Retro προκλητικά τραγούδια

επίσης ένα προκλητικό κομμάτι (προκλητικό ως πρός το βίντεο κλίπ σαν τραγούδι δεν είχε κάτι το τολμηρό) ήταν o "Βασιλιάς" των θεσσαλονικέων XAXAKES απ' το 1999.Παραθέτω το κλιπάκι για να καταλάβετε τι εννοώ:

 
...Ώρα τηλεεκπαίδευσης, κατά τ' άλλα!
Δεν θυμάμαι ακριβώς τους στίχους αλλά θα το γράψω πώς το λέγαμε:
Αραμπάς περνά, σκόνη γίνεται,
σήκωσ' το φουστανάκι, να δω τι κρύβεται.
Προκλητικό μπορεί να θεωρηθεί και το τραγούδι της Μαντώ: Στοιχηματίζω.
Και ο νοών νοείτω...
Για ποιό λόγο θεωρείς προκλητικό το Στοιχηματίζω της Μαντώς (με την εξαιρετική φωνή και τα εκπληκτικά μάτια) ;;; Ίσα ίσα που ή ίδια έχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή της ότι : " Το «Στοιχηματίζω» ήτανε μία ιδέα του Κώστα Χαριτοδιπλωμένου να κάνουμε ένα πολύ δυνατό dance rock κομμάτι, που να ‘χει και black στοιχεία μέσα στη μελωδία, να είναι δηλαδή και λίγο soul, και μπορώ να πω ότι με εξέφραζε και με εκφράζει ακόμα. Είναι 100% γραμμένο πάνω στη φωνή μου. Εγώ είμαι αυτό ακριβώς σαν τραγουδίστρια. Pop-soul. Η φωνή μου είναι εκεί ακριβώς. Ο ήχος, το vibrato, τα γυρίσματα που κάνω, είναι soul. Ό,τι παραπέμπει εκεί με εκφράζει πάρα πολύ."
Στο άλμπουμ "Αν η γιαγιά μου είχε ρουλεμάν" των Μουσικών Ταξιαρχιών η Μαντώ ερμηνεύει τους αγγλικούς στίχους του " Γιαγιά Πατίνι" (Granny motorcycle) οι οποίοι είναι αιχμηροί και προκλητικοί για άλλους λόγους.
Αν θέλουμε όμως να μιλάμε για προκλητικό τραγούδι της Μαντώς αυτό είναι η διασκευή του "I Love to Hate you" των Erasure με τίτλο "Ταιριάζουμε σα γάντι" που περιλαμβάνεται στο άλμπουμ " Αισθήσεις" του 1992. Δεν είναι μόνο ο στίχος προκλητικός: "...Τα ρούχα πέταξε και έλα να πλαγιάσουμε μαζί Α, ν' αγαπηθούμε , ν' αγαπηθούμε, ν' αγαπηθούμε...." . Κατά την φωνογραφημένη εκτέλεση του τραγουδιού σε κάποια στιγμή λέει 4 φορές "ν' αγαπηθούμε" και αμέσως μετά κανονικότατα "να @#$%^" (Οι χρόνοι αντίστοιχα στο cd είναι: μετά το 3:12 λέει 4 φορές να αγαπηθούμε και μετά στο 3 : 20 να @#$%^). Εννοείται ότι αυτό δεν αναγράφεται πουθενά στους στίχους απλά ειπώθηκε κατά την φωνογράφηση του τραγουδιού και πέρασε κανονικά χωρίς να κοπεί. Παρ' ότι 19 ετών τότε, δεν το είχα καταλάβει αν και ο συνειρμός λόγω του στίχου οδηγούσε εκεί. Βέβαια ίσως απέφυγε το σκάνδαλο-θόρυβο και λόγω εταιρείας (MINOS ήταν αυτή) αλλά και λόγω των φωνητικών της δυνατοτήτων ως ερμηνεύτριας.
 
Χμμμ... δεν το είχα μελετήσει εμβριθώς αυτό το θέμα, και τώρα πρόσεξα ότι τον μακρινό Νοέμβριο του 2020 είχε προταθεί ως ανήκον σ' αυτό το θέμα το παραδοσιακό άσμα "Αραμπάς περνά". Αλλά αν αρχίσουμε τα κοιτάμε τα παραδοσιακά, υπάρχουν άπειρα, και απείρως πιο προχώ σε στίχους. Βλέπετε "Αποκριάτικα" της Δόμνας Σαμίου, τις συλλογές με γαμοτράγουδα του Μελίκη (των οποίων συλλογών ούτε το όνομα δεν μπορώ να γράψω εδώ χωρις * και @), και τα άπειρα βίντεο στον ΕσυΣωλήνα όπου μαθαίνουμε πώς το τρίβουν το πιπέρι. Οπότε θα τα αγνοήσω αυτά, αλλά θα σταθώ σε δύο ρεμπέτικα από τα πολλά που υπάρχουν γεμάτα υπονοούμενα.


Παρόλο που ο Στελλάκης είχε τραγουδήσει και το δεύτερο, προτιμώ την εκτέλεση με την οποία το πρωτοάκουσα, από "Τα Πέριξ" του Μάνου Χατζιδάκι, με τη Βούλα Σαββίδη, δίσκο που είχε προβλήματα με τη χουντική λογοκρισία η οποία θεώρησε το άσμα άσεμνο

 
ΑΝΤΖΥ ΣΑΜΙΟΥ - ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΜΟΥ από το ομώνυμο άλμπουμ του 1992 σε μουσική
Τάσου Χαμουρτιάδη και στίχους της ιδίας

"Εκεί που καίγομαι πολύ
θέλω να νιώσω το φιλί
καν' το κορμί μου να μιλά
πιο χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά"


Το τραγούδι τότε είχε σοκάρει αρκετά, συνέπεσε με το τραγούδι της Μαντώς "Ταιριάζουμε σα γάντι" (βλ. προηγούμενη ανάρτηση #86) και το επεσκίασε. Έτσι η Μαντώ στάθηκε τυχερή γιατί ο κόσμος ασχολήθηκε κατά βάση με την Άντζυ Σαμίου.
 
Πίσω
Μπλουζα