After Burner

[Stanfromgreece]

Προσωπική άποψη: Ενα από τα καλύτερα Games!

 

[DINO]

Πολύ καλό παιχνίδι, το οποίο το έσβησα (!) κάποια στιγμή από τη δισκέτα, για να γράψω ένα άλλο και το σκυλομετάνιωσα!

Όλα αυτά στον ST μου φυσικά...

Stanfromgreece, δεν παίζεσαι φίλε!

 

[ChrisTOS]

After burner: teh suxx0r

 

[DINO]

Που σημαίνει; (Μόνο το sucks, έπιασα)

 

[ChrisTOS]

Αυτο σημαινει. Απιστευτα κακο παιχνιδι στις εκδοσεις που το παιξα.

 

[DINO]

Συμπαθητικό... Τότε μου άρεσε...

Τώρα, δεν ξέρω....

 

[Stanfromgreece]

Δεν το είχα παίξει σε άλλο υπολογιστή για να ξέρω,αλλά στον Amstrad είχα περάσει άπειρες ώρες μαζί του και ήταν ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια! Το έχω μάλιστα original (το είχα αγοράσει από την μπουτίκ που είχε το Pixel!!!)

 

[billy]

Το αντίστοιχο review του Pixel βρίσκεται στο τεύχος 54 - όπου δυστυχώς παρουσιάζεται η οπτικά βαρετή έκδοση του Spectrum.

Θα συμφωνήσω με τον Stan: Η έκδοση του amstrad είναι πολύ πετυχημένη - ίσως η καλύτερη οκτάμπιτη home-computer έκδοση - πάντα κατά την προσωπική μου άποψη.

Καλά γραφικά & ήχος, αλλά και ένας απίστευτος έλεγχος, που εκτοξεύει το gameplay στα ύψη. (RESPECT για την κατοχή του original, φίλτατε Stan !!)

Στον commodore, ας σημειωθεί ότι είναι απο τις λίγες φορές που η αμερικάνικη έκδοση μου άρεσε περισσότερο απο την ευρωπαϊκή (ομοίως με την αμερικάνικη έκδοση του Space Harrier), μιά και τις περισσότερες φορές οι αμερικάνικες εκδόσεις αποδεικνύονται χειρότερες (Ιkari Warriors, Jackal, Bionic Commando, Gauntlet 1 & 2, κλπ).

Η version αυτή μπορεί να μην έχει τον φρενήρη ρυθμό της ευρωπαϊκής commodore έκδοσης, αλλά τα γραφικά είναι καλύτερα, ενώ η μουσική απόδοση του 2ου επιπέδου του Afterburner 2 απο τον "θαυματοποιό" Jeroen Tel (Maniacs of Noise) που ακούγεται σαν κεντρικό θέμα, είναι Α-ΠΙΣ-ΤΕΥ-ΤΗ.

Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω ότι αυτό το παιχνίδι είναι απο τα πλέον αγαπημένα και του φίλου Gryzor, (ο οποίος το περίμενε να βγεί πως-και-πως), τον παρακαλώ να έρθει και να σχολιάσει !!

 

[Rakeesh]

Θελω να μιλησω για το παιχνιδι γενικα, οχι για την εκδοση του Αμστραντ (δεν την εχω δει), απλα βρηκα αυτο το θρεντ και απανταω εδω.

Λοιπον το παιχνιδι αρχικα το ειχα παιξει ελαχιστα στα αρκειντς, και σιγουρα αυτο που του εδινε αξια ηταν η μοναδικη του καμπινα. Ομως ελαχιστα μπορεσα να επβιωσω και να το "απολαυσω".

Αυτον τον καιρο με επιασε περιεργεια και το παιζω σε Sega genesis emulator. Πραγματικα μου φαινεται ενα απο τα πιο δυσκολα και ανουσια παιχνιδια. Δεν εχει καμια αισθηση "πτησης", δεν βρισκω πουθενα στρατηγικη, τακτικη, ή καπου που μπορουν να χρησιμευσουν οποιες ικανοτητες εχεις. Απλα εμφανιζονται κατι τελιτσες στον οριζοντα, και μετα πεθαινεις ή περνανε τα σκαφη τοσο γρηγορα που δεν μπορεις να σημαδεψεις με τιποτα, ουτε να κανεις αερομαχια. Πραγματικα εχει ανυπαρκτο gameplay και δεν εχω καταλαβει τι πρεπει να κανω και πώς. Ο,τι εχω καταφερει, ηταν καθαρα πετωντας ρουκετες τυχαια.

Το Blue Lightning στο Lynx ηταν απο τα αγαπημενα μου παιχνιδια οταν ημουν μικρος. Διαπιστωνω οτι ηταν κλωνος/ripoff του Α-Β, αλλα αντιθετα με αυτο, ειχε υπεροχη αισθηση "πτησης" και αερομαχιας. Φανταζομουν οτι το Α-Β ηταν σαν αυτο αλλα ηταν μια μεγαλη απογοητευση.

 

[Shinobi]

Στα ηλεκτρονικά ήταν εμπειρία τότε με την καμπίνα που έμπαινες μέσα και γύριζε ανάλογα που είναι το αεροπλάνο. Σε amstrad το είχα ορίτζιναλ και το είχα λιώσει, ήταν όντως πολύ καλή μεταφορά. Από τα πολύ καλά conversions στα μηχανήματα με Ζ80