Love Story (1970)

[Clemence]

δε μπορώ να πιστέψω ότι δεν είχαμε ακόμα ανοίξει θέμα γι΄αυτήν την ταινία! αξεπέραστη και με μουσική που ανατριχιάζει ακόμα και σήμερα. έχω πολλά χρόνια να την δω, υποθέτω απ΄τη δεκαετία του '80, μάλιστα πρέπει να'ταν η εποχή που η πρωταγωνίστρια, μεσόκοπη πια, εμφανιζόταν ως γκεστ σταρ στη δυναστεία.

λοιπόν, εκείνος από βαθύπλουτη οικογένεια, εκείνη από βιοπαλαιστές μετανάστες γονείς, εκείνος με υποτροφία σ΄ένα απ΄τα καλύτερα κολλέγια, με την οικογένειά του να έχει φοιτήσει για κάτι γενιές εκεί, εκείνη με υποτροφία στο διπλανό καλύτερο γυναικείο κολλέγιο, γνωρίζονται και ερωτεύονται χωρίς να περιμένουν υποστήριξη από τις οικογένειές τους αλλά και χωρίς να φαντάζονται τόση αντίδραση. θα ζήσουν για λίγο μαζί αλλά η ζωή θα τους χωρίσει με πολύ σκληρό τρόπο πολύ σύντομα.

είμαι σίγουρη ότι και σήμερα αν το έβλεπα θα έβαζα τα κλάμματα

δεν ξέρω αν τραγουδούσε η shirley bassey αλλά η φωνή της έχει σφραγίσει το μουσικό θέμα της ταινίας.

http://www.imdb.com/title/tt0066011/

 

[noxrider]

Just two words: Francis Lai!

 

[Bambinella]

Στις αρχες της δεκαετιας του 1970, υπηρξαν πολλες εγχωριες παραγωγες, μικρων εταιριων οι περισσοτερες, που μιμηθηκαν αθλια το Love Story.

Στο φιναλε ολων αυτων των παραγωγων, πεθαινε ο πρωταγωνιστης ή η πρωταγωνιστρια.

Ουτε καν η Φινος Φιλμ δεν ξεφυγε απο αυτο το κλισε, και το 1971 γυριστηκε η ταινια Σ' Αγαπω (μεχρι και ο τιτλος μοιαζει αρκετα), με την Αλικη και τον Αγγελο Αντωνοπουλο, με τον τελευταιο να χανει τη ζωη του απο την επαρατο νοσο. Ακομα και τα χιονια του Love Story μπηκαν μεσα στη δικια μας ταινια!

Το βιντεο που ακολουθει περιλαμβανει ολα τα μουσικα θεματα του Francis Lai για το φιλμ, και δικαιωματικα ο ιδιος απεσπασε το Οσκαρ.

 

[Clemence]

χα! δεν ξέρω αν υπάρχουν εδώ άτομα που να έχουν δει το Disperatamente Giulia αλλά και μόνο η μουσική του από τον λάι τα λέι όλα ...

http://www.imdb.com/title/tt0111940/

[edit] Αυτό το βίντεο δεν είναι διαθέσιμο [edit]

 

[Domenica]

Ενδιαφέρουσα ταινια αλλά δεν την ξέρω! Ωραια αισθητική πάντως!

Για το Love Story τώρα.

Η Αλι Μακ Γκροου ηταν τοτε κυρια Στιβ Μακ Κουιν και πανέμορφη! Δειτε τη και μαζι με τον τοτε συζηγο στο κλασσικο The Getaway του Σαμ Πεκινπα οπου κανει τα παντα για να αλλαξει την εικονα της απο το Love Story (δηλαδή ξενοκοιμαται για να βγαλει τον συζηγο απο την φυλακη, κλέβει και σκοτωνει). Πάντως στο Love Story ηταν υπέροχη, σεμνή και γλυκίτατη και εκανε και μοδα το στυλάτο χειμερινό ντυσιμο στα λευκά. Την συμπαθουσα καθώς ειχε και οικογενεια φουρνάρηδων νομιζω και καθε φορά κλαίω στο τέλος.

Τον Ραιαν Ο᾽Νηλ πάλι ομολογω πως δεν τον εκτιμησα, πολυ άχρωμος βρε παιδι μου! Ουτε στο ᾽Χαρτινο Φεγγαρι᾽ δεν με επεισε. Με την ταινια πάντως εγώ συγκινουμε βαθυτατα αλλά αποφευγω να την βλέπω με το ετερο ημισυ διοτι αφενώς κανιβαλίζει ασυστολα αφετέρου η ταινια αποτελει αφορμη για τρικουβερτους καυγάδες. Βλέπεται περάσαμε και εμεις τα πανδεινα με γονεις που μας εκαναν την ζωή κολαση αλλά δεν δειξαμε την ιδια αξιοπρεπή και γενναια στάση καθοτι πιο μεσογειακοι τυποι και αυτό ακομα και τοσα χρονια μετά δεν ἐχει ακριβώς ξεχαστεί.

Αξεχαστη η α ατακα ᾽᾽ Love means never to say I'm sorry''. Ναι καλά...

 

[butch_cassidy]

Την είχα δει πολύ μικρός οπότε δεν την πολυθυμάμαι..έτσι κι αλλιως δεν ημουνα σε ηλικία να εκτιμήσω τη σημασια της ταινίας. Αυτό που μου έχει μείνει πάντως ειναι ότι στο τέλος σου βγάζει μια ατελειωτη θλίψη. Το soundtrack βέβαια είναι εκπληκτικό και το τραγούδι διαχρονικό. Όσο για τον Ραιν Ο Νηλ εμένα η μόνη ταινία που μου αρέσει αυτός ο ηθοποιος είναι το Μπάρυ Λίντον του Κιούμπρικ!!

 

[seleukos36]

Να είστε καλά βρε παιδιά! Την ταινία νομίζω την θυμάμαι αμυδρά, αλλά η μουσική της είναι πασίγνωστη, μελωδικότατη και μου έφερε στην μνήμη ένα δικό μου "love story" που το έχασα από δική μου ανοησία και τώρα δεν γίνεται να γυρίσω τον χρόνο πίσω...μέχρι και σκηνή στα χιόνια είχαμε. ά στο καλό, με συγκινήσατε. Ευχαριστώ!

 

[δεσποινίς χαρίτου]

Πολύ αγαπημένη μου ταινία... υπήρξε μια περίοδος που είχα μεγάλο έρωτα με τον Ryan O'Neal... έψαχνα όσες ταινίες του μπορούσα να βρω και τις έβλεπα μανιωδώς - από το γουέστερν "Wild rovers", μέχρι τις (δύο) κωμωδίες που έκανε με την Barbra Streisand! Μάλιστα στην πρώτη απ'αυτές, το "What's up doc?", γυρισμένη μόλις δύο χρόνια μετά το μεγάλο του μπαμ στο "Love Story", ξαναχρησιμοποιούν την ατάκα, σε κλίμα βέβαια τελείως χιουμοριστικό, που προαναφέρθηκε: "Love means never to say I'm sorry''! Δε θα διαφωνήσω ότι δεν ήταν και ο ηθοποιός του (προηγούμενου) αιώνα, αλλά όποια ταινία του είδα την υπερ-ευχαριστήθηκα! Είχε το καλό ότι και με μεγάλα ονόματα συνεργάστηκε και με καλούς (εως κορυφαίους) σκηνοθέτες. Αρκετές ταινίες του είναι κλασικές... Για την Ali MacGraw δεν έχω εμπεριστατωμένη άποψη, την έχω δει μόνο σε αυτή την ταινία νομίζω, πάντως μου είναι αρκετά συμπαθής. Όσο για τον Francis Lai, συμφωνώ απόλυτα με όλους, έχει γράψει κάποια απ'τα ωραιότερα σκορ (ή απλά, τραγούδια), ιδίως σε πολλές γαλλικές ταινίες του Claude Lelouch. Κάποια χρόνια πριν είχα εντοπίσει το soundtrack του Love story σε βινύλιο σε μαγαζί second hand και εννοείται πως το χτύπησα - αυτός ο 70's ήχος του είναι μαγεία! Μπράβο για το τόπικ!

 

[anapodos100]

Την εχω δει 2-3 φορες...Με συγκινει βαθυτατα καθε φορα,,,Το τελος της ταινιας, ομως, φερνει μεγαλη λυπη,,,,

 

[RIO]

To κακό είναι ότι αν και η μουσική της ταινίας είναι εξαιρετική, λόγω του ότι έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλές παρωδίες, δύσκολα πλέον μπορώ να την ακούσω με σοβαρή διάθεση... :xm:

 

[αριαδνη]

Και δεν την πολυθυμάμαι, ήταν όμως για πολύ κλάμα. Νομίζω πως ο ο΄νιλ έπαιζε τον φοιτητη ιατρικής και η κοπέλα την φοιτητρια καλών τεχνών.

 

[V.I.Smirnov]

Ο τίτλος πάντως είναι "κλεψιμέικος" και δεν πρωτοτυπεί.

Αν εξαιρεθεί το "Intermezzo" με την Ι. Bergman που τον είχε ως εναλλακτικό,

το πρώτο "Love Story" γυρίστηκε πολύ νωρίτερα, ήταν τελείως διαφορετικό και - απ' ότι θυμάμαι ασυγκρίτως καλύτερο ρομάντζο.

Η υπόθεση εξελισσόταν τον καιρό του μεσοπολέμου :

μια νεαρή μουσικός που πέθαινε από ανίατη ασθένεια γνωρίζει στο τελευταίο διάστημα της ζωής της έναν πιλότο και

ένα αδιέξοδο ειδύλλιο αναπτύσσεται αναμεσά τους...

Το είχα δει σε κάποιον τοπικό σταθμό, νομίζω στο SEVEN-X, πριν πολλά χρόνια.

Μου φαίνεται περίεργο που κανείς δεν το θυμάται.

-

 

[tonytony]

Διαφημιστικό της ταινίας

 

 

[filmmusic]

Ο τίτλος πάντως είναι "κλεψιμέικος" και δεν πρωτοτυπεί. Αν εξαιρεθεί το "Intermezzo" με την Ι. Bergman που τον είχε ως εναλλακτικό,

το πρώτο "Love Story" γυρίστηκε πολύ νωρίτερα, ήταν τελείως διαφορετικό και - απ' ότι θυμάμαι ασυγκρίτως καλύτερο ρομάντζο.

Η υπόθεση εξελισσόταν τον καιρό του μεσοπολέμου :

μια νεαρή μουσικός που πέθαινε από ανίατη ασθένεια γνωρίζει στο τελευταίο διάστημα της ζωής της έναν πιλότο και

ένα αδιέξοδο ειδύλλιο αναπτύσσεται αναμεσά τους...

Το είχα δει σε κάποιον τοπικό σταθμό, νομίζω στο SEVEN-X, πριν πολλά χρόνια.

Μου φαίνεται περίεργο που κανείς δεν το θυμάται.

-

Ποιό εννοείς; Δε μπορώ να το βρω πουθενά (αυτό με τον πιλότο και τη μουσικό)

http://www.imdb.com/find?q=love%20story&s=tt&ref_=fn_al_tt_mr

Μήπως είχε άλλο τίτλο;

edit: Το βρήκα: http://www.imdb.com/title/tt0037029/reference

 

[V.I.Smirnov]

Σε μερικά σημεία η ιστορία (του "Love story" 1944) θυμίζει λίγο το "Dangerous moonlight",

μιαν ερωτική ιστορία μεταξύ ενός πολωνού πιλότου, βιρτουόζου μουσικού και μιας αμερικανίδας δημοσιογράφου,

το οποίο με είχε εντυπωσιάσει για την εξαιρετική του μουσική.

Στο συγκεκριμένο έργο (Dangerous moonlight) είχε ζητηθεί από τον Rachmaninov να γράψει τη μουσική

ή να χρησιμοποιήσουν θέματα από το 2ο κοντσέρο του · ο Rachmaninov για διάφορους λόγους αρνήθηκε.

Οι παραγωγοί της ταινίας απευθύνθηκαν βρετανό συνθέτη R. Addinsell, γνωστό ως ψεύτικο Rachmaninov,

ο oποίος έγραψε ένα κομμάτι στο στυλ του Rachmaninov.

Το συγκεκριμένο κομμάτι, γνωστό ως "κοντσέρτο της Βαρσοβίας", έχει έκτοτε ηχογραφηθεί τουλάχιστον 100 φορές και

παίζεται ακόμη και σήμερα στις αίθουσες συναυλιών προς τέρψη των απανταχού μουσικόφιλων.

Μust hear για τους εραστές της καλής μουσικής που δεν το ξέρουν.

Kαι η ταινία μου είχε αρέσει πολύ (όντας αθεράπευτα ρομαντικός)...

-

 

[Clemence]

Σε μερικά σημεία η ιστορία (του "Love story" 1944) θυμίζει λίγο το "Dangerous moonlight",μιαν ερωτική ιστορία μεταξύ ενός πολωνού πιλότου, βιρτουόζου μουσικού και μιας αμερικανίδας δημοσιογράφου,

το οποίο με είχε εντυπωσιάσει για την εξαιρετική του μουσική.

Στο συγκεκριμένο έργο (Dangerous moonlight) είχε ζητηθεί από τον Rachmaninov να γράψει τη μουσική

ή να χρησιμοποιήσουν θέματα από το 2ο κοντσέρο του · ο Rachmaninov για διάφορους λόγους αρνήθηκε.

Οι παραγωγοί της ταινίας απευθύνθηκαν βρετανό συνθέτη R. Addinsell, γνωστό ως ψεύτικο Rachmaninov,

ο oποίος έγραψε ένα κομμάτι στο στυλ του Rachmaninov.

Το συγκεκριμένο κομμάτι, γνωστό ως "κοντσέρτο της Βαρσοβίας", έχει έκτοτε ηχογραφηθεί τουλάχιστον 100 φορές και

παίζεται ακόμη και σήμερα στις αίθουσες συναυλιών προς τέρψη των απανταχού μουσικόφιλων.

Μust hear για τους εραστές της καλής μουσικής που δεν το ξέρουν.

Kαι η ταινία μου είχε αρέσει πολύ (όντας αθεράπευτα ρομαντικός)...

-

Πάντως κάπου τη θυμάμαι την Ingrid Bergman πολύ νέα να είναι μουσικός, αλλά το Love Story αυτό δε μου λέει κάτι, θα το ψάξω.

Rachmaninov ακούγεται και στο Somewhere In Time ... απίστευτα θλιμμένη μουσική.

 

[αριαδνη]

Ιδού και το βιβλίο, δεν έχω διαβάσει και τα σχόλια σας θα το κάνω! Το βιβλίο το βρήκα σε παλαιοβιβλιπωλείο

 

[αριαδνη]

Διαβάζω το βιβλίο, είναι πολύ απλό με χιούμορ ! Αυτος φοιτητής νομικης στο Χαρβαντ με πατέρα πολυεκατομμυριούχο τραπεζίτη που τροφοδοτεί το Χαρβαντ οικονομικα ενω εκείνη κόρη φτωχού ζαχαροπλάστη ιταλίδα μετανάστρια, ορφανή από μητέρα. Ο Ολιβερ μισεί τον τελειομανή ψυχρό πατέρα του , τον οποίο αποκαλεί και μπάσταρδο και ανθρώπινη μάσκα , ούτε την μητέρα του πολυσυμπαθει. Τώρα πώς αυτοί οι πλούσιοι Αμερικανοι δέχονται για νυφη μία φτωχή Ιταλίδα είναι άλλο θέμα θα συνεχίσω την ανάγνωση να σας πω .

 

[Rock Lee]

Ο τίτλος πάντως είναι "κλεψιμέικος" και δεν πρωτοτυπεί.

Αν εξαιρεθεί το "Intermezzo" με την Ι. Bergman που τον είχε ως εναλλακτικό,

το πρώτο "Love Story" γυρίστηκε πολύ νωρίτερα, ήταν τελείως διαφορετικό και - απ' ότι θυμάμαι ασυγκρίτως καλύτερο ρομάντζο.

Η υπόθεση εξελισσόταν τον καιρό του μεσοπολέμου :

μια νεαρή μουσικός που πέθαινε από ανίατη ασθένεια γνωρίζει στο τελευταίο διάστημα της ζωής της έναν πιλότο και

ένα αδιέξοδο ειδύλλιο αναπτύσσεται αναμεσά τους...

Το είχα δει σε κάποιον τοπικό σταθμό, νομίζω στο SEVEN-X, πριν πολλά χρόνια.

Μου φαίνεται περίεργο που κανείς δεν το θυμάται.

To Love Story του 1944 το είχα δει πολύ πιο πριν από το Love Story του 1970......εγω προσωπικά προτιμώ του 1944.....

 

[αριαδνη]

To Love Story του 1944 το είχα δει πολύ πιο πριν από το Love Story του 1970......εγω προσωπικά προτιμώ του 1944.....

Άλλο το να άλλο το άλλο ρε παιδιά ή είναι ή ίδια υπόθεση;