Flashback: Launch of the Amiga in 1985

Εμενα και εγω Γερμανια τοτε και οταν πηγαινα Δημοτικο ο έφηβος αδερφος μιας φιλης μου ειχε παρει απο τους γονεις του μια αμιγκα 2000 για 2000 μαρκα νομιζω, τελη του 88.

Πηγαινα και εγω στα καταστηματα που λες και επαιζα ή χαζευα με τις ωρες.

Εγω συνηθισμενος στο αταρι2600 και στο nιnτεndο (στα αrcαdες απαγορευοταν οι ανηλικοι στη γερμανια, εκτος απο λουνα παρκ) ειχα παθει την πλακα μου.

Ο ηχος της δισκετας ακομα με στοιχειωνει.

Καποιοι φιλοι του ειχαν αμιγκα 500 οποτε επαιζα και εδω και εκει ή εβλεπα.

Η μεταβαση απο τα 8 στα 16 bιτ ηταν πολυ πιο εντυπωσιακη απο την εξελιξη των 3d γραφικων σημερα.

Απλα τοτε βγαιναν πολλα παιχνιδια που καθοριζαν το ειδος τους. Και καταλαβα τοτε πως τα παιχνιδια αυτα ηταν για μεγαλους στην πλειοψηφια τους. Εγω βεβαια οταν εγινα εφηβος στα 90ς μπηκα στο pc gαmιng αλλα προλαβα το κυκνειο ασμα των 80ς
Από 16 ετών επιτρέπονταν. Κάποτε μου είχε τύχει και ένα ευτράπελο, εγώ να παίζω ενώ δεν ήμουν ακόμα 16 και ένας φίλος μου που ήταν 1 έτος μεγαλύτερος από εμένα να διώχνεται από τον υπάλληλο, χωρίς να ενοχλήσει εμένα τον μικρότερο. ROTFL.
 
Yπήρχαν πολλά συνοικιακά μικρά μαγαζιά με arcades (που αργότερα τα περισσότερα έγιναν ψιλικατζίδικα) και ήταν γεμάτα με παιδιά. Εκεί δεν έμπαιναν καν στον κόπο να ρωτήσουν ηλικίες.
 
στην Ελλάδα σπανιότερο να διώξουν παιδιά. Έπρεπε να κάνει παράπονα ο ίδιος ο γονιός για να γίνει αυτό.

Στα Ηλύσια στη Θεσσαλονίκη μια φορά θυμάμαι πρωί με μεσημέρι είχε μπει παιδί δημοτικού με τη σχολική τσάντα και ο υπάλληλος το έδιωξε αμέσως.
 
Tα μεγάλα καταστήματα που είχαν μέσα πολλά arcades και κατά βάση μπιλιάρδα, πολύ σπάνια να έμπαινε ένα ανήλικο μέσα.
 
Πίσω
Μπλουζα