Il gattopardo - The Leopard (1963)

ΤΑΚΗΣ

Retro Member
Joined
18 Ιουν 2010
Μηνύματα
141
Αντιδράσεις
75
Χαίρετε

πρόσφατα ξαναδιάβασα ένα απο τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ, τον ''Γατόπαρδο'' του Τζ. Λαμπεντούζα. Θυμήθηκα λοιπόν πως δεν έχουμε κάνει αναφορά στην εξίσου σημαντική μεταφορά του έργου στο σινεμά, απο τον μέγιστο Λ. Βισκόντι.

Ταινία του 1963, ο '' Γατόπαρδος'' εστιάζει στον Σικελό ευγενή Φ.Σαλίνα, (Μπαρτ Λάνκαστερ) που βλέπει τον κόσμο του να αλλάζει απότομα. Καθώς ο Γαριβάλδης προελαύνει και η Ιταλία ενοποιείται ο οξυδερκής Σαλίνα παρακολουθεί τους αστούς να ανέρχονται λόγω χρήματος, την ίδια ώρα που εκείνος βλέπει τον πλούτο του συνεχώς να συρρικνώνεται. Το μέλλον ανήκει στον έξυπνο ανιψιό του Τανκρέντι (Αλαίν Ντελόν), που αν και αριστοκράτης πηγαίνει με τον Γαριβάλδη και αποφασίζει να παντρευτεί όχι κάποια συγγενή του, αλλά την πανέμορφη και πλούσια Αντζέλικα (Κλαούντια Καρντινάλε). Το μότο του Τανκρέντι είναι απλό και δαιμόνιο, και ίσως ισχύει στην Ελλάδα του σήμερα : '' Για να αλλάξουν όλα δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα''. Ο Γατόπαρδος, το έμβλημα του Οίκου των Σαλίνα, αργοσβήνει, αλλά το κάνει με πολλή φινέτσα...

Παραθέτω, πλην του trailer, μια καταπληκτική σκηνή: με την Ιταλία πια ενωμένη, ένας δημόσιος υπάλληλος προσπαθεί να πεισει τον Σαλίνα να δεχθεί μια θέση στη νέα Γερουσία. Ο Λάνκαστερ αρνειται: εξηγεί στον αθώο Βορειοιταλό πως η Σικελία δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ: το κλίμα της και ειδικά ο απίστευτος θανατηφόρος ήλιος του καλοκαιριού, έχουν κάνει τους κατοίκους να έχουν μια ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση και να αντιστέκονται σε κάθε αλλαγή: πάντα η Σικελία θα είναι διαφορετική απο την υπόλοιπη χώρα.

Και κάτι τελευταίο: η μουσική είναι του Ν. Ρότα και για όσους θυμούνται συνόδευε τους τίτλους αρχής της ''Κινηματογρ. Λέσχης'' του Γ. Μπακογιαννόπουλου.

[edit] Αυτό το βίντεο δεν είναι διαθέσιμο [edit]

[edit] Aυτό το βίντεο δεν είναι πλέον διαθέσιμο λόγω υποβολής αξίωσης πνευματικών δικαιωμάτων από το χρήστη Medusa Film S.p.a and RTI Sp.A. [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η ταινία είναι αριστουργηματική. Την ατάκα του Αλέν Ντελόν την θυμόμουν διαφορετικά (αν θέλουμε τα πράγματα να μείνουν όπως είναι τότε πρέπει να τα αλλάξουμε όλα) αλλά ίσως θυμάμαι λάθος ή είναι διαφορά στη μετάφραση...

Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει
 
Πσντα επικαιρο αριστουργημα του λατρεμενου Βισκοντι. Τραγικος ο χαρακτηρας του Μπαρτ Λανκαστερ που στο τελος παραδεχεται πως ᾽᾽τελειωσε ο καιρος των γατοπαρδων᾽᾽ και ηρθε η εποχη των αδιστακτων καιροσκοπων που θα εκαναν τα παντα με μονο γνωμονα το συμφερον τους. Αυτη ειναι και η δευτερη διασημη ατακα της ταινιας και δεν την θυμαμαι καλα αλλα παει καπως ετσι ᾽᾽εφυγε η εποχη των γατοπαρδων και τωρα εχουν σειρα τα τσακαλια και οι υαινες᾽᾽. Και η Καρντιναλε και ο Ντελον ειναι πανεμορφοι. Και ο Λανκαστερ μια χαρα ομορφαντρας ειναι για την ηλικια του. Νομιζω πως ο Τανκρεντι ειναι απο τους πιο ενδιαφεροντες κινηματογραφικους χαρακτηρες ολων των εποχων, οχι ακριβως κακος αλλα αδιστακτος οπορτουνιστης και επικινδυνα γοητευτικος.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Thor είπε:
...Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει
Στα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν από την προηγούμενή μου ανάρτηση σε αυτό το νήμα, Το βιβλίο πλέον το έχω διαβάσει και είναι και αυτό πολύ καλό. Το τέλος του βιβλίου επεκτείνεται πέρα από το τέλος της ταινίας με τον θάνατο του πρίγκιπα Σαλίνα να περιγράφεται λεπτομερώς και τελικά το φινάλε να τοποθετείται στα 1910 στους εορτασμούς για τα 50 χρόνια από την επανένωση της Ιταλίας.
 
η μουσική είναι του Ν. Ρότα και για όσους θυμούνται συνόδευε τους τίτλους αρχής της ''Κινηματογρ. Λέσχης'' του Γ. Μπακογιαννόπουλου.


Να το τονίσουμε αυτό γιατί σίγουρα πολλοί δεν το ξερουν και είναι μια μουσική που ως μουσικό σήμα της Κινηματογραφικής Λέσχης σημάδεψε μια εποχή.

Μια εποχή με απίστευτα ποιοτικές ταινίες στην ΕΡΤ που ο Μπακό μας χάριζε απλόχερα και μας μάθαινε σινεμά όπως ακριβώς ο Πετρίδης μας μάθαινε μουσική.
 
Πίσω
Μπλουζα