A Clockwork Orange (1971)

perlastar

RetroJunkie™
Joined
30 Αύγ 2013
Μηνύματα
2.077
Αντιδράσεις
1.080
Η γνωστή ταινία του Stanley Kubrick, βασισμένη στη νουβέλα του Αnthony Burgess, που αναφέρεται στην εγκληματική προσωπικότητα του νεαρού Alex Delarge, σε μία Βρετανία του μέλλοντος. Ο Alex είναι ένας πολύ βίαιος νεαρός, αρχηγός μιας ομάδας νεαρών παραβατών, και δεν διστάζει να βιάζει και να βασανίζει ανθρώπους. Γρήγορα έρχεται σε ρήξη με την υπόλοιπη ομάδα, και εξαιτίας τους παγιδεύεται και συλλαμβάνεται από την αστυνομία για βιασμό και φόνο, καθώς ένα από τα θύματά του πεθαίνει στο νοσοκομείο. Μέσα στη φυλακή, με την ελπίδα να βγει πιο γρήγορα, δέχεται να γίνει το πειραματόζωο μιας μεθόδου που ονομάζεται "Ludovico", η οποία στηρίζεται στον Συμπεριφορισμό και έχει ως στόχο την αλλαγή της συμπεριφοράς των εγκληματιών και την επανένταξή τους στην κοινωνία σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Στα πλαίσια της μεθόδου, ο Alex εξαναγκάζεται να δει σκηνές βίας, χωρίς να μπορεί να κλείσει τα μάτια του, έτσι ώστε να του δημιουργηθεί μία αίσθηση αποστροφής για τη βία. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, πράγματι αλλάζει συμπεριφορά, και γίνεται ένα άβουλο ον, που δεν έχει τη δύναμη να αντιδράσει σε τίποτα. Αποτελεί όμως αυτό επιτυχία της μεθόδου; Έπειτα, ποιά θα είναι η διάρκεια της συγκεκριμένης αλλαγής συμπεριφοράς και ποιές οι συνέπειες πάνω στον Alex;

Η ταινία είναι αρκετά διφορούμενη κι επίσης περιέχει πολλές ενοχλητικές σκηνές ωμής βίας, γι'αυτό και σήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Ο ίδιος ο Kubrick την απέσυρε στη Μ.Βρετανία, αφού η βία της ταινίας θεωρήθηκε υπεύθυνη για διάφορα πραγματικά περιστατικά βίας, αλλά κι επειδή, σύμφωνα με τα λεγόμενα της συζύγου του, ο Kubrick άρχισε να λαμβάνει και απειλές για τη ζωή του. Όλα αυτά όμως δεν εμπόδισαν την επιτυχία της ταινίας, η οποία θίγει με πολύ έξυπνο τρόπο διάφορα σημαντικά ζητήματα, όπως την παραβατικότητα των νέων και το βαθμό αποτελεσματικότητας των μεθόδων καταπολέμησης της εγκληματικής συμπεριφοράς. Δεν βλέπουμε να παίρνεται κάποια ξεκάθαρη θέση, και ο προβληματισμός αφήνεται περισσότερο στην κρίση του θεατή, ο οποίος καλείται να σκεφτεί μέχρι που πρέπει να διεισδύουμε στην ατομικότητα κάποιου, για να πετύχουμε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα, και κατά πόσο είναι χρήσιμο τελικά το να αλλάζεις με το ζόρι την προσωπικότητα ενός ατόμου. Πολύ καλός στο ρόλο του ως Alex o Malcolm McDowell, (o oποίος παρεμπιπτόντως πάντα μου έμοιαζε πολύ εξωτερικά με τον δικό μας Αλμπέρτο Εσκενάζυ), αλλά συμπαθέστατες είναι κι άλλες ερμηνείες, όπως αυτή του ταλαντούχου Patrick Magee.



Προβολή συνημμένου 117375
 
Κλασσική ταινία με αρκετές σκληρές σκηνές ( im singing in the rain...) και έναν φοβερό McDowell στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
 
Δεν νομιζω οτι αλλος σκηνοθετης μπορουσε να μας χαριζε τετοιο αποτελεσμα.

Η ταινια ειναι σχεδον αψεγαδιστη τεχνικα/σκηνοθετικα.

Ο McDowell εκανε το ρολο της ζωης του. Δεν θυμαμαι να συμπαθησα ιδιαιτερα καποια μετεπειτα ερμηνεια του.
 
Μία από τις αγαπημένες μου ταινίες. Εξαιρετική από κάθε άποψη. Απ' όσο γνωρίζω πολλοί έχουν πρόβλημα με τις σεξουαλικές και τις σκηνές βίας που δείχνει λέγοντας ότι τους δημιουργεί αποστροφή. Εμένα δεν μ' ενόχλησαν, ήταν αυτό ακριβώς που έπρεπε για μία ταινία τέτοιου περιεχομένου. Οι ωραιοποιημένες σκηνές θα την χαλούσαν. Την εποχή που την είδα ασχλιόμουν με την ηθική των πειραμάτων που διεξήγαγαν διάφοροι μελετητές της ανθρώπινης συμπεριφοράς, και αυτή η ταινία αντικατόπριζε ακριβώς τις απόψεις μου.

Για 'μενα κορυφαία είναι η σκηνή της ταινίας με τον ήρωα δεμένο στην καρέκλα με τα μάτια ανοιχτά να του δείχνουν θηριοδείες με την μουσική του Μπετόβεν να παίζει κι αυτος να φωνάζει "Stop it! It's a sin!"
 
Την πρώτη φορά που την είχα δει απ' την ΕΤ1 το 2003-4 δε με είχε ενθουσιάσει και πολύ.Την είδα όμως λίγο καιρό μετά σε dvd που μου έκαναν δώρο στην γιορτή μου προσεκτικά αρκετές φορές και μπορώ να πω ότι ήταν πολύ μπροστά ο Κιούμπρικ .. Ταινία που δεν την κατατάσσει κάποιος σε κανένα είδος είναι ένα είδος μόνη της.Απίστευτο ότι γυρίστηκε αρχές δεκαετίας 70,την κάνεις για πιο μετά.Μου άρεσε και το χιούμορ που υπάρχει σε αρκετά σημεία.Οι βίαιες σκηνές της καθόλου δεν με σόκαραν,τις περίμενα πιο σκληρές απ' τις περιγραφές ανθρώπων που την είχαν δει πριν από μένα.Ωραια φωτογραφία επίσης και σίγουρα η πιο βρετανική ταινία του μεγάλου σκηνοθέτη
 
Τελευταία επεξεργασία:
πρωτη φορα την ειδα στο λυκειο στα 90ς σε κασσετα. παιζει απο εκει να λατρεψα τοσο την 9η του μπετοβεν
 
Την είχα δει σε σινεμά τότε και μου είχε αρέσει πολύ, και είναι κλασσικό παράδειγμα ταινίας που οι τολμηρές και βίαιες σκηνές είναι απαραίτητο κομμάτι της ιστορίας και δεν είχαν μπει για να κάνουν ντόρο και να είναι κράχτες για την ταινία. Αλλά μεγάλος που δοκίμασα να την ξαναδώ αν και σε μικρή οθόνη, δεν μπόρεσα. Με αρρώστησε. Εδώ δεν μπορώ να δω πια ούτε κωμωδίες που έχουν τον ήρωα να τραβάει των παθών του τον τάραχο (για να θριαμβέυσει τα τελευταία 5 λεπτά), κουρδιστά πορτοκάλια θα αντέξω?
 
Πίσω
Μπλουζα