο λογος ειναι τα 80s οτι αποτελουν την τελευταια δεκαετια οπου η μαζικη καταγραφη της πραγματικοτητος δεν ηταν κοινος τοπος.

Λιανά. Ποσες βιντεοκασετες εχουμε απο παιδικα μας παρτυ του 1983? Ποσες εκπομπες υπαρχουν στα ιδιωτικα αρχεια? Ποσες φωτογραφιες εχουμε να παιζουμε στη διπλανη αλανα, να καβαλαμε το αγαπημενο μας ποδηλατο, να ανοιγουμε δωρα τα Χριστουγεννα του 85?

Απο τα 90s (κυριως απο τα μεσα και μετα) γεμισε ο κοσμος φθηνη, χρηστικη τεχνολογια να καταγραφει και να αποθηκευει την καθημερινοτητα του.

Δεν λεω οτι τα 80s ειναι καλυτερη εποχη ή οχι. Απλα λογω του παραπανω, ειναι πιο γλυκια. Η νοσταλγια λιαινει μνημες και καταστασεις.
 
Wally είπε:
να ανοιγουμε δωρα τα Χριστουγεννα του 85?Η νοσταλγια λιαινει μνημες και καταστασεις.
Τα θυμάμαι και γώ & ειδικά την πίτα της προτοχρονιάς 1986, καθώς είθελα το κομμάτι μου νωρίτερα απο τους άλλους (και να τίχει το φλουρί σε μένα με αποτέλεσμα η υπόλιπη οικογένεια να κόψει βασιλόπιτα λίγες ώρες μετά άνευ φλουριού).

Νοσταλγία είναι για το κάθε τι.
 
Πίσω
Μπλουζα