Forrest Gump (1994)

BETTY BOOP

Official *GOD* of RetRo
Joined
25 Απρ 2010
Μηνύματα
9.240
Αντιδράσεις
5.958
Ταινία παραγωγής 1994 σε σκηνοθεσία Robert Zemeckis με τους Tom Ηαnks, Sally Field, Robin Wright, Gary Sinise, Myketti Williamson. Αφηγείται την ιστορία ενός απλού ανθρώπου με χαμηλές νοητικές δυνατότητες και το ταξίδι του στη ζωή κατά τη διάρκεια του οποίου συνάντησε πολλές διάσημες προσωπικότητες και έζησε από κοντά διάφορα σημαντικά ιστορικά γεγονότα.

http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=forrest%20gump&source=web&cd=3&cad=rja&ved=0CE0QFjAC&url=http%3A%2F%2Fen.wikipedia.org%2Fwiki%2FForrest_Gump&ei=lkIJUpW3JcjsOt3VgNgD&usg=AFQjCNHi5SNsMN9O5jAfYophLveJG3T8Mw

220px-Forrest_Gump_poster.jpg
Προβολή συνημμένου 84528
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ωραίο Θέμα BETTY BOOP επειδή μου θύμισε ωραίες, ξέγνοιαστες εποχές...

Την είχα δει με φίλους στο "Αριστοτέλειον" στη Σαλονίκη, σε μια άδειά μας από τα στρατά...

Μου φάνηκε κάπως ειρωνική - ένας χαμηλού νοητικού επιπέδου άνθρωπος, κοινώς "βλάκας" να κάνει ότι του κατέβει στο κεφάλι και να φτάσει εκεί που έφτασε...

Πάντως το πιό ωραίο που θυμάμαι ήταν εκεί που του μπήκε η πετριά να τρέχει απ' άκρη σ' άκρη της Αμερικής και όλος ο συρφετός που τον ακολουθούσε χωρίς να ξέρει την αιτία... :D
 
Ναι πράγματι και εμένα μου έκανε εντύπωση πως ένας τέτοιος άνθρωπος, πέτυχε τόσα πολλά. Αν και δεν είμαι ιδιαίτερα φίλος του σινεμά την περίοδο εκείνη πήγαινα αρκετά συχνά. Επίσης θυμάμαι με είχε κουράσει η διάρκεια της ταινίας άλλα και τα όσκαρ που είχε βάλει ο κιν/Φος Αθηνά στην Πατησίων πάνω στην κυρίως ταμπέλα. Να σημειωθεί ότι στον συγκεκριμένο κινηματογράφο πρέπει να παίζονταν για 10-14 συναπτές εβδομάδες.
 
Αντιθέτως εγώ λάτρεψα από την αρχή την ταινία, η οποία δε με κούρασε καθόλου παρόλη τη διάρκειά της. Επίσης, συμπάθησα πολύ τον Τομ Χανκς, που μέχρι τότε δεν τον είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση, παρόλο που είχε ήδη κάνει το Philadelphia. Ίσως φταίει που πριν δω την ταινία, είχα "ρουφήξει" το soundtrack της.
 
Γενικά θεωρώ τον Τομ Χανκς πολύ ταλαντούχο ηθοποιό και η συγκεκριμένη ταινία είναι έπος! Είναι η 2η αγαπημένη μου μετά το Πράσινο Μίλι που είναι τοπ! Τι να πρωτοθυμηθώ, τον φίλο του με το καράβι που αλίευε γαρίδες, την κοπέλα που μέχρι και χίππις έγινε, τον Φόρεστ να έχει πάρει σβάρνα να τρέχει όλη την Βόρειο Αμερική....
 
Εξαιρετικότατη ταινία που μπορώ να την δω με άνεση, χωρίς να με κουράσει η διάρκειά της.

Την είδα σχετικά πρόσφατα, πριν κανά 2 χρόνια, για πρώτη φορά, παρότι θυμάμαι ότι την έβαζε το Μέγκα και στη δεκαετία του '90.

Ο Τομ Χανκς κεντάει και η ταινία είναι απίστευτα ατμοσφαρική, με το σαουντρακ και τα σκηνικά/κοστουμια να σε βάζουν σε κάθε εποχή. Πολύ προσεγμένη δουλειά σαν σύνολο, όπου πραγματεύεται τη σύγχρονη αμερικάνικη ιστορία. Περισσότερο μια αναδρομή είναι, με πληθώρα αναφορών σε ιστορικά/κοινωνικά γεγονότα, και αρκετή ποπ κουλτούρα!
 
Δεν ξέρω, αλλά μου είχε φανεί πολύ υπερβολική, αυτή η ταινία. περισσότερο είναι σαν ένα εύπεπτο μάθημα, σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας...
 
"Run Forrest...Run!!!"

Kαι απο τοτε δεν σταματησε να "τρεχει" σε καμια φαση της ζωης του.

Ομορφη και συγκινητικη ταινια.

Ο Χανκς ισως στον καλυτερο του ρολο μετα το Philadelphia.

 
RIO είπε:
Δεν ξέρω, αλλά μου είχε φανεί πολύ υπερβολική, αυτή η ταινία. περισσότερο είναι σαν ένα εύπεπτο μάθημα, σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας...
Θα συμφωνησω και εγω με τον RIO..μια φορα την ειδα και δεν θελω να την ξαναδω... :nono:
 
RIO είπε:
Δεν ξέρω, αλλά μου είχε φανεί πολύ υπερβολική, αυτή η ταινία. περισσότερο είναι σαν ένα εύπεπτο μάθημα, σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας...
angel_grig είπε:
Θα συμφωνησω και εγω με τον RIO..μια φορα την ειδα και δεν θελω να την ξαναδω... :nono:
Πεστε τα Χρυσοστομοι ....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Απο τι πεθανε η κοπελα του Φορεστ, που ενω λεει πως ειχε κατι στο αιμα της, αιτια των καταχρησεων της νιοτης της, προλαβε να γεννησει και εναν υγιη γιο;

Ολα στραβα της πηγαιναν αυτης παντως..
 
Λορένα είπε:
Απο τι πεθανε η κοπελα του Φορεστ, που ενω λεει πως ειχε κατι στο αιμα της, αιτια των καταχρησεων της νιοτης της, προλαβε να γεννησει και εναν υγιη γιο;
Ολα στραβα της πηγαιναν αυτης παντως..
AIDS δεν είχε η κοπέλα της ζωής του;
 
Σωστός ο nwntas. Ήταν από τα πρώτα θύματα του HIV τότε αγνώστου ιού ή και ιού της δεκαετίας του 80. όταν είδε ο Φόρεστ τον γιο του πρώτη φορά ήταν ήδη 5-6 χρόνων και η γυναίκα πέθανε λίγο αργότερα δηλ 5-6 χρόνια αφότου γέννησε. Άλλωστε ο άγνωστος τότε ιος δεν είχε και θεραπεία και συνεπώς σε 2-3 χρόνια οι ασθενείς κατέληγαν.
 
Για μένα είναι μια από τις καλύτερες ταινίες του σύγχρονου Χόλλυγουντ και οπωσδήποτε ο καλύτερος ρόλος του Τομ Χανκς και της Ρόμπιν Ράιτ.
 
Λορένα είπε:
Ολα στραβα της πηγαιναν αυτης παντως..
Οχι πως δεν το ήθελε κιόλας. Σε όλη την ταινία δεν κάνει και καμιά προσπάθεια να απαγκιστρωθεί από τη ζωή που κάνει. Η μόνη ίσως φορά που κατανοεί πως η ζωή της δεν οδηγεί πουθενά, είναι όταν λιώμα από την κοκαϊνη προσπαθεί να πέσει από το μπαλκόνι.

Το λέει και στον Φόρεστ όταν συζητάνε δίπλα στο λεωφορείο, μετά τη συγκέντρωση για το Βιετνάμ "That's my life and I'm living it." Πολύ αμφιλεγόμενος χαρακτήρας και ενίοτε εκνευριστικός η Τζένι.
 
Δεν ειμαι απολυτα συμφωνη με αυτα που λες για την Τζενι.

Ο Φορεστ ηταν απιστευτα τυχερος, και σε καμια περιπτωση στην πραγματικη ζωη, δεν θα ειχε τετοια καταληξη. Αντε.. ενα απο ολα αυτα εστω μπορει να ειχε.

Η Τζενι ακολουθησε το ρευμα της εποχης προσπαθωντας να κανει κατι. Τους χιπιδες, τα ναρκωτικα (που εκεινη την εποχη τα εβλεπαν αλλιως), και ο συντροφος που την χτυπαγε, ηταν επακολουθο της ασχημης σχεσης που ειχε με τον πατερα της.

Μια πορεια ρεαλιστικη, που την ακολουθουσαν χιλιαδες σαν αυτη. Ακομη και η καταληξη της ως σερβιτορα ειναι απολυτα πειστικη (εφοσον ειχε επιζησει απο το παρελθον της).

Για την αρρωστια της, το AIDS μου περασε απο το μυαλο, αλλα.. θα το κολλησε μετα που εγινε μητερα. Δηλ μετα που αποφασισε να στρωσει την ζωη της. Στο μυαλο μου, αρχικα ηταν σαν μια.. τιμωρια για την αστατη ζωη της. Αλλα εφοσον δεν ταιριαζουν οι ημερομηνιες της αρρωστιας, καταληγω.. πως οι σεναριογραφοι, αποφασισαν να παθει ΚΑΙ αυτο.. ετσι για γινει καλυτερη η συγκριση με τον τυχερο Φορεστ
 
Συμπαθητική ταινία, ειδικά λόγω της εξαιρετικής ερμηνείας του Tom Hanks, που εδώ άρχισα κι εγώ να τον εκτιμώ περισσότερο σαν ηθοποιό. Έχει κάποια ωραία μηνύματα, ειδικά εκεί με τις σκηνές του τρεξίματος, αλλά γενικά σαν σενάριο δεν μου λέει και πολλά.
 
Eνώ είναι ωραία ταινία, θεωρώ ότι δεν βλέπεται δεύτερη φορά. Είναι παρατραβηγμένη σε πολλά σημεία. Προτιμούσα να εστιάσουν σε κάτι άλλο απ' το να παρουσιάζουν τον πρωταγωνιστή παρών σχεδόν σε όλες τις σημαντικότερες στιγμές της αμερικανικής ιστορίας του δευτερου μισού του 20ού αιώνα. Ενώ έχει τόσο δυνατό μυνημα, μετά από ένα σημείο δεν μπορείς να την παρεις στα σοβαρά γι' αυτό τον λόγο. Προσωπικά έπειτα από το σημείο με την Αpple το παράτησα και περίμενα απλώς το τέλος.
 
Δε ξέρω αν μου αρέσει αυτή η ταινία στην πραγματικότητα ή είναι απλώς η νοσταλγία των παιδικών χρόνων και οι μνημειώδεις σκηνές που εντυπώθηκαν έντονα στο μυαλό μου σε μια πιό ξέγνοιαστη εποχή και αθώα ηλικία. Είναι περισσότερο μία εξιστόρηση της αμερικανικής ιστορίας του 20ου αιώνα, μια ελαφριά ιστορία, όμορφα περιγραφημένη και γυρισμένη με πολύ ωραία μουσική που σου μένει. Από την άλλη σεναριακά δε λέει και πολλά και δε βγάζει και πολύ νόημα. Ίσως να είναι το απάυγασμα του αμερικανικού ονείρου. Ένας βλάκας που παρόλα αυτα καταφέρνει να κάνει πράγματα στη ζωή του που ένας ευφυής δεν θα κατάφερνε ποτέ του.

Η καλύτερη στιγμή στην καριέρα της πολύ όμορφης Ρόμπιν Ράιτ που μετά όμως δεν είχε ανάλογη καριέρα.

Ο Τομ Χάνκς είναι ηθοποιάρα και δεν υπάρχει ταινία του την τελευταία 25ετία που να μην είναι αξιόλογη. Φαίνεται και πολύ συμπαθής τύπος και φιλέλληνας λόγω της συζύγου του.
 
Συμπαθητική ταινία (λόγω του Χανκς κυρίως) όμως νομίζω ότι είναι υπερεκτιμημένη.
 
Πίσω
Μπλουζα