iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 647
Don't Play with Fire (aka Dangerous Encounters: 1st Kind) (1980, Tsui Hark)
http://www.imdb.com/title/tt0083199/
Υπόθεση: Τρεις νεαροί, μετά από μια νύχτα γεμάτη με αλκοόλ, χτυπούν και σκοτώνουν έναν πεζό. Το συμβάν γίνεται αντιληπτό από μια νεαρή κοπέλα, της οποίας ο αδερφός ανήκει στο αστυνομικό σώμα. Η κοπέλα αρχίζει να εκβιάζει του τρεις νεαρούς ότι θα τους καταγγείλει στην αστυνομία εκτός αν συμμετάσχουν στα εγκληματικά της σχέδια. Η εγκληματική δράση της ομάδας όμως, θα τη φέρει αντιμέτωπη με μια αμερικάνικη παραστρατιωτική ομάδα και με τις Τριάδες, της κινέζικης μαφίας.
Πριν γίνει ευρύτερα γνωστός με τα Once Upon a Time in China, πριν κάνει το αγροτικό του στο Hollywood με μέτριες ταινίες όπως το Double Team και πριν τα wuxia επη Seven Swords και Flying Swords, o Tsui Hark (ή Hark Tsui) ξεκίνησε από το underground σινεμά του Hong Kong. Το Don't Play with Fire αποτέλεσε την τρίτη του ταινία μετά το στυλιζαρισμένο fantasy mystery The Butterfly Murders (1979) και το σκοτεινό, αλληγορικό cross-genre We're Going to Eat You (1980) που πάντρευε τις ταινίες πολεμικών τεχνών, τις ταινίες τρόμου με κανίβαλους και την slapstick μαύρη κωμωδία, μια δημιουργία που χαρακτηρίστηκε ως το A Clockwork Orange του σινεμά του Hong Kong. Παντρεύοντας τα κοινωνικο-οικονομικά σχόλια με την βία και δημιουργώντας ένα γνήσια μηδενιστικό περιβάλλον, ο Tsui χαρίζει στην ταινία με μια ακατέργαστη οργή κι ένα ανελέητο μίσος για να παρουσιάσει μια σκληρή αστική περιπέτεια γεμάτη με μια έντονα απαισιόδοξη διάθεση. Ο Tsui, δίνοντας βάση στον μηδενιστικό τόνο και στο πεσιμιστικό ύφος, στήνει ένα μακάβριο αστικό περιβάλλον που αποπνέει σήψη και διαστροφή, μέσα στο οποίο δεν υπάρχει κανένα ίχνος ελπίδας και προσωπικής λύτρωσης. Ο σκηνοθέτης αποδομεί την γκλαμουράτη, τουριστική του Hong Kong, παρουσιάζοντας μια πόλη γεμάτη βαρβαρότητα και βία, κι εμμένοντας σε μια νατουραλιστική απεικόνιση της διαφθοράς, της παθογένειας και της παρακμής του αστικού τοπίου, έχοντας ως σκοπό να παρουσιάσει την κοινωνική κατάσταση που επικρατούσε στις αρχές της δεκαετίας του '80. Με έντονες neo-noir επιρροές, ο Tsui κλιμακώνει την εικόνα αποσύνθεσης σταδιακά, έχοντας ως όχημα την βία και την παρακμιακή, ασφυκτική ατμόσφαιρα, χωρίς παρεκβάσεις και χωρίς να εξωραΐζει καταστάσεις και συμπεριφορές, κι ακολουθώντας μια σκληρή σκηνοθετική ματιά που μετατρέπει την πόλη σε μια αστική ζούγκλα, αφήνει την ιστορία να εκτροχιαστεί μέχρι το τελικό λουτρό αίματος. Το Don't Play with Fire μοιάζει σαν μια σκοτεινή ιστορία επιβίωσης μέσα σε ένα σαθρό τοπίο, όπου η άφεση των αμαρτιών είναι πρακτικά αδύνατη, κι ένα αφόρητα μηδενιστικό περιβάλλον που αναπαράγει τη βία και δεν αφήνει καμιά ελπίδα για εξιλέωση.
http://www.imdb.com/title/tt0083199/
Υπόθεση: Τρεις νεαροί, μετά από μια νύχτα γεμάτη με αλκοόλ, χτυπούν και σκοτώνουν έναν πεζό. Το συμβάν γίνεται αντιληπτό από μια νεαρή κοπέλα, της οποίας ο αδερφός ανήκει στο αστυνομικό σώμα. Η κοπέλα αρχίζει να εκβιάζει του τρεις νεαρούς ότι θα τους καταγγείλει στην αστυνομία εκτός αν συμμετάσχουν στα εγκληματικά της σχέδια. Η εγκληματική δράση της ομάδας όμως, θα τη φέρει αντιμέτωπη με μια αμερικάνικη παραστρατιωτική ομάδα και με τις Τριάδες, της κινέζικης μαφίας.
Πριν γίνει ευρύτερα γνωστός με τα Once Upon a Time in China, πριν κάνει το αγροτικό του στο Hollywood με μέτριες ταινίες όπως το Double Team και πριν τα wuxia επη Seven Swords και Flying Swords, o Tsui Hark (ή Hark Tsui) ξεκίνησε από το underground σινεμά του Hong Kong. Το Don't Play with Fire αποτέλεσε την τρίτη του ταινία μετά το στυλιζαρισμένο fantasy mystery The Butterfly Murders (1979) και το σκοτεινό, αλληγορικό cross-genre We're Going to Eat You (1980) που πάντρευε τις ταινίες πολεμικών τεχνών, τις ταινίες τρόμου με κανίβαλους και την slapstick μαύρη κωμωδία, μια δημιουργία που χαρακτηρίστηκε ως το A Clockwork Orange του σινεμά του Hong Kong. Παντρεύοντας τα κοινωνικο-οικονομικά σχόλια με την βία και δημιουργώντας ένα γνήσια μηδενιστικό περιβάλλον, ο Tsui χαρίζει στην ταινία με μια ακατέργαστη οργή κι ένα ανελέητο μίσος για να παρουσιάσει μια σκληρή αστική περιπέτεια γεμάτη με μια έντονα απαισιόδοξη διάθεση. Ο Tsui, δίνοντας βάση στον μηδενιστικό τόνο και στο πεσιμιστικό ύφος, στήνει ένα μακάβριο αστικό περιβάλλον που αποπνέει σήψη και διαστροφή, μέσα στο οποίο δεν υπάρχει κανένα ίχνος ελπίδας και προσωπικής λύτρωσης. Ο σκηνοθέτης αποδομεί την γκλαμουράτη, τουριστική του Hong Kong, παρουσιάζοντας μια πόλη γεμάτη βαρβαρότητα και βία, κι εμμένοντας σε μια νατουραλιστική απεικόνιση της διαφθοράς, της παθογένειας και της παρακμής του αστικού τοπίου, έχοντας ως σκοπό να παρουσιάσει την κοινωνική κατάσταση που επικρατούσε στις αρχές της δεκαετίας του '80. Με έντονες neo-noir επιρροές, ο Tsui κλιμακώνει την εικόνα αποσύνθεσης σταδιακά, έχοντας ως όχημα την βία και την παρακμιακή, ασφυκτική ατμόσφαιρα, χωρίς παρεκβάσεις και χωρίς να εξωραΐζει καταστάσεις και συμπεριφορές, κι ακολουθώντας μια σκληρή σκηνοθετική ματιά που μετατρέπει την πόλη σε μια αστική ζούγκλα, αφήνει την ιστορία να εκτροχιαστεί μέχρι το τελικό λουτρό αίματος. Το Don't Play with Fire μοιάζει σαν μια σκοτεινή ιστορία επιβίωσης μέσα σε ένα σαθρό τοπίο, όπου η άφεση των αμαρτιών είναι πρακτικά αδύνατη, κι ένα αφόρητα μηδενιστικό περιβάλλον που αναπαράγει τη βία και δεν αφήνει καμιά ελπίδα για εξιλέωση.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
