O Φωτογράφος του χωριού

"... τα παιδιά, μετά το σχολειό τους (στην επαρχία τα παιδιά πάνε σχολειό, όχι σχολείο όπως στις πόλεις) αρπάζουν το ξεροκόμματο (πολύ Βασιλάκη Καΐλα έβλεπε ο συντάκτης και του έμεινε) .... κάποιος από τους μορφωμένους ακούστηκε να λέει (χρειαζόταν πολλή μόρφωση γι' αυτή την προφανή και κοινότοπη πρόβλεψη? Ίσως η παράφραση του Καβάφη. Αλλά πιθανότατα το τσιτάτο είναι δημιούργημα του συντάκτη, διότι σιγά μην είχε πάει στο χωριό και μάλιστα στο καφενείο την ώρα που ο μορφωμένος έκανε αυτή τη βαθυστόχαστη μαντεία).

Μ' άλλα λόγια ανοησίες ως συνήθως. Στη φωτογραφία βλέπουμε παράδειγμα της" υπερέντασης του γυρίσματος." Δείτε αναστάτωση οι χωρικοί.
 
Ατέλειωτη παρακμή από ένα εντελώς μίζερο σήριαλ παρωχημένης κουλτούρας που απέπνεε κάκοσμο επαρχιωτισμό με εντελώς παρωχημένες φιγούρες σαν αυτήν του γραφικού Νάσου Κεδράκα στον κεντρικό ρόλο. Πόσο τυχεροί είμαστε που ζήσαμε τις λαμπρές μέρες των εκπληκτικών φωταγωγημένων σήριαλ της ιδιωτικής τηλεόρασης στις δεκαετίες '90 & '00. όταν η Ελλάδα ήταν πλούσια και ευημερούσα το χρήμα έρεε άφθονο ,είχαμε ξεβλαχέψει με τα υψηλοτάτου επιπέδου περιοδικά ΚΛΙΚ και ΝΙΤΡΟ και ο νεοέλληνας ζούσε ζωή χαρισάμενη. Και φυσικά μόλις έσβησαν τα φώτα το πάρτυ τελείωσε και ο κάθε κατεργάρης πήγε στον πάγκο του.
Αλήθεια φίλοι μου για να σοβαρολογήσω πάραυτα, πόσοι από μας δεν εκτιμούσαμε τις αληθινά ανθρώπινες εποχές της δεκαετίας του '70, όταν η Ελλάδα μας ήταν ακόμα ζωντανή, φτωχή μεν αλλά αξιοπρεπέστατη, με ποιότητα, ήθος και παναθρώπινες αρχές όπως απεικονίζονταν στον "Φωτογράφο". Ναι προτιμώ χίλιες φορές την γραφική αλλά καλοκάγαθη φιγούρα του Κεδράκα που μου προκαλεί ατέλειωτο σεβασμό με το ήθος του, από τα φαντασμαγορικά τυπάκια των πολυδάπανων με δανεικά σήριαλ που μου προκαλούν ναυτία και αποτροπιασμό με το τουπέ και το υφάκι του νεόπλουτου και του πολυδιαφημισμένου.
Χίλιες φορές προτιμώ τις φυσικές ομορφιές ενός γραφικού και φτωχού χωριού όπως του σήριαλ από τα πολυδάπανα φωταγωγημένα στούντιος που ξεχειλίζουν δηθενιά και ματαιοδοξία. Ευτυχώς που το σήριαλ αυτό δεν διαγράφηκε από τους φωστήρες της ΕΡΤ όπως τόσα αριστουργήματα της δεκαετίας του "70 και απολαμβάνουμε ανά πάσα στιγμή εικόνες της Ελλάδας μας που αγαπήσαμε πριν ασελγήσουν στο πτώμα της απεχθείς νεοέλληνες που κατά μια σατανική μοιραία σύμπτωση είναι ομοεθνείς μας.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα