Λοιπόν, να πω κάποια πράγματα ως αναγνώστης. Είμαι υπερήφανος που είμαι μέλος της συντακτικής ομάδας γιατί νιώθω ότι έχουμε ανεβάσει τον πήχη ψηλά χωρίς να ασκεί κανείς πίεση σε κανένα, απλά με το να το απολαμβάνουμε. Καταρχάς εύχομαι ο metalcandyman να συνεχίσει να γράφει γιατί χρειαζόμαστε τόσο τις γνώσεις του όσο και την αστείρευτη όρεξη που έχει να μιλάει για τα αγαπημένα του παιχνίδια. Μου άρεσε πολύ και ο Λαβύρινθος του Pac-Man αυτού του τεύχους γιατί λατρεύω κι εγώ τα platform games. Να προσθέσω στα γραφόμενα του DINO ότι ένας λόγος που σκεφτόμαστε αυτό το είδος με τόση νοσταλγία είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα στα σύγχρονα παιχνίδια που να το θυμίζει. Τα 3D platformers που έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς για μένα είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Επίσης χάρηκα πολύ που ο Στράτος και τα κορίτσια έγραψαν για adventure games γιατί μετά την (προσωρινή ελπίζω) αποχώρηση του Μάνου ένιωθα απελπιστικά μόνος σε αυτό το κομμάτι.
Ας μου επιτραπεί να απαντήσω σε κάποια από τα έμμεσα ή άμεσα ερωτήματα που έθεσαν η Kambia και η D@aredevil στο review του παιχνιδιού μου. Να πω πρώτα το προφανές, ότι πάντα θεωρώ τιμή μου όταν κάποιος αφιερώνει χρόνο για να παίξει κάτι που έχω δημιουργήσει, πολύ περισσότερο όταν αποφασίζει και να γράψει κριτική γι' αυτό. Σχετικά τώρα με το πως μου φάνηκε το review (άσχετο, χρόνια ονειρεύομαι ένα έντυπο ή έστω μια web σελίδα αντιστροφής ρόλων όπου οι δημιουργοί θα κριτικάρουν τη δουλειά των κριτών, δηλαδή θα διαβάζουν τα reviews τους και θα τους βαθμολογούν με την ίδια γλαφυρότητα ουφ μεγάλη παρένθεση), μου άρεσε πάρα πολύ η παρουσίαση στο στυλ του διαλόγου. Είναι κάτι το διαφορετικό και δεν σε κάνει να βαριέσαι. Τις θαυμάζω κι όλας γιατί εγώ αν και έχω προσπαθήσει πολλές φορές, ως κλασσικό μοναχοπαίδι αδυνατώ να παίξω adventure με κάποιον άλλον δίπλα μου. Βρήκα πολύ καλό και περιεκτικό το πινακάκι στην πρώτη σελίδα. Έχω πει πολλές φορές ότι αδιαφορώ αν ένα παιχνίδι άρεσε στον reviewer (βέβαια στο προκείμενο είχα προσωπικό ενδιαφέρον επομένως σαφώς και δεν αδιαφορούσα), εκείνο που θέλω είναι να μου το περιγράψει τόσο καλά ώστε να αποφασίσω μόνος μου αν θα είναι του γούστου μου ή όχι. Γι' αυτό έβγαζα μια ζωή το καπέλο στον Αντρέα Τσουρινάκη, γιατί έκανε ακριβώς αυτό. Από αυτή την άποψη κορίτσια νομίζω ότι αριστέψατε αφού καλύψατε το DITR πλήρως. Ίσως σας τρόμαξα λίγο με την απαίτηση μου για πλήρη μυστικότητα αφού θα μπορούσατε να πείτε δυο λόγια ακόμα για την ιστορία χωρίς spoilers, πχ. για τους χαρακτήρες αλλά κατά τα άλλα νομίζω ότι τα είπατε όλα. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σε γενικές γραμμές σας άρεσε.
Στα επί μέρους τώρα. Για τα γραφικά και το animation έχετε απόλυτο δίκιο, και λίγα είπατε. Δυστυχώς ό,τι δίνεις παίρνεις στον συγκεκριμένο τομέα και δεν μπορούσα να διαθέσω περισσότερα χρήματα. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στην Kambia που είναι η μόνη παίκτρια στον πλανήτη που πρόσεξε επιτέλους τους πίνακες! Δύο πράγματα πέρασαν εντελώς απαρατήρητα από το σύνολο των παικτών και είχα στενοχωρηθεί: οι πίνακες και το γεγονός ότι και το παραμικρό pixel του DITR είναι hotspot που μπορεί να εξεταστεί. Το τελευταίο είναι χαρακτηριστικό που έχει εκλείψει εντελώς την τελευταία δεκαπενταετία και περίμενα να αρέσει στον κόσμο αλλά τελικά μάλλον τσάμπα ο κόπος. Τέλος πάντων.
Η μουσική συνήθως είναι κι αυτή στην κατηγορία του "ό,τι πληρώνεις παίρνεις" αλλά εν προκειμένω ήμουν πάρα πολύ τυχερός που βρέθηκε στον δρόμο μου ένας χαρισματικός συνθέτης και fan των adventure games, ο
Νικόλας Σιδερής. Νομίζω ότι έκανε εξαιρετική δουλειά. Το voice acting δεν είναι ακριβή υπόθεση σε σχέση με τα υπόλοιπα, είναι καθαρά θέμα όρεξης και επιμονής που έχεις να βρεις τους κατάλληλους ηθοποιούς. Μόνο για τον ρόλο του Jason άκουσα οντισιόν από περισσότερους από 80 ανθρώπους πριν καταλήξω στον
Alex Rudy.
Για τους γρίφους μπορώ να μαντέψω ίσως τον δεύτερο που σας δυσκόλεψε αλλά όχι τον πρώτο - μια βοήθεια; Για αυτόν με τα βιβλία, ο Αντρέας κάποια στιγμή είχε γράψει ότι είναι για μέλη της Mensa. Εγώ πάντως στην ομάδα των beta testers μου είχα και άτομα με απειροελάχιστη πείρα σε adventure games και παρόλα αυτά τον έλυσαν! Γενικά μου αρέσει να σχεδιάζω γρίφους που φαντάζουν πολύ πιο δύσκολοι από ότι είναι στην πραγματικότητα, και νομίζω ότι εκεί ανήκει και αυτός. Είναι όμως κάτι που πολύ δύσκολα μπορώ να κρίνω. Πως να υπολογίσεις αν ένας γρίφος που φτιάχνεις είναι πολύ εύκολος ή πολύ δύσκολος όταν εσύ έχεις σκαρφιστεί την λύση του; Δεν είναι τόσο απλά όσο ίσως φαντάζεται κανείς, και γι' αυτό βασίζομαι στους testers.
Για το inventory δεν μπορώ να πάρω τα εύσημα αφού αυτό το στυλ έχει χρησιμοποιηθεί σε αρκετά παιχνίδια, με πρώτο αν δεν κάνω λάθος το Broken Sword. Προσωπικά το βρίσκω λειτουργικό. Δεν συμφωνώ όμως ότι όλα τα αντικείμενα πρέπει να εξαφανίζονται ή να γκριζάρουν όταν δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν άλλο. Κάτι τέτοιο προτρέπει τον παίκτη να αρχίζει να δοκιμάζει "όλα σε όλα", κάτι που δεν θέλω να γίνεται ποτέ αφού ο σκοπός είναι να χρησιμοποιεί το μυαλό του. Γι' αυτό άλλωστε έχω και το Thoughts Panel και έκανα κάθε τι που βλέπεις hotspot, για να είναι άπειροι οι πιθανοί συνδυασμοί. Βέβαια όλα αυτά είναι θέμα προτίμησης. Με παραξένεψε όμως η επίμονη αναφορά σε αυτό το Notepad. Δεν είναι πια τόσο πολλά τα παιχνίδια που έχουν αυτή τη λειτουργία ενσωματωμένη ώστε να σας φανεί τόσο μεγάλη η παράληψη. Να εξηγήσω όμως γιατί δεν το είχα. Καταρχάς σε ένα τόσο μη γραμμικό παιχνίδι όπως το Diamonds in the Rough που μπορείς να επισκεφτείς το 80% των τοποθεσιών από την αρχή και να κάνεις πολλά πράγματα με διαφορετική σειρά, μια τέτοια λειτουργία είναι αρκετά δύσκολο να υλοποιηθεί προγραμματιστικά. Δεν λέω αδύνατον, όλα γίνονται, αλλά αρκετά πιο δύσκολο από ότι πχ. στο Still Life. Δεύτερον, προσωπικά το θεωρώ τεμπέλικο σχεδιασμό. Αν έχεις ένα μπακαλοτέφτερο που αναγράφει τα πάντα, δεν έχεις το άγχος μήπως πληροφορίες που είναι ζωτικές για τον παίκτη παύουν να εμφανίζονται. Εγώ προσπάθησα ώστε κάθε σημαντική πληροφορία να επαναλαμβάνεται με κάποιο τρόπο, είτε μέσα από τους διαλόγους είτε από το Thoughts Panel. Και ναι, και αυτό που γράψατε συμπεριλαμβάνεται σε αυτά που μπορείς να ξαναβρείς - σας ξέφυγε.
Όπως σωστά παρατηρήσατε, η πλοκή είναι ιδιαίτερα αργή πριν γίνει εξαιρετικά γρήγορη στο τελευταίο κομμάτι. Αυτό πρέπει να πω ότι ήταν 100% εσκεμμένο. Επειδή το σενάριο έχει σκοπό να αιφνιδιάσει και να σοκάρει τον παίκτη, βομβαρδίζοντας τον στο τέλος με πλήθος πληροφοριών ώστε να χρειαστεί να προβληματιστεί αρκετά για να τις χωνέψει, ήθελα να τον πιάσω στον ύπνο. Βέβαια αν όπως λέτε εσείς το βρήκατε απελπιστικά και αποκαρδιωτικά αργό σε σημείο που να θέλατε να το εγκαταλείψετε, σαφώς και στην περίπτωσή σας απέτυχα παταγωδώς με αυτό το "τρικ". Μπορεί και να ήταν λανθασμένη η τακτική μου, πάντως απλά ήθελα να τονίσω ότι ήταν εκούσιο.
Τέλος, θα χαρώ πολύ να απαντήσω σε όποια ερωτήματα έχετε που δεν μπορούν να διατυπωθούν δημοσίως. Sequel πάντως σίγουρα δεν θα υπάρξει ακόμα κι αν κάποτε ξαναφτιάξω adventure, κάτι έτσι κι αλλιώς απίθανο. Ελπίζω να συνεχίσετε να γράφετε και γιατί όχι μια μέρα να κάνετε και το review του Other Worlds!