Rakeesh
RetroDB Feeder
- Joined
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 4.627
- Αντιδράσεις
- 1.919
Η WJS Design, που παρηγαγε αθανατες κλασσικες επιτυχιες οπως τα Beast, μας προσφερει το Ork, αλλη μια κυκλοφορια της Psygnosis που ειναι πολυ κοντα στο πνευμα των προηγουμενων παιχνιδιων. Το ονομα βεβαια ειναι παραπλανητικο. Δεν εχουμε να κανουμε με RPG ή με Ορκς απο καποιο fantasy κοσμο, αλλα με ενα arcade adventure οπου πρωταγωνιστει ενα εξωγηινο πλασματακι που μοιαζει με μικρο δεινοσαυρακι.
Το πλασματακι μας λοιπον ονομαζεται Ku-kabul, και παροτι το παιχνιδι δεν εχει καποιο συγκεκριμενο σεναριο, το manual μας αναφερει λιγο την προϊστορια του. Ο Ku-kabul ανηκει στους Heyadahl, μια φιλησυχη φυλη εξωγηινων, που ομως λογω της τρομακτικης τους οψης ειναι συχνα θυμα επιθεσεων απο αλλους εξωγηινους. Ραχοκοκκαλια της στρατιωτικης τους δυναμης ειναι η σκληρη προετοιμασια των στρατιωτικων, που περνουν σκληρες δοκιμασιες στον αφιλοξενο πλανητη Ixion, με εχθρικα τερατα και οπλικα συστηματα. Ο Ku-kabul δεν ειναι παρα ενας δοκιμος που εμεις τον βοηθαμε στην τελικη του δοκιμασια για να γινει αξιωματικος, η να σκοτωθει προσπαθωντας.
Αυτο ειναι το σεναριο του manual το οποιο ομως δεν εχει καποια ιδιαιτερη σημασια για οσα βλεπουμε στο παιχνιδι, το οποιο (αφου δεν εχει ουτε διαλογους ουτε υποθεση) θα μπορουσε να εχει ενα οποιοδηποτε αλλο σεναριο
Με μια πρωτη ματια το παιχνιδι ειναι πιστο στο κλιμα των προηγουμενων παιχνιδιων της εταιρειας, με τη γνωστη σουρρεαλιστικη/εφιαλτικη ατμοσφαιρα, τα εξωγηινα σκηνικα, τα φοντα παραλληλου scrolling, και τις ομορφες αποχρωσεις που δινουν την εντυπωση περισσοτερων χρωματων απο οσα ειναι. Δυστυχως δεν υπαρχει καποια εντυπωσιακη εισαγωγη-βιντεοκλιπ που μας ειχε συνηθισει η εταιρεια, και περα απο ενα πολυ καλο εισαγωγικο μουσικο θεμα, δεν υπαχει μουσικη στο παιχνιδι, παρα τα αναμενομενα ηχητικά εφέ. Κριμα, γιατι πολυ θα μου αρεσε να ακουγα το soundtrack του συγκεκριμενου εξωγηινου κοσμου. :xm:
Δειγμα απο τα ομορφα γραφικα ειναι οι εισαγωγικες οθονες πριν απο καθε πιστα, οπως η παρακατω
Οσον αφορα το ιδιο το παιχνιδι, ειναι αρκετα μεγαλο, πλουσιο και προκλητικο. Χωριζεται σε 5 πιστες, και σκοπος μας ειναι, καθε φορα, να βρουμε συγκεκριμενα αντκειμενα, να ανοιξουμε πορτες κλπ που θα μας επιτρεψουν να βρουμε την εξοδο και να περασουμε στην επομενη. Χρειαζεται λοιον πολυ ψαξιμο και πηγαινελα στις πιστες, τις οποιες διανυουμε σε ολες τις κατευθυνσεις (δηλ οχι μονο αριστερα-προς-δεξια). Ολα αυτα βεβαια εν μεσω ορδων απο εχθρικα πλασματακια που φτυνουν ή εκτοξεύουν εναντιον μας βολίδες.
Τους εχθρους μπορουμε να τους ενταξουμε σε τρεις κατηγοριες: αυτους που στεκονται ή πηγαινοερχονται σε ενα σημειο και απαξ και τους σκοτωσουμε δεν ξαναεμφανιζονται, και αυτους που ερχονται σε σμηνη οποτε περναμε απο καποιο σημειο (πχ κατι τερατα-μελισσες) και δεν τελειωνουν ποτε. Και φυσικα ειναι καποια τερατα σαν bosses που θελουν πολλα συστηματικα χτυπηματα για να μπορεσουμε να παμε παρακατω η να παρουμε ενα αντικειμενο.
Απο τα αντικειμενα που βρισκουμε, εχουμε πυρομαχικα προκειμενου να σκοτωνουμε τους αντιπαλους, και καυσιμα για το jetpack, τα οποια ειναι περιορισμενα. Επισης εχουμε τα απαραιτητα για τους inventory γριφους κλειδια, κρυστάλλους, ή αλλα αντικειμενα. Η υποθεση της πρωτης πιστας ειναι να βρουμε ενα κλειδι, με το οποιο ανοιγουμε μια πορτα, κατοπιν παιρνουμε ενα χρυσο κομματι, τον οποιο δινουμε αργοτερο σε ενα τερατακι για να μας αφησει να βγουμε απο την πιστα. Στις επομενες πιστες τα πραγματα ειναι πολυ πιο πολυπλοκα.
Οι περισσοτερες πιστες ειναι χωρισμενες σε τμηματα, αποκλεισμενα μεταξυ τους απο 2-3 ενεργειακες ακτινες. Η καθε "πορτα" απενεργοποιειται αφου τοποθετησουμε ενα κρυσταλλο σε μια συγκεκριμενη υποδοχη καθε φορα. Οποτε μερος της δυσκολιας ειναι να μαντεψουμε με trial and error ποια ακτινα πρεπει να απενεργοποιησουμε πρωτη, και να κανουμε τραμπα τον κρυσταλλο για να απενεργοποιησουμε την επομενη κοκ.
Στην αρχη βεβαια οι υποδοχες ειναι πολυ κοντα στις ακτινες που απενεργοποιουν, αλλα στη συνεχεια οι αποστασεις ειναι μεγαλυτερες και χρειαζεται περισσοτερο ψαξιμο για να βρουμε τί ανοιγει τί και που πρεπει να παμε πρωτα και πού μετά. Επισης υπαρχουν γριφοι οπου πρεπει να ειναι ανοιχτες πανω απο μια πορτες, οποτε πρεπει να κανουμε παιχνιδι με 2 κρυσταλους. 
Σε διαφορετικα σημεια υπαρχουν καποιες κονσολες-τερματικα, τα οποια μας προσφερουν καποιες λειτουργιες: μας δειχνουν την υγεια και την προοδο της πιστας, μας δινουν περιγραφη των αντικειμενων που εχουμε στο inventory, μας δειχνουν ενα τοπικο χαρτη της περιοχης (αφου εχουμε παρει το scanner) και πιο σημαντικο, η δυνατοτητα να κανουμε save το συγκεκριμενο σημειο.
Επισης σε αλλα σημεια υπαρχουν οι πλατφορμες που ειναι τα μονα μερη οπου μπορουμε να ενεργποιησουμε και απενεργοποιησουμε το jetpack (οχι οποτε θελουμε). Μολις πατησουμε σε μια πρεπει γρηγορα-γρηγορα να πεταξουμε εκει που πρεπει για να γυρισουμε στην ιδια η σε μια αλλη πλατφορμα για να απενεργοποιηθει, και να μη καιμε αλλο καυσιμο.
Η δυσκολια του παιχνιδιου βασιζεται σε 2 προκλησεις. Εχεις που εχεις να πηγαινοερχεαι και να ψαχνεις σε μια τεραστια πιστα με γριφους που στην αρχη δεν ξερεις τι να κανεις, εχεις και να επιβιωσεις απο τα σμηνη των τερατακιων. :xm: Η δυσκολια του ομως ειναι με ρεαλιστικη διαβαθμιση. Η πρωτη πιστα ειναι οντως μια πολυ καλη εισαγωγη του παιχνιδιου πριν προχωρησει σε πιστες με αυξημενη δυσκολια και περιπλοκοτητα. Το τελος του παιχνιδου παριστανει το Ορκάκι μας να φευγει απο τον πλανητη και να πηγαινει στον αστροστολο.
Σε γενικες γραμμες ειναι ενα διασκεδαστικο παιχνιδι απολαυστικης διαρκειας, με αγχωδη δραση και ψαξιμο, που αν και δεν ειναι τοσο κλασσικο οσο αλλοι τιτλοι της εταιρειας, ειναι πολυ ωριμο και καλοφτιαγμενο. Στα αρνητικα του παιχνιδιου θα εβαζα μια σημαντικη παραλειψη: πουθενα δεν μας λεει ποσες ζωες μας μενουν, ουτε οταν χανουμε
Το πλασματακι μας λοιπον ονομαζεται Ku-kabul, και παροτι το παιχνιδι δεν εχει καποιο συγκεκριμενο σεναριο, το manual μας αναφερει λιγο την προϊστορια του. Ο Ku-kabul ανηκει στους Heyadahl, μια φιλησυχη φυλη εξωγηινων, που ομως λογω της τρομακτικης τους οψης ειναι συχνα θυμα επιθεσεων απο αλλους εξωγηινους. Ραχοκοκκαλια της στρατιωτικης τους δυναμης ειναι η σκληρη προετοιμασια των στρατιωτικων, που περνουν σκληρες δοκιμασιες στον αφιλοξενο πλανητη Ixion, με εχθρικα τερατα και οπλικα συστηματα. Ο Ku-kabul δεν ειναι παρα ενας δοκιμος που εμεις τον βοηθαμε στην τελικη του δοκιμασια για να γινει αξιωματικος, η να σκοτωθει προσπαθωντας.
Αυτο ειναι το σεναριο του manual το οποιο ομως δεν εχει καποια ιδιαιτερη σημασια για οσα βλεπουμε στο παιχνιδι, το οποιο (αφου δεν εχει ουτε διαλογους ουτε υποθεση) θα μπορουσε να εχει ενα οποιοδηποτε αλλο σεναριο
Με μια πρωτη ματια το παιχνιδι ειναι πιστο στο κλιμα των προηγουμενων παιχνιδιων της εταιρειας, με τη γνωστη σουρρεαλιστικη/εφιαλτικη ατμοσφαιρα, τα εξωγηινα σκηνικα, τα φοντα παραλληλου scrolling, και τις ομορφες αποχρωσεις που δινουν την εντυπωση περισσοτερων χρωματων απο οσα ειναι. Δυστυχως δεν υπαρχει καποια εντυπωσιακη εισαγωγη-βιντεοκλιπ που μας ειχε συνηθισει η εταιρεια, και περα απο ενα πολυ καλο εισαγωγικο μουσικο θεμα, δεν υπαχει μουσικη στο παιχνιδι, παρα τα αναμενομενα ηχητικά εφέ. Κριμα, γιατι πολυ θα μου αρεσε να ακουγα το soundtrack του συγκεκριμενου εξωγηινου κοσμου. :xm:
Δειγμα απο τα ομορφα γραφικα ειναι οι εισαγωγικες οθονες πριν απο καθε πιστα, οπως η παρακατω
Οσον αφορα το ιδιο το παιχνιδι, ειναι αρκετα μεγαλο, πλουσιο και προκλητικο. Χωριζεται σε 5 πιστες, και σκοπος μας ειναι, καθε φορα, να βρουμε συγκεκριμενα αντκειμενα, να ανοιξουμε πορτες κλπ που θα μας επιτρεψουν να βρουμε την εξοδο και να περασουμε στην επομενη. Χρειαζεται λοιον πολυ ψαξιμο και πηγαινελα στις πιστες, τις οποιες διανυουμε σε ολες τις κατευθυνσεις (δηλ οχι μονο αριστερα-προς-δεξια). Ολα αυτα βεβαια εν μεσω ορδων απο εχθρικα πλασματακια που φτυνουν ή εκτοξεύουν εναντιον μας βολίδες.
Τους εχθρους μπορουμε να τους ενταξουμε σε τρεις κατηγοριες: αυτους που στεκονται ή πηγαινοερχονται σε ενα σημειο και απαξ και τους σκοτωσουμε δεν ξαναεμφανιζονται, και αυτους που ερχονται σε σμηνη οποτε περναμε απο καποιο σημειο (πχ κατι τερατα-μελισσες) και δεν τελειωνουν ποτε. Και φυσικα ειναι καποια τερατα σαν bosses που θελουν πολλα συστηματικα χτυπηματα για να μπορεσουμε να παμε παρακατω η να παρουμε ενα αντικειμενο.
Απο τα αντικειμενα που βρισκουμε, εχουμε πυρομαχικα προκειμενου να σκοτωνουμε τους αντιπαλους, και καυσιμα για το jetpack, τα οποια ειναι περιορισμενα. Επισης εχουμε τα απαραιτητα για τους inventory γριφους κλειδια, κρυστάλλους, ή αλλα αντικειμενα. Η υποθεση της πρωτης πιστας ειναι να βρουμε ενα κλειδι, με το οποιο ανοιγουμε μια πορτα, κατοπιν παιρνουμε ενα χρυσο κομματι, τον οποιο δινουμε αργοτερο σε ενα τερατακι για να μας αφησει να βγουμε απο την πιστα. Στις επομενες πιστες τα πραγματα ειναι πολυ πιο πολυπλοκα.
Οι περισσοτερες πιστες ειναι χωρισμενες σε τμηματα, αποκλεισμενα μεταξυ τους απο 2-3 ενεργειακες ακτινες. Η καθε "πορτα" απενεργοποιειται αφου τοποθετησουμε ενα κρυσταλλο σε μια συγκεκριμενη υποδοχη καθε φορα. Οποτε μερος της δυσκολιας ειναι να μαντεψουμε με trial and error ποια ακτινα πρεπει να απενεργοποιησουμε πρωτη, και να κανουμε τραμπα τον κρυσταλλο για να απενεργοποιησουμε την επομενη κοκ.
Στην αρχη βεβαια οι υποδοχες ειναι πολυ κοντα στις ακτινες που απενεργοποιουν, αλλα στη συνεχεια οι αποστασεις ειναι μεγαλυτερες και χρειαζεται περισσοτερο ψαξιμο για να βρουμε τί ανοιγει τί και που πρεπει να παμε πρωτα και πού μετά. Επισης υπαρχουν γριφοι οπου πρεπει να ειναι ανοιχτες πανω απο μια πορτες, οποτε πρεπει να κανουμε παιχνιδι με 2 κρυσταλους. Σε διαφορετικα σημεια υπαρχουν καποιες κονσολες-τερματικα, τα οποια μας προσφερουν καποιες λειτουργιες: μας δειχνουν την υγεια και την προοδο της πιστας, μας δινουν περιγραφη των αντικειμενων που εχουμε στο inventory, μας δειχνουν ενα τοπικο χαρτη της περιοχης (αφου εχουμε παρει το scanner) και πιο σημαντικο, η δυνατοτητα να κανουμε save το συγκεκριμενο σημειο.
Επισης σε αλλα σημεια υπαρχουν οι πλατφορμες που ειναι τα μονα μερη οπου μπορουμε να ενεργποιησουμε και απενεργοποιησουμε το jetpack (οχι οποτε θελουμε). Μολις πατησουμε σε μια πρεπει γρηγορα-γρηγορα να πεταξουμε εκει που πρεπει για να γυρισουμε στην ιδια η σε μια αλλη πλατφορμα για να απενεργοποιηθει, και να μη καιμε αλλο καυσιμο.
Η δυσκολια του παιχνιδιου βασιζεται σε 2 προκλησεις. Εχεις που εχεις να πηγαινοερχεαι και να ψαχνεις σε μια τεραστια πιστα με γριφους που στην αρχη δεν ξερεις τι να κανεις, εχεις και να επιβιωσεις απο τα σμηνη των τερατακιων. :xm: Η δυσκολια του ομως ειναι με ρεαλιστικη διαβαθμιση. Η πρωτη πιστα ειναι οντως μια πολυ καλη εισαγωγη του παιχνιδιου πριν προχωρησει σε πιστες με αυξημενη δυσκολια και περιπλοκοτητα. Το τελος του παιχνιδου παριστανει το Ορκάκι μας να φευγει απο τον πλανητη και να πηγαινει στον αστροστολο.
Σε γενικες γραμμες ειναι ενα διασκεδαστικο παιχνιδι απολαυστικης διαρκειας, με αγχωδη δραση και ψαξιμο, που αν και δεν ειναι τοσο κλασσικο οσο αλλοι τιτλοι της εταιρειας, ειναι πολυ ωριμο και καλοφτιαγμενο. Στα αρνητικα του παιχνιδιου θα εβαζα μια σημαντικη παραλειψη: πουθενα δεν μας λεει ποσες ζωες μας μενουν, ουτε οταν χανουμε
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
