Plink
RetroMasteR
- Joined
- 26 Απρ 2007
- Μηνύματα
- 1.300
- Αντιδράσεις
- 13
Το Error Code ξαναχτυπά, αυτή τη φορά στα πλαίσια της 2ης Bienalle Αθήνας.
Στις 18 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο της έκθεσης Πόσοι άγγελοι μπορούν να χορέψουν στο κεφάλι μιας καρφίτσας; (επιμέλεια: Χριστόφορος Μαρίνος), το Error Code και ο Ηρακλής θα επιμεληθούν μία βραδιά αφιερωμένη στη μουσική με παιδικά παιχνίδια και στις δυνατότητες που αυτά κρύβουν.
Πολλοί βρίσκουν τον παράδεισο στα παιδιά και στον μαγικά κτισμένο, γεμάτο παιχνίδια κόσμο τους· παιχνίδια που όλοι ως παιδιά άγγιξαν και κατά βάση χάλασαν. Ποιος δεν θυμάται την πελώρια απορία που συνοδεύει την παραλαβή κάθε νέου δώρου, κάθε νέου παιχνιδιού: Τι να κρύβει μέσα του; Ποια είναι η κινητήρια δύναμη που κάνει την κούκλα να μιλάει, το πιανάκι να παίζει, το αμαξάκι να κινείται;
Τι ψάχνει άραγε ένα παιδί μέσα στα παιχνίδια του; Γιατί υπάρχει έμφυτη αυτή η ανάγκη να γδύσει τον εξωτερικό σκελετό τους και να τα εξερευνήσει βαθύτερα; Κι αν αυτή η διαδικασία οδηγεί συνήθως στην ολοκληρωτική καταστροφή των παιχνιδιών, κάποιες φορές προκύπτει κάτι μαγικό που ξαφνιάζει: μια κούκλα που μιλάει ανάποδα, ένας ήχος που δεν έχουμε ξανακούσει ποτέ, μια λάμψη που φωτίζει ξαφνικά τον χώρο. Τη στιγμή εκείνη η κατάχρηση του μέσου (του παιχνιδιού εν προκειμένω) επαναπροσδιορίζει την ιδιότητά του.
Θα χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή ήχου – gameboy, casio, παλιά παιχνίδια που βρέθηκαν ξεχασμένα στο πατάρι του σπιτιού ή πεταμένα στο παζάρι – , θα ανασυνθέσουν και αναπρογραμματίσουν ό,τι έχει απομείνει από αυτά, για να παρουσιάσουν ποικίλες συνθέσεις και αυτοσχεδιασμούς.
Στις 18 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο της έκθεσης Πόσοι άγγελοι μπορούν να χορέψουν στο κεφάλι μιας καρφίτσας; (επιμέλεια: Χριστόφορος Μαρίνος), το Error Code και ο Ηρακλής θα επιμεληθούν μία βραδιά αφιερωμένη στη μουσική με παιδικά παιχνίδια και στις δυνατότητες που αυτά κρύβουν.
Πολλοί βρίσκουν τον παράδεισο στα παιδιά και στον μαγικά κτισμένο, γεμάτο παιχνίδια κόσμο τους· παιχνίδια που όλοι ως παιδιά άγγιξαν και κατά βάση χάλασαν. Ποιος δεν θυμάται την πελώρια απορία που συνοδεύει την παραλαβή κάθε νέου δώρου, κάθε νέου παιχνιδιού: Τι να κρύβει μέσα του; Ποια είναι η κινητήρια δύναμη που κάνει την κούκλα να μιλάει, το πιανάκι να παίζει, το αμαξάκι να κινείται;
Τι ψάχνει άραγε ένα παιδί μέσα στα παιχνίδια του; Γιατί υπάρχει έμφυτη αυτή η ανάγκη να γδύσει τον εξωτερικό σκελετό τους και να τα εξερευνήσει βαθύτερα; Κι αν αυτή η διαδικασία οδηγεί συνήθως στην ολοκληρωτική καταστροφή των παιχνιδιών, κάποιες φορές προκύπτει κάτι μαγικό που ξαφνιάζει: μια κούκλα που μιλάει ανάποδα, ένας ήχος που δεν έχουμε ξανακούσει ποτέ, μια λάμψη που φωτίζει ξαφνικά τον χώρο. Τη στιγμή εκείνη η κατάχρηση του μέσου (του παιχνιδιού εν προκειμένω) επαναπροσδιορίζει την ιδιότητά του.
Θα χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή ήχου – gameboy, casio, παλιά παιχνίδια που βρέθηκαν ξεχασμένα στο πατάρι του σπιτιού ή πεταμένα στο παζάρι – , θα ανασυνθέσουν και αναπρογραμματίσουν ό,τι έχει απομείνει από αυτά, για να παρουσιάσουν ποικίλες συνθέσεις και αυτοσχεδιασμούς.
