Boss Fights: Αναγκαία ή απλά συνήθεια που έγινε λατρεία;

[Metalcandyman]

Η συντριπτικη πλοιοψηφια των παιχνιδιων εχουν Boss fights υπαρχει ομως και ενα μικρο ποσοστο που δεν εχει.Πιστευετε οτι θα ειχαν περισσοτερο ενδιαφερον αν επικεντρωνοταν το παιχνιδι στης πιστες και οχι στα bosses;Θα ειχε μηπως περισσοτερο ενδιαφερον το παιχνιδι ετσι η απλα θα εχανε πολυ απο την αξια του;Προσωπικα δεν θα μαρεζε παιχνιδι χωρις Βoss fights ειδικα που με εχει τυχει σε ενα σωρο παιχνιδια να ανυπομωνω να φτασω στον αρχηγο για να δω τι ειναι.Οι αρχηγοι πιστευω οτι ειναι το αλατοπιπερο του παιχνιδιου αλλα υπαρχει πολλοις κοσμος που θα ηθελε τα παιχνιδια χωρις Bosses.Εσεις τι προτιματε με boss fights η χωρις Boss fights;

 

[stayros]

Boss Fight κλασικα!

Ειναι λιγο αδιανοητο να εχεις ξεπατωθει να βγαλεις ολους τους αντιπαλους στο Street Fighter

να φτανεις στο τελος και να ανακαλυπτεις οτι δεν εχει ....Bison!!!!!!

Η' να παιζεις Sonic και να μην εχει στο τελος Dr.Robotnic!!!!!

 

[kajwbtfe]

Δυσκολη ερωτηση..Ναι μεν καλο ειναι να υπαρχουν γιατι οντως ειναι το αλατοπιπερο σε ενα παιχνιδι(εκει θα φανει το ποσο καλα το ξερεις) αλλα απο την αλλη ξερεις τι ειναι να παιζεις ωρες να προσπαθεις να φτασεις ενα παιχνιδι στο τελος και τσουπ να σου ο τελικος εχθρος που με μια σφαλιαρα-ριπη-κλοτσια(αναλογα το ειδος του παιχνιδιου)σε ριχνει ξερο κατω :shake: ..Ξαναμανα απο την αρχη.Γιαυτο μου ειναι δυσκολο να πω αν μου αρεσει η οχι.Λιγο περισσοτερο παντως δεν μου αρεσει.

 

[alkis21]

Ωραία ερώτηση. Συμφωνώ με τον kaj, και πιστεύω ότι εξαρτάται κι από το παιχνίδι. Στο Street Fighter πχ. που αναφέρθηκε μου κολλάει να υπάρχει boss, αλλά σε platform games με λουλουδάκια και πεταλούδες γιατί; Θυμάμαι τα νεύρα μου που έφτανα στο τελευταίο boss του Rodland και πάντα με σκότωνε πριν καταφέρω να βρω το αδύνατό του σημείο. Και πάλι καλά που έφτασα μέχρι εκεί, σε άλλα παιχνίδια οι bosses ήταν ο λόγος που τα παρατούσα νωρίς. Βλέπετε στην Amiga δεν υπήρχαν (πάντα) credits για να συνεχίσεις μέχρι να βρεις πως θα τους περάσεις, και μέχρι να ξαναφτάσω εκεί.. είχα ξεχάσει τι είχα κάνει!

 

[Ajax87]

Χωρις Bosses δεν λεει... παιζεις , παιζεις και περιμενεις το Boss να δεις πως ειναι , τι κολπα θα κανει.. να βρεις τα αδυναμα σημεια και τα λοιπα .Προσθετει δηλαδη στο παιχνιδι μια αγωνια!! χωρις τα Boss τα παιχνιδια θα εχαναν μεγαλη απο την μαγεια τους..

Φαντασου Μαριο χωρις Bowser , Mortal Kombat χωρις Goro,Shao Khan , Kintaro , Montaro και Shang Tsung και τα λοιπα μην αδειασω ολα τα παιχνιδια τωρα

 

[geo2004z]

Παιγνίδι χωρίς bosses είναι σπίτι χωρίς μπαλκόνι....

 

[D@redevil]

Λοιπόν, έχει ώρα που σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι τελικά πόσο καλό είναι να υπάρχουν τα bosses....

Δε μπορώ να καταλήξω.... Υπήρξαν bosses που μου σπάσαν (και μου σπάνε ακόμα! ) τα νεύρα. Μιλάμε ότι έχω ρίξει κατάρες στα bosses, στους στρατιώτες τους, στις πίστες, στους προγραμματιστές (μάλιστα, αυτούς τους έχω και ειδικό "παρατσούκλι" που χρησιμοποιείται συχνότατα και στις μέρες μας! ), στις εταιρίες.....

Οι μισές κατάρες αν τους πιάσουν, καήκανε!

Από την άλλη... Τι νόημα έχει να παίζω ένα παιχνίδι, να τα βάζω με όλο το σύμπαν και να μην υπάρχει μια κορύφωση? Τι θα είναι το τέλος χωρίς τα κακά αφεντικά? Μια γραμμική προέκταση του παιχνιδιού, που δεν έχει την "κάθαρση" (που λέγαμε και στον ορισμό της αρχαίας τραγωδίας).

Μου τη δίνει η δυσκολία των bosses απίστευτα (ακόμα και τώρα, συνηθίζω να κοπανάω το χέρι μου στην καρέκλα - πόρτα - τοίχο - καναπέ - μαμιέρα), αλλά συνήθως με πεισμώνει. Θα ήταν ανολοκλήρωτα τα παιχνίδια χωρίς αυτούς!

 

[milntov]

Σημερα ετυχε να δω αυτο το θεμα metalcandyman.

Δεν νομιζω να ηθελε κανενας gamer χωρις bosses (μερικα παραδειγματα για arcades/κονσολες) τα final fight,cadillacs and dinosaurs,toki,cabal,τα metal slug,raiden 1-2,un squadron και αλλα arcades σε αυτο το στυλ η χωρις boss τα resident evil 1-2-3,zelda o.of.t,turok d.h,house of the dead 1-2,star fox(snes/n64),castlevania(snes/nes),megaman(snes/nes) και πολλα αλλα παιχνιδια για κονσολες.

 

[Leon]

Φυσικά με bosses. Να σημειώσω επί τη ευκαιρία την τεράστια επίδραση που είχε το Dungeons & Dragons στα video games (όχι μόνο στα RPGs). Το health (αντί μιας και έξω), τα power ups, τα level up, το open world game design, η εισαγωγή ιστορίας στο gaming, το level design που κάθε πίστα γίνεται όλο και πιο δύσκολη (όπως τα dungeon levels στο D&D) και φυσικά στο τέλος η μάχη με τον τελικό κακό βασίζονται στο πρωτοποριακό αυτό επιτραπέζιο.

 

[DINO]

Η επαφή μου με το πρώτο boss της καριέρας μου, ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά!

Από τη στιγμή που είδα το πρώτο mama-ship του Phoenix, λάτρεψα τα bosses...

 

[Aardvark]

Eμενα η πρωτη που μου μεινε ηταν η Big Bertha στο Renegade.

 

[dkssprs]

Εννοείται bosses 

Κ όχι μόνο στο τέλος αλλά σε κάθε stage. 

Δεν μπορώ να ξεχάσω το final boss στο nes στο ninja Gaiden II the sword of chaos. Τι παλουκι θεέ μου!!!!!!