Retro gaming – Αναμνήσεις

telonio

Retro PaTRi@RcH
Joined
19 Ιουλ 2006
Μηνύματα
4.487
Αντιδράσεις
2.294
Θυμάμαι τότε – πιτσιρίκος ακόμη- που χάζευα κυριολεκτικά τα coin up παιχνίδια στα τζάμια των ουφάδικων. Η ηλικία μου ήταν τέτοια που όσο και αν ήθελα μου απαγορευόταν να μπω σε τέτοιους χώρους. Έβλεπα το ghost n goblins και το rastan saga που έπαιζαν κάποιοι ‘μεγάλοι’ και μου έτρεχαν τα σάλια. Μετά από πολλά όνειρα και πολλά παρακάλια, έπρηξα τους γονείς μου να μου αγοράσουν έναν Amstrad cpc 6128 με πράσινο μόνιτορ (ναι τότε έσκαγα ακόμα και γαίδαρο). Η στιγμή της αγοράς στο κατάστημα ήταν ανεπανάληπτη. Ώρες ατελείωτες παιχνίδι στον Amstrad με Barbarian, arkanoid, pacman, Robocop, dragon ninja, cybernoid και τόσα άλλα. Παρέα με φίλους παιχνίδι από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ένας φίλος είχε έναν spectrum. Περιμέναμε πόση ώρα να φορτώσει το gauntlet ή το north star για να παίξουμε αλλά δεν μας πείραζε καθόλου. Οσο περιμέναμε παίζαμε και μπάλα στον δρόμο. Μετά από λίγα χρόνια ήρθε η amiga 500. Τρελά γραφικά και ήχος (για την εποχή) και δώστου πάλι από το πρωί μέχρι το βράδυ kick off και sensible soccer. Μέχρι που τα χρόνια πέρασαν.

Πριν από λίγους μήνες ήμουν στο σπίτι ενός φίλου και είχε κατεβάσει από το πατάρι τον 6128 με την πράσινη οθόνη και τον χαζεύαμε αναπολώντας το παρελθόν. Μαζί μας ήταν και ένα ανιψάκι του. Το παιδάκι φυσικά δεν είχε την παραμικρή ιδέα για το τι είναι ο Amstrad. Ο μικρός μεγαλωμένος με playstation, xbox και pc games κοιτούσε με απορία την πράσινη οθόνη του Amstrad που έπαιζε το Solomon’s key.

‘Τι βλακεία είναι αυτή;’ είπε κατσουφιάζοντας.

‘Είναι Amstrad παλιός υπολογιστής.’ του είπα.

‘Με αυτό παίζατε; Βλακεία είναι. Τι το ωραίο έχει;’

Τι να του πω; Τι να του εξηγήσω; Με αυτά διασκεδάζαμε και ας μην είχαν εκατομμύρια χρώματα και πολύγονα. Δεν είχαν πολύπλοκα σενάρια, εντυπωσιακά εφέ και αίμα. Πως να του εξηγήσω πως τα αγαπάμε αυτά τα μηχανήματα. Δεν αδικώ το παιδάκι. Αφού το πρώτο παιχνίδι που είδε ήταν το resident evil στο playstation, λογικό είναι. Εγώ να κάτσω τώρα να παίξω παιχνίδια σε pc και κονσόλες δεν είναι του γούστου μου. Βαριέμαι τρομερά όσο εντυπωσιακό και αν είναι ένα παιχνίδι. Καμιά φορά όμως, μια φορά στο τόσο ανοίγω τον Amstrad ή την amiga. Να παίξω με τις ώρες όπως έκανα κάποτε όχι, αλλά έστω αυτά τα δέκα λεπτά που θα παίξω, θα χαμογελάσω. Διαφορετικές εποχές, διαφορετικά παιδιά. ;)
 
Solomon's Key, από τα αγαπημένα μου (σε arcade κυρίως για μένα)...

Είχαμε μάθει όλα τα κρυφά δώρα και κόλπα... τότε...

Όσο για τον Amstrad έχω ήδη γράψει τί άποψη έχω για αυτόν.
 
Phoenix,

για μενα

Telonio, το 'F.Martin basket master' δεν το ειχατε παιξει καθολου?

Το 'Gary Lineker' hot shot?
 
giorgos είπε:
Phoenix,για μενα

Telonio, το 'F.Martin basket master' δεν το ειχατε παιξει καθολου?

Το 'Gary Lineker' hot shot?
Φυσικά τα είχαμε παίξει αυτά τα παιχνίδια. Ηταν τόσα πολλά. Εβαλα λίγα έτσι αναφορικά. :)
 
ambu_dare είπε:
Solomon's Key, από τα αγαπημένα μου (σε arcade κυρίως για μένα)...
Είχαμε μάθει όλα τα κρυφά δώρα και κόλπα... τότε...

Όσο για τον Amstrad έχω ήδη γράψει τί άποψη έχω για αυτόν.
Φοβερό !

Το είχα ξεχάσει !

Νομίζω εμφάνιζες και εξαφάνιζες κάτι ογκόλιθους, με ένα ραβδί ;
 
Καταπληκτικό το Solomon's key (με την χαρακτηριστική μουσικούλα :p ), τόσο το arcade, όσο και οι μεταφορές σε 8bit και 16bit home computers. Πρώτη μου επαφή ήταν σε 6128.

@exetlaios

Αυτό ακριβώς με το ραβδάκι και τις πέτρες ήταν!!
 
Eιδικα αυτα τα δυο ξεχωριζαν και ηταν ιδανικα για διπλο.

Το καλυτερο basket και το καλυτεροποδοσφαιρακι.

Εμεις ειχαμε παιξει απειρα πρωταθληματα...
 
F. Martin Βασκετ και τα μυαλα στα καγκελα. Θυμαμαι χαρακτηριστικα να παιζω με τις ωρες ενα καλοκαιρι του 1988 και να ειμαι εντυπωσιασμενος με τα απιστευτα replay. Υπηρχε κι ενα κολπο. Οταν ο αντιπαλος καρφωνε εσυ πηγαινες ακριβως πισω του κι επαιρνες επιθετικο φαουλ. Ηταν λιγο π***ια αλλα επιανε παντα. Εξισου αγαπημενο το G. Lineker Hotshots αλλα και το Ε. Butrageno Soccer και φυσικα μη ξεχναμε το Matchday 2 που μεγαλωσε γενιες μεχρι το kick off.
 
Ήμουν δεν ήμουν 8 χρονών όταν το καφενείο απέναντι από το σπίτι των παππούδων μου έφερε 2 (όλα κι όλα) ηλεκτρονικά παιχνίδια. Το Bubble Bobble και το Shadow Dancer. Το τελευταίο, ήταν και το πρώτο video game που έπαιξα ποτέ στη ζωή μου. Βέβαια, τα 20δραχμα έπεφταν κανονικά αλλά εγώ ούτε τη μισή πίστα δεν πρέπει να έφτασα. Στο Bubble Bobble μπορώ να πω ότι τα 20δραχμα έπιαναν πιο πολύ τόπο :) . Με θυμάμαι να μου δίνουν οι δικοί μου χρήματα, με αυτά να αγοράζω μιά κόκα κόλα μπουκάλι (ε, είπαμε καφενείο) με 60 δρχ και να μένουν και για μερικά παιχνίδια.

Όσον αφορά τις οικιακές κονσόλες τώρα, θυμάμαι στην ΣΤ Δημοτικού ένα συμμαθητή μου να φέρνει το Game Boy στην τάξη και να παίζουμε World Cup. Από τότε μου κόλλησε και μένα να αγοράσω την κονσόλα όπως κι έγινε 2 χρόνια αργότερα. Δε θα ξεχάσω όταν πρωτοάνοιξα το κουτί και αντίκρυσα το γυαλιστερό ολοκαίνουριο Game Boy. Για κανένα μήνα είχα μόνο το Tetris βέβαια μέχρι να πάρω το Super Mario Land. Πόσα βράδυα πέρασα κάτω από το φως της κουζίνας παίζοντας ακόμη και με την γκρίνια των γονιών.
 
Πίσω
Μπλουζα