Amor Aeternus: ενα καινουριο Καντυ φικ

Α, ρε Χουανιτα... νιωθω τυψεις τωρα...

Τι παραλια ρε παιδια, εδω μας εφαγε ο χιονιας, -7 βαθμους ειχε προχθες!

Παντως παιδια ευχαριστω για τη συμπαρασταση γιατι βλεπω πως μερικες απο τις ιδεες μου της εξοικειοποιειται μια αλλη συγγραφεας (ενοχλητικο μπορω να πω) οποτε παλι καλα που εχω κι εσας για ηθικη συμπαρασταση...
 
geobacter73 είπε:
Α, ρε Χουανιτα... νιωθω τυψεις τωρα...
Τι παραλια ρε παιδια, εδω μας εφαγε ο χιονιας, -7 βαθμους ειχε προχθες!

Παντως παιδια ευχαριστω για τη συμπαρασταση γιατι βλεπω πως μερικες απο τις ιδεες μου της εξοικειοποιειται μια αλλη συγγραφεας (ενοχλητικο μπορω να πω) οποτε παλι καλα που εχω κι εσας για ηθικη συμπαρασταση...
Δεν ειχα πιασει να διαβασω ολο το φικ αυτης της συγγραφεως, γιατι το λιγο που ειχα πιασει μου φαινοτανε εκτος χαρακτηρων ή/και εκτος του γουστου μου. Σημερα το ελεγξα λιγο καλυτερα και εχω να πω οτι οι ομοιοτητες ειναι φυσιολογικες και λιγο πολυ τις βρισκει κανεις σε Καντυ/Αλμπερτ ιστοριες. Εδω μιλαμε οτι το δικο μου παλιο φικ εμοιαζε τρελά με ενα αλλο, αν και δεν ειχα ΠΟΤΕ διαβασει το άλλο! Ειναι το γεγονος οτι η πορεια Καντυ/Αλμπερτ ειναι ελαφρως προβλεπόμενη/προβλεψιμη, αν θελουμε να μεινουμε πιστοι στο πνευμα των χαρακτηρων.

Παρατηρησα μια ομοιοτητα στις εκφρασεις, στη γλωσσα. Οχι κατι ιδιαιτερο.

Παρατηρησα ομως και μια μεγαλη διαφορα: διαφορα στο υφος. Τοσο η Καντυ οσο και ο Αλμπερτ του άλλου φικ ειναι... κααααααααπως οφφ. Κατι στις εκφρασεις τους δε μου καθεται, ενω στο Amor Aeternous δεν συμβαινει κατι τετοιο.

Αυτα. :cool:
 
Χεχε

μαλλον εχεις δικιο αργουην!

Για να ειμαι ειλικρινης προσωπικα μονο ενα κεφαλαιο (μικρο) εχω διαβασει γιατι η συγκεκριμενη κοπελα μου εχει πρηξει το κεφαλι με μηνυματα που με ρωταει αν το εχω διαβασει. Οποτε μαλλον αδικα αγχωθηκα. ;)

Οσο εχω δει παντως (και απο το αρχικο) δε μου ειχε κατσει πολυ καλα, οι χαρακτηρες δε μου θυμιζαν το original με τιποτα. Αλλα γουστα ειναι αυτα εδω που τα λεμε.

Να πω κατι ασχετο -

Ωραιο πραμα τα Χριστουγεννα αλλα μετα απο ορισμενες ωρες ακουγοντας Χριστουγεννιατικα τραγουδια και υμνους μπορω να πω πως με επιασε πονοκεφαλος!

Μερικες φορες το ιδιο μου φαινεται και με τα φικ συμπεριλαμβανομενου και του δικου μου! :D
 
[οφφ τοπικ]

Εγω παλι, οσα φικ διαβαζω τοσο τελικα λεω να αφησω το δικο μου στο κοσμο του. Δεν θα το ξαναπιασω, οσες αναλαμπες και να μου ερχονται κατα καιρους. Τα ιδια (και οχι τοσο καλογραμμενα) Παντελακη μου, τα ιδια Παντελη μου λεω κι εγω, με μονη διαφορα οτι το γυριζω τελειως αλα Φωσκολος, γινονται πραματα και θαματα. Ισως να με παιρνατε και με ποικιλια λαχανικων και αυγων, καθως δεν ειναι και το σωστοτερο πραμα μια παντρεμενη Καντυ και ενας αρραβωνιασμενος Αλμπερτ να διαπρατουν αμφοτεροπλευρη μοιχεια, πεφτοντας απελπισμενα και παθιασμενα (επιτελους) ο ενας στην αγκαλια του αλλου. Σοβαρα μιλαω, Δυναστεια σκετη. Α πα πα πα πα ντροπη... :ban:

[/οφφ τοπικ]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ενα ακομα κεφαλαιο καταφερε να δει το φως της μερας.

Αμα θελετε, ριξτε μια ματια, στο

http://www.fanfiction.net/s/5401973/19/Amor_Aeternus

Κατα τ'αλλα, η ιστορια προχωραει πολυ αργα και βασανιστικα. Απο τωρα εχω οραματα ελευθεριας οταν επιτελους θα εχει τελειωσει...
 
geobacter73 είπε:
Κατα τ'αλλα, η ιστορια προχωραει πολυ αργα και βασανιστικα...

Σχετικό αυτό... :biglaugh:

Με τους δικούς μου ρυθμούς διαβάσματος προχωράς πολύ γρήγορα... :burn:

Η ιστορία σου είναι εκπληκτική, μοναδική!!! Μπράβο!!! :bow: :bow: :bow:
 
Πίσω
Μπλουζα