C.A Quintet

Wally

Retired Admin
Joined
19 Ιαν 2006
Μηνύματα
25.797
Αντιδράσεις
4.290
Προβολή συνημμένου 58865

Μια παραξενη ιστορια. Κατι τυποι απο την Μινεσοτα που το 1969 απο το πουθενα γραφουν τον μουσικο αριστουργημα που λεγεται Trip Thru Hell. Το LP κυκλοφορησε σε 1000 μολις αντιτυπα στη πολη τους, στερωντας τοσο απο αυτους την επιτυχια-αναγνωρισιμοτητα οσο και απο χιλιαδες κοσμο την ευκαιρια να ακουσουν κατι πρωτογνωρο. Δεν ξανα-επιχειρησαν δισκογραφια. Ισως απο συγκυριες, ισως για το πηχυ που εστησαν ψηλα?

Παιζαν κατι μεταξυ ψυχεδελειας και garage.

While L.A. was tiptoeing through the tulips, New York was groovin' and London was electrifying bananas, C.A. Quintet was booking a journey to Hades
To Trip Thru Hell αποτελει ενα μαυρο εφιαλτικο δημιουργημα που σηκωνει την τριχα.

Ευτυχως στα μεσα του 1980 το LP επανακυκλοφορησε διεθνως.

Αξιζει να κλεισετε τα φωτα και να μπειτε στο τριπ του πρωτου κομματιου του αλμουμ που παραθετω

YouTube - C.A. Quintet - Trip Thru Hell, Part 1 (1969)

http://www.youtube.com/watch?v=F0P1EgUzuJc

Εδω μπορειτε να διαβασετε μια απο τις υπερσπανιες συνεντευξεις με τον Ken Erwin - ηγετη του σχηματος

Wiki

Διαβαστε και αυτη την ψαγμενη ματια στο Trip Thru Hell
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν ξέρω, αλλά το 1969 ήταν μια απίστευτη -σχεδόν μεταφυσική- χρονιά μουσικά. Πολύ ενδιαφέρον θέμα Wally, ομολογώ ότι δεν τους ήξερα. Πολύ αξιόλογοι.
 
Τα τέλη των 60s ήταν το peak της psychedelic rock/folk σκηνής.Trippy εντελώς το κομμάτι,super!
 
Δεν ειναι κατι το ιδιαιτερο μια απο τις πολλες garage-psychedelic μπαντες της εποχης,που εβγαλανα ενα δισκο και χαθηκαν.Υπαρχουν δεκαδες χιλιαδες τετοιες. Το εχω το αλμπουμ,δεν είναι απο τα αγαπημενα μου.
 
Καθόλου κακοί! Πολύ ωραίο και διακριτό μπασάκι (πολύ μ' αρέσει όταν ξεχωρίζει το "γκουμ-γκουμ" του μπάσου - μπασίστρια γαρ! ;) ), καλή κιθαρίτσα στο χαρακτηριστικό trippy στυλάκι των end of 60's - early of 70's!

Α! Να μη λησμονήσω τα ταιριαστά πλήκτρα! Λίγο τα φωνητικά μ' έκαναν "κάτι" (όχι καλό! :p ), αλλά εντάξει - δεν είναι στα στάνταρ ακούσματά μου και θα πρέπει να τους δώσω μια ακόμα ευκαιρία για να αφομοιώσω τον ήχο τους! :)

Pas mal, pas mal! ;)
 
E δεν θα κανουμε και θρυλους τους C.A Cuintet τωρα.Ενα απο τα εκατονταδες συγκροτηματα ειναι που εβγαλαν εναν δισκο και εξαφανιστηκαν δεν ειναι κατι το τοσο ιδιαιτερο.Εχω ακουσει και γω παλαιοτερα τον δισκο και ειδικα το παραπανω κομματι το ειχα καποτε γραμμενο σε ενα CD απο το 6:05 και μετα γιατι μονο απο κει και μετα για μενα εχει ενδιαφερον.Πριν απο το 6:05 ειναι σαν να ακους ιθαγενοις στην ζουγκλα να χτυπανε τα τυμπανα τους.
 
Θρυλικούς δεν τους λες τους C.A. Quintet, αλλά μια χαρά είναι ο δίσκος τους. Φυσικά και υπάρχουν καλύτεροι ψυχεδελικοί δίσκοι από εκείνη την εποχή, αλλά κι αυτός έχει την αξία του
 
Πίσω
Μπλουζα