Firebird: Don't Buy This!

[angel_grig]

Το spectrum -εαν οι προγραμματιστες το ηθελαν-εκανε θαυματα οπως στο Rainbow Islands με πολυχρωμα γραφικα και εξαιρετο gameplay(που μου αρεσε πoλυ περισσοτερο απο τον amstrad) ή στο ninja turtles με μεγαλα γραφικα χωρις καθολου color clash..

 

[billy]

To σκίσαμε το θέμα πάλι, αλλά δεν αντέχω να μην απαντήσω στον μπαρμπα-Wally...

Ερωτηση: Γιατι δεν "πορταρανε" τα Speccy games στον Amstrad σε υψηλοτερη αναλυση αλλα χρησιμοποιουσαν σχεδον παντα την "Lego" (160*200)?

Μα καλά, είναι δυνατόν να κάνεις τέτοιες ερωτήσεις;

Τα περισσότερα ports απο τον ακατανόμαστο είναι σε 320x200 και όχι σε 160x200 !!

Αυτή (320x200) είναι η "κοντινότερη" ανάλυση σε εκείνη του ακατανόμαστου, και εκείνη που επιλέγονταν για να διατηρηθεί μία πιό σωστή αναλογία στα γραφικά όταν γινόντουσαν τα διάφορα ports.

Παραδείγματα υπάρχουν πάμπολλα. Απο Knight Lore και Head over Heels, μέχρι R-Type και Stainless Steel.

You name it.

Τα νουμερα μιλανε απο μονα τους.

Στα 320x200 με 4 χρωματα και στα 640x200 με 2 χρωματα θα ειχε λιγοτερα χρωματα απο το Spectrum

Γιατί να λέμε τα ίδια και τα ίδια; Αν δεν βαριούνται όταν κάνουν το port, ο amstrad μπορεί να έχει πλεονέκτημα στα graphics, έστω και με 4 χρώματα !! (τρελλή μαγκιά).

Το να μην έχεις attribute clash και να μπορείς να αναμίξεις τα χρώματα όπως θέλεις, είναι τεράστιο "ατού". Nα αναφέρω πάλι το παράδειγμα του Head over Heels; :tease:

Κατα την ταπεινη γνωμη μου το spectrum γενικως ειχε πολλα αθλια παιχνιδια,και οχι τοσο απο την αποψη των γραφικων αλλα κυριως απο gameplay..Ετσι στην κατηγορια του Dont play this θα επρεπε να μπουν πολλα ακομη παιχνιδια..

Αυτό είναι απόλυτα σωστό θα έλεγα. Οπως κάθε υπολογιστής έχει την μερίδα του απο "σαβούρα", το ίδιο ισχύει και για τον ακατανόμαστο, έστω και αν οι σκληροπυρηνικοί fans προσπαθούν να πείσουν τον υπόλοιπο κόσμο ότι όλα τους τα games ήταν "διαλεχτά" ένα-προς-ένα.

 

[nikosnf]

Ειναι απιστευτο τελικα πως ολα τα θεματα καταληγουν να γινουν διαμαχες μεταξυ spectrum κι amstrad. Καποιες φορες μαλιστα εχω διαβασει ιδιαιτερα δυνατες αντιπαραθεσεις.

Το πιο σημαντικο ειναι οτι ο καθενας μετα απο τοσα χρονια συνεχιζει να υποστηριζει με παθος το αγαπημενο του micro. Πρεπει ομως να βλεπουμε και την πραγματικοτητα. Για το ποιο ειναι το πιο δυνατο μηχανημα απαντα το hardware του καθενος ξεχωριστα και δε χωρα αμφιβολια. Η πικρη αληθεια για τον cpc ειναι οτι σπανια τον εφτασαν στα ορια του σε σχεση με τον zx. O cpc αφηνει ενα αναπαντητο γιατι στους κατοχους του σε αντιθεση μ' αυτους του zx. Ισως οι προγραμματιστες εκεινης της εποχης για καθαρα συναισθηματικους λογους να "προσεχαν" λιγο παραπανω τις εκδοσεις του spectrum. Ας μη ξεχναμε οτι ο Alan Sugar TOTE(τονιζω τοτε) δεν ηταν ιδιαιτερα συμπαθης στην computer society κι αυτο να επαιξε το ρολο του. Δεν ειναι ολα θεμα δυνατοτητων. Αν κρινουμε απο εμας θα δουμε οτι το συναισθημα μας παρασυρει. Ο "γομολαστιχας" ειχε φωλιασει για παντα στις ψυχες καποιων...

 

[Wally]

ΑΜΑΝ !!
Τι "Cassette 50" και κουραφέξαλα...

Εδώ βγάλαμε καινούριο λαβράκι.

Μιας και ειχε κανει μια αναφορα ο Billy στην Cassete 50 της Cascade...ιδου συνεντευξη ενος εκ των "συγγραφεων"

 

[billy]

Μπουαχαχαχά !!

Δεν το περίμενα ποτέ ότι θα εντοπίζονταν κάποιος εκ των "συντελεστών" της διαβόητης Cassette 50. (ο τύπος είναι πλέον παντρεμένος και έχει έναν εννιάχρονο γιό, ο οποίος όταν έπαιξε το παιχνίδι έκανε και δήλωση: "Itʼs a bit rubbish, dad..." )

Το παράδοξο είναι ότι δεν ήξερε καν που θα κατέληγε το παιχνίδι του !! (α, ρε Cascade...)