Dragon's Lair "Dirk the Daring" Statue

[Fred Madison]

Για όποιον είναι πάνω από 40 (και όχι μόνο) είναι υπερβέβαιο πως διαβάζοντας τον τίτλο Dragon's Lair

αμέσως στο μυαλό του έρχονται άπειρες εικόνες. Το τεχνολογικό θαύμα στα arcades την εποχή

του 80 και συγκεκριμένα το 1983 όταν τα περισσότερα παιχνίδια είχα γραφικά επιπέδου

Galaxian, Pac Man κλπ αυτό ήταν έτη φωτός μπροστά με τα καταπληκτικά "γραφικά" του

αφού απλά ήταν ένα laser disc με ήρωες από κινούμενα σχέδια και gameplay με αυτό

που στη σημερινή γλώσσα λέμε quick time events.

Και στα δικά μου παιδικά τότε μάτια όταν αντίκρισα για πρώτη φορά την παρουσίασή

του από την εποχή της εποχής με τίτλο "Απίστευτα και όμως αληθινά" είχα πάθει το σοκ

της ζωής μου μη μπορώντας να πιστέψω αυτό που μόλις είχα δει.

Ακολούθησαν πολλές εκδοχές και μεταφορές του παιχνιδιού στους οικιακούς υπολογιστές

και κονσόλες και προσωπικά το είχα παίξει στον Commodore 64, Amstrad 6128, Amiga και SNES.

Μάλιστα τις εκδόσεις των SNES και C64 τις έχω ακόμη.

Βέβαια οι μεταφορές αυτές καμία σχέση δεν είχαν με το πρωτότυπο παιχνίδι

αφού ήταν αδύνατον να "σηκώσουν" αυτού του είδους τις εικόνες τα μηχανήματα της εποχής.

Στα δικά μας μάτια όμως δε μας ένοιαζε. Έφτανε που παίρναμε τον έλεγχο και προσπαθούσαμε

να οδηγήσουμε τον Dirk στο τέλος του παραμυθιού, εκεί όπου φτάνει στην αγαπημένη του

και πολεμώντας τον δράκο τον νικά (βέβαια) και σηκώνει την καλή του στην αγκαλιά του.

Τώρα μπορεί κανείς να παίξει την πλήρη έκδοση του παιχνιδιού ακόμη και στο κινητό του

υπογραμμίζοντας για ακόμη μια φορά την τεράστια τεχνολογική διαδρομή που έχουμε διανύσει

μέσα στα 33 χρόνια που έχουν περάσει...

Όλη αυτή η τεράστια εισαγωγή για έναν από τους πλέον σημαντικούς κατά τη γνώμη μου τίτλου,

ένα από τα παιχνίδια που με είχα στιγματίσει στα 8 μου χρόνια και που κουβαλώ

μέχρι σήμερα ως ένα από τα πολύ αγαπημένα μου.

Μετά από τα τελευταία γλυπτά από το Silent Hill 2 που οι περισσότεροι που είστε εδώ και διαβάζετε το παρόν νήμα

φαντάζομαι τα έχετε δει, είπα να περάσω σε άλλο "στρατόπεδο" πιο νοσταλγικό και τρυφερό

και να καταπιαστώ με τον αγαπημένο μου Dirk the Daring.

Το γλυπτό έχει τελειώσει αλλά δε θα το βάψω ακόμη αφού πήρα την απόφαση

να το βγάλω σε αριθμημένα και περιορισμένα αντίγραφα προς πώληση κάποια στιγμή.

Ήταν ότι πιο δύσκολο έχω κάνει και είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος για το αποτέλεσμα.

Μέχρι να γίνει το καλούπι λοιπόν θα μείνει έτσι όπως θα τον δείτε και κάποια στιγμή

θα ολοκληρωθεί και χρωματικά.

Εύχομαι να σας αρέσει εξίσου με τις προηγούμενες δουλειές μου.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και θα τα πούμε στα σχόλια...

Κατ' αρχάς ξεκίνησα αφού βρήκα σχέδια και τα τροποποίησα σε κλίμακα 1/6 ώστε να έχω

έναν καλό μπούσουλα για τις αναλογίες κλπ. Οι τελική διάσταση της φιγούρας είναι κοντά

στα 40 εκατοστά μαζί με τη βάση. Αλλά ας τα πάρω από την αρχή.

Σχέδια και μετρήσεις λοιπόν και στη συνέχεια μεταλλικός σκελετός για την πόζα που ήθελα να κρατήσω. (εικ.1)

Ο σκελετός πάνω σε μια απλή ξύλινη βάση και σιγά σιγά κάποια κομμάτια πηλού.

Εδώ να πω πως αυτή τη φορά χρησιμοποίησα διαφορετικό τύπο πηλού.

Είναι πολυμερικός με βάση το λάδι και αυτό σημαίνει πως όσο καιρό τον δούλευα

(και πιστέψτε με ήταν πάρα πολλές οι ώρες) δε στέγνωνε και έτσι μπορούσα να συνεχίσω από

κει που έμεινα χωρίς να έχω το άγχος μήπως στεγνώσει στον αέρα. (εικ. 2)

Κάποιες μικρολεπτομέρειες προσπαθώντας να καταλάβω σιγά σιγά το νέο

υλικό που τον δούλευα γιατί σαν συμπεριφορά είναι αρκετά διαφορετικό

με αυτό που είχα συνηθίσει και γνώριζα. (εικ. 3)

 

[Fred Madison]

Ακολουθούν φωτογραφίες που δεν υπάρχει λόγος να σχολιάσω,


απλά είναι η εξέλιξη μέρα με τη μέρα και πάντα με πολύ καλό μέτρημα


των αναλογιών προχωρώντας σιγά σιγά. (εικ. 4, 5, 6, 7, 8, 9)

 

 

 

[Fred Madison]

Το χέρι που κρατά το σπαθί στη συνέχεια το άλλαξα διότι δε με ικανοποιούσε

ανατομικά και έτσι στις μετέπειτα φωτογραφίες είναι λίγο διαφορετικά.

Πλέον έχει κεφάλι...

(εικ.10)

Ξεκίνησα να κάνω μια μικρή βάση που αποτελεί το ένα και μικρότερο κομμάτι από τη συνολική βάση.

Με χέρι και σπαθί και απ' όλα... (εικ.11)

Για το τέλος δυο τελευταίες φωτογραφίες με την εξέλιξη και ολοκλήρωση της βάσης... (εικ.12, 13)

Ο Dirk είναι έτοιμος, απομένουν μόνο κάποια μικροτριψίματα

που θέλω σε κάποια σημεία. Αναγκαστικά θα πρέπει να κάνω

υπομονή μέχρι ο άνθρωπος που θα αναλάβει να τον κάνει

καλούπι να μπορέσει να τον αναλάβει. Μέχρι τότε θα κάθομαι σε

αναμμένα κάρβουνα.

 

 

[Imgema]

Εξαιρετικό. Και ευχαριστώ και για τις φωτογραφίες που δείχνουν τα διάφορα στάδια, πολύ βοηθητικό και ενδιαφέρον. Από τις πρώτες φωτογραφίες, με την μπότα μόνο, μπορούσα να φανταστώ και το υπόλοιπο

Και καλά κάνεις που το ψάχνεις με τα καλούπια και με το να πουλήσεις κλπ. Με αυτήν την ποιότητα και με λίγο marketing, ψάξιμο, word of mouth κλπ, θα μπορούσες άνετα να ασχολείσαι μόνο με αυτό και με τίποτε άλλο (χωρίς να γνωρίζω βέβαια το επάγγελμά σου).

 

[Rakeesh]

Μπραβο Fred. Εχω πορωση με οτιδηποτε εχει να κανει με το DL. Ανυπομονω να το δω τελειωμενο.

Εχει βγει και μια καινουργια σειρα κομικς και σκαω που μπορει κανεις να την αποκτησει μονο μεσω itunes.

 

[Fred Madison]

Imgema, σε ευχαριστώ. Θέλει αρκετή σκέψη σχετικά με μια πιο εμπορική κατεύθυνση αλλά σίγουρα με ενδιαφέρει. Κάτσε να δω και τι κοστίζει χρονικά και οικονομικά το θέμα του καλουπιού κλπ... Όλα αυτά σε συνδυασμό τιμής και το ενδιαφέρον που θα δείξει ή όχι ο κόσμος που συλλέγει τέτοιου είδους φιγούρες θα καθορίσει και τις σκέψεις μου. Ήδη έχω κάνει δυο επαφές με καταστήματα και μάλλον ειναι θετικά τα πρώτα δείγματα.

Rakeesh, σε ευχαριστω επίσης πρώτα από όλα. Το Dragons Lair όπως έγραψα και στην αρχή ειναι επίσης από τις μεγάλες μου αγάπες... Για τα κόμικ μη πολυσκάς διότι κατέβασα το πρώτο τεύχος στο iPad που το έδιναν δωρεάν και δε μου άρεσε καθόλου η αισθητική. Το έχουν φέρει πολυ προς το σημερινό τροπο σχεδίασης, λογικό από τη μια, εντελώς αδιάφορο για μένα από την άλλη. Γούστα ειναι αυτά...

 

[telonio]

Πάρα πολύ καλό, εντυπωσιακό να πω καλύτερα, περιμένω να το δω βαμμένο. Έχεις ταλέντο με τον πηλό και είναι φανερό. Εγώ είχα πάει σε σχολή ένα 3μηνο πριν μερικά χρόνια, αλλά το καλύτερο που κατάφερα να κάνω με τον πηλό, ήταν ένα μπωλ που δεν το έλεγες και στρογγυλό και έτσι τα παράτησα για πάντα.

 

[Kambia]

WOW! O Dirk the Daring σε αγαλματάκι! Έχω μείνει άφωνη...

 


Πολύ καλή η επιλογή να δουλέψεις με πολυμερικό πηλό. Δεν ξέρω μετά από αυτό αν θα γυρίσεις στον απλό πηλό σε επόμενό σου project. (είχα φαγωθεί από τον Robbie the Rabbit με το θέμα του πηλού )

 


Δεν έχω να σχολιάσω κάτι άλλο. Είσαι καλλιτέχνης! Το βλέπω και το φαντάζομαι βαμμένο και τρέχουν τα σάλια μου. Ίσως στο μόνο που "κολλησε" το μάτι μου είναι στο δεξί χέρι που ο τρικέφαλος μυς ξεκινάει κάνοντας μια έντονη λακκούβα.

 

[Fred Madison]

telonio και Kambia σας ευχαριστώ πολύ...

Πες μου λίγο που εννοείς Kambia... Μου λες για το δεξί του χέρι όπως τον κοιτάμε από μπροστά ή από πίσω; Δεν κατάλαβα που το εντοπίζεις...

Λες μήπως για την όψη που τον βλέπουμε από πίσω στο αριστερό του χέρι ακριβώς κάτω από το μανίκι; Εκεί το έχω δει και γω και είναι ένα από τα

μικροστοκαρίσματα που απομένουν... εκτός και αν έχεις δει κάτι άλλο... Σε ευχαριστώ...

Όσον αφορά τον πηλό που λες... Έχουν και οι δυο τα υπέρ και τα κατά τους. Σίγουρα με έχει κερδίσει

σε πολύ μεγάλο βαθμό ο πολυμερικός αφού ο έλεγχος και η λεπτομέρεια που μπορώ να κάνω

δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που στεγνώνει στον αέρα... Σίγουρα από δω και στο εξής αυτό

θα είναι το κύριο υλικό μου αλλά όπου με εξυπηρετεί θα χρησιμοποιώ και τον άλλο... Όπως πχ στην περίπτωση

του Dirk που κάνω κάτι μικρογεμίσματα/στοκαρίσματα...

 

[Rakeesh]

Για τα κόμικ μη πολυσκάς διότι κατέβασα το πρώτο τεύχος στο iPad που το έδιναν δωρεάν και δε μου άρεσε καθόλου η αισθητική. Το έχουν φέρει πολυ προς το σημερινό τροπο σχεδίασης, λογικό από τη μια, εντελώς αδιάφορο για μένα από την άλλη. Γούστα ειναι αυτά...

(offtopic)

Χαχα, οχι μονο δεν με απασχολει το σχεδιο, αλλα και σε καμια περιπτωση δεν θα αποτελουσε αποτρεπτικο παραγοντα για να απολαυσω τυχον παραπανω περιπετειες του Dirk.

 

[Imgema]

Fred, τωρα που έφυγε το αρχικό σοκ και παρατηρώ πιο προσεκτικά το αγαλματάκι, δεν μπορώ να αποφασίσω αν το αριστερό του μπράτσο (από τον ώμο μέχρι τον αγκώνα) ήθελε είναι ένα τσάκ πιο μακρύ ή όχι. Δεν ξέρω μήπως απλά ξεγελάει το μάτι μου και μου φαίνεται πιο μακρύ το δεξί..

Α και για κάποιο λόγο τώρα παρατήρησα και πιο καλά τα νομίσματα στην βάση. Εντυπωσιακή λεπτομέρεια μπορώ να πω.

 

[Fred Madison]

Σε ξεγελά το μάτι σου... Μόλις το ξαναμέτρησα και είναι ακριβώς ίδιο μέγεθος από το μανίκι μέχρι τον αγκώνα, από τον μυ του ώμου μέχρι τον αγκώνα, από το επάνω μέρος του ώμου μέχρι τον αγκώνα...

Χαίρομαι όμως που επέστρεψες να το παρατηρήσεις καλύτερα και να μου επισημάνεις αυτό που έγραψες παραπάνω...

 

[Kambia]

Πες μου λίγο που εννοείς Kambia... Μου λες για το δεξί του χέρι όπως τον κοιτάμε από μπροστά ή από πίσω; Δεν κατάλαβα που το εντοπίζεις...

Λες μήπως για την όψη που τον βλέπουμε από πίσω στο αριστερό του χέρι ακριβώς κάτω από το μανίκι; Εκεί το έχω δει και γω και είναι ένα από τα

μικροστοκαρίσματα που απομένουν... εκτός και αν έχεις δει κάτι άλλο... Σε ευχαριστώ...

Αυτό εδώ το σημείο λέω Fred στο βελάκι

Ο τρικέφαλος μυς κάνει πράγματι ένα λακκάκι όταν είναι το χέρι σε αυτή τη θέση αλλά τουλάχιστον όπως το βλέπω από τις φωτογραφίες (μπορεί να με παραπλανεί η εικόνα) το λακκάκι που κάνει είναι έντονο. Στο άλλο χέρι, που κρατάει το σπαθί που έχουν σχεδόν την ίδια κλήση το έχεις κάνει πιο "γλυκό" (αν και αυτό το χέρι προβάλει λίγο μπροστά). Ίσως, ξανα λέω, να με παραπλανεί η εικόνα.

Όσο για το καλούπι με έχεις βάλει σε σκέψεις για το ποιος τρόπος θα ήταν ο καλύτερος για να βγει. Αλήθεια τί θα χυτεύσεις μέσα?

 

[Fred Madison]

Τέλειο το βελάκι !

Κάνε ένα κόπο να δεις και από το αρχικό σχέδιο στο οποίο βασίστηκα πόσο έντονο είναι αυτό το "λακάκι" όπως το λες. Όπως επίσης πρέπει να έχεις υπόψιν σου πως έχουμε να κάνουμε με έναν ήρωα σχεδιασμένο στην υπερβολή του, πχ κοίτα πόσο λεπτή είναι η μέση του... Για μένα είναι μια χαρά όπως έχει αλλά... η επισήμανση που μου έκανες με έκανε να δω ένα άλλο σημείο το οποίο αρχικά νόμιζα πως για εκείνο μιλούσες και όντως είχε ένα θεματάκι που το διόρθωσα... Οπότε... σε ευχαριστώ !

Το καλούπι είναι μια πολύ περίπλοκη κατάσταση ειδικά για φιγούρες με τόσα κενά όπως αυτή που έχω κάνει... Αν είχα σκοπό να κάνω καλούπι για τις φιγούρες πχ από το Silent Hill θα ήταν πολύ πιο απλά τα πράγματα. Το μόνο βέβαιο είναι πως θα γίνει από λάστιχο... Από κει και πέρα... αν θα πρέπει να γίνει σε κομμάτια... αν θα αναγκαστώ να τεμαχίσω το γλυπτό μου στη κυριολεξία κλπ θα το μάθω όταν επιστρέψει η φίλη που θα μου κάνει ουσιαστικά εκείνη το καλούπι και γω θα μαθαίνω πλάι της... Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι από ρητίνη. Δε ξέρω, κρατώ και ένα ενδεχόμενο του να είναι αδύνατον να γίνει καλούπι αν και νομίζω πως θα το παλέψουμε και θα γίνει στο τέλος...

Έχω δει αρκετά βίντεο το τελευταίο διάστημα σχετικά με το καλούπωμα και τη χύτευση αλλά τα περισσότερα ως παράδειγμα έφερναν πιο απλές φιγούρες όσον αφορά τον γενικό όγκο τους...

Από αρχές του Μάρτη που θα ξεκινήσει και αυτό το κομμάτι της δουλειάς θα ξεδιαλύνει η κατάσταση...

 

[Kambia]

Το είδα το αρχικό σχέδιο. Στην μεν μπροστινή όψη το λακκάκι είναι βαθύ ενώ στο σχέδιο που τον έχεις πλάτη είναι πιο ομαλό.

Όπως και να χει το θέμα είναι πως βρήκες κάτι και το διόρθωσες

Καλούπι γίνεται. Απλά θα είναι σε πολλά κομμάτια. Και ναι, τα βιντεάκια που υπάρχουν για καλούπωμα είναι όλα πολύ απλά. Τα βλέπεις όλα ωραία και καλά και όταν πας να εφαρμόσεις αυτά που είδες στο δικό σου αντικείμενο καλείσαι να λύσεις ένα γερό γρίφο!

 

[geoanas]

Οριστε, ακομη ενα καταπληκτικο θεμα που μου ξεφυγε... Μενω εκπληκτος να χαζευω το εργο σου!!!!

 

[Fred Madison]

Σε ευχαριστω πολυ Γιώργο! Χαίρομαι που αρέσει... Λες να κάνω κανένα γλυπτό από το exerion?

 

[geoanas]

Τι να κάνεις ???!!!!....me...drop....dead.... :flower:

 

[Fred Madison]

Χρόνια Πολλά σε όλους και όλες!

Χρειάστηκε να μεσολαβήσουν σχεδόν δυο χρόνια από τότε που ξεκίνησα το παρόν θέμα μέχρι τη σημερινή μέρα όπου και ολοκλήρωσα τον Dirk.

Μεγάλο ρόλο έπαιξε το γεγονός πως τη συγκεκριμένη φιγούρα αποφάσισα να την βγάλω στην "παραγωγή" σε αυστηρά 34 αντίγραφα.

Τόσα χρόνια μεσολαβούν από το μαγικό 1983 όπου πρωτοεμφανίστηκε ο τόσο αγαπημένος για μένα αυτός ήρωας μαζί με την παλιοπαρέα του μέχρι

το 2017 όπου και διανύουμε για λίγες ακόμη ημέρες. Μέχρι να καταφέρω λοιπόν να ολοκληρώσω την προσπάθειά μου αυτή πέρασα διάφορες "περιπέτειες"

μαζί του μέχρι να οδηγηθούν όλα σε ευτυχή κατάληξη.

Ο Dirk είναι 37 εκατοστά σε ύψος, ιδιαίτερα βαρύς και βέβαια χρωματισμένος επίσης από μένα στο χέρι.

Ακολουθεί το βίντεο που κάνω πάντα στα γλυπτά μου.