Λοιπόν, επανέρχομαι στο θέμα με κάποια σχόλια (τα οποία ήθελα να κάνω εδώ και πολλές μέρες αλλά δεν προλάβαινα), διότι το ένθετο αυτό αποτελεί μία πρώτης τάξεως αφορμή να μιλήσουμε για την
"επόμενη γενιά" των joysticks !! (όταν δηλαδή αρχίσαμε να φεύγουμε απο εκείνα που χρησιμοποιούσαμε στα 8 αλλά και στα 16-bit, και να περνάμε στα "αναλογικά" sticks. Μάλιστα, αρκετά τέτοιου είδους παρουσιάζονται και στο παραπάνω ένθετο)
Για τα κλασσικά joysticks έχουμε μιλήσει παλιότερα
εδώ, καθώς και
εδώ, αλλά πολύ περισσότερο
εδώ (για όποιον θέλει να ανατρέξει).
Οταν λοιπόν ήρθε η εποχή που πολλοί απο εμάς φύγαμε απο τα οκτάμπιτα μηχανήματα και περάσαμε στα 16-bit, ορισμένοι προτίμησαν κάποιον υπολογιστή όπως π.χ. η Amiga 500, ενώ άλλοι στράφηκαν σε PC/XT που είχαν αρχίσει λίγο-λίγο να καθιερώνονται ως "home" (αν και οι pc users του '88 ήταν κυρίως "πληκτράδες", μιά και η αγορά "game card" με θύρα για joystick ήταν κάτι ελαφρώς εξεζητημένο, ενώ αρκετά σπάνια ήταν και η χρήση αναλογικού joystick στην Amiga).
Εnter 1992: Aρκετός κόσμος παίρνει πλέον την απόφαση να "μετακινηθεί" σε 32-bit μονοπάτια. Αλλοι επενδύοντας στο νέο μηχάνημα της Commodore (A1200), και άλλοι στην σιγουριά ενός PC/ΑΤ (συνήθως '386), παρατηρώντας πως τα compatibles εκείνης της περιόδου είχαν γίνει πλέον πραγματικά ανταγωνιστικά *και* στον οπτικοακουστικό τομέα, με ολοένα και αυξανόμενο αριθμό VGA παιχνιδιών, αλλά και την καθιέρωση των καρτών ήχου - κάποιες απο τις οποίες προσέφεραν και το απαραίτητο port για joystick !!
Οπως φαίνεται λοιπον και απο την παρουσίαση του Pixel, υπήρχε μπόλικο πράμα για να διαλέξει κανείς - είτε για να παίζει παιχνίδια τύπου arcade (εδώ βολεύουν ιδιαίτερα και τα joypads), είτε sims.
Προσωπικά, αν και πάντα έβλεπα την Quickshot με μισό μάτι για τα χαμηλής ποιότητας joysticks που κατασκεύαζε, είπα να της δώσω μία ευκαιρία για να δω τι πουλιά πιάνει στον τομέα των PC, αγοράζοντας το...
Warrior 5 (παρουσιάζεται στη σελίδα 14)
Το αποτέλεσμα; ...BIG mistake !! Το σωστό calibration ήταν δύσκολο απο την αρχή (πράγμα που σήμαινε trimάρισμα με τα "ροδάκια" κάθε τρείς και λίγο), ενώ μέσα σε λίγους μόλις μήνες ο μοχλός χαλάρωσε υπερβολικά οπότε και υπήρχε μεγάλη αστάθεια στο κέντρο. Τα προβλήματα όμως δεν σταματούν εδώ, αφού κάποιο καιρό αργότερα ένα απο τα ελατήριά του έσπασε, με αποτέλεσμα να αναγκαστώ να το ανοίξω για να το φτιάξω όπως-όπως ("τεντώνοντας" λίγο το σπασμένο ελατήριο, και δημιουργώντας νέο "γαντζάκι" στην άκρη του). Οπως αναμενόταν όμως, αυτή πρόχειρη λύση δεν κράτησε πολύ...
Τέλος πάντων, για να μην τα πολυλογώ, το άθλιο αυτό κατασκεύασμα με άφησε "στα κρύα του λουτρού", αναγκάζοντάς με να τελειώσω τα δύο πρώτα Wing Commander με τα πλήκτρα (όπου ο χειρισμός είναι πιό ζόρικος συγκριτικά με την χρήση joystick - η ύπαρξη του οποίου κάνει το παιχνίδι πολύ πιό εύκολο).
Ηταν φανερό λοιπόν ότι χρειαζόμουν οπωσδήποτε νέο joystick - ειδικά για ορισμένα παιχνίδια που "μεταμορφώνονται" όταν το χρησιμοποιείς - όπως το εξαιρετικό Chuck Yeager's Air Combat, αλλά και το X-Wing, που μόλις είχε κάνει την εμφάνισή του στην αγορά (έχετε δοκιμάσει να το παίξετε με πλήκτρα ή mouse; Μην το προσπαθήσετε καν !!).
Εκείνον τον καιρό είχαν αρχίσει να εμφανίζονται και μερικά ιδιαίτερα αξιόλογα joysticks (θα πούμε γι' αυτά σε λίγο) - τα οποία μάλιστα τα βλέπαμε όλο και περισσότερο να "φιγουράρουν" και στα manuals των παιχνιδιών, και να καθιερώνονται σαν "πρότυπα".
Λόγω του περιορισμένου μου budget όμως, ήθελα μία πιό φθηνή λύση, οπότε αποφάσισα να δώσω μία *τελευταία* ευκαιρία στην Quickshot (τα προϊόντα της οποίας πάντα βρισκόντουσαν σε αφθονία στα διάφορα μαγαζιά).
Ετσι, κατέληξα στο...
Super Warrior
Το πρώτο που μου χτύπησε περίεργα στο μάτι, ήταν το χρώμα του (η Quickshot δεν συνήθιζε να κυκλοφορεί άσπρα joysticks). Eυτυχώς οι διαφορές με τα παλιότερα μοντέλα δεν σταματούσαν εκεί, αφού τώρα είχαμε 4 κουμπιά (2 στο μοχλό και 2 στη βάση), ένα throttle, ενώ οι "διαδρομές" στη βάση του μοχλού ήταν παρόμοιες με κάποιο απο τα πιό "χλιδάτα" joysticks (το FS Pro συγκεκριμένα), δίνοντας την εντύπωση ενός περισσότερο "προσεγμένου" εργαλείου σε σχέση με τα προηγούμενα της εταιρίας.
Τέλος, η τιμή του ήταν γύρω στις 6000 δρχ. - αρκετά καλή για όσα προσέφερε.
Ευτυχώς, το συγκεκριμένο joystick απεδείχθη "σκυλί". Ναί μεν με τον καιρό η σταθερότητα του μοχλού στο κέντρο "ατόνησε", αλλά όχι τόσο ώστε να απαιτείται αγορά νέου joystick. Σε γενικές γραμμές "συνεργάστηκε" πολύ καλά με οποιοδήποτε sim το δοκίμασα, και μάλιστα είχα μείνει τόσο ικανοποιημένος, που έσπευσα να αγοράσω ένα ακόμα !! (και είναι ακόμα αχρησιμοποίητο, διότι έτσι κι άλλιώς το αρχικό μου Super Warrior δεν χάλασε ποτέ). Μαζί είχε αγοραστεί ένα επίσης λευκό "Super Fightpad" (το πρώτο μου gamepad).
Aν υπήρχε κάτι που ένοιωθα ότι έλειπε απο το S.W., αυτό θα ήταν ένα POV (κατά κόσμον "coolie") hat, σαν εκείνα των joysticks που έβλεπα σε διαφημιστικά φυλλάδια και manuals, όπως λέγαμε προηγουμένως.
Επειδή λοιπόν κάτι τέτοια "εξελιγμένα" μοντέλα αποτελούσαν αντικείμενο πόθου για όλους τους fans των simulators, θα πούμε λίγα πράγματα επιπλέον για το ποιά ήταν αυτά, και τι χαρακτηριστικά είχαν. (μιλάμε για εποχή γύρω στο '92 με '95, πριν ακόμα μπούν στο παιχνίδι εταιρίες όπως η Logitech, η Saitek, κλπ, και φυσικά πριν καθιερωθούν οι οποιεσδήποτε "προχωρημένες" τεχνολογίες όπως force-feedback, USB, κ.α.)
Gravis Analog Pro
Την εποχή εκείνη, ονόματα όπως αυτό της Gravis (καθώς και της Suncom) ήταν πολύ γνωστά στους φίλους των joysticks, και το συγκεκρικένο μοντέλο αποτελούσε την μετεξέλιξη του "απλού" Analog της Gravis. Tώρα είχαμε πλέον 5 fire buttons - αν και δύο απο αυτά επιτελούν την ίδια λειτουργία, οπότε ουσιαστικά μένουμε με 4 διαφορετικά fire buttons. Επίσης υπάρχει ένα throttle (κάπως μικρό σε μέγεθος), αλλά το χαρακτηριστικό που κάνει το Analog Pro να ξεχωρίζει, είναι η δυναντότητα ρύθμισης της αντίστασης των ελατηρίων (8 διαβαθμίσεις συνολικά !!), ώστε ο καθένας να μπορεί να επιλέξει την "αίσθηση" που τον βολεύει.
Το "μειονέκτημα" του Analog Pro είναι ο αρκετά μικρός μοχλός του, που ταιριάζει περισσότερο σε παιδικά χέρια, παρά σε εκείνα ενός ενήλικα. Ισως κάτι πιό "ενδιάμεσο" να ήταν προτιμότερο, ώστε να μην μένει κανείς παραπονεμένος.
Οσο για την τιμή του, ανερχόταν στα 20 χιλιάρικα. Κάπως τσιμπημένη, αλλά η ποιότητα έρχεται και με το ανάλογο κόστος.
Thrustmaster FCS
Mιλάμε βέβαια για το θρυλικό μοντέλο που καθιέρωσε την Thrustmaster στον χώρο των επαγγελματικών joysticks (το είδαμε κάποια χρόνια αργότερα και σε "sponsored" επανέκδοση, με το logo του γνωστού μας "Top Gun"). Ο μοχλός του FCS έχει σχεδιαστεί σαν μικρογραφία του stick ενός F-4 Phantom και διαθέτει συνολικά 4 fire buttons, αλλά και POV hat, που προσθέτει αρκετούς "πόντους" - όχι μόνο στο "image", αλλά και στην λειτουργικότητα. Ροδάκι throttle δεν υπάρχει, αλλά έτσι κι αλλιώς το FCS είχε σχεδιαστεί για να συνοδεύεται απο το WCS (την αντίστοιχη "μανέτα"), για όσους ήθελαν HOTAS εμπειρία (και φυσικά διέθεταν *τρελλό* ποσό χρημάτων για ξόδεμα !!).
Ο μοχλός του FCS είναι "μεσαίου" μεγέθους, αλλά εκείνο που μπορεί να ενοχλήσει κάποιους, είναι η μεγάλη "αντίσταση" του (είναι αρκετά σκληρός, και μετά απο πολύωρο gaming μπορεί να γίνει κουραστικός). Αυτό δεν θα αποτελούσε πρόβλημα αν υπήρχε κάποια δυνατότητα στήριξης (όπως π.χ. αντιολισθητικά "ποδαράκια"), αλλά ακόμα και βεντούζες να υπήρχαν, με την δύναμη που θέλει ο μοχλός για να κινηθεί, μάλλον θα ξεκόλλαγε κάθε τόσο, οπότε θα πρέπει να τον κρατάτε ακίνητο με το αριστερό σας χέρι - πράγμα ιδιαίτερα άβολο.
Oπως και να 'χει πάντως, το FCS δεν παύει να είναι ένα εξαιρετικό joystick.
CH Products Flightstick Pro
H CH Products βασίστηκε στο κλασσικό Flightstick μοντέλο της, το βελτίωσε, και το αποτέλεσμα ήταν το Flightstick Pro (με σχήμα που θυμίζει *πολύ αμυδρά* το stick ενός F-15). Ο μοχλός είναι σχετικά μεγάλος και θα βολέψει κυρίως τους ενήλικες gamers (αν και το ιδανικό μέγεθος για ένα αντρικό χέρι το έχουν τα επόμενα μοντέλα της σειράς, τα οποία όμως κυκλοφόρησαν αρκετά αργότερα). Το FS Pro διαθέτει και throttle, ενώ τα fire buttons είναι 4 (συμπεριλαμβάνεται και ένα POV hat). H βάση του είναι μεγάλη και τα ελατήρια αρκετά μαλακά, οπότε (σε συνδιασμό με τα λαστιχένια ποδαράκια) δεν θα σας γλυστρήσει - εκτός αν κάνετε πολύ δυνατές και απότομες κινήσεις. Ο μοχλός μετακινείται πάνω σε δύο "οδηγούς" που εξασφαλίζουν ακρίβεια στις κατακόρυφες και κάθετες κινήσεις, αλλά χρειάζεται σταθερό χέρι για να επιτευχθούν διαγώνιες κινήσεις απόλυτης ακρίβειας. Αυτή όμως είναι μία λεπτομέρεια που δεν βλάπτει ούτε στο ελάχιστο την εξαιρετική απόδοση του FS Pro.
Γενικά πρόκειται για ένα άνετο και "ξεκούραστο" joystick, που θα σας βγάλει "ασπροπρόσωπους" στις ψηφιακές αναμετρήσεις σας. (ειδικά για εμένα, αποτελεί την καλύτερη επιλογή joystick απο την περίφημη "αναλογική" retro-περίοδο

).