Fulci
RetroMaNiaC
- Joined
- 18 Μάρ 2018
- Μηνύματα
- 553
- Αντιδράσεις
- 902
Una pistola per Ringo 1965 ( A pistol for Ringo)
Υπόθεση : Μια Μεξικάνικη συμμορία περνάει το σύνορα,με προορισμό την τράπεζα μιας κοντινής πόλης από εκεί.Μετά τη ληστεία, δεν προλαβαίνει να ξαναπεράσει τα σύνορα και για να ξεφύγει από τους διώκτες τους,κατευθύνεται σε ένα απομονωμένο κτήμα-κατοικία ενός εύπορου,ο οποίος τυγχάνει να είναι και ο μέλλων πεθερός του Σερίφη..
Σκηνοθεσία : Duccio Tessari
Παίζουν : Giuliano Gemma, Fernando Sancho..
Μουσική : Ennio Morricone
Ένας ακόμη σκηνοθέτης,ο Duccio Tessari, που δοκιμάζει και αυτός τις ικανότητες του στη κατηγορία των γουέστερν. Και συνεργάζεται με έναν από τους αγαπημένους του ηθοποιούς,τον Τζουλιάνο Τζέμα. Και το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό..Το σενάριο είναι του ίδιου του σκηνοθέτη.
Ο Ρίνγκο," Αγγελοπρόσωπος" (Τζουλιάνο Τζέμα), είναι ένας ιδιαίτερα ευφυής πιστολέρο,που δεν τον ενοχλούν αν τον "βρίσκουν" οι φασαρίες μιας και έχει αρκετή εμπιστοσύνη στη ταχύτητα και ικανότητα του στα πιστόλια.Και εκτός των άλλων, όταν σκοτώνει είναι πάντα σε αυτοάμυνα. " Είναι θέμα αρχών", όπως είναι και το σλόγκαν του.
Κάπως έτσι ξεκινάει η ταινία,με μια μονομαχία του Ρίνγκο. Ο Ρίνγκο σκοτώνει χωρίς τύψεις,πάντα σε αυτοάμυνα. Ο σερίφης Μπεν (Τζορτζ Μάρτιν) τον συλλαμβάνει για άλλη μια φορά,και τον κρατά στο κρατητήριο μέχρι να γίνει η δίκη (εκεί που θα αθωωθεί λογικά μιας και πρόκειται για αυτοάμυνα).Βρισκόμαστε σε μια πόλη,που είναι κοντά στα σύνορα με το Μεξικό.Η πόλη ετοιμάζεται για τα Χριστούγεννα,είναι προπαραμονές Χριστουγέννων.Μια συμμορία Μεξικάνων,περνάει τα σύνορα,με σκοπό να ληστέψει την τράπεζα. Και ενώ είναι οργανωμένοι να κλέψουν όσο μπορούν πιο ήσυχα, ο αδίστακτος αρχηγός τους Σάντσο (Φερνάντο Σάντσο),χαλάει το σχέδιο,γίνεται ένας πανικός που αφήνει πίσω του αρκετά θύματα.Οι ληστές φεύγουν με τα χρήματα καταδιωκόμενοι από τον σερίφη και τους ανθρώπους του.
Εν αντιθέσει με τον ομοεθνή τους Σπίντι Γκονζάλες (το πιο γρήγορο ποντίκι σε όλο το Μεξικό), οι ληστές με τον τραυματία αρχηγό τους Σάντσο είναι αργοί,καταλαβαίνουν πως οι άνθρωποι του νόμου θα τους προλάβουν και αποφασίζουν να αλλάξουν πορεία, με κατεύθυνση ένα κοντινό κτήμα.Το οποίο ανήκει σε έναν ευγενή -πρώην ταγματάρχη- και πλούσιο,τον κ.Κλάιντ (Αντόνιο Κάσας),που ζει εκεί με την όμορη κόρη του Ρούμπι (Λορέλα ντε Λούκα) και τους πολλούς εργάτες τους. Οι ληστές θα πιάσουν ομήρους τον ταγματάρχη,την κόρη του και τους εργάτες, ο σερίφης και οι άνθρωποι του θα κατασκηνώσουν λίγο πιο μακρυά. Ο πολιορκημένος Σάντσο θα απειλήσει πως θα σκοτώνει ομήρους αν δε φύγουν. Ο Σερίφης δεν θέλει να επέμβει γιατί δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή της Ρούμπι,που πρόκειται να γίνει γυναίκα του,τη ζωή του μέλλοντα πεθερού του και των εργατών.Θα περιμένει τη βοήθεια του "ιππικού" μόνο που αυτή θα πάρει 2-3 μέρες να ρθει. Και από τη στιγμή που ο Σάντσο θα αρχίσει να σκοτώνει ομήρους,είναι πια αναγκασμένος να χρησιμοποιήσει το plan b : Θα "στείλει" στο κτήμα τον Ρίνγκο, τον πολυτάλαντο,πολυμήχανο,πανέξυπνο,ταχύτατο και ικανό Ρίνγκο..
Η ταινία περισσότερο αναλώνεται στο θέμα της "πολιορκίας" των ληστών και στο αν θα μπορέσει η εξυπνάδα να επιβληθεί της δύναμης των όπλων. Αν το "μυαλό" μπορεί να κερδίσει τις "σφαίρες". Βέβαια,είναι γνωστή η απάντηση,αν σκεφτούμε πως 10 χρόνια οι Έλληνες πολεμούσαν με τους Τρώες και δεν μπορούσαν να κατακτήσουν την οχυρωμένη πόλη.Και τελικά μια έξυπνη ιδέα κατάφερε να την αλώσει.
Ο Ρίνγκο θα αποδειχθεί ότι είναι εκτός από ένας ταχύς πιστολέρο, και ένα τέρας εξυπνάδας,ένας πολυμήχανος,ιδιαίτερα "καταφερτζής" (φυσικά δεν έχει να αντιμετωπίσει και διάνοιες). Είναι άριστος στις διαπραγματεύσεις,άριστος στα ακροβατικά,άριστος στη φυσική και γεωμετρία και μέτριος στην αγγλική λογοτεχνία ( αυτή την αδυναμία του,τη μαθαίνουμε προς το τέλος της ταινίας,όταν θα μας λυθεί και η απορία για τον τίτλο της ταινίας,ο οποίος είναι ένα παραφρασμένο γνωστό απόφθεγμα ενός γνωστού συγγραφέα).
Ένα από τα κωμικά στοιχεία της ταινίας είναι το πως προκύπτει ο τίτλος λοιπόν..Τα οποία κωμικά,είναι σε αρκετές στιγμές του έργου.Ξέρουμε π.χ. πως πολλές δίκες εδώ στην Ελλάδα αργούν λόγω έλλειψης προσωπικού της γραμματείας και διάφορων άλλων γεγονότων.Στη ταινία βλέπουμε το άλλο άκρο και το πόσο μπορεί να διαρκέσει μια δίκη από τη στιγμή της σύλληψης.
Επίσης βλέπουμε τη διαφορετικότητα των ληστών.Και πως τελικά ο καθένας έχει το δικό του χαρακτήρα.Στη ταινία θα δούμε και Χριστούγεννα. Εντάξει, χωρίς χιόνια (στο Νότο είμαστε,στα σύνορα με Μεξικό) και Αϊ Βασίλη,αλλά θα δούμε στολισμό Χριστουγεννιάτικου δέντρου,θα δούμε γιορτινό τραπέζι και θα ακούσουμε και την 'Άγια Νύχτα".
Η ταινία είναι καλή,όχι όμως εντυπωσιακή..Διαφέρει λίγο από το κλασικό "spaghetti" action, υπάρχουν αρκετές συζητήσεις,μπλα-μπλα, που αν είσαι πιτσιρικάς (όπως ήμουν εγώ όταν την πρωτοείδα) τη βαριέσαι λίγο. Φυσικά δεν βαριέσαι τον Τζουλιάνο Τζέμα!..Γι αυτό,όταν την είχα δει στο πρόγραμμα τηλεόρασης,το βίντεο μου ήταν έτοιμο.Την ταινία την είχα σε βιντεοκασέτα, από κάποιο Δευτεριάτικο απόγευμα στην ΕΡΤ 2,αν θυμάμαι καλά γύρω στο ΄87 ή ΄88.. Το είχε δείξει το δεύτερο κρατικό κανάλι, και το "Ένα πιστόλι για τον Ρίνγκο" και μετά από 1-2 εβδομάδες είχε και το "Η επιστροφή του Ρίνγκο". Και τις δύο τις είχα στην βιντεοθήκη μου,μέχρι που άρχισε να τις "μασάει" το βίντεο μου,μετά από μια δεκαετία περίπου.Αυτός ήταν και ο ελληνικός τίτλος "Ένα πιστόλι για τον Ρίνγκο".. Η μουσική του Ennio δεν κάνει τη διαφορά όπως άλλες του δουλειές.Εκτός ίσως από το τραγούδι των τίτλων αρχής,το "Angel face", που τραγουδά ο Μaurizio Graf.. Εντάξει,επειδή είχα δει αρκετές φορές την ταινία,μου είναι πολύ γνώριμη η μελωδία του.Μην ξεχνάμε πως είναι "Morricone".Και όλες οι μουσικές του είναι αξιόλογες!..Αυτή είναι η άποψη μου.."Είναι θέμα αρχών"!..
Το τρέιλερ
Υπόθεση : Μια Μεξικάνικη συμμορία περνάει το σύνορα,με προορισμό την τράπεζα μιας κοντινής πόλης από εκεί.Μετά τη ληστεία, δεν προλαβαίνει να ξαναπεράσει τα σύνορα και για να ξεφύγει από τους διώκτες τους,κατευθύνεται σε ένα απομονωμένο κτήμα-κατοικία ενός εύπορου,ο οποίος τυγχάνει να είναι και ο μέλλων πεθερός του Σερίφη..
Σκηνοθεσία : Duccio Tessari
Παίζουν : Giuliano Gemma, Fernando Sancho..
Μουσική : Ennio Morricone
Ένας ακόμη σκηνοθέτης,ο Duccio Tessari, που δοκιμάζει και αυτός τις ικανότητες του στη κατηγορία των γουέστερν. Και συνεργάζεται με έναν από τους αγαπημένους του ηθοποιούς,τον Τζουλιάνο Τζέμα. Και το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό..Το σενάριο είναι του ίδιου του σκηνοθέτη.
Ο Ρίνγκο," Αγγελοπρόσωπος" (Τζουλιάνο Τζέμα), είναι ένας ιδιαίτερα ευφυής πιστολέρο,που δεν τον ενοχλούν αν τον "βρίσκουν" οι φασαρίες μιας και έχει αρκετή εμπιστοσύνη στη ταχύτητα και ικανότητα του στα πιστόλια.Και εκτός των άλλων, όταν σκοτώνει είναι πάντα σε αυτοάμυνα. " Είναι θέμα αρχών", όπως είναι και το σλόγκαν του.
Κάπως έτσι ξεκινάει η ταινία,με μια μονομαχία του Ρίνγκο. Ο Ρίνγκο σκοτώνει χωρίς τύψεις,πάντα σε αυτοάμυνα. Ο σερίφης Μπεν (Τζορτζ Μάρτιν) τον συλλαμβάνει για άλλη μια φορά,και τον κρατά στο κρατητήριο μέχρι να γίνει η δίκη (εκεί που θα αθωωθεί λογικά μιας και πρόκειται για αυτοάμυνα).Βρισκόμαστε σε μια πόλη,που είναι κοντά στα σύνορα με το Μεξικό.Η πόλη ετοιμάζεται για τα Χριστούγεννα,είναι προπαραμονές Χριστουγέννων.Μια συμμορία Μεξικάνων,περνάει τα σύνορα,με σκοπό να ληστέψει την τράπεζα. Και ενώ είναι οργανωμένοι να κλέψουν όσο μπορούν πιο ήσυχα, ο αδίστακτος αρχηγός τους Σάντσο (Φερνάντο Σάντσο),χαλάει το σχέδιο,γίνεται ένας πανικός που αφήνει πίσω του αρκετά θύματα.Οι ληστές φεύγουν με τα χρήματα καταδιωκόμενοι από τον σερίφη και τους ανθρώπους του.
Εν αντιθέσει με τον ομοεθνή τους Σπίντι Γκονζάλες (το πιο γρήγορο ποντίκι σε όλο το Μεξικό), οι ληστές με τον τραυματία αρχηγό τους Σάντσο είναι αργοί,καταλαβαίνουν πως οι άνθρωποι του νόμου θα τους προλάβουν και αποφασίζουν να αλλάξουν πορεία, με κατεύθυνση ένα κοντινό κτήμα.Το οποίο ανήκει σε έναν ευγενή -πρώην ταγματάρχη- και πλούσιο,τον κ.Κλάιντ (Αντόνιο Κάσας),που ζει εκεί με την όμορη κόρη του Ρούμπι (Λορέλα ντε Λούκα) και τους πολλούς εργάτες τους. Οι ληστές θα πιάσουν ομήρους τον ταγματάρχη,την κόρη του και τους εργάτες, ο σερίφης και οι άνθρωποι του θα κατασκηνώσουν λίγο πιο μακρυά. Ο πολιορκημένος Σάντσο θα απειλήσει πως θα σκοτώνει ομήρους αν δε φύγουν. Ο Σερίφης δεν θέλει να επέμβει γιατί δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή της Ρούμπι,που πρόκειται να γίνει γυναίκα του,τη ζωή του μέλλοντα πεθερού του και των εργατών.Θα περιμένει τη βοήθεια του "ιππικού" μόνο που αυτή θα πάρει 2-3 μέρες να ρθει. Και από τη στιγμή που ο Σάντσο θα αρχίσει να σκοτώνει ομήρους,είναι πια αναγκασμένος να χρησιμοποιήσει το plan b : Θα "στείλει" στο κτήμα τον Ρίνγκο, τον πολυτάλαντο,πολυμήχανο,πανέξυπνο,ταχύτατο και ικανό Ρίνγκο..
Η ταινία περισσότερο αναλώνεται στο θέμα της "πολιορκίας" των ληστών και στο αν θα μπορέσει η εξυπνάδα να επιβληθεί της δύναμης των όπλων. Αν το "μυαλό" μπορεί να κερδίσει τις "σφαίρες". Βέβαια,είναι γνωστή η απάντηση,αν σκεφτούμε πως 10 χρόνια οι Έλληνες πολεμούσαν με τους Τρώες και δεν μπορούσαν να κατακτήσουν την οχυρωμένη πόλη.Και τελικά μια έξυπνη ιδέα κατάφερε να την αλώσει.
Ο Ρίνγκο θα αποδειχθεί ότι είναι εκτός από ένας ταχύς πιστολέρο, και ένα τέρας εξυπνάδας,ένας πολυμήχανος,ιδιαίτερα "καταφερτζής" (φυσικά δεν έχει να αντιμετωπίσει και διάνοιες). Είναι άριστος στις διαπραγματεύσεις,άριστος στα ακροβατικά,άριστος στη φυσική και γεωμετρία και μέτριος στην αγγλική λογοτεχνία ( αυτή την αδυναμία του,τη μαθαίνουμε προς το τέλος της ταινίας,όταν θα μας λυθεί και η απορία για τον τίτλο της ταινίας,ο οποίος είναι ένα παραφρασμένο γνωστό απόφθεγμα ενός γνωστού συγγραφέα).
Ένα από τα κωμικά στοιχεία της ταινίας είναι το πως προκύπτει ο τίτλος λοιπόν..Τα οποία κωμικά,είναι σε αρκετές στιγμές του έργου.Ξέρουμε π.χ. πως πολλές δίκες εδώ στην Ελλάδα αργούν λόγω έλλειψης προσωπικού της γραμματείας και διάφορων άλλων γεγονότων.Στη ταινία βλέπουμε το άλλο άκρο και το πόσο μπορεί να διαρκέσει μια δίκη από τη στιγμή της σύλληψης.
Επίσης βλέπουμε τη διαφορετικότητα των ληστών.Και πως τελικά ο καθένας έχει το δικό του χαρακτήρα.Στη ταινία θα δούμε και Χριστούγεννα. Εντάξει, χωρίς χιόνια (στο Νότο είμαστε,στα σύνορα με Μεξικό) και Αϊ Βασίλη,αλλά θα δούμε στολισμό Χριστουγεννιάτικου δέντρου,θα δούμε γιορτινό τραπέζι και θα ακούσουμε και την 'Άγια Νύχτα".
Η ταινία είναι καλή,όχι όμως εντυπωσιακή..Διαφέρει λίγο από το κλασικό "spaghetti" action, υπάρχουν αρκετές συζητήσεις,μπλα-μπλα, που αν είσαι πιτσιρικάς (όπως ήμουν εγώ όταν την πρωτοείδα) τη βαριέσαι λίγο. Φυσικά δεν βαριέσαι τον Τζουλιάνο Τζέμα!..Γι αυτό,όταν την είχα δει στο πρόγραμμα τηλεόρασης,το βίντεο μου ήταν έτοιμο.Την ταινία την είχα σε βιντεοκασέτα, από κάποιο Δευτεριάτικο απόγευμα στην ΕΡΤ 2,αν θυμάμαι καλά γύρω στο ΄87 ή ΄88.. Το είχε δείξει το δεύτερο κρατικό κανάλι, και το "Ένα πιστόλι για τον Ρίνγκο" και μετά από 1-2 εβδομάδες είχε και το "Η επιστροφή του Ρίνγκο". Και τις δύο τις είχα στην βιντεοθήκη μου,μέχρι που άρχισε να τις "μασάει" το βίντεο μου,μετά από μια δεκαετία περίπου.Αυτός ήταν και ο ελληνικός τίτλος "Ένα πιστόλι για τον Ρίνγκο".. Η μουσική του Ennio δεν κάνει τη διαφορά όπως άλλες του δουλειές.Εκτός ίσως από το τραγούδι των τίτλων αρχής,το "Angel face", που τραγουδά ο Μaurizio Graf.. Εντάξει,επειδή είχα δει αρκετές φορές την ταινία,μου είναι πολύ γνώριμη η μελωδία του.Μην ξεχνάμε πως είναι "Morricone".Και όλες οι μουσικές του είναι αξιόλογες!..Αυτή είναι η άποψη μου.."Είναι θέμα αρχών"!..
Το τρέιλερ
