Retro συγκλονιστικά φινάλε

RIO

Retro Horrormaniac
Joined
12 Νοέ 2009
Μηνύματα
20.815
Αντιδράσεις
67.026
Πολλές φορές μια ταινία κερδίζει πόντους, από το πόσο εντυπωσιακό είναι, το τέλος της. Από ποιές παλιές ταινίες, σας έκανε μεγάλη εντύπωση το φινάλε; Εμένα με άφησαν με το στόμα ανοικτό οι παρακάτω:

Νο way out (1987) το συγκλονιστικό θρίλερ με τον κέβιν κόστνερ.Τα τελευταία 3 λεπτά, απίστευτα...

Get karter (1971). με τον Μάικλ Κέιν. η τελευταιά σκηνή στην παραλία.

Usual suspects (1994). Who is kaizer soze? ;)

Angel heart (1987). "i know who i am" !!!

Domino principle. (1977) Ψιλοάγνωστη ταινία, με έναν εξαιρετικό Τζην Χάκμαν, που αξίζει κάνεις να την δει.

Night of the living dead (1968). Η θρυλική ταινία τρόμου, με το απαισιόδοξο φινάλε...
 
Τα πρωτα που μου ερχονται στο μυαλο...

2001: A Space Odyssey (1968 )

Planet of the Apes (1968 )


Citizen Kane (1941)


300 (2007)

Το επερχομενο κιμαδιασμα των Περσων στις Πλαταιες

The Omega Man (1971)

Heston, αιμα, καθαρση, μουσικαρα

Honogurai Mizu No Soko Kara [Dark Water] (2002)

 
The exorcist 1973

The Good, the bad and the ugly 1966
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Θέλμα και Λουίζ...

Ναι... ξέρω... :xm: καμιά σχέση με τις προαναφερθείσες αλλά από τις λίγες σκηνές που δεν ξέχασα ποτέ...
 
Εγώ από την αρχική λίστα θα επιλέξω το Νο way out (1987)




Πραγματικά απίστευτο τέλος, σου έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις!!
 
ασφαλώς και η 6η αίσθηση! το the machinist, prestidge.
 
το machinist ρετρο ? - θα μου πεις εδω ο Wally εβαλε ταινια του 2002.....
 
The Game (1997):στα τελευταία λεπτά, κι ενώ ο Michael Douglas έχει πυροβολήσει τον αδερφό του(Sean Penn), επιχειρεί το πήδημα στο κενό...και εκεί αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι ανατρέποντας όσα έχει καταλάβει ο θεατής..
 
Ξέχασα να αναφέρω το "ο άνθρωπος από την Γαλλία" (1971), με τον Τζην Χάκμαν. Δυνατό (αλλά και πικρό) το φινάλε...
 
Vertigo με τον Τζεημς Στιουαρτ

Midnight Lace με την Ντορις Ντεη

Gas Light με την Ινγκριντ Μπεργκμαν

The Game με τον Μαικλ Νταγκλας
 
To Get Carter

το Phantasm

και το γαλλικό Le Professionel (1981) με μπελμοντό

αλήθεια παιδία μια ερώτηση που δεν αφορά το παρών νήμα

υπάρχει υλικό (εικόνες καλής ανάλυσης ή εξόφυλλα) από τις ακόλουθες;:

ΤΟ DIE FOR 1 και 2 με βρυκόλακες (1988-89)

και το ξεχασμένο θρίλερ AYTOΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ (ΕΥΕWITNESS 1970)
 
Παίδες,να δώσω κι εγω τα φαβορί μου:

- The Thing, του Τζον Καρπεντερ

- Jacob's Ladder, με τον Τιμ Ρομπινς

- Ο ύποπτος της Οδού Αρλινγκτον, με τους Τζεφ Μπρίτζες και Τιμ Ρόμπινς

- The Vanishing, με τους Κίφερ Σάδερλαντ και Τζεφ Μπρίτζες

- Ο κρουπιέρης, με τον Κλαιβ Οουεν

- Η λέσχη της απάτης, του Ντειβιντ Μάμετ

- The Blackout, του Είμπελ Φεράρα

- Dangerous Game, του ίδιου.

Τώρα, όσον αφορά το συγκλονιστικό φινάλε του "The Game" του Ντ. Φίντσερ, να επισημάνω πως ο σκηνοθέτης έχει παίξει ένα πραγματικό νοητικό παιχνίδι στο θεατή, αφού η πραγματική ερμηνεία του φινάλε απαιτεί από αυτόν να έχει επεξεργαστεί ορισμένες πληροφορίες που του δίνονται ως ασήμαντα σημεία στην πλοκή.Τα πιο σημαντικά:

1. Το πιστόλι με το οποίο ο Νίκολας (Μ.Ντάγκλας) εισβάλλει στο κτίριο της CRS για να βρει την αλήθεια και με το οποίο πυροβολεί τον αδερφό του ΔΕΝ είναι μέσα στο "παιχνίδι"-όπως φυσικά και οι σφαίρες-αφού ήταν κρυμμένο στο σπίτι του (οικογενειακό κειμήλιο). Ο ντετέκτιβ (Τζ. Ρέμπχορν) που χρησιμοποιεί για να μπει στο κτίριο ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ οτι το πιστόλι δεν είναι στο "παιχνίδι" (κάποια στιγμή τον ρωτά επίμονα "πού το βρήκες αυτό?"),είναι φουλ τρομαγμένος και στην ταράτσα προσπαθεί μάταια να πείσει τους υπόλοιπους ότι το όπλο είναι γεμάτο...

2. Όταν ο Νίκολας πυροβολεί τον αδερφό του,το αίμα τρέχει και από μπροστά και από πίσω (διαμπερές τραύμα), πράγμα που δεν μπορεί να συμβεί αν υπήρχαν σακουλάκια με ψεύτικο αίμα ή αν στο πιστόλι υπήρχαν άσφαιρα...

3. Όταν στο τέλος έρχεται στα δυο αδέρφια ο λογαριασμός από την εταιρία, ο αδερφός του Νίκολας του προτείνει να τον πληρώσουν από κοινού. Πώς θα πληρώσει όμως ο αδερφός του Ν.,αφού νωρίτερα στην ταινία μαθαίνουμε πως είναι άφραγκος?

Αυτό που θα πληρώσουν πράγματι από κοινού, είναι Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ,αφού σκοτώνονται και οι δυο...Όσο για το επιφανειακό happy end, μάλλον αφορά ένα μεταθανάτιο όνειρο του Νίκολας, έμπνευση που χρησιμοποιούν πολλοί σκηνοθέτες στον παγκόσμιο κινηματογράφο.

Κατά τη γνώμη μου, ο Φίντσερ ήθελε να σκαρώσει ένα παιχνίδι στο θεατή,και να τον κάνει να σκεφτεί και να επεξεργαστεί βαθύτερα την ταινία,που τη θεωρώ την κορυφαία σκηνοθετικά του Φίντσερ,και την καλύτερη ερμηνεία (μαζί με το "Wall Street") του Μαικλ Ντάγκλας. Εδω θα πρέπει να αναρωτηθούμε,πόυ κολλάει αυτό το αισιόδοξο και ελαφρώς ξεκούδουνο φινάλε, με όλη τη φιλμογραφία του Φίντσερ, που είναι από τους πιο σκοτεινούς και πεσιμιστές δημιουργούς στο σύγχρονο σινεμά...Ελπίζω να μη σας κούρασα.
 
bebelos7 είπε:
Αυτό που θα πληρώσουν πράγματι από κοινού, είναι Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ,αφού σκοτώνονται και οι δυο...Όσο για το επιφανειακό happy end, μάλλον αφορά ένα μεταθανάτιο όνειρο του Νίκολας, έμπνευση που χρησιμοποιούν πολλοί σκηνοθέτες στον παγκόσμιο κινηματογράφο.

Κατά τη γνώμη μου, ο Φίντσερ ήθελε να σκαρώσει ένα παιχνίδι στο θεατή,και να τον κάνει να σκεφτεί και να επεξεργαστεί βαθύτερα την ταινία,που τη θεωρώ την κορυφαία σκηνοθετικά του Φίντσερ,και την καλύτερη ερμηνεία (μαζί με το "Wall Street") του Μαικλ Ντάγκλας. Εδω θα πρέπει να αναρωτηθούμε,πόυ κολλάει αυτό το αισιόδοξο και ελαφρώς ξεκούδουνο φινάλε, με όλη τη φιλμογραφία του Φίντσερ, που είναι από τους πιο σκοτεινούς και πεσιμιστές δημιουργούς στο σύγχρονο σινεμά...Ελπίζω να μη σας κούρασα.
Επέτρεψε μου να διαφωνήσω ( αν και η ταινία είναι του 1997-εκτός ορίων :) ). Δεν νομίζω ότι ήταν όνειρο το φινάλε. Αφού το θέμα της ταινίας ήταν ακριβώς αυτό, δηλαδή πως μέσα από αυτή την δοκιμασία, ο χαρακτήρας του Ντάγκλας έγινε καλύτερος. Επίσης στην σκηνή με τον Πεν, εκείνος του δίνει το λογαριασμό χαμογελώντας , θέλοντας να πει πως λόγω της αφραγκίας του, θα πρέπει να πληρώσει τον λογαριασμό εκείνος. Άλλωστε η ταινία δε θα είχε καμιά ουσία, αν όλο αυτό γινόταν επειδή κάποιοι ήθελαν απλά, να του κλέψουν λεφτά. Το πράγμα απλά χάλασε, με την υπερβολικά χαρούμενη ατμόσφαιρα, στο φινάλε.
 
RIO είπε:
Επέτρεψε μου να διαφωνήσω ( αν και η ταινία είναι του 1997-εκτός ορίων :) ). Δεν νομίζω ότι ήταν όνειρο το φινάλε. Αφού το θέμα της ταινίας ήταν ακριβώς αυτό, δηλαδή πως μέσα από αυτή την δοκιμασία, ο χαρακτήρας του Ντάγκλας έγινε καλύτερος. Επίσης στην σκηνή με τον Πεν, εκείνος του δίνει το λογαριασμό χαμογελώντας , θέλοντας να πει πως λόγω της αφραγκίας του, θα πρέπει να πληρώσει τον λογαριασμό εκείνος. Άλλωστε η ταινία δε θα είχε καμιά ουσία, αν όλο αυτό γινόταν επειδή κάποιοι ήθελαν απλά, να του κλέψουν λεφτά. Το πράγμα απλά χάλασε, με την υπερβολικά χαρούμενη ατμόσφαιρα, στο φινάλε.
Συμφωνώ και εγώ! Σίγουρα δεν ήταν όνειρο, απλώς μια καλοστημένη φάρσα για να ταρακουνήσει τον Μάικλ Ντάγκλας. Σούπερ χάπι εντ στο τέλος, αλλά αν αναλογιστούμε τι πέρασε ο κακομοίρης ο Ντάγκλας, δικαιολογείται... :p

Στο θέμα μας, να προσθέσω το "Brazil" (1985) του Τέρι Γκίλιαμ και το "Ζ" (1969) του Κώστα Γαβρά.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Με πρόλαβε ο Rio! :flower:

Please μένουμε στα χρονολογικά όρια του φόρουμ, που είναι το 1995! ;)
 
Πίσω
Μπλουζα