Χμμμ.... εδω νομιζω ειναι το καταλληλο σημειο να μοιραστω καποιες σκεψεις που συζητουσα με τη Χουανιτα κατ'ιδιαν.
Ποίος ειναι ο πραγματικος Αλμπερτ; :xm:
Οπως ειχα πει εδω
http://www.retromaniax.gr/vb/showpost.php?p=91735&postcount=11'>http://www.retromaniax.gr/vb/showpost.php?p=91735&postcount=11
τον πραγματικο πραγματικο Αλμπερτ τον εχουμε γνωρισει ελαχιστα. Μονο στις τελευταιες σελιδες του μανγκα και στο τελευταιο επεισοδιο του ανιμε.
Χουανιτα:
"Ειναι λιγο πολυ καλος για να ειναι αληθινος, οπως και η Καντυ. Εξιδανικευμενοι χαρακτηρες και οι δυο."
Εδω θα διαφωνισω. Απλα δεν τον εχουμε γνωρισει. Δεν τον εχουμε δει με ολες του τις πτυχες, ολα του τα παθη.
Οποτε... ποιος ειναι ο Αλμπερτ, ξανα αναρωτιεμαι. Και πού να βασιστω για να κανω το ψυχολογικο προφιλ του, στο μανγκα ή στο ανιμε; Παλια ειχα το ανιμε σαν αγαπημενο, πλεον ομως βλεπω οτι αφενος ειναι το μανγκα η πραγματικη ιστορια, αφετερου ειναι και αυτη που μας δειχνει περισσοτερο και σωστοτερο τον Αλμπερτ. Να βγαλω συμπερασμα και απο τα δυο;
Θα πω κατι παρα πολυ απλο. Αν το καλοσκεφτειτε.. ο Αλμπερτ ειναι ενας ενηλικος Αντονυ! Η ομοιοτητες θειου και ανηψιου πανε βαθυτερα απο την εξωτερικη εμφανιση και μονο. Ειναι και οι δυο αγνες ψυχες, καλες καρδιες και πιστες σε αυτα που αγαπανε. Και τα ζωακια θα φροντισουνε και τα τριανταφυλλα θα καλλιεργησουνε, αλλά και θα θυμωσουνε και θα φασκελωσουνε και στο ροντεο θα πανε! Ο Αλμπερτ λεει στον Τερρυ και την Καντυ οτι ητανε αγριο νιατο, οτι εμπλεκε κι αυτος σε καυγαδες και ισως δεν διορθωθει ποτε. Η Ελρόυ τον χαρακτηριζει, σε μανγκα και ανιμε, ως καπριτσιοζο και πεισματαρη, αλλα ειναι ολοφανερο οτι οσο και να την θυμωνει, αλλο τοσο της εμπνεει το σεβασμο και την υπακοη.
Προ αμνησιας ο Αλμπερτ ειναι ενας μποεμ τυπος, τρελο παιδι χαρα γεματο. Ειναι σαν τον ανεμο, ελευθερος και δεν του καιγεται καρφι. Λυπημενο και λιγο πεσμενο τον βλεπουμε, σε μανγκα και ανιμε, μονο μετα τον θανατο του Αντονυ, κατι που βγαζει απολυτο νοημα μετα την αποκαλυψη του ποιος πραγματικα ειναι. Κατα τ'αλλα, δως του ζωακια και παρτου την καρδια, φοβερος τυπος!
Και μετα.... ερχεται η αμνησιαααααα.... Τι σημαινουνε για εναν ανθρωπο οι αναμνησεις; Ειναι η συσσωρευμενες εμπειριες του, λογια, σκηνες και σκεψεις που του δινουνε το υποβαθρο να κανει τα βηματα στη ζωη του. Τι σημαινει να χασεις τη μνημη σου; Χανεις το μπουσουλα, τα γυαλια σου για τον κοσμο, τις γνωσεις και αντιδρασεις σου. Αυτο που μενει ειναι ο πυρηνας σου, ο αρχεγονος εαυτος σου, τα αντανακλαστικα που βασιζονται στην κατασκευη σου, το DNA σου ας το πω. Νιωθεις το καλο και το κακο απο ενστικτο, απο την περιεργη φωνουλα που μας οριζει. Ο Αλμπερτ χωρις μνημη ειναι ενας ανθρωπος βαθια
καλος, με ισχυρη αισθηση του καλου, σωστου και δικαιου (το ξεσπασμα του στη λιμνη και το "οχι, θα φυγω" ειναι αντιδραση δικαιου, δεν ειναι αρρωστος, δεν ειναι σωστο να ειναι εκει και να ειναι βαρος στην Καντυ, πρεπει να φυγει). Εχει φοβερη διαισθηση, ξερει οτι κανεις δεν τον εμπιστευεται και, επειδη ειναι απο τη φυση του πραος, δεν κακολογει κανεναν. Αφου ξεπερασε την περιοδο της ασθενειας και καταθλιψης (ητανε και τραυματισμενος και αδυναμος και κλεισμενος σε μπουντρουμι χωρις λιγο ηλιο, σε ριχνει αυτο ή δε σε ριχνει; ), με την Καντυ να πιστευει σε αυτον, να του λεει για το ποιος ειναι και να του συμπαραστεκεται, σιγα σιγα χαλαρωνει και ειναι ο απλος, πυρηνικος ας πω Αλμπερτ, η καρδια και η ψυχη του. Λιγο λιγο επιστρεφει και το γελιο και το χιουμορ και η χαρα, πραγματα που αρα ειναι στον βασικο χαρακτηρα του. Δημιουργει νεες αναμνησεις με την Καντυ και θετει νεα θεμελια στη ζωη του. Και του αρεσει τοσο αυτη η ζωη που αναρωτιεται και φοβαται πώς θα ειναι τα πραγματα οταν θυμηθει.
Οταν βρισκει τη μνημη του... εδω πρεπει να επαθε μεγαλο σοκ ο δολιος ο Αλμπερτ. Το μανγκα και εδω ειναι πιο σωστο απο το ανιμε. Δειχνει εναν Αλμπερτ προβληματισμενο. Δεν ειναι ενας απλος μποεμ τυπος, ειναι κοτζαμ κληρονομος και κηδεμονας της Καντυ! Εκει που φοβοτανε τα χειροτερα, τελικα ειναι μια χαρα τα πραματα! Ειναι ομως; Αυτο που επιστρεφει στον Αλμπερτ με τη μνημη του ειναι απλα η αυτοπεποιθηση/αυτοεκτιμηση του και, δυστυχως, οι προτεραιοτητες του. Εχει ενα καρο χρηματα, ε και τι μ'αυτο; Ειδε στην Αφρικη τη φτωχεια, ξερει οτι τα πλουτη του ειναι η εξαιρεση, οχι ο κανονας. Εζησε με την Καντυ την απλη καθημερινοτητα, μια καθημερινοτητα ηρεμη και αγαπημενη. Τωρα τον περιμενει μπιζνες και παλι μπιζνες σε μια υψηλη κοινωνια ολο κοκεταρια και υφος. Νοιαζοτανε ποτε γι'αυτα; Οχι. Γι αυτο και το τρεναρει οσο μπορει και δεν φευγει απο το σπιτι αμεσως, εκει ειναι ελευθερος, εκει ειναι ο εαυτος του.
Να πω εδω οτι υπαρχει η εξης διαφορα μανγκα/ανιμε: Στο ανιμε ο Αλμπερτ φευγει οντως σαν τον κλεφτη, λεει οτι δεν μπορει να μεινει αλλο και την κοπαναει. Στο μανγκα ομως
αναγκαζεται να φυγει μια ωρα αρχυτερα για να προστατεψει την Καντυ απο τα κουτσομπολια των γειτονων. Του ερχεται ξαφνικα, δεν ειναι ετοιμος, γι'αυτο και δεν μπορει να την αποχαιρετισει προσωπο με προσωπο και αφηνει ενα γραμμα. Συχνα αναρωτιεμαι τι θα εκανε αμα δεν υπηρχανε τα κουτσομπολια. Απο προηγουμενες κουβεντες του, νομιζω οτι θα της μιλουσε προσωπο με προσωπο, και μαλιστα θα της ελεγε ολη την αληθεια.
Και υστερα ηρθε ο Γουίλλιαμ... Ο μεγαλος θειος, ο καραματσό Αρντλεϋ, ο μπιζνεσμαν που ολο το Σικαγο μιλαει γι'αυτον. Σιγουρα ειναι μορφωμενος, σιγουρα ειναι δυναμικος, σιγουρα εχει τα κοτσια να παρει ολες τις επιχειρησεις και να τις διευθυνει εποικοδομητικα. Δεν υπαρχει αμφιβολια οτι η θεια Ελρόυ και ο Τζωρτζ τον εχουνε εκπαιδευσει στην τριχα, και ο ιδιος θελει με τιμη και περηφανεια να φανει ανταξιος του ονοματος του και των προσδοκιων ολων. Αυτον τον ανθρωπο, αυτην την πλευρα του Αλμπερτ την βλεπουμε ελαχιστα. Ελαχιστα. Υπονοειται, αλλα δεν την βλεπουμε. Στη διαλυση του αρραβωνα με τον Νηλ στο μανγκα βλεπουμε τον Αλμπερτ δυναμικα να παιρνει την υποθεση στα χερια του και να δηλωνει "Κυριοι, ειμαι ο Γουϊλλιαμ Αλμπερτ Αρντλεϋ", να βαζει και την Ελρόυ στη θεση της και να μη σηκωνει μυγα στο σπαθι του. Βεβαια, για μενα αυτο ειναι και μεσα και εξω απο το χαρακτηρα του, δηλαδη ναι μεν θα αντιδρουσε ετσι, αλλα οχι δημοσιως, δεν θα εκανε τοσο ρεζιλι Ελρόυ και Ρανγκαν σε παρτυ με τοσο κοσμο, αλλα... παρεκτρεπομαι και τα ειχα πει και εδω http://www.retromaniax.gr/vb/showpost.php?p=91735&postcount=11 και εδω
http://www.retromaniax.gr/vb/showpost.php?p=91741&postcount=13 αυτα.
Εν κατακλειδι.... τον πραγματικο Αλμπερτ οπως αυτος διαμορφωθηκε και μεσα απο τις εμπειριες του μεσω της αμνησιας του δεν τον εχουμε γνωρισει, τον Γουϊλλιαμ Αλμπερτ Αρντλεϋ μετα την αποκαλυψη στο Λοφο της Πονυ. Ποιος ειναι αυτος; Ειναι τρελο παιδι χαρα γεματο; Ειναι σοβαρος μπιζνεσμαν; Ειναι γιαππης με τις γυναικες να τον κυνηγανε και να φλερταρει ασυστολα; Ξεχναει την Καντυ και ποσο δαγκασε τη λαμαρινα διπλα της; Το ριχνει στις πλουσιες ερωμενες και εχει την Καντυ για θετη κορουλα; Δεν ειναι ετσι ο Αλμπερτ. Ή ειναι; :xm:
:flower:
recry:
