Angel Dust (1994)

iggylebowski

RetroAdept
Joined
10 Mαϊ 2012
Μηνύματα
868
Αντιδράσεις
647
Angel Dust (1994, Sogo Ishii)

http://www.imdb.com/title/tt0109733/

Υπόθεση: Κάθε Δευτέρα στις 6 το απόγευμα μια νεαρή γυναίκα δολοφονείται στο μετρό. Μια ψυχίατρος καλείται να βοηθήσει την αστυνομία στην αναζήτηση του δολοφόνου, αλλά καθώς πλησιάζει προς την λύση τα πράγματα αποκτούν μια διαφορετική τροπή.

Πριν τα Ιαπωνικά θρίλερ γίνουν της μόδας, προς το τέλος των 90's, και όλος ο κόσμος μάθει να φοβάται ανορεκτικά φαντάσματα που βγαίνουν μέσα από βιντεοκασέτες, ο ιαπωνικός κινηματογράφος είχε δώσει μερικά εξαιρετικά θρίλερ. Ο Sogo Ishii (κατά κόσμο Gakuryu Ishii), από τα πρώτα χρόνια της κινηματογραφικής του καριέρας, κάπου στα τέλη των 70's, είχε αφήσει δείγματα εξαιρετικού ταλέντου, οριοθετώντας το ιαπωνικό cyberpunk και επιδρώντας σημαντικά στις δουλειές μετέπειτα γνωστών σκηνοθετών όπως οι Tsukamoto και Miike. To Αngel Dust είναι ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ, που χρησιμοποιεί το γνωστό concept της αναζήτησης ενός serial killer, προσθέτοντας στη συνταγή περίπλοκα ψυχολογικά παζλ και πυγμαλιωνικές αναφορές. Ο Ishii ακολουθεί σχετικά αργούς, αλλά πυκνούς, ρυθμούς για να υφάνει αριστοτεχνικά το μυστήριο και τις προσπάθειες που γίνονται για τη λύση του, χωρίς ποτέ να εκβιάζει τις καταστάσεις και να αφήνει φτηνούς εντυπωσιασμούς να χαλάσουν το τελικό αποτέλεσμα. Το μυστήριο στήνεται μεθοδικά και ο Ishii δεν αφήνει τον θεατή να αποκωδικοποιήσει εύκολα τις συμπεριφορές και τα κίνητρα των χαρακτήρων, αποφεύγοντας οποιοδήποτε ίχνος προβλεψιμότητας και ακολουθώντας μερικές φορές μια αφηγηματική δομή που παραπέμπει στο σινεμά του Lynch. Πέρα όπως από το πυκνό μυστήριο, εκείνο που κάνει το Angel Dust να αποκτά μια ιδιαίτερη ομορφιά, είνια το στυλιστικό του μέρος. Μακροσκοπικά πλάνα συνδυάζονται με περίεργα zoom, το περίτεχνο μοντάζ, τα στατικά πλάνα και η νωχελική κίνηση της κάμερας δίνουν έναν υπνωτικό τόνο στο τελικό αποτέλεσμα, που ενισχύει την πνιγηρή, μουχλιασμένη ατμόσφαιρα. Ο Ishii χρησιμοποιεί με πολύ όμορφο τρόπο τα αστικά, βιομηχανικά τοπία οικοδομώντας μια αίσθηση αστικής παρακμής και σήψης. Τα "ξεπλυμένα" χρώματα, τα γκρίζα σκηνικά, η μουχλιασμένη αύρα, η αίσθηση αποσύνθεσης φέρνουν στο μυαλό το μεταγενέστερο Seven. H, σχεδόν, σέπια χρωματική παλέτα και η αχνές, πράσινες, βιομηχανικές αποχρώσεις συνδυάζονται με το φως που παράγουν οι λάμπτήρες φθορισμού για να δώσουν ένα ύφος που παραπέμπει σε μια παραμορφωμένη πραγματικότητα, όμοια αισθητικά με ένα βιομηχανικό εφιάλτη. Ο λαβυρινθώδης τρόπος που η κάμερα του Ishii κινειταί στην πόλη, στα στενά, στους διαδρόμους, στις στοές του μετρό ενισχύει την εφιαλτική αίσθηση ασφυξίας και εγκλωβισμού, ενώ και η χρήση του υγρού στοιχείου και του σκοτεινού αστικού ουρανού, προσθέτουν μια μουχλιασμένη οσμή στις εικόνες. Επιπλέον, ο τρόπος που ο Ishii στήνει την αγωνία και το μυστήριο, καθώς αυτά εξελίσσονται μέσα από υπνωτικές εικονές, προσθέτουν μια trippy διάθεση, που κάνει το Angel Dust να θυμίζει με μια αστική ψευδαίσθηση. Γενικότερα, το Angel Dust, είναι ένα πολύ καλό ψυχολογικό θρίλερ, πολύ καλύτερο από αντίστοιχες προσπάθειες του αμερικάνικου τρόμου τη δεκαετία του '90.

http://www.youtube.com/watch?v=xypIPZVNWAY
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα