Το παιχνιδι το τερματισα πρωτη φορα στο WinUAE γι' αυτο δεν ξερω πολλα για την εκδοση Αταρι ΣΤ που ειναι το συγκεκριμενο θεμα, αλλα δε φανταζομαι να υπαρχουν τρομερες διαφορες
πραγματι υπηρχαν παρα πολυ δυσκολοι γριφοι και ειναι απαραιτητο ενα walthrough.
Θα συμφωνησω και θα συμπληρωσω το review του Dino με τη δικη μου εντυπωση δηλ. την εξης
Σε πρωτο επιπεδο εντυπωσιαζουν τα πολυ καλοσχεδιασμενα γραφικα και το ομορφο animation. Σε αλλο επιπεδο ειναι παρα πολυ ομορφη η ιστορια και το υποβαθρο που ξετυλίγεται σιγα σιγα. Δεν εχω διαβασει ποτε Αγκάθα Κρίστι αν και φανταζομαι τα παιχνιδια τετοιου ειδους πατανε πανω στα ίδια προτυπα. Προς το τελος του παιχνιδιου, συγκεντρωνεται ενας μεγαλος ογκος πληροφοριων με τις βιογραφιες του καθε χαρακτηρα και τις σχεσεις του καθενος με τους υπολοιπους. Το ολο σεναριο και η ανατροπη στο τελος ειναι περα απο καθε φαντασια
Τωρα το αδυναμο σημειο του παιχνιδιου ειναι το τί πρέπει να κανεις για να φτασεις ως εκει!! Το παιχνιδι ειναι ενα
Laura Bow-clone με πολυ αργη εξελιξη και επαναλαμβανομενες ενεργειες. Τα γραφικα οπως ειπα ειναι πολυ καλοσχεδιασμενα και πολυ λεπτομερη, ενω το Interface εχει παρα πολλες εντολες και αναγνωριζει παρα πολλα αντικειμενα του σκηνικου. Το κακό είναι οτι κατα 99% ΟΛΑ ειναι red herrings!!! Σχεδον τιποτα δεν παιζει ρολο σε καποιο γρίφο ή στο σεναριο!!! Αυτο εχει ως συνεπεια ενα αλλο αρνητικό: κάποιες φορες για να προχωρησει το σεναριο πρεπει να ανακαλυψετε ενα καινουργιο στοιχειο το οποιο εμφανιζεται σε ενα σημειο απο μια συγκεκριμενη ωρα και μετα. Το θεμα ειναι οτι δεν ξερετε πού πρεπει να βρειτε το στοιχείο, ούτε οτι πρεπει να βρειτε καποιο στοιχειο, με μονη σας επιλογη να τριγυριζετε το πλοιο ξανα και ξανα ψάχνοντας ένα ένα τα
δεκάδες συρτάρια-πορτάκια-ντουλάπια-κρεβάτια-τραπέζια-καρέκλες-χαλιά που υπάρχουν παντού!