Down by Law (1986)

[iggylebowski]

Down by Law (1986, Jim Jarmusch)

http://www.imdb.com/title/tt0090967/

Ηθοποιοί: Tom Waits, John Lurie, Roberto Benigni, Ellen Barkin, Nicoletta Braschi

Υπόθεση: O Zack, ένας DJ, και ο Jack, ένας προαγωγός, βρίσκονται στην φυλακή για έγκληματα τα οποία δεν διέπραξαν. Στη φυλακή θα αναγκαστούν να μοιραστούν το κελί τους με έναν Ιταλό, τον Roberto, με περιορισμένη γνώση της αγγλικής γλώσσας και ο οποίος βρίσκεται στη φυλακή για ανθρωποκτονία.

Το Down by Law, αποτελεί μια από τις χαρακτηριστικότερες και ίσως καλύτερες δουλειές του ανεξάρτητου αμερικανου σκηνοθέτη Jim Jarmusch. Όσοι έχουν έρθει σε επαφή με το σινεμά του σκηνοθέτη ξέρουν τι θα περιμένουν από την συγκεκριμένη ταινία. Ο χαρακτηριστικός τρόπος που σκηνοθετεί ο Jarmusch, με τους αργούς, νωχελικούς ρυθμούς, την μινιμαλιστική διάθεση, την ιδιότυπη αίσθηση του χιούμορ, την έλλειψη οποιασδήποτε κορύφωσης αποτελεί μια αποθέωση στην απλότητα της κινηματογραφικής τέχνης. Χωρίς να επιτίθεται στον θεατή με ανατροπές στην πλοκή, επιληπτική σκηνοθεσία, γρήγορο μοντάζ, ατέλειωτους διαλόγους, μανιακές κινήσεις της κάμερας, ο Jarmusch στήνει τις ταινίες του γύρω από μια ιστορία, που εξελίσσεται αρμονικά και μινιμαλιστικά, χωρίς περιττές σκηνοθετικές ακροβασίες, για να ολοκληρωθούν μέσα σε ένα γλυκόπικρο feeling, άλλες φορές νοσταλγικό, άλλες φορές μελαγχολικό. Αυτή άλλωστε είναι η γοητεία του Jarmusch, η απλότητα των ταινιών του και η αγάπη με την οποία συστήνει και παρουσιάζει στο κοινό τους εκκεντρικούς χαρακτήρες του. Συνδυάζοντας την noir αισθητική με την αφηγηματική δομή ενός παραμυθιού, το Down by Law μας παρουσίαζει την αναγκαστική συμβίωση τριών διαφορετικών χαρακτήρων που μέσα από μια κοινή τροχιά, αποκτούν σταδιακά μια ιδαίτερη σχέση. Βάζοντας στην ίδια συνταγή τις ταινίες φυλακών με τις ιδιότροπες κωμωδίες, ο Jarmusch ακολουθεί μια περίεργη offbeat σκηνοθετική προσέγγιση που σε συνδυασμό με την πανέμορφη ασπρόμαυρη φωτογραφία δίνουν στο τελικό αποτέλεσμα έναν αόριστα σουρεαλιστικό τόνο. Η χαλαρή πλοκή της ταινίας, δίνει τον χώρο στον σκηνοθέτη να εκθειάσει την χάρη και την ομορφιά των εκκεντρικών χαρακτήρων του, μετατρέποντας μια ιστορία αποδράσης σε ένα λυρικό ταξίδι διαφυγής των τριών πρωταγωνιστών από τα όριά τους, σε μια νοσταλγική οδύσσεια σε έναν περιορισμένο γεωγραφικά χώρο. Ο τρόπος που οι χαρακτήρες αρχίζουν να αλληλεπιδρούν, όταν καθέ ένας από αυτούς αρχίζει να αντανακλάται πάνω στους άλλους, έχει μια ποιητική γοητεία κι ένα νοσταλγικό ύφος που χαρίζει στο Down by Law μια γλυκιά, ανθρωποκεντρική διάθεση. Οι σκηνές είναι απλές, αλλά γεμάτες με νοήματα, χειρονομίες, λεπτομερείς κινήσεις που σταδιακά αποκωδικοποιούν τη μορφοποίηση μιας φιλίας και την μεταμόρφωση της σχέσης μεταξύ των συγκρατουμένων από αναγκαστική συμβίωση σε μια εξαρτησιακή μορφή. Χωρίς να πέφτει στη παγίδα του ελιτισμού και της αρτιστικης μονομανίας, ο Jarmusch σκηνοθετεί με επιδεξιότητα την ενηλικίωση των καταραμένων και περιθωριοποιημένων χαρακτήρων της ταινίας, δίνοντας βάση στη συναισθηματική απεικόνιση, στην αινιγματικότητα των χαρακτήρων, στην εσωτερικότητα και στον υπνωτικό τόνο, κάνοντας το Down by Law μια από τις πιο εκκεντρικά γλυκές ταινίες του αμερικανικου κινηματογράφου. Εκπληκτικές οι ερμηνείες από τον Tom Waits, τον John Lurie των Lounge Lizards και, ειδικά, από τον εξαιρετικό Roberto Benigni. Πολύ καλό και το soundtrack, γραμμένο από τον John Lurie και εμπλουτισμένο με δυο κομμάτια από το Rain Dogs του Tom Waits.

 

[Thor]

I scream, you scream, we all scream for ice cream. Συμπαθητική ταινία παρά τα χάσματα που έχει στην ιστορία με έναν εκπληκτικό Μπενίνι να κλέβει την παράσταση...