Les maries de l'an deux (1971)

retrofan

RetroMasteR
Joined
14 Δεκ 2009
Μηνύματα
1.204
Αντιδράσεις
342
Αυτή η ψηφοφορία http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?22057-%CF-%F0%E9%EF-%E3%EF%E7%F4%E5%F5%F4%E9%EA%FC%F2-%EE%DD%ED%EF%F2-%E7%E8%EF%F0%EF%E9%FC%F2-%C2-%CC%DD%F1%EF%F2 μ' έκανε να θυμηθώ τον άσχημο γόη του γαλλικού κινηματογράφου και την ταινία του που εξακολουθώ να θεωρώ ως την πλέον αγαπημένη μου.

Gaff889210569.jpg


Με την ελπίδα να μην είμαι η μόνη που την έχω δει κάποτε στην ελληνική τηλεόραση, ιδού ο Μπεμπέλ στην κωμωδία εποχής "Les maries de l'an II" (κατά κυριολεξία "οι σύζυγοι του δευτέρου έτους" καθώς δεν θυμάμαι τον τίτλο που δόθηκε στην Ελλάδα). Όπου "δεύτερο έτος" το σωτήριον έτος 1793, τότε που η Γαλλική Επανάσταση είχε φθάσει στο ζενίθ της και τα ξύλωνε όλα, αριστοκρατίες, βασιλείες, εκκλησίες, μέχρι και το ημερολόγιο. Αποτασσόμενοι λοιπόν την αρίθμηση όλου του γνωστού χριστιανικού κόσμου (από τη γέννηση του Χριστού), μηδενίσανε το κοντέρ κι αρχίσανε να μετράνε από το 1792 (χρονιά όπου το επαναστατικό ημερολόγιο τέθηκε προς ψήφιση).

Ο Ζαν-Πολ Ραπενό (Jean-Paul Rappeneau), σκηνοθέτης αλλά κυρίως σεναριογράφος (στην πένα του χρωστάμε, ανάμεσα σε άλλα, την "Ζαζί στο μετρό", τον "Ουσσάρο στην στέγη" και τον "Συρανό ντε Μπερζεράκ" με τον Ντεπαρντιέ τον οποίο και σκηνοθέτησε), γύρισε αυτή την ταινία λίγους μήνες μετά τα γεγονότα του Μάη του 1968, θέλοντας να δώσει, με κωμικό τρόπο, τις αντιστοιχίες του γαλλικού χθες με το γαλλικό σήμερα, της επανάστασης του 1789 με την εξέγερση του 1968. Τον πρωταγωνιστή τον είχε έτοιμο. Ο συνονόματός του Μπελμοντό είχε ήδη καθιερωθεί ως νέος αστέρας του γαλλικού σινεμά, δεν φοβόταν τις σκηνές δράσης (είναι γνωστή η επιμονή του να μη δέχεται να αντικατασταθεί από κασκαντέρ) και η "ασχήμια" του ταίριαζε στο κωμικό στοιχείο του ρόλου. Για πρωταγωνίστρια θέλησε την όμορφη Κατρίν Ντενέβ αλλά αυτή ήταν δεσμευμένη σε άλλη παραγωγή και στη θέση της πήρε την πικάντικη, κοκκινομάλλα Μαρλέν Ζομπέρ (Marlene Jobert). Η Ζομπέρ έχει ήδη γυρίσει ταινίες με τον Λουί Μαλ και τον Ζαν-Λυκ Γκοντάρ αλλά δεν την έλεγες και πρώτο όνομα. Το καστ έκλεισε με την Λάουρα Αντονέλι (Laura Antonelli, Ιταλίδα καλλονή -αργότερα θα "δοξαζόταν" σε soft ερωτικές ταινίες- και τότε αμόρε του Μπελμοντό) και τον Σάμι Φρέι (Sami Frey, γνωστό "δευτεραγωνιστή" με μεγάλη κινηματογραφική και θεατρική πείρα). Η Ρουμανία, χώρα με πολλές πεδιάδες για τις σκηνές των μαχών και φθηνούς κομπάρσους επιλέγεται ως χώρα των γυρισμάτων και το μοτέρ ξεκινάει.

Ο Νικολά (Ζαν-Πολ Μπελμοντό) μεγαλώνει με την παιδική του φίλη Σαρλότ (Μαρλέν Ζομπέρ) στην προεπανασταστική Νάντη. Τα παιδικά τους χρόνια σημαδεύει η συνάντηση με μία τσιγγάνα που διαβάζει τα χέρια τους και προβλέπει ότι η μεν Σαρλότ θα παντρευτεί έναν πρίγκιπα, ο δε Νικολά θα βρει πλούτο και δόξα σ' έναν καινούριο κόσμο. Ούτε τα χρόνια που περνάνε ούτε ο νεανικός γάμος που ενώνει τα δύο παιδιά κάνουν την Σαρλότ να ξεχάσει την προφητεία και, παντρεμένη ούσα, δέχεται το επίμονο φλερτ ενός βαρώνου. Ο Νικολά αντιδρά, σκοτώνει τον αυθάδη και μπαίνει στο πρώτο πλοίο που βρίσκει μπροστά του για να γλιτώσει την σύλληψη. Προορισμός: η Αμερική.

Στην Αμερική μένει χρόνια, αποκτά μεγάλη περιουσία και, θέλοντας να ριζώσει για τα καλά σ' αυτή την καινούρια χώρα (εξάλλου αυτό προέβλεπε και η δική του "μοίρα"), αρραβωνιάζεται την κόρη ενός πλούσιου ιδιοκτήτη φυτείας. Τη μέρα όμως του γάμου του, ένας καλεσμένος πετιέται και ανακοινώνει το σκοτεινό μυστικό του. Ο γαμπρός είναι ήδη παντρεμένος στη Γαλλία. Μετά την λιποθυμία της νύφης και την σχετική αναστάτωση, όταν γαμπρός και παρ' ολίγον πεθερός προσπαθούν να βρουν μια λύση (είναι εμπορικοί συνέταιροι και ο γάμος συμφέρει και τους δύο), μια ιδέα έρχεται στο μυαλό του Αμερικανού. Στη Γαλλία έχει ξεκινήσει εδώ και 3 χρόνια μια επανάσταση που κάνει πολλά φοβερά και τρομερά πράγματα αλλά έχει ψηφίσει κι έναν υπέροχο, όλως πρωτότυπο νόμο. Το διαζύγιο ;) . "Τράβα λοιπόν παιδάκι μου πίσω, πάρε στα γρήγορα το διαζύγιό σου, πάρε και κάμποσες εκατοντάδες κιλά στάρι να πουλήσεις -γιατί έμαθα ότι οι Εγγλέζοι τους κάνουν ναυτικό αποκλεισμό κι έτσι και περάσεις θα κάνεις φοβερή μπίζνα πουλώντας το στάρι χρυσάφι-, κι όταν γυρίσεις με το καλό, ολοκληρώνουμε και το θέμα του γάμου":).

Έτσι ο Νικολά επιστρέφει σε μία χώρα που βρίσκεται σε πλήρη παράνοια. Αυστριακοί και Πρώσσοι ετοιμάζονται να επιτεθούν, βασιλικοί συνομωτούν μέσα στα δάση, οι επαναστάτες υποπτεύονται ο ένας τον άλλον, ο λαός πεινάει και ταυτόχρονα επιστρατεύεται για ν' αντιμετωπίσει την ξένη εισβολή. Το απορημένο ύφος του Μπελμοντό καθώς μπλέκεται σε κάθε είδους τρελή περιπέτεια προσπαθώντας να βρει την Σαρλότ για να τη χωρίσει, είναι μοναδικό. Τον πληροφορούν ότι έχει φύγει με τον εραστή της, μαρκήσιο Ανρί ντε Γκεράντ (Σάμι Φρέι), που θεωρείται ο ηγέτης της βασιλικής αντεπανάστασης. Ο Νικολά θα συναντήσει την Πολίν ντε Γκεράντ (Λάουρα Αντονέλι), αδελφή του μαρκησίου, η οποία τρέφει όχι και τόσο "αδελφικά" αισθήματα για τον αδελφό της και ζηλεύει παθολογικά την "λαϊκιά" Σαρλότ.

Η Πολίν θα τον οδηγήσει στο κρησφύγετο των υπό καταδίωξη αριστοκρατών (ξεκαρδιστική η σκηνή όπου κόμητες και βαρώνοι χορεύουν μινουέτα με τις κότες να μπερδεύονται στα πόδια τους και τους χωρικούς να τους κοιτούν αποσβολωμένοι), όπου θα συναντήσει επιτέλους την Σαρλότ :D .

Οι καυγάδες και οι περιπέτειες του ζευγαριού που προσπαθεί να χωρίσει δεν έχουν τελειωμό. Και σιγά - σιγά διαφαίνεται πως ίσως η επιθυμία τους ν' απαλλαγούν ο ένας από την παρουσία του άλλου δεν είναι και τόσο μεγάλη ...

Διασκεδαστικότατο μάθημα γαλλικής ιστορίας, πηγαίο χιούμορ (ο Νικολά "ξεγυμνώνει" τις γελοίες πλευρές όλων των πλευρών, βασιλικών και επαναστατών), πολύ ωραία μουσική και οι σκηνές που διαδέχονται η μία την άλλη χωρίς "κοιλιές", μ' έναν τέλεια ισορροπημένο ρυθμό, σαν σαμπάνια που σε κρατά σε μία διαρκή ευφορία χωρίς να σε βαραίνει, χωρίς να σε ζαλίζει.

Το τρέιλερ της ταινίας


(έχουν συλλάβει τον Νικολά και τον οδηγούν μπροστά στον επαναστατικό επίτροπο της Νάντης)


Επίτροπος -Ποιος είσαι;



Νικολά -Ο Νικολά Φιλιμπέρ.



Επίτροπος -Είσαι Γάλλος;



Νικολά -Ναι.



Επίτροπος -Έρχεσαι από την Αμερική;



Νικολά -Ναι.



Επίτροπος -Η Αμερική! Χώρα των αποικιοκρατών. Υπόδειγμα δεσποτισμού.



Ένας από το επαναστατικό συμβούλιο -Ε όχι σύντροφε! Αφού εμείς την απελευθερώσαμε.



Επίτροπος -Εμείς; Ποιοι εμείς; Αυτό έγινε 15 χρόνια πριν. Επί βασιλείας. Επί τυραννίας. Μας συγχέεις μ' αυτούς;


 


(πρώτη συνάντηση Νικολά και Σαρλότ)



Νικολά -Ου ου!



Σαρλότ -Τι θέλεις εσύ εδώ;



Νικολά -Εντάξει. Φεύγω αφού ενοχλώ.



Σαρλότ -Άκου Νικολά. Εξαφανίζεσαι για 10 χρόνια, επιστρέφεις έτσι, από το πουθενά. Τι νόμιζες; Την ξανάφτιαξα τη ζωή μου εγώ. Δεν σ' έχω ανάγκη.



Νικολά -Αλήθεια; Λένε ότι είσαι χήρα.



Σαρλότ -Τι ήθελες να κάνω; Ήταν πιο απλό έτσι.



Νικολά -Ναι, αλλά όσο και να πεις ... Να μ' έχουν φάει οι Ινδιάνοι...



Σαρλότ -Ποιος στο είπε αυτό;



Νικολά -Η Πολίν.



Σαρλότ -Αχ αυτή! Για πότε θα την ξεμαλλιάσω.


 


(ένας αριστοκράτης προκαλεί τον Νικολά σε μονομαχία)



Αριστοκράτης, χτυπώντας τον με το γάντι του στο μάγουλο -Σας προκαλώ κύριε! Αναμένω να μου γνωστοποιήσετε τους μάρτυρές σας.



Νικολά, σηκώνοντας το γάντι και δίνοντάς του μια γερή φάπα -Δεν μας παρατάς κι εσύ!


 


(τελευταία σκηνή, ο Νικολά και η Σαρλότ, επίσημα ντυμένοι, ποζάρουν για το πορτρέτο τους)



Αφηγητής-15 χρόνια μετά, η προφητεία της τσιγγάνας βγήκε αληθινή. Είχε πει στην Σαρλότ "θα γίνεις πριγκίπισσα", είχε πει στον Νικολά "θα βρεις πλούτη και δόξα σ' έναν καινούριο κόσμο". Το 1809, ο στρατάρχης Φιλιμπέρ γινόταν πρίγκιπας της Αυτοκρατορίας.



 
Δεν εχει τυχει να τη δω, αλλα τωρα μου ανοιξες την ορεξη!

Καθολου τυχαιο που ο Ζαν - Πωλ αποκαλειται "ο ωραιος ασχημος". Δεν ειναι ωραιος με την κλασικη εννοια του ορου, αλλα πιστευω οτι εχει πολυ εντονη γοητεια.

Οσο για τη Μαρλεν, τη λατρεψα μεσα απο την ταινια Ο ταξιδιωτης της βροχης (1969).
 
Η αλήθεια είναι ότι είναι από τις ταινίες του Μπελμοντό που δε γνώριζα.

Μου έβγαλε όμως κάτι το απίστευτα κωμικό! Θα την ψάξω να τη βρω και να τη δω. :)
 
Πριν από μερικά χρόνια την είχε δώσει μια εφημερίδα (ισοτιμία?) με τον ευφάνταστο τίτλο "Παντρεμένοι α λα γαλλικά" δεν ξέρω αν αυτός είναι και ο τίτλος με τον οποίο προβλήθηκε στο σινεμά. Συμπαθητική ταινία αλλά όχι κάτι παραπάνω (π.α.π.)
 
Πράγματι, Thor, με τον τίτλο "Παντρεμένοι αλά Γαλλικά" παίχτηκε η ταινία στους ελληνικούς κινηματογράφους. Το είχα δει και εγώ στην τηλεόραση πριν από πολλά πολλά χρόνια και μου είχε αρέσει πολύ. Ο Ζαν Πολ Μπελμοντό ήταν και εδώ έξοχος, όπως πάντα.
 
Πίσω
Μπλουζα