iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 657
Manhunter (1986, Michael Mann)
http://www.imdb.com/title/tt0091474/
Ηθοποιοί: William Petersen, Tom Noonan, Brian Cox, Kim Greist, Dennis Farina, Joan Allen, Stephen Lang
Υπόθεση: Ένας πρώην πράκτορας (profiler) του FBI, ο οποίος έχει αποχωρήσει από την υπηρεσία εξαιτίας ενός παλιότερου περιστατικού που σχεδόν του κόστισε τη ζωή, αναγκάζεται να επανέλθει στην ενεργό δράση για να βοηθήσει στη σύλληψη ενός νέου serial killer που φαίνεται να σκοτώνει τυχαία τα θύματά του
Πρώτη (και καλύτερη) μεταφορά του βιβλίου του Thomas Harris, Red Dragon από τον σκηνοθέτη Michael Mann. Aν και στο Red Dragon ο Brett Ratner είχε την τύχει να διαχειριστεί ένα καλύτερο cast (Norton, Fiennes, Hopkins, Hoffman, Keitel, Watson) σε καμιά περίπτωση δεν κατάφερε να πετύχει ό,τι πέτυχε ο Michael Mann στο Manhunter. Η ατμόσφαιρα είναι απειλητική και υπνωτική, η κινηματογράφηση είναι πολύ καλή, χρησιμοποιώντας έξυπνα το φως και τα χρώματα, ο ρυθμός δίνει στην ταινία μια κλιμακούμενη ένταση που σε κρατάει σε αγωνία, ενώ η αποστασιωποιημένη, ψυχρή προσέγγιση του θέματος προσθέτει μια αίσθηση λανθάνουσας ασφάλειας που είναι φαινομενική σε σχέση μ' αυτό που θα συμβεί. Η ταινία κρατάει το χαρακτήρα της χωρίς να πέφτει στην παγίδα του μελό (όπως είχε κάνει το Red Dragon στη σχέση μεταξύ Fiennes-Watson) ούτε και σε χαζά τρικ για να σε τρομάξει. Η ταινία είναι η αποθέωση των 80's. Τα ρούχα, η μουσική, οι τοποθεσίες, τα ντεκόρ, όλα μυρίζουν 80's. Ειδικά τα ρούχα θυμίζουν την περίφημη γκαρνταρόμπα των Don Johnson και Philip Michael Thomas από το Miami Vice. Το electro soundtrack δεν είναι πάντα πετυχημένο, καθώς άλλες φορές λειτουργεί συμπληρωματικά στην ατμόσφαιρα, ενώ άλλες αποπροσανατολιστικά. Σίγουρα κατώτερο από τη μουσική των Tangerine Dream στην προηγούμενη ταινία του Mann, The Keep. Η Τελική σεκάνς, όμως, με μουσική επένδυση το In A Gadda Da Vida των Iron Butterfly είναι εντυπωσιακή.
Edward Norton Vs William Petersen
Όσο και αν λατρεύω τον Norton από άλλες ερμηνείες του (American History X, 25th Hour κ.α.) μου φαίνεται ότι απλά διεκπεραιώνει τον ρόλο του. Αντίθετα ο Petersen εξωτερικεύει πειστικότερα την εσωτερική σύγκρουση του χαρακτήρα. Από τη μια η πεισματική, σχεδόν μανιακή, προσκόλληση στο καθήκον της σύληψης του δολοφόνου και από την άλλη η αίσθηση ότι βουλιάζει επικίνδυνα στο μυαλό του δολοφόνου που ενισχύει την προσωπική του ανασφάλεια και τον απομακρύνει από τον πραγματικό του εαυτο.
Ralph Fiennes Vs Tom Noonan
Για να μην παρεξηγηθώ ο Fiennes μου άρεσε στο Red Dragon, αλλά έχει κάτι ο Noonan που του πάει περισσότερο ο ρόλος. Θες η εντυπωσιακή φυσική του παρουσία, θες ο τόνος της φωνής του, οι παγωμένες εκφράσεις του που μαρτυρούν απουσία συναισθημάτων, η σχεδόν υπνωτική ερμηνεία του που τον κάνει να φαίνεται πιο απειλητικός
Anthony Hopkins Vs Brian Cox
Ξέρω ότι εδώ θα διαφωνήσουν αρκετοί, αλλά προτιμώ τον γήινο Hannibal Lecktor του Brian Cox. O Anthony Hopkins ερμηνεύει τον χαρακτήρα με καρτουνίστικη υπερβολή, με μανιερισμούς, με στημένη παράνοια, με υπερφυσική μανία. Ερμηνεύει λες και είναι η προσωποποίηση του απόλυτου κακού. Ειδικά στο Red Dragon η ερμηνεία του φτάνει στα όρια της καρικατούρας. Αντίθετα ο αδικημένος Brian Cox ερμηνεύει έναν άνθρωπο της διπλανής πόρτας που κρύβει τις αμαρτίες του κάτω από την γοητευτική ευφΐα του. Εμφανισιακά θυμίζει έναν καθημερινό τύπο που όμως μέσα του υπάρχουν οι πιο μαύρες εμμονές. Δεν παίζει λες και συμμετέχει σε ένα φεστιβάλ σχιζοφρένειας, αλλά ερμηνεύει έναν άνθρωπο που η απάνθρωπη φύση του θα εμφανιστεί εκεί που πρέπει. Έναν άνθρωπο που είναι ικανός να πλέξει αθόρυβα τον ιστό του, να κρύψει καλά τις εμμονές του και να γίνει απειλητικός με πιο ύπουλο τρόπο.
Trailer
http://www.imdb.com/title/tt0091474/
Ηθοποιοί: William Petersen, Tom Noonan, Brian Cox, Kim Greist, Dennis Farina, Joan Allen, Stephen Lang
Υπόθεση: Ένας πρώην πράκτορας (profiler) του FBI, ο οποίος έχει αποχωρήσει από την υπηρεσία εξαιτίας ενός παλιότερου περιστατικού που σχεδόν του κόστισε τη ζωή, αναγκάζεται να επανέλθει στην ενεργό δράση για να βοηθήσει στη σύλληψη ενός νέου serial killer που φαίνεται να σκοτώνει τυχαία τα θύματά του
Πρώτη (και καλύτερη) μεταφορά του βιβλίου του Thomas Harris, Red Dragon από τον σκηνοθέτη Michael Mann. Aν και στο Red Dragon ο Brett Ratner είχε την τύχει να διαχειριστεί ένα καλύτερο cast (Norton, Fiennes, Hopkins, Hoffman, Keitel, Watson) σε καμιά περίπτωση δεν κατάφερε να πετύχει ό,τι πέτυχε ο Michael Mann στο Manhunter. Η ατμόσφαιρα είναι απειλητική και υπνωτική, η κινηματογράφηση είναι πολύ καλή, χρησιμοποιώντας έξυπνα το φως και τα χρώματα, ο ρυθμός δίνει στην ταινία μια κλιμακούμενη ένταση που σε κρατάει σε αγωνία, ενώ η αποστασιωποιημένη, ψυχρή προσέγγιση του θέματος προσθέτει μια αίσθηση λανθάνουσας ασφάλειας που είναι φαινομενική σε σχέση μ' αυτό που θα συμβεί. Η ταινία κρατάει το χαρακτήρα της χωρίς να πέφτει στην παγίδα του μελό (όπως είχε κάνει το Red Dragon στη σχέση μεταξύ Fiennes-Watson) ούτε και σε χαζά τρικ για να σε τρομάξει. Η ταινία είναι η αποθέωση των 80's. Τα ρούχα, η μουσική, οι τοποθεσίες, τα ντεκόρ, όλα μυρίζουν 80's. Ειδικά τα ρούχα θυμίζουν την περίφημη γκαρνταρόμπα των Don Johnson και Philip Michael Thomas από το Miami Vice. Το electro soundtrack δεν είναι πάντα πετυχημένο, καθώς άλλες φορές λειτουργεί συμπληρωματικά στην ατμόσφαιρα, ενώ άλλες αποπροσανατολιστικά. Σίγουρα κατώτερο από τη μουσική των Tangerine Dream στην προηγούμενη ταινία του Mann, The Keep. Η Τελική σεκάνς, όμως, με μουσική επένδυση το In A Gadda Da Vida των Iron Butterfly είναι εντυπωσιακή.
Edward Norton Vs William Petersen
Όσο και αν λατρεύω τον Norton από άλλες ερμηνείες του (American History X, 25th Hour κ.α.) μου φαίνεται ότι απλά διεκπεραιώνει τον ρόλο του. Αντίθετα ο Petersen εξωτερικεύει πειστικότερα την εσωτερική σύγκρουση του χαρακτήρα. Από τη μια η πεισματική, σχεδόν μανιακή, προσκόλληση στο καθήκον της σύληψης του δολοφόνου και από την άλλη η αίσθηση ότι βουλιάζει επικίνδυνα στο μυαλό του δολοφόνου που ενισχύει την προσωπική του ανασφάλεια και τον απομακρύνει από τον πραγματικό του εαυτο.
Ralph Fiennes Vs Tom Noonan
Για να μην παρεξηγηθώ ο Fiennes μου άρεσε στο Red Dragon, αλλά έχει κάτι ο Noonan που του πάει περισσότερο ο ρόλος. Θες η εντυπωσιακή φυσική του παρουσία, θες ο τόνος της φωνής του, οι παγωμένες εκφράσεις του που μαρτυρούν απουσία συναισθημάτων, η σχεδόν υπνωτική ερμηνεία του που τον κάνει να φαίνεται πιο απειλητικός
Anthony Hopkins Vs Brian Cox
Ξέρω ότι εδώ θα διαφωνήσουν αρκετοί, αλλά προτιμώ τον γήινο Hannibal Lecktor του Brian Cox. O Anthony Hopkins ερμηνεύει τον χαρακτήρα με καρτουνίστικη υπερβολή, με μανιερισμούς, με στημένη παράνοια, με υπερφυσική μανία. Ερμηνεύει λες και είναι η προσωποποίηση του απόλυτου κακού. Ειδικά στο Red Dragon η ερμηνεία του φτάνει στα όρια της καρικατούρας. Αντίθετα ο αδικημένος Brian Cox ερμηνεύει έναν άνθρωπο της διπλανής πόρτας που κρύβει τις αμαρτίες του κάτω από την γοητευτική ευφΐα του. Εμφανισιακά θυμίζει έναν καθημερινό τύπο που όμως μέσα του υπάρχουν οι πιο μαύρες εμμονές. Δεν παίζει λες και συμμετέχει σε ένα φεστιβάλ σχιζοφρένειας, αλλά ερμηνεύει έναν άνθρωπο που η απάνθρωπη φύση του θα εμφανιστεί εκεί που πρέπει. Έναν άνθρωπο που είναι ικανός να πλέξει αθόρυβα τον ιστό του, να κρύψει καλά τις εμμονές του και να γίνει απειλητικός με πιο ύπουλο τρόπο.
Trailer
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: