Iaspis
RetroActive
- Joined
- 12 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 260
- Αντιδράσεις
- 8
ROGUELIKE GAMES, ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ REVIEW
Ένα ενδιαφέρον είδος παιχνιδιών το οποίο έχει φανατικούς οπαδους, κυρίως στην αλλοδαπή, αλλά και τυγχάνει πλήρους απαξίωσης (κακώς) από μεγάλο ποσοστό των απανταχού gamers, είναι τα Roguelike games. Ο τίτλος του είδους προέρχεται από την "μητέρα όλων των roguelikes", το Rogue, το οποίο κυκλοφόρησε γύρω στα '80 και έμελε να γίνει η τόσο ο πρόγονος, όσο και η βασική επιρροή αμέτρητων παρόμοιων παιχνιδιών που ακολούθησαν. Χαρακτηρηστικά αναφέρω τα Hack & Nethack και το Ancient Domains Of Mystery (ADOM).
Όπως ήδη μάλλον έχετε υποψιαστεί, πρόκειται για παιχνίδια με RPG στοιχεία, στα οποία η δράση εξελίσσεται σε 2 διαστάσεις (top-down view) και που χαρακτηρίζονται από την χρήση χαρακτήρων ASCII αντί γραφικών.
Ένα χαρακτηριστικό δείγμα ακολουθεί παρακάτω (από το παιχνίδι Incursion):
Ο παίχτης -ο οποίος σχεδόν πάντα απεικονίζεται με το "παπάκι" (@)- αφού διαλέξει όνομα και attributes (ανάλογα το game) για το χαρακτήρα του, ξεκινά την περιπέτεια, η οποία συνήθως λαμβάνει χώρα σε κάποιο μπουντρούμι με αρκετά "πατώματα". Οι εχθροί που συναντώνται είναι συνήθως οι "κλασσικοί" εχθροί που θα συναντούσε κανείς σε ένα οποιοδήποτε RPG (πάλι ανάλογα το game βέβαια) και αναπαριστώνται με γράμματα κυρίως, μικρά και κεφαλαία και σε διάφορα χρώματα. Έτσι έχουμε λόγου χάρη, ένα μικρό καφέ σκύλο ο οποίος φαίνεται στην οθόνη σαν ένα μικρό καφέ "d" και από την άλλη, ένα μεγάλο κακό κόκκινο δράκο, ο οποίος φαίνεται σαν ενα κεφαλαίο κόκκινο "D".
Τα "πατώματα" είναι σχεδόν πάντα τυχαία κατασκευασμένα (randomly generated) σε βαθμό που μπορούν μέχρι και να καθορίσουν την τύχη του παιχνιδίου.
Τα roguelikes δεν απευθύνονται σε gamers-λαπάδες. Στο παιχνίδι κάθε φορά έχουμε μόνο μια προσπάθεια (συνήθως) και η δυνατότητα save χρησιμοποιείται μόνο και μόνο για να συνεχίσουμε το παιχνίδι από εκεί που μείναμε ΜΟΝΟ μια φορά (λ.χ. εάν έπρεπε να φυγουμε από τον υπολογιστή). Με το θάνατο, το save διαγράφεται αυτόματα. Εάν λάβουμε υπόψη και την ύπαρξη του λεγόμενου "μοιραίου λάθους", τότε καταλαβαίνετε για τι δυσκολία μιλάμε.
Τα Roguelikes σήμερα, αν και φαινομενικά "πρωτόγονα", έχουν -όπως προαναφέρθηκε- φανατικούς υποστηρικτές. Αξιόλογες προσπάθειες που έχουν γίνει και που αξίζει να αναφερθούν είναι τα Dwarf Fortress, Incursion, DoomRL(δηλαδή η roguelike έκδοση του DOOM
) και πολλά άλλα για τα οποία μπορείτε να ενημερώνεστε από αυτό το πολύ καλό site.Επίσης γίνονται κάποιες προσπάθειες αντικατάστασης των ASCII με απλά γραφικά, κάτι το οποίο όμως δεν είναι πάντοτε αρεστό από το κοινό. Αξίζει πάντως να δείτε το Iter Vehemens Ad Necem (IVAN) για να πάρετε μια γεύση.
Εν ολίγοις, τα roguelikes δεν μπορούν παρά να αποτελέσουν ένα σημαντικό κομμάτι της gaming ιστορίας, παρόλη τη κακή κριτική που δέχονται κατά καιρούς, κυρίως λόγω απουσίας γραφικών και ήχου/μουσικής (τα περισσότερα είναι silent..). Προσωπικά θα τα συνιστούσα σε "ραδιοφωνικούς" τύπους (όπως είμαι κι εγώ), δηλαδή σε όσους προτιμούν το ραδιόφωνο από την τηλεόραση, το διάβασμα βιβλίου από το διάβασμα PDF και τις δύο διαστάσεις από τις τρεις.
Η χρήση της φαντασίας είναι άλλωστε, πολύ πιο διασκεδαστική απο την DX10 καμιά φορά...
Μια δοκιμή θα σας πείσει..
