Την είχα μέχρι προσφατα και θα την ειχα ακομα αν δεν την πέταγε η μαμά μου, δεν ξέρω ομως αν ηταν αυτή, τον αγαπούσα τρελλά! Κοιμομουν αγκαλιά μαζί του απο 4 χρονών μέχρι τα 16 μου οπου έφυγε απο το κρεββάτι γιατί γεννηθηκε η αδερφή μου και επαιρνα αγκαλιά εκείνη! Η μονη κούκλα που ταξίδεψε μαζί μου σε ολες μου τις μετακομίσεις και τον ειχα μεχρι τα 30 μου οπου η μαμά μου τον έστειλε και λυπήθηκα φοβερά. Το μονο παιχνίδι που έχω κλάψει αληθινά! Εχω φωτος θα τις σκανάρω οταν έρθω το καλοκαίρι. Δεν ξέρω αν ειναι ομως η ιδια γιατί η δική μου δεν έγραφε στη μπλούζα Μπουμπουνας. Μου ειχαν πει ομως πως λέγοταν έτσι. Λοιπόν ηταν μεγάλη σε μέγεθος με τα μαλλιά του Τσάκι σε μαυρο και ριγέ μπλούζα με σκουρες μπλε ριγες και παντελονάκι κοντο. Ειχε και καλτσάκια. Και μαυρα παπουτσια που δεν έβγαιναν. Ηταν πανινη και ειχε πλαστικά ματάκια σαν κουμπιά. Ηταν υπέροχη. Σιγουρα σε καποιους θα φαινοταν τρομακτική αλλά εγώ για διάφορους προσωπικούς λογους την αγαπούσα γιατί έμοιαζε με έναν αγαπημένο συγγενή μου που πέθανε νέος. Τον είχα συστήσει σε ολες τις φιλες και τους φιλους καθώς και στα αγορια και μετά στον συζηγο! Ο Μπουμπουνας ηρθε και στο σπιτι που έμενα οταν έφυγα για σπουδές. Μαλιστα καθοταν στο τραπέζι με τους συγκατοικους, κράταγε τσιγάρο (με σελοτειπ και οχι αναμμένο ηταν πανινος και δεν ειχε δακτυλα) και επινε και κρασι (μετά τον πλέναμε κιόλας!). Επισης του διαβαζαμε τα Κορτο Μαλτέζε μου, τα Αστεριξ και τις Ντρουνα μου. Τον Μπουμπουνα τον φανταζομουν ως ναυτάκι και ταξιδεμένο. Χορευαμε και μαζι του στα παρτι οπου του αφιερώναμε στο τελος το ᾽Παρε ναυτάκι, ναυτάκι Συριανοοο'.
Ειχα και τα αδερφια του Μπουμπουνα δηλαδή μια παραλλαγη σε ξανθο και την θυληκή βερσιον που έχω ανεβάσει σε καποιο απο τα θρεντ με παιχνιδια. Δεν ξέρω αν εγώ ειχα την αυθεντική ή καποια εκδοχή του. Τα εστειλε και αυτά η μαμα τουλάχιστον ας τα χάριζε οπως έκανα εγώ με πολλά παιχνιδια, τελοςπάντων...
Και τώρα μη μου γραψει κανένας κάτι του τύπου ᾽πώς γίνεται να συνδέθηκα τοσο με μια κούκλα για τόσα χρόνια᾽ διότι απο σας περιμένω κατανόηση και συλληπητήρια για την απώλεια! Ολοι οι δικοί μου τον αγαπούσαν τον καημένο!