Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.315
- Αντιδράσεις
- 485
Cataball (1987)
Λοιπόν, άχτι είχα να γράψω ένα review για το συγκεκριμένο παιχνίδι.
Ένα από τα πιο διασκεδαστικά και απλοϊκά παιχνίδια της Elite δε θα έπρεπε να λείπει από τα reviews αυτού του sub forum.
Και πόσο πιο απλό μπορεί να είναι ένα παιχνίδι στο οποίο το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ελέγχεις μερικές μπάλες οι οποίες χοροπηδούν σε μια πίστα πάνω από εμπόδια και εχθρούς ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να μαζέψουν μπαλόνια;
Αν και η υπόθεση είναι όντως τόσο απλή όσο ακούγεται ας τη δούμε λίγο πιο αναλυτικά.
Jump.
Ελέγχουμε (ή προσπαθούμε τουλάχιστον) 4 μπάλες οι οποίες συνδέονται σε σειρά με κάποιο φανταστικό μικρό νήμα. Οι μπάλες αυτές υπακούν στο νόμο της βαρύτητας, αλλά όχι της ενέργειας (σας κούφανα ε;
). Πως αλλιώς όμως να εξηγήσεις την κίνηση που κάνουν από την οποία βλέπει κανείς πως το βάρους τους έχει φορά προς το κέντρο της γης αλλά η ελαστική κρούση με το έδαφος μπορεί να συνεχιστεί για πάντα και μάλιστα να αυξομειώνεται το ύψος από το γκελ που κάνουν; Ας αποδεχθούμε λοιπόν αυτήν την λίγο περίεργη κίνηση και ας συνεχίσουμε στο παιχνίδι μας.
Σκοπός κάθε πίστας είναι να συλλέξουμε 10 μπαλόνια απλά αγγίζοντάς τα. Τα μπαλόνια βέβαια δεν κάθονται σε κάποιο σημείο της πίστας και μας περιμένουν ήσυχα ήσυχα αλλά ίπτανται (κάποιες φορές μάλιστα αρκετά ψηλά) και χρειάζεται ένα συγχρονισμένο άλμα για να συναντήσουμε την πορεία τους και να τα συλλέξουμε. Ο αριθμός των μπαλονιών που έχουμε μαζέψει φαίνεται στο άνω δεξιά μέρος της οθόνης.
Το Cataball διαθέτει ομαλότατο scrolling με τις μπάλες να κινούνται από δεξιά προς τα αριστερά κάτι το οποίο δεν είναι πολύ συνηθισμένο σε παιχνίδια του είδους. Πατώντας το fire αυξάνουμε το ύψος του άλματός μας ενώ σε συνδυασμό με την κίνηση προς τα αριστερά του μοχλού πραγματοποιούμε το μέγιστο δυνατό σε μήκος και ταχύτητα άλμα με το οποίο μπορούμε να αποφύγουμε δύο ή περισσότερους αντίπαλους ταυτόχρονα. Αντίθετα μπορούμε να μειώνουμε την ταχύτητά μας κατευθύνοντας τον μοχλό προς τα δεξιά.
Για να δούμε αν μπορούμε να πηδήξουμε ανάμεσα από τα εμπόδια.
Ας ελπίσουμε πως το φίδι δεν μπορεί να κάνει άλμα.
Θα περάσουμε συνολικά μέσα από 8 διαφορετικές πίστες στις οποίες εκτός από τη συλλογή των μπαλονιών θα πρέπει να αποφύγουμε τους εχθρούς οι οποίοι θα προσπαθήσουν να μας αποτρέψουν από το να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας.
Οι εχθροί διαφέρουν από πίστα σε πίστα και περιλαμβάνουν μέλισσες, κοράκια, σαρκοφάγα φυτά, φίδια, ψάρια, αστερίες μέχρι φαντάσματα, νεκροκεφαλές αλλά και ufos.
Κάθε φορά που κάποιο από τους παραπάνω εχθρούς μας ακουμπά χάνουμε μία από τις 4 μπάλες που διαθέτουμε. Σε περίπτωση που χάσουμε και τις 4 τότε... χάνουμε μία από τις 3 ζωές που διαθέτουμε..
Κάθε αντίπαλος κινείται διαφορετικά μέσα στην πίστα ενώ οι πιο επικίνδυνοι αντίπαλοι είναι τα ψάρια και οι νεκροκεφαλές τα οποία διαγράφουν μια διαγώνια κίνηση η οποία θα μας δυσκολέψει αρκετά για να την αποφύγουμε. Ιδιαίτερα επικίνδυνα είναι επίσης και τα χάσματα στα οποία αν πέσουμε θα χάσουμε όσες από τις μπάλες ακουμπήσουν πάνω τους.
Μου είχαν πει πως η βόλτα στο δάσος το βράδυ δεν είναι και ό,τι πιο σοφό μπορεί κάποιος να κάνει.
Η κάθε πίστα έχει το δικό της θέμα ξεκινώντας από το δάσος στην πρώτη, περνώντας στην έρημο, στην ανταρκτική ακόμη και στο... διάστημα
Όπως αναφέρθηκε σε κάθε πίστα αντιμετωπίζουμε διαφορετικούς εχθρούς και εμπόδια τα οποία είναι ανάλογα με το περιβάλλον της. Όσο κι αν οι αντίπαλοι είναι λίγοι στον αριθμό, η πίστα με την ανταρκτική θα σας φανεί πραγματικό... «μανίκι» για να την περάσετε αφού τα κενά στα οποία μπορούν να πέσουν οι μπάλες μας είναι τόσα πολλά και μεγάλα που θα πρέπει να αναπτύξουμε ικανότητες Jedi για να τα αποφύγουμε και να προχωρήσουμε. Τις ίδιες και ισχυρότερες ικανότητες θα πρέπει να αναπτύξουμε και στην 6η στα σύννεφα.
Μία από τις ζωές που διαθέτουμε μπορούμε να χάσουμε -εκτός από τους τρόπους που αναφέρθηκαν πιο πάνω- και στην περίπτωση που ο χρόνος διαθέτουμε για να ολοκληρώσουμε την πίστα μηδενιστεί. Extra πόντους μπορούμε να μαζεύουμε στις πίστες με θέμα το δάσος στις οποίες εμφανίζονται φρούτα σε διάφορα σημεία τα οποία μαζεύουμε ακουμπώντας τα (οι πίστες αυτές μάλιστα μοιάζουν με πρώτη του Wonder boy).
U.F.Os... εξωγήινοι... μα τι το κακό έχουν αυτές οι μπάλες τέλος πάντων και τις κυνηγούν σε Γη, ουρανό και διάστημα;
Η μουσική στην αρχική οθόνη των high scores είναι όμορφη και ιδιαίτερα χαρούμενη αλλά απουσιάζει παντελώς μέσα στο παιχνίδι. Τα ηχητικά εφέ όμως είναι πολύ καλά με χαρακτηριστικότερο τον ήχο που κάνουν οι μπάλες όταν γκελάρουν στο έδαφος.
Τα γραφικά είναι σχετικά καλά και τα χρώματα που έχουν χρησιμοποιηθεί πολύ όμορφα και «ευδιάθετα».
Το gameplay αποτελεί το δυνατότερο σημείο του Cataball και είναι φανταστικό κολλώντας τον gamer με τις ώρες στην οθόνη του υπολογιστή.
Τα παραπάνω στοιχεία του παιχνιδιού είναι αρκετά για να το κατατάξουν σ' ένα από τα αγαπημένα μου στον C64.
Υ.Γ.1 Αν παίξετε για αρκετή ώρα το κεφάλι σας θα ανεβοκατεβαίνει ασυναίσθητα στο ρυθμό των μπαλών ακόμη κι αφού σβήσετε τον υπολογιστή σας
Υ.Γ.2 Δεν κατάφερα να βρω το εξώφυλλο του παιχνιδιού πουθενά.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
